Οι Έλληνες αθλητές είναι υπό διωγμό. Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Διώκεται ο αθλητισμός μας όπως άπας ο ελληνισμός. Οι Έλληνες αθλητές, είναι υπό διωγμό. Είναι υπό διωγμό διότι είναι οι μόνοι που απέμειναν να σηκώνουν ψηλά την τροπαιοφόρο γαλανόλευκη σημαία μας. Είναι οι μόνοι εξ αιτίας των οποίων ακούγεται ακόμη ο Εθνικός μας Ύμνος. Είναι οι μόνοι...

που συγκινούν την ελληνική φυλή και της δίνουν χαρά και εθνική υπερηφάνεια. Αυτό πρέπει να σταματήσει!

Οι παγκοσμιοποιητές θέλουν το ηθικό των Ελλήνων να φτάσει στα Τάρταρα, δηλαδή να φθάσει εκεί απ’ όπου αυτοί ξεκίνησαν. Όταν θα δοθεί το σύνθημα και θα δεχθούμε γενική επίθεση για την «επίλυση του ελληνικού προβλήματος» (τώρα όλα όσα γίνονται είναι προετοιμασία), οι Έλληνες πρέπει να είμαστε με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς ηθικό, χωρίς δύναμη αντίστασης, αποκαμωμένοι, χωρίς οργάνωση και χωρίς Έλληνες με αρχηγικές ικανότητες.

Όλοι αυτοί οι «σκοτεινοί τύποι» που διαλύουν τα πάντα σήμερα στον πλανήτη, δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Θα ήταν ηλίθιοι αν, με τα μέσα που έχουν και τους υπαλλήλους που έχουν διασπείρει σ’ όλον τον κόσμο, αν δεν χρησιμοποιούσαν και τον αθλητισμό ώστε να επιτύχουν τα καταχθόνια σχέδιά τους. Χρησιμοποιούν τον αθλητισμό έτσι ώστε να τους εξυπηρετεί και να διαμορφώνουν τις ανθρωπομάζες όπως αυτοί θέλουν.

Έβαλαν και το «Στοίχημα» παγκοσμίως και έχουν «δέσει» με αυτόν τον τρόπο εκατομμύρια ανθρώπους. Υπ’ όψιν ότι στην παγκόσμια «ελεύθερη» οικονομία τους, μόνο στοιχηματζήδικες εταιρίες δεν χρεοκοπούν! Τα δε σώματα των αθλητών έχουν εξαφανισθεί πίσω από τις διαφημίσεις που υπάρχουν στα αθλητικά τους ρούχα, θυμίζοντας περισσότερο διαφημιστικές πινακίδες, παρά αθλητές.

Η χρησιμοποίηση του αθλητισμού ως μέσον προπαγάνδας τα τελευταία χρόνια έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο. Σιγά μην αφήσουν στην τύχη το αποτέλεσμα ενός αγώνος εξ αιτίας μιας στραβοκλωτσιάς ή ενός στραβοπατήματος κάποιου αθλητή. Ποιός δεν κατάλαβε γιατί το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου πήγε στην Γαλλία, όπως, για τον ίδιο λόγο θα πάει και το αντίστοιχο της καλαθόσφαιρας, όπως σωστά λένε το «μπάσκετ» στην Κύπρο, στην Γαλλία πάλι.

Οι Γαλλικές ομάδες είναι άκρως πολυπολιτισμικές και το μήνυμα πρέπει να το εμπεδώσουν όλοι. Από την άλλη, είδατε πως «τιμωρήθηκε» η Αγγλία χάνοντας στο ποδόσφαιρο από κάποιους «ξυλοκόπους» επειδή ψήφισε υπέρ του Brexit. Όλα να τα συνδυάζετε. Είδατε πάλι πως, πέρυσι και οι 4 ομάδες στους τελικούς των Ευρωπαϊκών κυπέλλων ποδοσφαίρου ήταν αγγλικές, εφόσον καθυστερεί το Brexit και για να αισθανθούν οι άγγλοι καλύτερα μέσα στην Ευρώπη.

Αλλά και σε αθλητές παγκοσμίου φήμης συμβαίνουν που και που περίεργα περιστατικά. Κάποια στιγμή είχε πρόβλημα ο Μέσι με την εφορία, αλλά μόλις έκανε τατουάζ και άλλαξε εμφάνιση, αυτομάτως λύθηκαν και τα προβλήματά του με την εφορία. Τι να πεις και για τον αργεντινό ποδοσφαιριστή που σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα μόλις πήρε μεταγραφή. Αυτά μαρτυρούν τα γεγονότα παρατηρώντας τα.

Αλλά ας έρθουμε στα δικά μας. Είπαμε. Δεν θέλουν οι υπηρέτες της Νέας Τάξης να έχουμε εμείς οι Έλληνες κάτι το οποίο να μας αναπτερώνει το ηθικό και να μας καθιστά υπερηφάνους. Τίποτα. Οι Έλληνες αθλητές υφίστανται πόλεμο, ο οποίος είναι δυσδιάκριτος για τους πολλούς.

Μόνο οι αθλητές σε ατομικά αγωνίσματα θα συνεχίσουν για λίγο να μας δίνουν χαρές. Σε ομαδικά αθλήματα υποβαθμίζονται σκοπίμως, ακόμη και μέσα στην Ελλάδα. Ήδη μας έχουν κόψει, διάφοροι διεθνείς αθλητικοί οργανισμοί, τις ελπίδες για ευρωπαϊκή ή παγκόσμια διάκριση στο μέλλον με αποτέλεσμα την πτώση του ηθικού των αθλητών, κάτι που φυσικά επηρεάζει και τις επιδόσεις τους, οπότε μετά οι θεατές λένε ότι χάσαμε δίκαια.

Ο πόλεμος εναντίον των αθλητών μας ξεκινάει και μέσα από την Ελλάδα. Πόλεμος ο οποίος ξεκινάει πολύ πριν από τον αγώνα του κάθε αθλητή.

Ξεκινάει κατ’ αρχάς από αυτούς που έχουν τις τύχες των ομάδων στα χέρια τους. Πρόπερσι που δεν έπρεπε να πάρει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου μπήκε ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ με το πιστόλι στο γήπεδο, την στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι ο χώρος βρίθει από κάμερες, για να τιμωρηθεί η ομάδα του.

Δεν έπρεπε να πάρει τότε το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ, αλλά την επομένη χρονιά, επειδή συντονιζόταν με την Συμφωνία των Πρεσπών και οι Μακεδόνες έπρεπε να είναι χαρούμενοι για τον ΠΑΟΚ και ν’ αγνοούν την Μακεδονία. Φέτος ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε στο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη.

Φυσικό ήταν, σιγά μην άφηναν οι ευρωπαίοι να φαίνεται στις κάμερες, άρα σ’ όλη την Ευρώπη, το πανό του ΠΑΟΚ που έγραφε ότι η Μακεδονία είναι μία και ελληνική.

Ο Παναθηναϊκός εξαφανίστηκε από τότε που τον ανέλαβε ο Αλαφούζος, αλλά δείτε και τον Μελισσανίδη της ΑΕΚ. Ο Αλαφούζος έδινε 70.000.000 ευρώ για ν’ αγοράσει τηλεοπτικό κανάλι, αλλά δεν είχε 7 ευρώ για να πάρει 2 κιλά λαδομπογιά για να βάψει κανένα παλιοσίδερο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Άσε που κάθε 2-3 χρόνια κτίζει το νέο γήπεδο της Λεωφόρου. Εδώ στην Ελλάδα μάλλον υπάρχει κρυφή εντολή να μην φτιάχνουν γήπεδα. Αυτό δείχνουν τα γεγονότα. Αγωνίζονται οι αθλητές σε κάτι κακόγουστα «προϊστορικά» αχούρια που προσβάλουν κάθε αισθητική.

Μόνο ο Κόκκαλης έπρεπε να έχει γήπεδο. Κανείς άλλος. Έφτιαξε αργότερα γήπεδο ο Πηλαδάκης στην Λάρισα και αμέσως τον αφάνισαν. Πήγε ο άνθρωπος στην υποσαχάρια Αφρική για να σωθεί. Αυτό λένε τα γεγονότα. Η Κορακάκη προγυμναζόταν σε κάτι τσίγκους, έλα όμως που έγινε Ολυμπιονίκης και Παγκόσμια πρωταθλήτρια και σήκωσε την σημαία μας ψηλά και τους χάλασε το σκηνικό.

Κάποιοι άλλοι αθλητές, δεν έχουν καν χώρους προπονήσεων και κατάλληλα μέσα, ενώ συμβαίνουν και πολλά τραγικά γεγονότα όπως θαρραλέα τα δημοσίευσε ένας ποδοσφαιριστής της Λαμίας πριν από λίγο καιρό.

Στο μπάσκετ δεν έχει η Ελλάς τίποτα αν εξαιρέσει κανείς τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό λόγω της φιλοτιμίας των προέδρων τους, αλλά και εδώ ο πόλεμος που υφίστανται οι ομάδες μας είναι απίστευτος. Υπάρχουν και αφανείς ενέργειες των οποίων το αποτέλεσμα είναι η διάλυση του πρωταθλήματος. Πως αλλιώς μπορείς να εξηγήσεις τα λυπηρά γεγονότα;

Επιτυχίες στα ατομικά αγωνίσματα έρχονται από Έλληνες που προετοιμάζονται κυρίως στο εξωτερικό όπως η Στεφανίδη και ο Τσιτσιπάς. Η κατάσταση στα πρωταθλήματα των διαφόρων αθλημάτων είναι τέτοια που έδιωξε τον κόσμο από τα γήπεδα και αποκαρδιώνει τους αθλητές και μαραζώνει, και στον αθλητισμό, η Ελλάς. Μαραζώνει η Ελλάς γενικώς.

Είναι δυνατόν να μην αδικηθούν οι αθλητές μας όταν μπαίνουν να αγωνισθούν και κάνουν τον σταυρό τους ή ευχαριστούν τον Θεό δημόσια μετά από επιτυχία τους; Αυτό είναι κόντρα στον παγκόσμιο συρμό και είναι ρατσιστικό, ενώ το να προσκυνά κάποιος μουσουλμάνος π.χ. ποδοσφαιριστής, προς την Μέκκα μέσα στο γήπεδο σε απ’ ευθείας τηλεοπτική μετάδοση, αυτό είναι πολιτιστικό χαρακτηριστικό.

Είναι άξιο παρατήρησης επίσης, το ότι οι Έλληνες αθλητές δεν κάνουν τατουάζ όπως οι αθλητές άλλων χωρών, κάτι που αντιβαίνει στους κανόνες της Νέας Τάξης. Δεν καταντούν το σώμα τους «καραγκιόζ μπερντέ», όπως λέει γελώντας ένας φίλος μου, γεμίζοντας το σώμα τους με σύμβολα κυρίως αποκρυφιστικά.

Η δερματοστιξία, όπως λέγεται στα ελληνικά το τατουάζ ή τατού, ήταν εκ των χαρακτηριστικών των βαρβάρων λαών, σύμφωνα με τους αρχαίους. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας σεβόντουσαν το σώμα τους, όπως άλλωστε και η Ορθοδοξία σέβεται το ανθρώπινο σώμα, τα δε τατουάζ τα ονόμαζαν «βαρβάρων γράμματα», διότι οι μη Έλληνες έγραφαν στο σώμα τους.

Επίσης, ένα άλλο στοιχείο που μαρτυρά την χειραγώγηση του αθλητισμού, είναι και οι κληρώσεις. Στα πλέον δημοφιλή αθλήματα, σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχουν φάσεις ομίλων. Αυτό είναι ένα «δίχτυ» που προέκυψε για να είναι σίγουροι ότι τελικά όλα θα γίνουν όπως τα σχεδίασαν.

Αν τους «ξεφύγει» κάπου κάποια ομάδα, να την «πιάσουν» αλλού. Κοιτάξτε κληρώσεις παλαιοτέρων διοργανώσεων και συγκρίνετε με τα αποτελέσματα. Κοιτάξτε τι έγινε τώρα στην Κίνα για να βγει η Ελλάς εκτός. Επίσης, γιατί νομίζετε ότι οι ΗΠΑ δεν πήγαν με κανονική ομάδα μπάσκετ;

Για τον ίδιο λόγο που παλαιότερα δεν πήγαινε η Ελλάς με κανονική ομάδα. Μάλλον κάτι ήξεραν. Όπως για τον ίδιο λόγο την «κοπάνησε» η εθνική ποδοσφαιρική ομάδα της Γερμανίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου που έγινε στην Ρωσία, αν και ήταν κάτοχος τίτλου, από τον πρώτο γύρο και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους προκριματικούς αγώνες (play-offs) στο μπάσκετ για τους τελικούς στο ορθόδοξο Βελιγράδι (final four) και το πώς αποκλείστηκαν οι ελληνικές ομάδες, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Τις «έπιασε το δεύτερο δίχτυ». Καμία ελληνική ομάδα στο Βελιγράδι αν και είχαν και οι δύο πλεονέκτημα έδρας.

Θυμάστε, άλλο σκηνικό αυτό, την απόφαση να περάσει η Ρεάλ στο final four εις βάρος του Παναθηναϊκού με την περίεργη ανακοίνωση να μην φωνάζουν οι φίλαθλοι στο ΟΑΚΑ και την αντικατάσταση σχεδόν όλης της πεντάδας από τον προπονητή για να ηττηθεί ο Παναθηναϊκός;

Στο δε εξωτερικό οι ελληνικές ομάδες ή οι εθνικές ομάδες βλέπουμε πως αντιμετωπίζονται. Π.χ. στα Νησιά Φερόες. Ποιος μπορεί να ξεχάσει εκείνον το γραφικό Ρανιέρι που διέλυσε την Εθνική μας ποδοσφαίρου και τον αντάμειψαν αμέσως μετά ως πρωταθλητή στην Αγγλία;

Αυτό λένε τα γεγονότα. Η Εθνική Ελλάδος στο ποδόσφαιρο έχασε από τους «ψαράδες», δεν είναι επαγγελματίες, διότι το ηθικό των Ελλήνων έπρεπε να καταρρακωθεί. Τι να κάνουν οι κακόμοιροι οι αθλητές; Τι να πουν; Αυτό λένε τα γεγονότα.

Θυμάστε την απαίσια συμπεριφορά της ΔΟΕ στους Κεντέρη και Θάνου μόλις πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Τους καρτερούσαν για να τους φερθούν έτσι. Δεν μπορεί ο Κεντέρης να νικά στο Σύδνεϋ 7 έγχρωμους αθλητές! Ούτε η Θάνου να είναι συνέχεια μέσα στην τριάδα των μεταλλίων. Χαλάει η προπαγάνδα έτσι. Ο Κεντέρης και οι Θάνου ήταν ντοπαρισμένοι ενώ όλοι οι άλλοι ήταν αγγελούδια.

Αδικίες έχει υποστεί και η ομάδα του πόλο. Είναι πολλά τα παρόμοια γεγονότα ειδικά τα τελευταία χρόνια. Ποιος θυμάται εκείνο το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Μαρσέιγ στο ποδόσφαιρο και μετά απ’ αυτό, το τι έγινε με την Ντόρτμουντ για να αποκλεισθεί ο Ολυμπιακός. Αλλά τίποτε δεν κατάλαβε η ΟΥΕΦΑ. Το θέμα των αδικιών που υφίστανται οι Έλληνες αθλητές είναι τεράστιο και δεν εξαντλείται ούτε με συγγραφή βιβλίου.

Άλλο πάλι. Θυμάστε την αναδρομική τιμωρία του Μανωλά από την ΟΥΕΦΑ για να μην παίξει με την εθνική στο μπαράζ, διότι δεν έπρεπε να πάει η Ελλάδα στο Παγκόσμιο ποδοσφαίρου της Ρωσίας. Εδώ που τα λέμε ούτε οι Ρώσοι μας ήθελαν, δεν ήθελαν ν’ αναπτυχθεί φιλορθόδοξη τάση, καθόσον είχε περάσει ήδη η Σερβία.

Δεν πήγαμε εμείς στην Ρωσία για τον ίδιο λόγο που δεν είχε πάει η Σερβία στο Παγκόσμιο των ΗΠΑ παλαιότερα, όταν την είχαμε αντικαταστήσει εμείς.

Είδατε πως διέλυσαν την άρση βαρών! Με συνοπτικές διαδικασίες. Η Ελλάς είχε γίνει υπερδύναμη και έπρεπε να επιστρέψει στην θέση της. Οι αθλητές μας ήταν ντοπαρισμένοι, συμφωνώ. Μα όλοι ντοπάρονται, όπως λένε όσοι ζουν από κοντά κάποιες καταστάσεις. Εδώ ντοπάρονται για συμμετοχή σε μαθητικούς αγώνες.

Εδώ ντοπάρονται ακόμη και οι τοξοβόλοι. Αλλά είπαμε. Ο αθλητισμός χρησιμοποιείται επ’ ωφελεία της Νέας Τάξης στην οποία δεν έχει θέση η Ελλάς.

Μόνο οι Έλληνες αθλητές μάς απόμειναν που σηκώνουν ακόμη την ελληνική σημαία και την βλέπουν σ’ όλον τον κόσμο. Μόνο εξ αιτίας τους ακούγεται ο Εθνικός μας Ύμνος στα πέρατα της Γης. Όλοι οι άλλοι, απ’ αυτούς που έχουν κάποιου είδους συμμετοχή στα πράγματα της Ελλάδος, την έχουν υποστείλει.

Κρυφοί ή φανεροί, με πολλή ή λίγη εξουσία στα χέρια τους, διώκουν την σημαία μας και φροντίζουν υπογείως μέχρι και να την αλλάξουν, διότι τους ενοχλεί ο σταυρός.

Για να χρησιμοποιήσω αθλητικούς όρους, το χρυσό μετάλλιο στο άθλημα της υποστολής της σημαίας μας το παίρνουν οι ριψάσπιδες πολιτικοί της μεταπολίτευσης με δουλάριά τους δημοσιογράφους. Το αργυρό μετάλλιο το παίρνουν όσοι διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν την ανθελληνική παιδεία των ελλήνων.

Το χάλκινο μετάλλιο το παίρνουν όσοι ασχολούνται με την, δήθεν, τέχνη την οποία έχουν μεταλλάξει σε προπαγάνδα. Δεν είναι μόνο αυτοί που βλέπουμε σαν καλλιτέχνες, αλλά κυρίως είναι αυτοί που καθορίζουν την «εξέλιξη της τέχνης» και δεν φαίνονται. Ότι αντεθνικό και αντιορθόδοξο το αποκαλούν τέχνη! Και δεν είναι τυχαίο ότι οι τρεισήμισι αυτές «νικήτριες» ομάδες έχουν τους ίδιους προϊσταμένους.

Ο διωγμός των Ελλήνων αθλητών αποτελεί τιμή για τους ίδιους, διότι ως γνωστόν, «τα ψηλά βουνά τραβάνε τους κεραυνούς».

Χρήστος Μαντζιάρης