ΜΟΡΙΑ. ΕΔΩ τι μέτρα καθαριότητας και απολύμανσης μπορούν να εφαρμοστούν σε 25.000 ανθρώπους που εχουν να πλυθούν πάνω απο 2 χρόνια τώρα?. Του Βασίλη Βαμβακάρη. ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΤΟ

Όσοι λοιπόν έχουν στοιχειώδη εμπειρία από τα συμβαίνοντα στο ΚΥΤ Μόριας, διαβάζοντας την ανακοίνωση αναπόφευκτα σκέφτηκαν ότι 

αυτή γράφτηκε από κάποιον άσχετο γραφειοκράτη, έτσι για να καταγραφεί ότι η κυβέρνηση μερίμνησε και γι’ αυτό....
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή κατάσταση σε άλλα ΚΥΤ (Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης), αλλά σίγουρα στα ΚΥΤ της Χίου και της Σάμου δεν είναι καλύτερη σε σχέση με τη Μόρια. Ας δούμε λοιπόν μερικά σημεία της ανακοίνωσης, που «λάμπουν» σαν μαργαριτάρια όταν αντιδιασταλούν με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στη Μόρια.

Πρόληψη


Η μέριμνα υγείας, η πρόληψη κ.λπ. αναφέρονται στο δεύτερο (εκ 12 συνολικά) σημείο της ανακοίνωσης. Λέει επί λέξει: «Υποχρεωτική θερμομέτρηση των νέων αφίξεων καθώς και οποιαδήποτε άλλη ενέργεια κρίνεται χρήσιμη και απαραίτητη από τις κατά τόπους αρμόδιες υπηρεσίες».

Για τη Μόρια συγκεκριμένα, δεν ισχύει η υποχρεωτική θερμομέτρηση νέων αφίξεων, γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν νέες αφίξεις στη Μόρια. Μένει λοιπόν το εντελώς αόριστο δεύτερο μέρος του… μέτρου, που ισοδυναμεί με το «Κάντε ό,τι νομίζετε»… Να κάνει τι η διοίκηση του ΚΥΤ; Να εντοπίσει πιθανά κρούσματα πώς; Στη Μόρια, που οι πρόσφυγες ζουν σε άθλιες συνθήκες, οι περισσότεροι εκτός οργανωμένου καμπ, σε σκηνές και παραπήγματα τύπου λατινοαμερικανικής φαβέλας, όλοι βήχουν, πολλοί έχουν συχνά πυρετό και αρρωσταίνουν.

Για τον ελληνικό πληθυσμό, σε περίπτωση εμφάνισης ύποπτων συμπτωμάτων η κυβερνητική οδηγία είναι… σαφής: πάρτε τηλέφωνο τον γιατρό σας και μείνετε σπίτι. Στη Μόρια όμως, για τους πρόσφυγες αυτό δεν ισχύει για κανένα από τα δύο σκέλη της: δεν υπάρχει «σπίτι» – δεν υπάρχει γιατρός. Για την ακρίβεια, υπάρχουν 3 γιατροί του ΕΟΔΥ, στους οποίους πρόσφατα προστέθηκαν άλλοι 3 με σύμβαση του ΕΟΔΥ με ΜΚΟ. Υπάρχουν επίσης οι Γιατροί του Κόσμου – εάν και εφόσον τους επιτρέψουν να δουλέψουν οι τραμπούκοι με τα στειλιάρια.

Οπότε;..

Όλα αυτά αποκτούν την πλήρη σημασία τους αν αναλογιστούμε ποιος είναι ο κίνδυνος. Για να το κάνουμε σαφέστερο: ποιος (θα) μολύνει ποιον στη Μόρια; Οι Έλληνες τους πρόσφυγες ή οι πρόσφυγες τους Έλληνες; Σε μια χώρα όπου η κυβερνητική πολιτική θα διεπόταν από στοιχειώδη ανθρωπιά, αυτό δεν θα έπρεπε να έχει καμία σημασία.

Έχει όμως κάποια σημασία όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος φρόντισε, πριν ακόμη εμφανιστεί το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα, να υποκινήσει ρατσιστικά ανακλαστικά με τη γνωστή δήλωσή του «Σκεφτείτε μόνο τι θα γίνει αν έχουμε κρούσμα στη Μόρια», υπονοώντας ότι οι πρόσφυγες είναι «υγειονομική βόμβα» και ότι ο ιός θα ερχόταν στη Μόρια πεζή μέσω Τουρκίας. Καθώς λοιπόν δεν έχουμε νέες αφίξεις στη Μόρια και οι «παλιοί» θα είχαν ήδη νοσήσει αν ήταν φορείς, ο κίνδυνος είναι ένας: να μολυνθούν οι πρόσφυγες είτε από Έλληνες εργαζόμενους είτε από εργαζομένους σε ΜΚΟ, αλλά και από τους Έλληνες στη Μυτιλήνη – και ύστερα να επαναμολύνουν τον ντόπιο πληθυσμό.

Έχει σημασία να το σημειώσουμε γιατί διαψεύδει άλλη μία ρατσιστική πεποίθηση. Έχει όμως σημασία και για έναν ακόμη λόγο: γιατί μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο λογικό θα ήταν να απαγορευτεί εντελώς η έξοδος των προσφύγων από το ΚΥΤ και κυρίως οι επισκέψεις τους στη Μυτιλήνη.

Επ’ αυτού η ανακοίνωση ορίζει: «Προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος της εμφάνισης και διασποράς του κορονοϊού εντός των κέντρων και δομών παρακαλούνται οι διαμένοντες εντός των δομών για τις επόμενες δύο εβδομάδες να μειώσουν στο ελάχιστο τις άσκοπες μετακινήσεις (υπογράμμιση δική μας) τόσο εντός του κέντρου, όσο και έξω από αυτό και να μετακινούνται μόνο όταν είναι απαραίτητο και για σοβαρό λόγο.» 

Και ποιος θα ελέγξει το σκόπιμο ή άσκοπο των μετακινήσεων; Κανείς – επαφίεται στους ίδιους τους πρόσφυγες. Όχι, δεν είμαστε υπέρ του να γίνει η Μόρια κλειστό κέντρο με αφορμή τον κορονοϊό. Απλώς είναι εντελώς εύγλωττοι οι λόγοι που εδώ έχουμε μια σύσταση αντί για μια απαγόρευση:

Πρώτο, γιατί ο μισός πληθυσμός των προσφύγων μένει εκτός οργανωμένου ΚΥΤ, στη γειτνιάζουσα φαβέλα. Ποιος και πώς θα τους απαγορεύσει να μετακινούνται εκτός κέντρου, όταν… ζουν έξω από αυτό;

Δεύτερο, γιατί ζώντας εκτός κέντρου ή μετακινούμενοι εκτός αυτού, οι πρόσφυγες καλύπτουν θεμελιώδεις ανάγκες τους που δεν καλύπτονται από το ΚΥΤ: διατροφής, υγιεινής, θέρμανσης, ένδυσης κ.λπ.

Αν οι ανάγκες των προσφύγων καλύπτονταν, όπως θα έπρεπε, από το κράτος, αν έμεναν όλοι εντός ενός αξιοπρεπώς οργανωμένου χώρου, το σωστό θα ήταν να υπάρξει απαγόρευση εξόδου για ένα διάστημα. Επειδή αυτή η θεμελιώδης προϋπόθεση δεν ισχύει, η κυβέρνηση κάνει συστάσεις άνευ σημασίας.

Μέτρα υγιεινής

Λέει η ανακοίνωση: «Τήρηση γενικών κανόνων υγιεινής με καθημερινό καθαρισμό εσωτερικών κοινόχρηστων χώρων με καθαριστικά και απολυμαντικά καθώς και συνεχής απολύμανση των πόμολων των θυρών των κοινόχρηστων χώρων αυτών.» Όλα αυτά, αυτονόητα και χρήσιμα, αρκεί να υπάρχουν υλικά και συνεργεία για τέτοιο συστηματικό και «σχολαστικό» καθαρισμό. Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά όποιος επισκέφτηκε για οποιοδήποτε λόγο τη Μόρια και τις φαβέλες δίπλα και έχει μιλήσει με πρόσφυγες, εθελοντές και εργαζομένους σε ΜΚΟ, γνωρίζει κάποια πράγματα, τα περισσότερα των οποίων είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού:

-Στη φαβέλα του Ελαιώνα (έξω από το ΚΥΤ) η συγκέντρωση των σκουπιδιών γίνεται από εργαζομένους σε ΜΚΟ και ομάδες εθελοντών. -Στη φαβέλα από την άλλη πλευρά του ΚΥΤ, δεν υπάρχει αποκομιδή σκουπιδιών, με αποτέλεσμα αυτά να είναι παντού και να έχουν αρχίσει να σχηματίζουν βουναλάκια. Ό,τι γίνεται το κάνουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες.

-Η αποκομιδή των σκουπιδιών γίνεται καθημερινά με τέσσερα δρομολόγια από οχήματα που μισθώνουν οι ΜΚΟ, που όμως δεν επαρκούν για τον όγκο των σκουπιδιών που παράγονται. Ο δήμος Μυτιλήνης διαθέτει ένα μεγάλο κοντέινερ (στο δρόμο) και ένα σκάφος αποκομιδής για τη συγκέντρωση των απορριμμάτων και μαζεύει μία φορά τη βδομάδα τις σακούλες σκουπιδιών που συγκεντρώνουν οι ΜΚΟ και οι εθελοντές.

-Όσο για το επίπεδο καθαριότητας μέσα στο οργανωμένο ΚΥΤ, κάποιες εικόνες είναι εντελώς ενδεικτικές: Ο χώρος είναι γεμάτος αδέσποτα και κουταβάκια, και η πιο άθλια-αδιανόητη-ντροπιαστική εικόνα είναι σκυλιά και κουταβάκια να σκίζουν χρησιμοποιημένες πάνες και να γεμίζουν τον τόπο με περιττώματα… Σε τέτοιες συνθήκες, οι οδηγίες προς ναυτιλλομένους για συνεχή απολύμανση πόμολων, χώρων κ.λπ. μοιάζουν με κακόγουστο αστείο.

Χώροι απομόνωσης…

Η απόφαση προβλέπει επίσης λειτουργία χώρων απομόνωσης. Μεγάλη κουβέντα για ένα ΚΥΤ όπου οι πρόσφυγες ζουν στοιβαγμένοι σαν τις σαρδέλες και όπου οι χώροι είναι υπερκορεσμένοι για την κάλυψη θεμελιωδών αναγκών – γι’ αυτό εξάλλου το ΚΥΤ έχει ξεχειλίσει στις διπλανές φαβέλες. Αρκεί να πούμε ότι σύμφωνα με εργαζομένους σε ΜΚΟ, ο χώρος της κουζίνας χρησιμοποιείται για συνεδριάσεις και συγκεντρώσεις, συχνά δε τον χρησιμοποιεί ο ΕΟΔΥ για dermocheck και εμβολιασμούς.

Όμως, ένα «σοβαρό κράτος» οφείλει να προβλέψει -στα χαρτιά και για να είναι τυπικώς εντάξει- και για χώρους απομόνωσης.

Ε, λοιπόν, μείνετε ήσυχοι: προέβλεψε! …και γυμναστήρια

Το υπουργείο δεν παρέλειψε να αποφασίσει και για τα γυμναστήρια και τις βιβλιοθήκες: «Διακοπή όλων των δραστηριοτήτων εντός κλειστών εσωτερικών χώρων του φιλοξενούμενου πληθυσμού για την αποφυγή συγκέντρωσης και συγχρωτισμού αυτών, για 14 ημέρες (γυμναστήρια, βιβλιοθήκες κ.ο.κ.).»

Δεν γνωρίζω αν σε κέντρα φιλοξενίας στην ενδοχώρα υπάρχουν γυμναστήρια και βιβλιοθήκες, αλλά στη Μόρια αυτό μόνο σαν κακόγουστο αστείο μπορεί να εκληφθεί. Εδώ, κύριοι του υπουργείου, υπάρχει μια αθλιότητα (το οργανωμένο κέντρο) τριγυρισμένη από μια ακόμη μεγαλύτερη (τις δύο διπλανές φαβέλες).

Ευτυχώς πάντως οι γραφειοκράτες που συνέταξαν την ανακοίνωση δεν πρόβλεψαν και την απαγόρευση λειτουργίας των πισινών…

Στη Μόρια όμως υπάρχουν και εργαζόμενοι: μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου του ελληνικού Δημοσίου, εργαζόμενοι ΜΚΟ. Οι οποίοι εργάζονται σε τέτοιες συνθήκες, ρισκάροντας είτε να μολυνθούν οι ίδιοι είτε να επαναμολύνουν πρόσφυγες ή άτομα της οικογένειάς τους και του φιλικού τους περιβάλλοντος.

Αν η παραβίαση των κυβερνητικών περιοριστικών μέτρων από τους πολίτες τιμωρείται με φυλάκιση, ποια θα πρέπει να είναι η ποινή για τους κυβερνητικούς υπεύθυνους που συντηρούν μια τέτοια αθλιότητα είτε από ανικανότητα είτε εφαρμόζοντας τη γνωστή απάνθρωπη… στρατηγική «να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο για να σταματήσουν να έρχονται»; Αν αυτά μπορεί να κάνει η κυβέρνηση για τη Μόρια και τις αντίστοιχες δομές σε Χίο και Μυτιλήνη, τότε ας ευχηθούμε να μην υπάρξει το πρώτο κρούσμα γιατί θα έχουμε μια καταστροφή. Και αυτή θα φέρει την υπογραφή του υπουργείου και της κυβέρνησης.
αναδημοσίευση από το stonisi.gr