Δεν αυτοκτονεί και δεν φεύγει κανείς … …με κρεμάλες ή πήδηγμα στο κενό!

Το ψυχικό κενό πηγάζει βαθιά μέσα στον ΝΟΥ αυτών που ζητάνε μια προσωρινή και ψεύτικη λύτρωση με αποτέλεσμα να τους οδηγήσει πάλι σε μια νέα ενσάρκωση. Σε μια ενσάρκωση που ίσως να μην έχεις την ευκαιρία να ξανα νοικιάσεις ένα υγειές νέο σώμα μετά την τεράστια αδιαφορία και προσβολή στην ζωή που έδειξε αυτός που πήδηξε στο κενό, αυτοκτονώντας...

Αυτό που δεν έχει διδαχθεί η ανθρωπότητα είναι το τεράστιο πνευματικό κενό που μας απόκρυψαν κρατώντας μας στην σημερινή γήινη λήθη της ύλης και των γελίων «αξιωμάτων» και μεγαλείου. Εκπαιδευτήκαμε σε ένα «νούμερο» και την επανάληψη δεξιοτήτων. Ο ένας το παίζει μάνατζερ σε μεγάλη αλυσίδα πολυκαταστημάτων, ο άλλος το παίζει καπετάνιος, ο άλλος αρχιδικαστής, ο επόμενος νομοταγής καθηγητής οικονομικών με βραβεία ή ιερέας ή και αρχιεπίσκοπος. Πίσω από όλους τους ρόλους και νούμερα κρύβεται ένας φιλόδοξος και ύπουλος εγωισμός. Ένα τεράστιο ΕΓΩ, που πρέπει να πετύχει σε δόξα, τίτλους, σε όνομα και αμύθητο πλούτο.

Σε αυτήν ακριβώς την τέλεια παγίδα και εγκλωβισμό του πνεύματος μας παλεύουμε να πετύχουμε μέσα απ’ ένα νούμερο ή κοινωνικό ρόλο. Αν αποτύχουμε στο νούμερο ή ρόλο, αποτυχαίνουμε και στην ζωή μας. Η λύτρωση από την κόλαση του συναισθηματικού κενού, μετά από την αποτυχία να παίξουμε σωστά το νούμερο που μας εκπαίδευσαν από μικρά παιδιά, συνεπάγεται έναν ΝΟΥ γεμάτο διαβολές.Οι τάσεις αυτο-κτονίας μετά τις απανωτές αποτυχίες να μπούμε μέσα στα γρανάζια της τέλειας φυλακής, είναι διαβολές του ΝΟΥ αυτών που έχουν πιαστεί μέσα στα δίχτυα και τις παγίδες της ύλης. Μας εξαπατούν και μας εκπαιδεύουν στην ύλη ενώ περνάμε μέσα από το γήινο μάθημα της ψυχής μας, αναζητώντας μόνο τον δημιουργό.

Το συναισθηματικό αδιέξοδο του οδηγούνται πολλοί από τους σημερινούς συν-ανθρώπους μας, προκαλείται από την έλειψη μόνο μιας ψυχικής κατάστασης ή καλύτερα, της διαταραχής του ΝΟΥ μας. Της έλειψης της αυτο-γνωσίας. Της έλειψης του Γνώθι σ’αυτόν. Το κενό του Γνώθι σ’αυτόν και της αποτυχίας στο ατομικό νουμεράκι προσπαθούν να το καλύψουν με το πήδημα στο κενό, με ή χωρίς κρεμάλα. Πολλοί χάνουν το νόημα και κατευθυνση λόγο της χρόνιας κατάθλιψης και αποτυχίας να πετύχουν το νούμερο ή τον ρόλο του επιτυχημένου και επώνυμου πολίτη παράδειγμα.

Μεγαλύτερο λάθος από την αυτοκτονία δεν υπάρχει για μια ανθρώπινη ψυχή. Καταδικάζεις την ψυχή σου σε νέα ενσάρκωση με άγνωστη εξελικτική πορεία, ένα ίσως άρρωστο νοικιασμένο νέο σώμα, έναν ΝΟΥ με πολύ μικρότερες νοητικές και πνευματικές δυνάμεις, μια νέα πνευματική αποτυχία χάνοντας την υψηλότερη σκάλα της δημιουργίας σου.

«Της Γης παιδί είμαι και του έναστρου Ουρανού• το γένος μου είναι βεβαίως ουράνιο.»…

ΚΟΡΑΚΑΣ