ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑ . 22-07-1974 Η ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑΔΡΑ ΤΟΥ ΜΙΝΑΡΕ. ΥΠΟ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΣΗΣ . Γράφει ο Χαράλαμπος Καραγιάννης

ΠΡΟΛΟΓΟΣ : το κείμενο είναι προϊών μαρτυρίων κάθε κείμενο μου  , καταγράφεται με ιστορική υπευθυνότητα ,και δυσκολία ,  πολλές φορές δήλωσα και το ξαναλέω ανήκα στην 32 Μ.Κ ,προήρθα από επιστράτευση και δεν έλαβα μέρος στις μάχες πέντε μίλι ,άγιος Γεώργιος ,οι συνάδελφοι της 33 Μ.Κ , με γνωρίζουν από τα πολλα δημοσιεύματα μου και πολλές φορές ανταλλάξαμε πληροφορίες για τον προδομένο πόλεμο !!!!!!...

Μετα  την διαταγή αυτοδιάλυσης  από την περιοχή του αγίου Γεωργίου μια μεγάλη ομάδα 25-30 καταδρομέων  , οπισθοχωρώντας  συγκεντρώθηκε   στο πίσω μέρος του κτιριακού  συγκροτήματος της μητρόπολης Κερύνειας ,η ομάδα αυτή σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούσε απαρτία λόχου ,κύρια όμως ανήκε στον λοχαγό Νικόλα Κατούντα   . ανάμεσα σε αυτούς  οπισθοχώρησε τελευταίος  προς τον ίδιο  χώρο και  ένας φίλος    άλλου λόχου , ο φίλος  αυτός συνάντησε εκεί δυο στενούς φίλους του    . οι τρεις φίλοι σύντομα διαπίστωσαν ότι ήταν περικυκλωμένοι , επιπλέον ο Νικόλας Κατούντας  τους συνέστησε να μην πάνε στην βρύση για νερό !!!!! ,καραδοκούσαν τούρκοι !!!!! . Στους τρεις φίλους δεν άρεσε καθόλου ολόκληρο το βίωμα τους από την στιγμή που έφυγαν από την Λευκωσία προς την βάση τους στην  Κερύνεια ,ούτε και η διαμορφωθείσα  επι τόπου   κατάσταση όλο το σκηνικό τους φάνηκε προδοτικό ,δεν τα είχαν όμως με τον Κατούντα που πρέπει να γράψω ότι ακόμη περίμενε διαταγές …. . νομίζω δεν πίστεψε ότι ελληνες πρόδωσαν ελληνες …..  Λαμβάνοντας υπόψη και την διαταγή  αυτοδιάλυσης , προχώρησαν λίγο πιο κάτω και καλύφτηκαν σε κάτι δένδρα .  Αποφάσισαν όμως ότι καλύτερα νεκροί …παρά αιχμάλωτοι  !!!!! σε λίγο δέχτηκαν επίθεση από παντού , πολεμώντας με ηρεμία και αποφασιστικότητα κατάφεραν και  εξήλθαν του θανατηφόρου κλοιού . επιλογές πολλές δεν είχαν και χωρίς να γνωρίζουν καλά την περιοχή !!!!! βρέθηκαν να ανηφορίζουν το αργάκι (ρέμα ) προς το τουρκοκυπριακό χωριό τέμπλος  αυτή ακριβώς η περιοχή είχε βλάστηση ,υπήρχαν δένδρα ,έτσι προχώρησαν αφού είχαν και την προσφερόμενη κάλυψη . Προχωρώντας πιο πάνω είδαν με έκπληξη τον μιναρέ ,εκεί συνάντησαν και τον Σεργίου Δημήτρη ,τους είπε  ,<< είναι το τέμπλος >> παρόλα αυτά ,χωρίς τον Σεργίου Δημήτρη που δεν τους ακολούθησε ,  προσπάθησαν και πέρασαν ένα πανύψηλο συρματόπλεγμα δυο μέτρων  και μπήκαν στην περιοχή του μιναρέ στα αριστερά ήταν ο κύριος δρόμος ,κάπου εκεί ήταν τουρκοκύπριοι όρθιοι !!! με πολιτικά ρούχα και τους φώναζαν κομάντο κομάντο παραδοθείτε ,  σφύριζαν και με   κάτι σφυρίχτρες ποδοσφαίρου ,το πεδίο φάνταζε δαιμονισμένο  ,οι καταδρομείς δεν τους κτύπησαν και   προχώρησαν προς τα υψώματα   του  Άγιου Ιλαρίωνα   .Προχωρώντας  κάπου εκεί στα υψώματα  , μέσα στις ελιές  συνάντησαν τον ανθυπολοχαγό χατζηκύρου Γεώργιο  μαζί με ένα καταδρομέα  χωριανό του ,δεν θέλησαν  να προχωρήσουν  μαζί τους  .Κάπου εκεί μετα την συνάντηση με τον  χατζηκύρου μέσα στις ελιές  συνάντησαν τον ο Λοχία Κουππάνο Ιωάννη  και Νίκο Λούμπα  που τρέχοντας χάθηκαν πίσω από ένα  λόφο . Σε απόσταση 30-50 μέτρα ,   μπήκανε  σε μια  διαφορετική  χαράδρα με  ένα μεγάλο κρημνό στην μέση της  μόλις εισήρθαν στην χαράδρα Απρόσμενα  συνάντησαν  άλλους εννέα καταδρομείς επιπλέον δυο του πεζικού με γυαλιά μυωπίας ,  o ένας ήταν από την κακοπετριά   συν ένα ανήλικο από το δίκωμο ,ο ανήλικος ήρθε αρχικά , μαζί τους  πάνω στα φορτηγά . Τούρκοι  με σύγχρονα αυτόματα και υπεροπλία   κοντά 20-30 μέτρα πίσω από τον κρημνό , ίσως πόνταρα και στον εγωισμό της νίκης άνοιξαν πυρ εναντίον των καταδρομέων .Ίσως η κάλυψη που πρόσφερε ο    μεγάλος κρημνός ,σίγουρα όμως η  αποφασιστικότητα των καταδρομέων ήταν τέτοια , που  πολύ σύντομα  οι  ένοπλοι   τούρκοι εξουδετερώθηκαν .  Λουφάξανε οι συνάδελφοι   σε ένα παλιό χωμάτινο πολυβολείο η ολμοβολείο    μέχρι το σούρουπο  .Ανάμεσα τους  και καταδρομείς από το χωριό κάρμι   ,  ένα  επιπρόσθετος λόγος   να φύγουμε  προς τα εκεί ,ήξεραν τα κατατόπια για έξοδο στις  βουνοκορυφές   ετοιμαστήκανε και ξεκινήσανε .  νύχτωσε για τα καλά …. βάλανε σημάδι  τις τεράστιες φωτιές   που έκαιγαν  στα αριστερά τους  ,  τον Άγιο Ιλαρίωνα. κρατήσανε σταθερή πορεία με όλες τις προφυλάξεις για πιθανή ενέδρα σχηματίσανε   δυο  μικρές φάλαγγες  άντρα κατά άντρα ,μια στα δεξιά και μια στα αριστερά   του δρόμου , ώρες o ποδαρόδρομος παντού καπνίλα και μια αφόρητη δίψα στον δρόμο τρώγανε λεμόνια για να ξεδιψάσουμε όταν επιτέλους φτάσανε στο κάρμι   μπήκανε σε ένα καινούργιο νεόκτιστο σπίτι  βρήκαν και ήπιαν νερό από το πιτέ στην τουαλέτα   !!!!! ,κατάκοποι δέσανε τους αορτήρες των όπλων πάνω τους  , μην και δεχτούν επίθεση στα σκοτεινά …δεν ξέραμε αν το κάρμι ήταν ελεύθερο   .ξάπλωσαν  ξεροί στο πάτωμα  ,δυστυχώς ξημέρωσε και ακόμα κοιμόντουσαν . με το φως  Λίγο πιο κάτω εντοπίσαν ένα άρμα μάχης  ,συνεχίζει …….νομίσαμε πως ήμασταν σε τούρκικο κλοιό ,τεθήκαμε σε εγρήγορση αναγνώρισης ….. σύντομα διαπιστώσαμε ότι ήταν ένα ελληνοκυπριακό Τ-34,στις καδένες –ερπύστριες του ,ήταν πολλα τέλια από συρματοπλέγματα . η ομάδα στην συνέχεια ετοιμάστηκε και μέσω προφητή Ηλία πορεύτηκαν προς κοντεμένο μαζί και με τον λοχαγό Αργύρη Αθανάσιο τον οποίο βρήκαν στον δρόμο .

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 Ο  φίλος Κώστας Ρώσσος  , βετεράνος καταδρομέας της 33 Μ.Κ . έδωσε  διευκρινιστική  και επιβεβαιωτική  κατάθεση  ,τόσο για την παρουσία 14 καταδρομέων  στο αργάκι προς τον μιναρέ   ,αυτό κάθε αυτό την μάχη στην ανατολικότερη χαράδρα  το απόγευμα   της 22ας Ιουλίου 1974 και επιπλέον την παρουσία των αγνοουμένων κουππάνου και Νίκου Λούμπα ,δεν έχει σημασία , αν ήταν μικρή κατάθεση ,θεωρώ υποχρέωση μου να την καταγράψω .

Χαράλαμπος Καραγιάννης , μαρτυρίες βετεράνων 1974 

ΤΕΜΠΛΟΣ  22-07-1974  ΟΙ ΔΥΟ ΧΑΡΑΔΡΕΣ

Δευτέρα 22-07-1974  οι μάχες στα όρια του τουρκοκυπριακού  ,χωριού τέμπλος , δυο ομάδες της 33 Μ.Κ  κατά την προσπάθεια απεγκλωβισμού των , έδωσαν μάχη για την ζωή τους σε δυο διαφορετικές  χαράδρες  η αργάκια .   Τα  ξεροπόταμα η αργάκια η ρέματα   στην βουνοπλαγιά του  τουρκοκυπριακού χωριού τέμπλος  ήταν δυο, σε κάποια  σημεία είχαν όψη χαράδρας  απείχαν 20 έως 40 μέτρα ,το ενα από το άλλο.    Η μεγαλύτερη ομάδα με επικεφαλή τον υπολοχαγό 1974 , Νικόλα κατούντα συνάντησε το επιτελείο του αντισυνταγματάρχη Παύλου κουρούπη , νότια του δρόμου καραβάς – Κερύνεια.  Το σημείο συνάντησης  καθορίστηκε κατά προσέγγιση εκατό μέτρα από τον δρόμο .   Τα  ξεροπόταμα ενώνονταν Μεταξύ των στο ύψος του κύριου  δρόμου Κερύνειας - Αγίου Γεωργίου  , περίπου 50 μέτρα ανατολικά του στρατοπέδου του 251 τ.π. , στην τοποθεσία της   παναγίας  Γλυκιώτισσας , ως ένα και μόνο αργάκι ( kalava deresi  )  είχε  και έχει εκβολή , τον τέταρτο κόλπο δυτικά από το λιμανάκι της Κερύνειας . Η  απεμπλοκή  από  το μυστήριο πως ο Σεργίου Δημήτρης , καταδρομέας 1974 , της 33 Μ.Κ ,από τον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας  , βρέθηκε από το δυτικότερο αργάκι , στο  αργάκι που έβγαινε στον μιναρέ , μου εδόθη η πληροφορία ότι ο Νικόλας κατούντας ,  απέστειλε  προς το  τέμπλος αναγνωριστική προπομπή από μερικούς άντρες του μεταξύ των  ήταν  και ο Σεργίου Δημήτρης. Ωστόσο μέχρι σήμερα 08-08-2017,ημερα που ξαναβλέπω το κείμενο μου , καταγράφω ότι   παρά το γεγονός ότι ο Σεργίου θεάθηκε έξω από το συρματόπλεγμα του μιναρέ ,τελικά ανευρέθηκε  θαμμένος νότια του δρόμου στο ύψος της πανάγιας Γλυκιώτισσας ,αυτό δεν σημαινει τίποτε πρέπει να κινήθηκε προς τα εκεί .Δυστυχώς    δεν βρέθηκαν (ταυτοποιήθηκαν ) τα οστά άλλων στρατιωτικών , παρά μόνο του Σεργίου Δημήτρη  .Διευκρινίζω ότι  , ο μιναρές  απέχει περίπου τρακόσια μέτρα , νότια του δρόμου καραβάς – Κερύνεια . 

Στο αργάκι του μιναρέ Αγνοούνται οι  ανθυπολοχαγός χατζικύρου Γεώργιος , από Άγιο Αμβρόσιο  , ο Λοχίας Κουππάνος Ιωάννης ,απο κλεπίνη . Αγνοείται  και ο Νίκος Λούμπας ,στις 23-07-1974 , ο  Νίκος Λούμπας εθεάθη  σε τουρκική φυλακή ( Amasya Prisons – Turkey )

Χαράλαμπος Καραγιάννης : θέλω να καταθέσω ότι άτομα  της ομάδας  της χαράδρας του μιναρέ ,έδειξαν  μεγαλύτερη ευαισθησία και υπευθυνότητα ,έτσι μπόρεσα να καταγράψω  την σύνθεση της . αριθμούσε  συνολικά  δέκα έξι άτομα ,από αυτούς δέκα τρεις , ήταν καταδρομείς , δυο του  πεζικού ,ένας ανήλικος από το δίκωμο ,  έλαβα υπόψη ότι σε τέτοια περίπτωση το ανθρώπινο νευροφυτικό σύστημα λειτουργά αυτόνομα και απρόσμενα , έτσι  δεν επέμενα  σε άλλες διευκρινίσεις. Ρώτησα όμως το καυτό ερώτημα που ρωτώ πάντα ,μήπως είδατε τον κατούντα η τον κουρούπη ; πήρα την απάντηση τον κατούντα δεν τον είδαμε , είμαστε σίγουροι επειδή τον γνωρίζαμε …..τον κουρούπη δεν τον γνωρίζαμε ……..

Ελπίζω σύντομα να αναρτήσω το κάτωθεν

ΚΕΡΥΝΕΙΑ .  22-07-1974  Η ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΑΧΗ  ΤΩΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ  ΣΤΗΝ ΧΑΡΑΔΡΑ ΤΟΥ ΜΙΝΑΡΕ  .

Χαράλαμπος Καραγιάννης ,φαρμακοποιός ,1974 επίστρατος της 32 μοίρας καταδρομών-Χαράλαμπος Καραγιάννης , μαρτυρίες βετεράνων 1974