Θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από το 1821 στην Πόλη, γιατί θα μας την δώσουν υποχρεωτικά. Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Διαλύουν τα πάντα. Μας οδηγούν σε πλήρη αφανισμό με ακαριαίο εκτεταμένο χτύπημα, ελπίζοντας ότι δεν θ’ απομείνει κάποιος μετά για να τους δικάσει ή να τους διώξει. Θα διαψευσθούν διότι είμαστε ο περιούσιος λαός του Θεού. Οι αντιμαχόμενοί μας, που είναι πολλοί και εξουσιάζονται από τον περιούσιο λαό του Γιαχβέ, θα ξαναποτύχουν....
Άρα εμείς, τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 θα τα γιορτάσουμε στην Κωνσταντινούπολη. Και θα είναι τριπλή γιορτή. Θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα γενέθλια για την ανασύσταση της πλήρους Ελλάδος, και τον θρίαμβος της Ορθοδοξίας την οποία συντηρούμε επί αιώνες!
Σημαντικά παγκοσμίως γεγονότα «τρέχουν» ταχύτατα, ο πλανήτης είναι έτοιμος να «σχιζοφρονήσει» πλήρως, και όπου να ‘ναι θα θέσουν σε εφαρμογή το δόγμα τους «από την τάξη το χάος». Το χάος τους όμως θ’ αναγεννήσει την Ελληνοορθοδοξία μας. Και δεν νοείται Ελληνοορθοδοξία με την Κωνσταντίνου πόλη σε χέρια αλλοθρήσκων πρώην λαθρομεταναστών. Την Κωνσταντινούπολή μας θα μας την δώσουν υποχρεωτικά. Θα μας την δώσουν είτε το θέλουν, είτε όχι. Αυτό δεν προκύπτει μόνο από τις προφητείες.
Προκύπτει και από την Ιστορία και την τροπή των γεγονότων, τα οποία θ’ αναλυθούν παρακάτω. Επίσης, η υστεροβουλία, η ερπετική συμπεριφορά, η εγωπαθής υπερηφάνεια και η πλεονεξία των ισχυρών χωρών, αποτελούν παράγοντες αποτυχίας των σχεδίων τους και η λύση θα έλθει πάλι μέσω των Ελλήνων.
Θα μας δώσουν υποχρεωτικά την Πόλη! Αυτό το «υποχρεωτικά» φαντάζει τώρα ως κάτι περίεργο. Αλλά, αυτό το «υποχρεωτικά» ξανασυνέβη στην Ελλάδα. Η ύπαρξη της τωρινής Ελλάδος είναι αποτέλεσμα υποχρεωτικής αναγνωρίσεως της χώρας μας από τις ισχυρές χώρες. Μία αναγνώριση που προέκυψε κυριολεκτικά την ύστατη στιγμή. Δεν μας τα λένε σωστά στην Ιστορία που μας διδάσκουν.

Εν συντομία, η Ελλάς αναγνωρίσθηκε υποχρεωτικά ως εξής. Όταν οι τότε παγκοσμιοποιητές είχαν αποφασίσει τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επειδή θα δημιουργούσαν τα εθνικά κράτη με τον Ναπολέοντα, ήθελαν την Ελλάδα αυτοδιοικούμενη επαρχία υποτελή στον Σουλτάνο. Όταν έγινε η επανάσταση το 1821 έστειλαν, ως συνήθως, τους ελληνόφωνους πράκτορές τους για να εργασθούν ώστε ν’ αποτύχει εκ των έσω η επανάσταση, διότι μια επανάσταση στην Ελλάδα δεν ήταν στα σχέδιά τους. Ο γραφικός παγκόσμιος διπλωμάτης και φανατικός ανθέλληνας φον Μέττερνιχ, δεν ήθελε επ’ ουδενί λόγο ελεύθερο κράτος με το όνομα «Ελλάς».
Έλα όμως που η υπουλότης και η βουλιμία της Ρωσίας, που ήταν και μέλος της ανθελληνικής Ιεράς Συμμαχίας, ανέτρεψε τα σχέδια που οι ίδιοι έκαναν! Η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία το 1828, τον 10ο πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έως τότε, Τουρκία και Ρωσία πολέμησαν ως αντίπαλοι 13 φορές, σε λίγο 14, συνεπώς όλα τα σχέδια των «ισχυρών» αχρηστεύθηκαν. Εάν η Ρωσία κατελάμβανε την Κωνσταντινούπολη με τον πόλεμο του 1828, μοιραία η Ελλάς θα γινόταν ρωσική επαρχία. Μπρος σ’ αυτήν την επικίνδυνη εξέλιξη ο φον Μέττερνιχ που τόσο πολέμησε την Ελλάδα, ύστερα πρωτοστάτησε στο ν’ ανακηρυχθεί η Ελλάς ανεξάρτητη. Είδατε πως αλλάζουν τα πράγματα; (Καλά να πάθει και ο φον και οι απόγονοί του, γιατί δεν διδάσκονται από την Ιστορία).
Έτσι, από την όλη κατάσταση, προέκυψε η Ελλάς για τους Έλληνες, και η Συνθήκη της Αδριανουπόλεως (1829) για τους Ρώσους. Η Ελλάς αναγνωρίσθηκε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ανεξάρτητη διοικητικά, υποτελής οικονομικά στην Αγγλία, ως συνέπεια των ενεργειών των ανθελλήνων που πάντοτε θέλουν την Ελλάδα από μικροτάτη έως αφανισμένη. Σημασία έχει ότι αν και δεν το ήθελαν, μας αναγνώρισαν ως κράτος. Υπάρχει και Θεός.

Κάτι αντίστοιχο προγράφεται και τώρα. Η Ρωσία βοηθάει την Τουρκία στην επικείμενη επίθεσή της εναντίον την Ελλάδος με απώτερο στόχο την Αθήνα, διότι η ίδια εποφθαλμιά την Κωνσταντινούπολη. Η Ρωσία, η οποία άρχισε να σκέφτεται την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως από το 1472 όταν η ανιψιά του Αυτοκράτορος του Βυζαντίου Σοφία Παλαιολογίνα του Θωμά υπανδρεύθηκε τον Μεγάλο Δούκα Ιβάν, δηλαδή Ιωάννη, και του μεταβίβασε τα δικαιώματά της επί του Βυζαντινού Θρόνου. Αυτή η αντίληψη των Ρώσων είναι λαθεμένη, αλλά επικράτησε ως συμφέρουσα γι αυτούς.
Η κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεώς μας κατάντησε πολυαιώνιος εμμονή των Ρώσων. Ο Μέγας Πέτρος στην Διαθήκη του, την οποία τηρούν απαρέγκλιτα όλοι οι Ρώσοι, από κομμουνιστές μέχρι καπιταλιστές, έγραψε στο 13ο άρθρο: «Να εκτείνεστε κατά μήκους του Ευξείνου Πόντου. Να πλησιάζετε όσο το δυνατό περισσότερο προς την Κωνσταντινούπολη και την Ινδία. Ο βασιλεύων εκεί είναι ο πραγματικός Μονάρχης του κόσμου».
Η Ρωσία επομένως θέλει τον τούρκικο στρατό στην Ελλάδα και τον δικό της στην Κωνσταντινούπολη. Ναι, αλλά με το που θα επιτεθεί η Τουρκία στην ηπειρωτική Ελλάδα, τότε αυτομάτως, το θέμα της Πόλης και των Στενών καθίσταται παγκόσμιο πρόβλημα. Ταυτοχρόνως, η Ρωσία δεν θέλει την Πόλη στα χέρια σε κανενός ισχυρού κράτους, αλλά θέλει και την Ελλάδα μη ισχυρή. Επίσης θέλει την Ελλάδα πάντα κακώς διοικουμένη, αν και αυτό το θέλουν όλοι οι ξένοι, κάτι το οποίο κατάφεραν επί δεκαετίες περίφημα, καίτοι δεν επήλθε το επιθυμητό γι αυτούς αποτέλεσμα.
Ένα άλλο στοιχείο που φανερώνει τις βλέψεις της Ρωσία στην Πόλη είναι και το γεγονός ότι θέλει αποδυναμωμένη την Ορθοδοξία ώστε να ηγηθεί και της Ορθοδοξίας, διότι Κωνσταντινούπολη με το Πατριαρχείο στους Έλληνες τους είναι αδιανόητο. Γι αυτόν τον λόγο μέσω του ουκρανικού ζητήματος θέλει ο Πούτιν να αποδυναμώσει την Ορθόδοξη Εκκλησία με την ανοχή του Βαρθολομαίου και την αδράνεια του Ιερώνυμου του αθόρυβου.
Ήδη, από τώρα η περιοχή μας κατέστη παγκόσμιο πρόβλημα, διότι έχουν αποφασίσει τον διαμελισμό Ελλάδος και Τουρκίας, με την διαφορά ότι την Ελλάδα την θέλουν χωρίς Έλληνες. Όπως π.χ. είναι η Αμερική χωρίς Ινδιάνους. Αλλά πριν ακόμη καταρρεύσουν τις δύο χώρες, άρχισαν οι «υπόγειες» συγκρούσεις μεταξύ των επιβούλων διεκδικητών.
Η Γερμανία μέσω του «Μακεδονικού» αποτυγχάνει προς το παρόν, αν και εφαίνετο ότι ενίκησε, να βγει στο Αιγαίο ένεκα της παμπονήρου Αγγλικής διπλωματίας. Η Γερμανία επομένως θα θελήσει πόλεμο αφού βλέπει ότι αποτυγχάνει για τρίτη φορά να βγει στην Μεσόγειο θάλασσα και επειδή δεν είναι αρκούντως ισχυρή για ένα τέτοιο τόλμημα θα εξωθήσει άλλους.
Η Αγγλία, εάν βγουν η Ρωσία και η Γερμανία στο Αιγαίο, χάνεται. Επομένως θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να υπερασπίσει τα συμφέροντά της, η δε Γαλλία είναι τόσο αδύναμη, που προτιμά να βοηθήσει την Ελλάδα όχι γιατί την αγαπά, αλλά συμβάλλοντας στην αποτροπή της υλοποιήσεως των σχεδίων των άλλων χωρίς αυτήν, ελπίζοντας έτσι ότι κάτι θα κερδίσει.
Γενικώς, μεγαλώνει μία μάχη μεταξύ των τριτοκοσμικών πνευματικώς ευρωπαίων και όλοι μαζί (πλην Γερμανίας) εναντίον της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ τους θέλουν όλους εξασθενημένους διότι έτσι θα φανούν ανώτερες και έτσι ευνοούνται περισσότερο οι σιωνιστές του Ισραήλ.
Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες που καθιστούν το πρόβλημα της Κωνσταντινουπόλεως εντονότερο οι οποίοι αγνοούνται, πιστεύω, επίτηδες. Μερικοί απ’ αυτούς είναι οι παρακάτω. Η χώρα που θα πάρει την Κωνσταντινούπολη, δηλαδή και τα στενά του Βοσπόρου, επιβάλλεται να πάρει και τα Δαρδανέλια. Χωρίς αυτά η Κωνσταντινούπολη είναι χωρίς αξία. Άλλος παράγων είναι ότι, Κωνσταντινούπολη σημαίνει Θράκη. Την ευρύτερη Θράκη και όχι μόνο το τμήμα της που ανήκει στην Ελλάδα. Άλλος παράγων.
Η προσεχώς διαμελισμένη Τουρκία δημιουργεί απολύτως νέα δεδομένα στην περιοχή, κάτι που σημαίνει ότι η γεωστρατηγική αλλάζει πλήρως και δεν έχει νόημα επί του παρόντος καμία πρόβλεψη ή ανάλυση.
Από την στιγμή που αποφάσισαν να αλλάξουν τα δεδομένα στην περιοχή μας, ο πόλεμος μοιάζει μονόδρομος διότι τα συμφέροντα είναι τεράστια. Τόσο τεράστια που ξεπερνάνε την ισχύ των χωρών που αποφάσισαν τις αλλαγές. Οπότε η παράδοση της Πόλη μας σε μας θα φαίνεται, όσο περνάει ο καιρός, υποχρεωτική ώστε οι χαμένοι να ξανασυγκροτηθούν, να ξαναοργανωθούν και να μας ξαναεπιτεθούν.
Να γιατί η γιορτή για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 θα γίνει στην Κωνσταντινούπολη όπως επιτάσσει το πεπρωμένο της ελληνικής φυλής. Οι «κοτζαμπάσηδες» με τις «χανούμισσές» τους και τα «γιουσουφάκια» τους θα λείπουν οικογενειακώς από την νέα Ελλάδα, οπότε δεν θα συμμετέχουν στις εορτές στην Κωνσταντινούπολη, κάτι που θα κάνει την χαρά των Ελλήνων ακόμη μεγαλύτερη.
Στον γαλανόλευκο Βόσπορο με τον μητροπολιτικό ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας χωρίς μιναρέδες θ’ αναλογιζόμαστε ότι «Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν…».
Χρήστος Μαντζιάρης