Σπάνια γεωλογικά και φυσικά φαινόμενα στην Ελλάδα που προκαλούν δέος και θαυμασμό. Όταν η φύση έχει κέφια δημιουργεί τα πιο εντυπωσιακά και επιβλητικά έργα. ΦΩΤΟ

Λένε ότι όταν η φύση «έχει κέφια» δημιουργεί έργα τέχνης που θα ζήλευε και ο πιο διάσημος και ταλαντούχος καλλιτέχνης στον κόσμο. Και όχι άδικα. Εικόνες που προκαλούν δέος και θαυμασμό, κάνοντας αυτόν που τις αντικρίζει να αναρωτιέται αν όντως είναι πραγματικές ή... δημιουργία της φαντασίας του μπορεί να αντικρίσει κανείς σε ολόκληρο τον κόσμο.Τέτοιες εικόνες, μάλιστα, μπορεί να συναντήσει κανείς και στην Ελλάδα, σκόρπιες σε διάφορα σημεία της χώρας. Απέραντες εκτάσεις με αμμοθίνες ή απολιθωμένους κορμούς δέντρων, καυτοί ηφαιστειακοί κρατήρες και εντυπωσιακά λιμνοσπήλαια στα «θαύματα» της φύσης που ξεχωρίζουν.

Απολιθωμένο Δάσος, Λέσβος

Το ένα από τα δύο μεγαλύτερα απολιθωμένα δάση στον κόσμο βρίσκεται στην Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα στο νησί της Λέσβου (το άλλο είναι το Εθνικό Πάρκο Απολιθωμένου Δάσους στην Αριζόνα). Σε μία έκταση 150.000 στρεμμάτων στο δυτικό τμήμα του νησιού, αμέτρητοι απολιθωμένοι κορμοί δέντρων διάσπαρτοι στην περιοχή που περιβάλλεται από το Σιγρί, την Ερεσό και την Άντισσα, προκαλούν δέος και θαυμασμό στον επισκέπτη του νησιού.

Οι πρώτες αναφορές στο απολιθεμώνο δάσος της Λέσβου παρατηρήθηκαν τον 19ο αιώνα, με επιστήμονες, μελετητές και περιηγητές να καταφτάνουν στο νησί του Αιγαίου προκειμένου να παρατηρήσουν από κοντά αυτό το θαύμα της φύσης.

Πρόκειται για ένα μοναδικό παγκόσμιο μνημείο της φύσης, που δημιουργήθηκε περίπου πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια, όταν τα ηφαιστειακά υλικά απολίθωσαν το δάσος που τότε βρισκόταν στην περιοχή. Μάλιστα, το γεγονός ότι οι απολιθωμένοι κορμοί διατηρούνται όρθιοι και σε πλήρη ανάπτυξη, αποδεικνύει ότι τα δέντρα απολιθώθηκαν στη θέση όπου βρισκόντουσαν φυσικά, χωρίς να έχουν μεταφερθεί εκεί που συναντιούνται σήμερα. Το μήκος των κορμών φτάνει έως και τα 20 μέτρα, ενώ η διάμετρός τους αγγίζει πολλές φορές τα 3 μέτρα.

Η ύπαρξη του Απολιθωμένου Δάσους δίνει διάφορες πληροφορίες για την Παλαιοχλωρίδα καθώς και την γεωολογική ιστορία της λεκάνης του Αιγαόυ από την ημέρα της δημιουργίας του μέχρι και σήμερα. Το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου αποτελεί προστατευόμενο φυσικό μνημείο, ενώ από το 1985 έχει ανακηρυχθεί ως Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης και το 2004 εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO. Σημείο αναφοράς για ολόκληρο το νησί, επίσης, και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, που λειτουργεί από το 1994.

Αμμοθίνες, Λήμνος

Σε μία έκταση 70 στρεμμάτων περίπου, στο βόρειο τμήμα της Λήμνου περιμένει μια πραγματική έκπληξη τους επισκέπτες του νησιού. Ο λόγος για τις περίφημες Αμμοθίνες, που θυμίζουν πολύ τις αφρικανικές ερήμους, και συναντώνται κοντά στο χωριό Κατάλακκος και την παραλία Γομάτι. Ένα τοπίο που δεν φαντάζεται ότι θα συναντήσει κανείς σε ελληνικό νησί, εξαιρετικά σπάνιο και απόκοσμο, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί και να θαυμάσει από κοντά.

Όσο προχωράτε προς του αμμόλοφους και κατευθύνεστε προς τις Παχιές Αμμουδιές, τόσο πιο εντυπωσιακό γίνεται το φυσικό σκηνικό ολόγυρά σας, σε μια τοποθεσία που δεν φαίνεται καθόλου να δικαιολογεί την ύπαρξή τους. Η παρουσία των Αμμοθίνων, ωστόσο, μαρτυρά την ύπαρξη θάλασσας στην περιοχή κατά την παλαιολιθική εποχή.

Σύμφωνα με τους ντόπιους πρόκειται για την μοναδική έρημο στην Ευρώπη. Στα όσα επίσης, κεντρίζουν το ενδιαφέρον στην περιοχή, τα ερείπια του μεσαιωνικού κάστρου και του βυζαντινού πύργου της Μεγίστης Λαύρας.

Ηφαίστειο, Νίσυρος

Ένα από τα πιο απόκοσμα και ταυτόχρονα εντυπωσιακά σημεία της χώρας συναντάται στο εναλλακτικό νησί της Νισύρου. Ο λόγος, φυσικά, για το περίφημο ηφαίστειό της, το οποίο μαζί με τα Μέθανα, τη Μήλο και την Σαντορίνη συγκαταλέγονται στα ενεργά ηφαίστεια της Ελλάδας.

Το τοπίο άκρως επιβλητικό, δημιουργεί δέος στον επισκέπτη που θα βρεθεί εδώ, καθώς η εικόνα που αντικρίζει πατώντας πάνω στα ηφαιστειογενή πετρώματα μόνο εξωπραγματική φαντάζει.

Δύο ήταν οι εκρήξεις που σημειώθηκαν πριν χιλιάδες χρόνια, οι οποίες δημιούργησαν την σημερινή καλντέρα- σημείο αναφοράς για το μικρό νησί του Αιγαίου. Το ηφαίστειο λέγεται ότι εξερράγη το 1422, ενώ η πιο πρόσφατη έκρηξή του σημειώθηκε το 1888.

Ο μεγαλύτερος κρατήρας του ηφαιστείου ονόματι «Πολυβώτης» έχει διάμετρο 260 μ. και βάθος 30 μ., ενώ στην περιοχή συναντώνται ακόμη πέντε νεότεροι κρατήρες, ο μεγαλύτερος των οποίων, γνωστός και ως «Στέφανος», έχει διάμετρο 30 μ. και βάθος, επίσης, 30 μ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ηφαίστειο περιβάλλεται από καλντέρα μήκους 2.400 μ. και πλάτους 950 μ.

Τα διάφορα πετρώματα από τα οποία αποτελείται το ηφαίστειο είναι οι βασάλτες, δακίτς, ρυόλιθοι και ανδεσίτες, με ορισμένα από αυτά να έχουν χρησιμοποιηθεί και για την δημιουργία κτισμάτων όπως το Παλαιόκαστρο και το Καμπαναριό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, λίγο έξω από τα Νικιά.

Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης, Κεφαλονιά

Ένας πραγματικός παράδεισος, παρθένας φυσικής ομορφιάς 20 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους που εντυπωσιάζει όσους τον ανακαλύπτουν.

Το επιβλητικό λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης, 2 χλμ. έξω από τη Σάμη, είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό φυσικό αξιοθέατο της Κεφαλονιάς. Πρόκειται για ένα πραγματικό θαύμα της φύσης, που φιγουράρει σε λίστες με τις ομορφότερες γωνιές της γης.

Ανεπανάληπτη είναι η εμπειρία της βαρκάδας στη μικρή σπηλιά που φωτίζεται από την ανοιχτή οροφή, με τις ηλιαχτίδες να χαρίζουν υπέροχους χρωματισμούς στα διαυγή γαλαζοπράσινα νερά και τη σιωπή να σπάει μόνο το πλατσούρισμα των κουπιών.

Θα την προσεγγίσετε κατεβαίνοντας μια σκάλα μέχρι το σημείο που θα σας περιμένουν οι ευγενικοί βαρκάρηδες με τις μικρές βάρκες τους, για να σας συστήσουν αρχικά στην ιστορία της λίμνης και του σπηλαίου μέσα από τις διηγήσεις τους και εν συνεχεία στον φανταστικό τους κόσμο, μέσα από την βαρκάδα στα ήρεμα νερά της λίμνης.