Μήπως οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι «μούφα»; Γράφει ο Σάκης Μουμτζής

Αν συμβαίνει αυτό, όντως, η υπόθεση Novartis θα είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδος.

Σε πονηρές σκέψεις μας εμβάλλει το γεγονός της άρνησης των προστατευομένων μαρτύρων να καταθέσουν στην Προανακριτική Επιτροπή, υπό το καθεστώς της προστασίας. Έτσι, επικράτησε η άποψη πως τελικά προστατευόμενοι μάρτυρες δεν υπάρχουν. Τα πρόσωπα τους ταυτίζονται με αυτά του κ. Δεσταμπασίδη και της κυρίας Μαραγγέλη.

Ωραία. Και αυτό τι σημαίνει; θα αναρωτηθεί ο ανυποψίαστος αναγνώστης...

Και ο κ.Δεσταμπασίδης και η κυρία Μαραγγέλη είχαν καταθέσει στην Προανακριτική και εκεί είχαν πει, ενόρκως, τρία πράγματα:

Πρώτον: Δεν υπέπεσε στην αντίληψη τους καμιά αξιόποινη πράξη πολιτικού προσώπου στην υπόθεση Novartis,

Δεύτερον: Δεν είναι αυτοί οι προστατευόμενοι μάρτυρες και,

Τρίτον: Δεν έχουν καμία σχέση με το FBI και συνεπώς δεν αναμένουν οικονομικά ανταλλάγματα.

Άρα, από τις καταθέσεις τους ουδέν ενοχοποιητικό στοιχείο προκύπτει για τους πολιτικούς που κατηγορήθηκαν.

Οι μόνοι μάρτυρες κατηγορίας είναι πλέον οι προστατευόμενοι μάρτυρες. Ως εκ τούτου η κατάθεση τους στην Προανακριτική Επιτροπή θα είχε βαρύνουσα σημασία.

Η άρνηση τους να καταθέσουν εγείρει βάσιμα ερωτηματικά για την ύπαρξη τους. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται επικουρικά δύο πρόσθετα στοιχεία. Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ –δικηγόρος—ζήτησε να μην καταθέσουν στην Προανακριτική ο κ. Δεσταμπασίδης και η κυρία Μαραγγέλη γιατί πιθανόν αυτοί είναι οι προστατευόμενοι μάρτυρες. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η υπογραφή ενός προστατευόμενου μάρτυρα είναι ίδια με αυτήν ενός άλλου μάρτυρα που κατέθεσε επωνύμως.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Αυτό θα το μάθουμε μόνον αν αποκαλυφθούν τα πραγματικά ονόματα των προστατευομένων μαρτύρων. Τότε θα διαπιστώσουμε αν πράγματι υπάρχουν, όπως υποστηρίζει η κυρία Τουλουπάκη ή αν είναι ανύπαρκτα πρόσωπα.

Την λύση θα πρέπει να την δώσει η ίδια η δικαστική λειτουργός, καθώς σε αυτήν την φάση, μόνον αυτή έχει, εκ του νόμου, την δυνατότητα να το πράξει. Έτσι, διαφυλάττει και την προσωπική της αξιοπιστία.

Αν δεν το πράξει, με την συμπεριφορά της, συμβάλλει στην διατήρηση αυτού του δυσώδους κλίματος τόσο για την Δικαιοσύνη όσο και για την πολιτική ζωή του τόπου. Ενώ συγχρόνως δικαιώνει αυτούς που υποστηρίζουν πως οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι ανύπαρκτα πρόσωπα, κατασκευάσματα του Ρασπούτιν.

Έτσι εξηγείται και η λυσσώδης αντίδραση του ίδιου του Α. Τσίπρα και στελεχών του κόμματος του στο αίτημα της Προανακριτικής να αποκαλυφθούν τα ονόματα των κουκουλοφόρων.

Φοβούνται πως, αν αποκαλυφθεί πως προστατευόμενοι δεν υπάρχουν, αλλά όλο αυτό το σκηνικό επινοήθηκε από τους συνωμότες, τότε το πολιτικό κόστος που θα κληθεί να καταβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ιδιαίτερα υψηλό. Μάλιστα, ένα από τα επιχειρήματα που προβάλλουν είναι πως ο θεσμός του προστατευόμενου μάρτυρα λειτουργεί σε όλες σχεδόν τις δημοκρατικές χώρες.

Παραβλέπουν το γεγονός πως σε αυτές τις χώρες προστατεύονται οι μάρτυρες και όχι οι ψευδομάρτυρες. Οχι αυτοί που, εκβιαζόμενοι, γίνονται μέρος μιας πολιτικής συνωμοσίας. Η δε στάση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανώς υποκριτική, γιατί δεν αντέδρασαν όταν, έντυπο που πρόσκειται στο κόμμα τους, αποκάλυψε το όνομα προστατευόμενου μάρτυρα που δεν υπέκυπτε στις πιέσεις των εισαγγελέων.

Η κυρία Τουλουπάκη, μπορεί να δώσει την λύση εδώ και τώρα. Αν δεν το πράξει βασίμως θα εικάζουμε πως οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι «μούφα».