Ο χάρτης της «γαλάζιας πατρίδας» σχεδιάστηκε απ’ τους Γερμανούς για την αρπαγή των ενεργειακών αποθεμάτων Ελλάδας και Κύπρου

Η ανάλυση. Η εικασία είναι μια θεώρηση για την οποία δεν διατυπώνονται σαφή δεδομένα (στο σύνολο), ωστόσο το περιεχόμενο της θεώρησης φαντάζει σε πιθανό. Πιθανόν γιατί;..

Γιατί πάνω απ' όλα, η εικασία έχει μια γοητεία, κι ενώ μπορεί να στηρίζεται στην λογική κατά 99%, της λείπει το 1% και για να το βρεί καταφεύγει στην φαντασία, δηλ. σε κάποια αδιόρατα - κρυμμένα ΜΥΣΤΙΚΑ, Του Τζανέτου Γκούσκου από το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ως εκ τούτου, παραμένει ως ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ μέχρι να επαληθευτεί, εξ ού και η γοητεία της.
Επί αιώνες, στον αυστηρό αλλά και μαγικό κόσμο των μαθηματικών, η εικασία στάθηκε η αφορμή να πυροδοτήσει την μαθηματική σκέψη και να την οδηγήσει σε ανώτερα επίπεδα αναζήτησης, όπως π.χ. οι εικασίες των Φερμά, Γκόλντμπαχ, Ρήμαν, Πουανκαρέ αλλά και των "RJ Duffin και AC Schaeffer" που ταλάνιζε τους μαθηματικούς απ' το 1941 και λύθηκε πρόσφατα (2019) από τον Δ. Κουκουλόπουλο, αναπληρωτή καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ (καταγωγή απ την Κοζάνη) και τον συνεργάτη του J. Maynard από την Οξφόρδη.

Πάμε παρακάτω στα περί εικασίας...

Όπως γνωρίζουμε, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια συμφωνία με τον σελτζούκο να επαναπροωθούνται στην τουρκιά όσοι απ' τους "παράτυπους πρόσφυγες" καταφθάνουν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και με την Π Ρ Ο Ϋ Π Ο Θ Ε Σ Η να ΜΗΝ προέρχονται από άλλες περιοχές της Ελλάδος, παρά ΜΟΝΟΝ απ΄τα νησιά εκεί.
Εδώ λοιπόν υπάρχει μια εικασία με πολλές παρενθέσεις.

(1) Και πες ότι παραβλέπουμε πως έκτοτε πέρασαν και εγκλωβίστηκαν πάνω από 300.000 και έχουν επαναπροωθηθεί περί τους 1.300.

(2) Και πες ότι παραβλέπουμε τα ψέματα από πρόσφατο δημοσίευμα του Spiegel που ισχυριζόταν, μέσω της Στέλλας Νάνου (υπεύθυνη επικοινωνίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ...!), ότι «Έχουμε καταγράψει εδώ και χρόνια έναν σημαντικό αριθμό αντίστοιχων επαναπροωθήσεων 60.000 χωρίς νομικό έρεισμα. Η Ελλάδα δεν εκπληρώνει τις διεθνείς υποχρεώσεις της»...

(3) Και πες ότι παραβλέπουμε την "δυσκολία" ταυτοποίησης, προέλευσης κλπ, αλλά και την άρνηση του σελτζούκου να δέχεται στο εξής επιστροφές...

(4) Και πες ότι δεν αναφερόμαστε ούτε στις προωθήσεις απ' τα νησιά στο εσωτερικό, ούτε στ’ αρματαγωγά του ΠΝ που έγιναν ξενώνες, ούτε στα νομοσχέδια υποδοχής, επιδομάτων κλπ γιατί εδώ θ' ανοίξουμε άλλες 100 παρενθέσεις πολλυπαραγοντικών κλασμάτων και πράξεων υπονόμευσης...

Ας παραμείνουμε στην Π Ρ Ο Ϋ Π Ο Θ Ε Σ Η και στο ερώτημα:

Για ποιο λόγο τέθηκε και ποιον ωφελούσε;
Προφανώς όχι την Ελλάδα.
Σίγουρα την Τουρκία, ενδεχομένως και τη Γερμανία που μεσολάβησε και την επέβαλε.
Ας δεχθούμε ότι είναι φως-φανάρι οι επιδιώξεις της Τουρκίας να αποικίσει τα νησιά με μουσουλμανικό πληθυσμό και να τα προσαρτήσει εμμέσως.
Η Γερμανία όμως (Spiegel κλπ), τι όφελος θα έχουν απ' αυτό;

Προ ημερών έγραψα ένα άρθρο με τον ίδιο τίτλο "Εικασία" όπου αναφέρθηκα στη συνεργασία της Τουρκίας με τη ναζιστική Γερμανία κατά τον ΙΙ Παγκόσμιο πόλεμο.

Μεταξύ των άλλων, αναφέρθηκα και σε μια συζήτηση όπου ο Χίτλερ λέει στο Μουσολίνι (29.4.1942) ότι η Τουρκία πολύ γρήγορα θα γίνει σύμμαχος και συζητείται να της παραχωρήσουν τα ελληνικά νησιά (δηλ. τα Δωδεκάνησα που είχε η Ιταλία, ενδεχομένως και όσα άλλα πλησίον της Τουρκίας). Αυτό αναφέρεται στο βιβλίο του Frank G. Weber (1979) «ο Επιτήδειος Ουδέτερος» εννοώντας την Τουρκία.

Εικασία:
Αν λάβουμε υπ’ όψιν την παραπάνω συζήτηση, αλλά και τον χάρτη της «γαλάζιας πατρίδας» που προβάλει εδώ και μερικούς μήνες ο Ερντογάν, κάτι μου λέει ότι ο μπουνταλάς δεν έχει τόσο μυαλό να το σκεφτεί ο ίδιος.
Κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει.

Κάποιος «μάστορας» έβγαλε απ΄το σεντούκι της ιστορίας την συζήτηση αυτή, μεταξύ Χίτλερ και Μουσολίνι, και του σερβίρισε τον χάρτη της «γαλάζιας πατρίδας» στο πιάτο.

Ποιος όμως;
Υπάρχει μία λεπτομέρεια που γράφτηκε προ ημερών στις γερμανικές εφημερίδες, ότι ο Ερντογάν εκβίασε την Μέρκελ ώστε να ΜΗΝ παραστεί η Ελλάδα στην διάσκεψη του Βερολίνου όπερ και εγένετο...
Με ποιον τρόπο λες να την εκβίασε;

Η Μέρκελ, θα παραμείνει τυπικά ως καγκελάριος για κάνα χρόνο ακόμα και δεν πρόκειται να πολιτευτεί ξανά, οπότε, λογικά, δεν την απασχολεί τι θα ψηφίσουν οι Τούρκοι της Γερμανίας αν υποθέσουμε ότι την εκβίασε ο Ερντογάν μ’ αυτό.
Αν πούμε για καμμιά ...ερωτοδουλειά, σιγά την είδηση!, εκτός και έγινε σύμφωνα με το μωαμεθανικό δίκαιο...
Κάτι άλλο λοιπόν, κάτι πιο σημαντικό παίζει εδώ πέρα...

Κάτι που έχει να κάνει με κάποια σημαντικά συμφέροντα της Γερμανίας, με ή χωρίς την Μέρκελ...
Κάποια συμφωνία καζάν – καζάν...

Ποιά όμως;
Η συζήτηση, ο χάρτης, ο εκβιασμός...
Νομίζω ότι έχω το 99% να εικάσω ότι,
ο χάρτης της «γαλάζιας πατρίδας» σχεδιάστηκε απ’ τους Γερμανούς και προσφέρθηκε στον Ερντογάν με αντάλλαγμα τη υποστήριξή του απ’ τη Γερμανία και την συμμετοχή της στην διαχείριση (αρπαγή) των ενεργειακών αποθεμάτων Ελλάδας και Κύπρου. Φωτιά στα μπατζάκια του Πούτιν...
Απομένει το 1% για να επαληθευτεί η εικασία. Αυτό θα διαπιστωθεί όταν ο Ερντογάν κοντραριστεί για κάποιο (άσχετο) λόγο με την Γερμανία.

Υ.Γ.
Κάτι παρόμοιο προσπάθησε να κάνει η Γερμανία και στην Ουκρανία (Μαϊντάν 2014), όπου υποκίνησε την εξέγερση ενάντια στο φιλορωσικό καθεστώς του Γιανούκοβιτς προκειμένου να την αποσπάσει από την ρωσική επιρροή και να την μετατρέψει σε ενεργειακό της ντεπόζιτο με αγωγούς απ’ τις παραΚαυκάσιες χώρες, παρακάμπτοντας την Ρωσία.

Γι' άλλον χτυπάει η καμπάνα...
Στο άρθρο μου «Εικασία Νο2», ο εκβιασμός...», όπου καταλήγω σ' ένα συμπέρασμα "αναπόδεικτο" ακόμα, ότι μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας υπάρχει μια κρυφή (προς το παρόν) συμφωνία μεταξύ τους, να λεηλατήσουν τα ενεργειακά αποθέματα Ελλάδας και Κύπρου… και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις,
έρχεται η είδηση ότι ο Ερντογάν κάνει συζητήσεις με την Ιταλία για κοινή γεώτρηση στην ΑΟΖ της Λιβύης...
Το δήλωσε ο ίδιος μέσα στ' αεροπλάνο κατά την επιστροφή του απ' το Βερολίνο.

Καθ' όλου τυχαίο ότι στέλνει γεωτρύπανο στο οικόπεδο 8 της Κύπρου, η εκμετάλλευση του οποίου έχει ανατεθεί στην Ιταλική ΕΝΙ..

Εδώ λοιπόν νομίζω ότι κλείνει το παζλ...
Δεν είναι καθ'όλου άστοχη η ρουκέτα που πέταξε ο Ερντογάν για "συζητήσεις" με την Ιταλία και δεν το κάνει μόνο για εσωτερική κατανάλωση, ότι τα κατάφερε τάχα μου στο Βερολίνο.
Γι' άλλον χτυπάει η καμπάνα...