– τρεις βδομάδες πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και μία εβδομάδα πριν από την παράδοσή της. Μπορούμε, λοιπόν, να δούμε με ακρίβεια «τι παρέλαβε και τι παρέδωσε ο κ. Τσίπρας». Τα στοιχεία παρουσιάζονται στον παραπάνω πίνακα . Θετικό πρόσημο οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης, αρνητικό τα ανακτήσιμα κεφάλαια. Ο πίνακας χωρίζεται σε δύο τμήματα: το αποτέλεσμα της δημοσιονομικής διαχείρισης της κεντρικής κυβέρνησης και η συμμετοχή του Δημοσίου στις τράπεζες. Το ισοζύγιο των τραπεζών είναι σημαντικό γιατί τα κρατικά κεφάλαια των δύο ανακεφαλαιοποιήσεων ήταν ανακτήσιμα – χρησιμοποιείται η ονομαστική αξία της συμμετοχής του Δημοσίου και όχι οι αποτιμήσεις, γιατί η ανάκτηση γίνεται σε βάθος χρόνου. Από τα δημοσιευμένα στοιχεία προκύπτει πως τα 4,5 χρόνια πρωθυπουργίας Τσίπρα καταγράφεται «λογιστική ζημία» ύψους περίπου 47 δισ. ευρώ – μοιρασμένη 22 δισ. της κεντρικής κυβέρνησης και 25 δισ. τραπεζικής συμμετοχής. Στο αποτέλεσμα της διαχείρισης της κυβέρνησης έχουν συνεκτιμηθεί το «μαξιλάρι» εξόδου από κάθε δυνατή πηγή, τα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων και έκτακτα έσοδα (ομόλογα ΕΚΤ, έσοδα ΤτΕ, κ.λπ.) – έχει δε προκύψει μετά το τσουνάμι μέτρων του τρίτου μνημονίου. Ας σταθούμε λίγο στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα της κυβέρνησης: Τα πρωτογενή πλεονάσματα των 4,5 χρόνων σωρευτικά ήταν περίπου όσα και οι ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους (τόκοι) – έλλειμμα το 2015, υπερπλεόνασμα από το 2016. Το χρέος έπρεπε να παραμείνει περίπου σταθερό ή να μειωθεί λίγο. Ομως αυτό αυξήθηκε κατά 22 δισ., με το εξωτερικό χρέος (μείον τα repos Δημοσίου) να αυξάνεται κατά 9 δισ. ευρώ. Η μαγική εικόνα των θηριωδών πλεονασμάτων που αυξάνουν το χρέος οφείλεται στα λογιστικά πρότυπα που ακολουθούνται –υποχρεώσεις που γίνονται ληξιπρόθεσμες βελτιώνουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα και επιβαρύνουν το ταμείο σε μέλλοντα χρόνο– και μερικώς στις καταπτώσεις εγγυήσεων του Δημοσίου. Εν κατακλείδι... παρά τον επικοινωνιακό βομβαρδισμό των υποτιθέμενων επιτυχιών με τα υπερπλεονάσματα, η διαχείριση Τσίπρα φόρτωσε νέο χρέος στους πολίτες. Περίπου 9 δισ. ως εξωτερικό χρέος και πρόσθετη άντληση πόρων 13 δισ. από τους φορείς του Δημοσίου. Σε σχέση με το τι παρέλαβε από τον κ. Σαμαρά, το αποτέλεσμα που παρέδωσε ο κ. Τσίπρας προκύπτει μετά τα πρόσθετα μέτρα που σάρωσαν την κοινωνία και μετά την εισροή πόρων ιδιωτικοποιήσεων. Στη ζημία του Δημοσίου πρέπει να προστεθεί η απώλεια ανακτήσιμων κεφαλαίων από τις τράπεζες. Η ζημία ιδιωτών, μετόχων τραπεζών, μισθωτών και συνταξιούχων, είναι πρόσθετη. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει πολύ δρόμο μέχρι να βάλει πραγματική τάξη στα δημοσιονομικά. Καλή τύχη.
Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019
Λογιστική αποτύπωση της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητων εθνικών μας κατσαπλιάδων της 1ης φοράς Αριστερά. Γράφει ο Γιώργος Προκοπάκης
– τρεις βδομάδες πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και μία εβδομάδα πριν από την παράδοσή της. Μπορούμε, λοιπόν, να δούμε με ακρίβεια «τι παρέλαβε και τι παρέδωσε ο κ. Τσίπρας». Τα στοιχεία παρουσιάζονται στον παραπάνω πίνακα . Θετικό πρόσημο οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης, αρνητικό τα ανακτήσιμα κεφάλαια. Ο πίνακας χωρίζεται σε δύο τμήματα: το αποτέλεσμα της δημοσιονομικής διαχείρισης της κεντρικής κυβέρνησης και η συμμετοχή του Δημοσίου στις τράπεζες. Το ισοζύγιο των τραπεζών είναι σημαντικό γιατί τα κρατικά κεφάλαια των δύο ανακεφαλαιοποιήσεων ήταν ανακτήσιμα – χρησιμοποιείται η ονομαστική αξία της συμμετοχής του Δημοσίου και όχι οι αποτιμήσεις, γιατί η ανάκτηση γίνεται σε βάθος χρόνου. Από τα δημοσιευμένα στοιχεία προκύπτει πως τα 4,5 χρόνια πρωθυπουργίας Τσίπρα καταγράφεται «λογιστική ζημία» ύψους περίπου 47 δισ. ευρώ – μοιρασμένη 22 δισ. της κεντρικής κυβέρνησης και 25 δισ. τραπεζικής συμμετοχής. Στο αποτέλεσμα της διαχείρισης της κυβέρνησης έχουν συνεκτιμηθεί το «μαξιλάρι» εξόδου από κάθε δυνατή πηγή, τα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων και έκτακτα έσοδα (ομόλογα ΕΚΤ, έσοδα ΤτΕ, κ.λπ.) – έχει δε προκύψει μετά το τσουνάμι μέτρων του τρίτου μνημονίου. Ας σταθούμε λίγο στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα της κυβέρνησης: Τα πρωτογενή πλεονάσματα των 4,5 χρόνων σωρευτικά ήταν περίπου όσα και οι ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους (τόκοι) – έλλειμμα το 2015, υπερπλεόνασμα από το 2016. Το χρέος έπρεπε να παραμείνει περίπου σταθερό ή να μειωθεί λίγο. Ομως αυτό αυξήθηκε κατά 22 δισ., με το εξωτερικό χρέος (μείον τα repos Δημοσίου) να αυξάνεται κατά 9 δισ. ευρώ. Η μαγική εικόνα των θηριωδών πλεονασμάτων που αυξάνουν το χρέος οφείλεται στα λογιστικά πρότυπα που ακολουθούνται –υποχρεώσεις που γίνονται ληξιπρόθεσμες βελτιώνουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα και επιβαρύνουν το ταμείο σε μέλλοντα χρόνο– και μερικώς στις καταπτώσεις εγγυήσεων του Δημοσίου. Εν κατακλείδι... παρά τον επικοινωνιακό βομβαρδισμό των υποτιθέμενων επιτυχιών με τα υπερπλεονάσματα, η διαχείριση Τσίπρα φόρτωσε νέο χρέος στους πολίτες. Περίπου 9 δισ. ως εξωτερικό χρέος και πρόσθετη άντληση πόρων 13 δισ. από τους φορείς του Δημοσίου. Σε σχέση με το τι παρέλαβε από τον κ. Σαμαρά, το αποτέλεσμα που παρέδωσε ο κ. Τσίπρας προκύπτει μετά τα πρόσθετα μέτρα που σάρωσαν την κοινωνία και μετά την εισροή πόρων ιδιωτικοποιήσεων. Στη ζημία του Δημοσίου πρέπει να προστεθεί η απώλεια ανακτήσιμων κεφαλαίων από τις τράπεζες. Η ζημία ιδιωτών, μετόχων τραπεζών, μισθωτών και συνταξιούχων, είναι πρόσθετη. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει πολύ δρόμο μέχρι να βάλει πραγματική τάξη στα δημοσιονομικά. Καλή τύχη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.