ΝΑΤΟ 2030: Πώς να κάνετε μια κακή ιδέα χειρότερη

Ακριβώς όταν νομίζατε ότι οι ηγέτες του ΝΑΤΟ δεν μπορούσαν να προωθήσουν τα όρια της παραφροσύνης περισσότερο, ανακοινώνεται κάτι σαν το  ΝΑΤΟ 2030. Αφού βοήθησε να ανατινάξει τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, χωρίζοντας τα Βαλκάνια σε ζώνες πολέμου και έντασης....

αναποδογυρίζοντας την Ουκρανία χρησιμοποιώντας στρατεύματα νεοναζί και περικυκλώνοντας τη Ρωσία με ασπίδα βαλλιστικών πυραύλων, οι ηγέτες αυτού του λειψάνου του Ψυχρού Πολέμου αποφάσισαν ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της αστάθειας του κόσμου είναι… περισσότερο ΝΑΤΟ.

Σε μια διαδικτυακή εκδήλωση της 8ης Ιουνίου που συγχρηματοδοτήθηκε από το Συμβούλιο Ατλαντικού, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg ανακοίνωσε την έναρξη ενός σχεδίου προγραμματισμού για τη μεταρρύθμιση του ΝΑΤΟ που ονομάζεται ΝΑΤΟ 2030. Ο Στόλτενμπεργκ είπε στο ακροατήριό του ότι για να αντιμετωπίσει τη στρατηγική εταιρική σχέση της Ρωσίας και της Κίνας που είναι μετασχηματίζοντας την παγκόσμια ισορροπία ισχύος, «πρέπει να αντισταθούμε στον πειρασμό των εθνικών λύσεων και πρέπει να ανταποκριθούμε στις αξίες μας: ελευθερία, δημοκρατία και κράτος δικαίου. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να παραμείνουμε ισχυροί στρατιωτικά, να είμαστε πιο ενωμένοι πολιτικά και να υιοθετούμε μια ευρύτερη προσέγγιση παγκοσμίως. "

Στο μυαλό του Στόλτενμπεργκ, αυτό σημαίνει επέκταση της ένταξης του ΝΑΤΟ στον Ειρηνικό με υψηλή προτεραιότητα στην απορρόφηση της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας στη δυσλειτουργική οικογένεια του ΝΑΤΟ. Σημαίνει επίσης την επέκταση της δικαιοδοσίας του ΝΑΤΟ πέρα ​​από μια στρατιωτική συμμαχία ώστε να συμπεριλάβει μια ευρύτερη πολιτική και περιβαλλοντική διάσταση (ο πόλεμος κατά της κλιματικής αλλαγής είναι προφανώς εξίσου σοβαρός με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και πρέπει επομένως να ενσωματωθεί στο λειτουργικό σύστημα του ΝΑΤΟ).

Αναλύοντας τις προθέσεις της Κίνας μέσω του πιο φακού της Χομπέσιας σκοτεινής εποχής στην αγορά, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε «επενδύουν σε μεγάλο βαθμό σε σύγχρονες στρατιωτικές δυνατότητες, συμπεριλαμβανομένων πυραύλων που μπορούν να φτάσουν σε όλες τις συμμαχικές χώρες του ΝΑΤΟ. Έρχονται πιο κοντά μας στον κυβερνοχώρο. Τους βλέπουμε στην Αρκτική, στην Αφρική ... και εργάζονται όλο και περισσότερο μαζί με τη Ρωσία. "

Παρά τη σκέψη του Ψυχρού Πολέμου του ΝΑΤΟ, η Ρωσία και η Κίνα παρουσίασαν συνεχώς κλαδιά ελιάς στη Δύση με την πάροδο των ετών - προσφέροντας να συνεργαστούν σε θέματα όπως η αντιτρομοκρατία, η εξερεύνηση του διαστήματος, η αστεροειδής άμυνα και τα παγκόσμια έργα υποδομής στην Αρκτική και στην ευρύτερη ζώνη και Οδική Πρωτοβουλία. Σε όλες τις περιπτώσεις, αυτές οι προσφορές αντιμετωπίστηκαν με έναν σχεδόν ομόφωνο κρύο ώμο από το δυτικό στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα που κυβερνά το ΝΑΤΟ και τη συμμαχία του Ατλαντικού.

Η μηχανή του πολέμου θερμαίνεται

Καθώς ο Στόλτενμπεργκ μίλησε αυτά τα λόγια,  η 49η Βαλτική Επιχείρηση που  διεξήχθη από την 1-16 Ιουνίου ήταν σε εξέλιξη ως η μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ στη Βαλτική Θάλασσα με «30 πλοία και υποβρύχια, και 30 αεροσκάφη, που διεξήγαγαν αεροπορική άμυνα, αντι-υποβρύχιο πόλεμο, θαλάσσια απαγόρευση και πράξεις αντιμετώπισης των ναρκών ». Σε απάντηση, η Μόσχα ενίσχυσε τις θωρακισμένες δυνάμεις της απέναντι στην Ευρώπη.

Εν τω μεταξύ, στην πίσω αυλή της Κίνας, τρία αεροπλανοφόρα έφτασαν όλοι στην περιοχή του Ειρηνικού (το USS Theodore Roosevelt, USS Ronald Reagan και USS Nimitz) με την έγκριση της Γερουσίας Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της 6 δις $ σε κεφάλαια για την Πρωτοβουλία Άμυνας Ειρηνικού που  αναφέρεται Άμυνας ειδήσεις  θα «αποστολή ένα ισχυρό μήνυμα προς το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα ότι η Αμερική έχει δεσμευτεί βαθιά να υπερασπιστεί τα συμφέροντά μας στον Ινδο-Ειρηνικό ». Η επιτροπή ενέκρινε επίσης μια θέση λειτουργίας της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό για αεροσκάφη F-35A, προκειμένου να «δοθεί προτεραιότητα στην προστασία των αεροπορικών βάσεων που ενδέχεται να δέχονται επίθεση από τρέχοντες ή αναδυόμενους πυραύλους κρουαζιέρας και προηγμένους υπερηχητικούς πυραύλους, ειδικά από την Κίνα. "

Ένας άλλος φλεγμονώδης πρόδρομος για την αντιπαράθεση προήλθε από μια  έκθεση της Επιτροπής Μελετών της Δημοκρατικής Βουλής που  συν-συντάχθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών του Πομπέο, ζητώντας την επιβολή κυρώσεων στην ηγεσία της Κίνας, την καταχώριση της Ρωσίας ως κρατικού χορηγού τρομοκρατίας και την έγκριση της χρήσης στρατιωτικής βίας εναντίον οποιουδήποτε στη λίστα ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων . Όταν κάποιος έχει κατά νου ότι μεγάλα τμήματα της Επαναστατικής Φρουράς του Ιράν είναι στη λίστα, δεν είναι δύσκολο να δούμε πόσο γρήγορα τα έθνη που διαπραγματεύονται με το Ιράν μπορούν να θεωρηθούν «κρατικοί χορηγοί της τρομοκρατίας», δικαιολογώντας τη χρήση στρατιωτικής δύναμης από την Αμερική .

Με αυτό το επίπεδο ρητού ανταγωνισμού και διπλασιασμού, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας ανακοίνωσε στις 10 Ιουνίου ότι  δεν θα συμμετάσχει  σε κοινές τριμερείς συνομιλίες όπλων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Εάν η Αμερική επέδειξε μια συνεκτική πρόθεση να μετατοπίσει το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής της σε μια πραγματική προοπτική συνεργασίας, τότε είναι αναμφίβολα το γεγονός ότι η Κίνα θα υιοθετούσε με ενθουσιασμό τέτοιες προτάσεις. Αλλά μέχρι τότε, η Κίνα είναι προφανώς απρόθυμη να χάσει οποιοδήποτε μέρος του ήδη μικρού πυρηνικού αποτρεπτικού της 300 κεφαλών (σε σύγκριση με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, που κατέχουν το καθένα 6000).

Η αντίσταση στους Warhawks

Το έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά επί του παρόντος δεν υπάρχει ένα αλλά δύο αντίθετα αμερικανικά στρατιωτικά δόγματα σε πόλεμο μεταξύ τους και καμία αξιολόγηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής δεν είναι πλήρης χωρίς ευαισθησία σε αυτό το γεγονός.

Από τη μία πλευρά, υπάρχει το κοινωνιοπαθητικό δόγμα που περιέγραψα συνοπτικά παραπάνω, αλλά από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια πραγματική πρόθεση να σταματήσουμε τους «για πάντα πολέμους», να βγούμε από τη Μέση Ανατολή, να αποδεσμεύσουμε το ΝΑΤΟ και να ευθυγραμμίσουμε ξανά με ένα πολυπολικό σύστημα κυρίαρχων εθνικών κρατών.

-

Αυτή η πιο θετική Αμερική εκφράστηκε στην αντεπίθεση του Τραμπ  στις 7 Ιουνίου εναντίον  του πρώην υπουργού Άμυνας Τζέιμς Ματς, ο οποίος είχε τροφοδοτήσει τον Αμερικανό Μαϊντάν, ξεδιπλώνοντας  δηλώνοντας  ότι η λύση μπορεί να συμβεί χωρίς τον Πρόεδρο. Ο Τραμπ είχε απολύσει τον Μάτι νωρίτερα για τη δέσμευση του Ψυχρού Πολεμιστή για ατελείωτο στρατιωτικό εχθρό στη Συρία, την Τουρκία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Σε αυτή τη συνέντευξη του Oval Office, ο Πρόεδρος κάλεσε το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα που αντιπροσωπεύει ο Μάτις λέγοντας «Το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα είναι απίστευτα ισχυρό… Δεν έχετε ιδέα. Κάποια νομιμοποίηση και κάποια μη νομικά. "

Μια άλλη πτυχή της αντίστασης του Trump στα νεο-μειονεκτήματα που διαχειρίζονται το Πεντάγωνο και τη CIA αντικατοπτρίζεται στην  κοινή δήλωση ΗΠΑ-Ιράκ της 11ης Ιουνίου  μετά τη σύνοδο κορυφής στρατηγικών διαλόγων αμερικανών και ιρακινών αντιπροσώπων που δεσμεύτηκαν για συνεχή μείωση των στρατευμάτων στο Ιράκ δηλώνοντας:

«Τους επόμενους μήνες, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να μειώνουν τις δυνάμεις τους από το Ιράκ και θα συζητούν με την κυβέρνηση του Ιράκ το καθεστώς των υπολειπόμενων δυνάμεων, καθώς και οι δύο χώρες στρέφουν την προσοχή τους στην ανάπτυξη μιας διμερούς σχέσης ασφάλειας βασισμένης σε ισχυρά αμοιβαία συμφέροντα».

Αυτή η δήλωση συμπίπτει με την έκκληση του Τραμπ του Μαΐου 2020 για επιτάχυνση της απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, η οποία έχει σημειώσει πτώση από 12000 στρατεύματα το Φεβρουάριο σε κάτω από 9000 από αυτό το γράψιμο.

Το πιο εξοργισμένο για το ΝΑΤΟ-philes του Λονδίνου, των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον ήταν η εκπληκτική έκκληση του Τραμπ  να τραβήξει 9500 αμερικανικά στρατεύματα από τη Γερμανία  ώρες πριν ο Στόλτενμπεργκ έδωσε την ομιλία του στο ΝΑΤΟ το 2030 με τον Γιόχαν Γουάντεφουλ (αναπληρωτής επικεφαλής του CDU) λέγοντας «αυτά τα σχέδια καταδεικνύουν μια φορά Και πάλι ότι η κυβέρνηση Trump παραμελεί ένα κεντρικό στοιχείο ηγεσίας: τη συμμετοχή των εταίρων της συμμαχίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων ». Στην επόμενη ανάσα του, ο Wadephul έκανε την αντιευρασιατική αυταπάτη του διαφανή λέγοντας «Η Ευρώπη κερδίζει από την ενοποίηση της Συμμαχίας. Μόνο η Ρωσία και η Κίνα κερδίζουν από τις συγκρούσεις. "

Λίγους μήνες νωρίτερα, ο Πρόεδρος έδειξε την περιφρόνησή του για τη γραφειοκρατία του ΝΑΤΟ, τραβώντας μονομερώς 3000 Αμερικανούς στρατιωτικούς από την άσκηση Trident Juncture που πραγματοποιείται κάθε χρόνο κάθε Μάρτιο.

Στην υπεράσπιση του Προέδρου Τραμπ

Παρά όλα τα προβλήματά του, η αντίσταση του Τραμπ απέναντι στη φατρία της σκοτεινής εποχής / νεοσύστατης επιχείρησης, η οποία διευθύνει ένα σχεδόν ανεξάρτητο συγκρότημα στρατιωτικής-βιομηχανικής-νοημοσύνης από το θάνατο του FDR το 1945 καταδεικνύει υψηλό βαθμό θάρρους που δεν φαίνεται στους Αμερικανούς προέδρους για πολλές δεκαετίες.

Το πιο σημαντικό, αυτός ο λανθασμένος Πρόεδρος αντιπροσωπεύει έναν τύπο Αμερικής, ο οποίος είναι πραγματικά συμβατός με το παράδειγμα του εθνικού κράτους που τώρα ηγείται η Ρωσία και η Κίνα.

Η πρόσφατη προσπάθεια του Τραμπ να μεταρρυθμίσει το G7 σε G11 (που περιλαμβάνει τη Ρωσία, την Ινδία, τη Νότια Κορέα και την Αυστραλία) είναι ένα ωραίο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ο αποκλεισμός του από την Κίνα την έχει καταστήσει ανεφάρμοστη ιδέα.

Για την επίλυση αυτού του προβλήματος, ο Πρόεδρος του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στη Μόσχα, Έντουαρντ Λοζάνσκι, δήλωσε  στην πρόσφατη στήλη του  στους Washington Times ότι η προσθήκη της Κίνας στη λίστα που το καθιστά G12 θα ήταν μια σωτηρία χάρη στην ιδέα και έναν από τους καλύτερους δυνατούς ελιγμούς κατά τη διάρκεια αυτής της στιγμής κρίσης . Η ιδέα του Lozansky είναι τόσο σημαντική που θέλω να τελειώσω με μια μεγαλύτερη αναφορά από το άρθρο του:

«Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα πήραν το μήνυμα πριν από πολύ καιρό ότι πρέπει να μείνουν μαζί για να αντέξουν τις προσπάθειες να τα καταστρέψουν στη σειρά… Το G-7 είναι πράγματι μια ξεπερασμένη ομάδα και σίγουρα χρειάζεται ένα φρέσκο ​​αίμα. Επομένως, μια συνάντηση της G-12 στη Νέα Υόρκη στα τέλη Σεπτεμβρίου κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών θα ήταν ένα τέλειο μέρος και χρονοδιάγραμμα, καθώς ο κ. Trump είχε ήδη ανακοινώσει ότι είναι πρόθυμος να πραγματοποιήσει σύνοδο κορυφής της G-5 με τους ηγέτες της Ρωσίας, της Κίνας, της Βρετανίας και της Γαλλίας - τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ - για να συζητήσουν θέματα πυρηνικής ασφάλειας. Η Κίνα μέχρι στιγμής είναι απρόθυμη να συμμετάσχει σε αυτές τις συνομιλίες, υποστηρίζοντας ότι η μικρότερη πυρηνική της δύναμη είναι αμυντική και δεν αποτελεί απειλή. Ωστόσο, για τη συζήτηση σε μορφή G-12, ο κ. Πούτιν μπορεί να είναι σε θέση να πείσει τον φίλο του Xi να αποδεχτεί την πρόσκληση του κ. Trump.

Εκτός αν οι πολίτες του κόσμου που πραγματικά επιθυμούν να αποφύγουν τον κίνδυνο πυρηνικού ολοκαυτώματος να μάθουν πώς να αγκαλιάσουν την ιδέα ενός G-12 και να αφήσουν το παράδειγμα του ΝΑΤΟ / Ψυχρού Πολέμου να σαπίσει στον ξεπερασμένο κάδο απορριμμάτων της ιστορίας όπου ανήκει σωστά, τότε νομίζω είναι ασφαλές να πούμε ότι το μέλλον δεν θα είναι κάτι που προσβλέπουμε.

Για την επόμενη δόση, θα ρίξουμε μια ματιά στις βρετανικές αυτοκρατορικές ρίζες του ΝΑΤΟ και το αμερικανικό βαθύ κράτος, προκειμένου να βοηθήσουμε να ρίξουμε περισσότερο φως στη φύση των «δύο Αμερικανών» που σημείωσα παραπάνω, ήταν σε πόλεμο μεταξύ τους από το 1776.

Ο Matthew Ehret  είναι ο αρχισυντάκτης του  καναδικού Patriot Review  , BRI Expert on  Tactical talk , και έχει συγγράψει 3 τόμους της  σειράς βιβλίων «Untold History of Canada» . Τα έργα του εμφανίζονται τακτικά στους Στρατηγικούς Πολιτισμούς, στο Duran, στο Fort Russ, στο Greanville Post, στο Off Guardian, στο Zero Hedge, στο Lew Rockwell, στο Sott και στην Global Research. Το 2019 συν-ίδρυσε το Ίδρυμα Rising Tide  με έδρα το Μόντρεαλ και μπορείτε να το επισκεφτείτε στο matt.ehret@tutamail.com