Τα τελευταία χρόνια έχουν γραφεί πάρα πολλά για τις προφητικές ρήσεις του Αγιορείτη γέροντα Παϊσίου. Είναι αλήθεια ότι ο άγιος αυτός γέροντας είχε έναν πρωτότυπο και μοναδικό τρόπο να μεταφέρει τα όσα του αποκάλυπτε ο ουρανός στις προσευχές του προκειμένου να γαλουχεί και να οικοδομεί τους πιστούς στο εξαίσιο έργο της εν Χριστώ σωτηρίας. Στα λεγόμενά του εύκολα διακρίνει κανείς την αισιοδοξία και την ελπίδα για μία λαμπρή πορεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Είναι άλλωστε πολύ φυσικό για τους ανθρώπους που ενώ ζουν στην εφήμερη ζωή αφιερώνονται νυχθημερόν στο πως θα αποκτήσουν την αιώνια ζωή, να είναι φύσει αισιόδοξοι και χαριτωμένοι. Γίνονται έτσι με συνεχή επίπονη άσκηση καρδιάς ουράνιοι αγωγοί από όπου μεταδίδεται φως Χριστού, το οποίο φέγγει και διαλύει τα σκοτάδια της αγνωσίας...
Αφουγκραζόταν λοιπόν ο ταπεινός αυτός γέροντας από πολύ νωρίς τους ψιθύρους των αγγέλων που δοξολογούσαν το Θεό για τα θεμέλια με τα οποία έκτιζε την Ορθοδοξία στα Βαλκάνια και προπαντός στη Ρωσία. Και τα θεμέλια αυτά ήταν γερά γιατί εμπεριείχαν μαρτυρικό αίμα χιλιάδων χριστιανών που διώχθηκαν, βασανίστηκαν και θανατώθηκαν από τα ολοκληρωτικά σιωνοκρατούμενα κατευθυνόμενα κομουνιστικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης! Και από τα θεμέλια τούτα διέκρινε ότι το οικοδόμημα που θα ανεγερθεί σ’ αυτά τα θεμέλια θα ήταν ισχυρό σαν αυτό που ανορθώθηκε κατά την περίοδο του χριστιανικού Βυζαντίου... Είδε μάλιστα πολλές ομοιότητες των δύο οικοδομημάτων. Διέκρινε να υψώνεται η ίδια ακριβώς σημαία, η οποία απεικόνιζε τον δικέφαλο αετό! Κατανοούσε ότι αυτή τη φορά, ο δικέφαλος αετός θα απλώσει τα φτερά της Ορθοδοξίας ταυτόχρονα σε Δύση και Ανατολή.
Και αυτά που είδε τα μετέφερε με την απλότητα που τον διέκρινε σε έναν νεαρό καθηγητή μαθηματικών που τον επισκέφθηκε τότε στο κελί του το καλοκαίρι του 1979. Σήμερα ο καθηγητής εκείνος είναι μοναχός και δοκιμάζεται και αγωνίζεται στο στίβο της Ορθοδοξίας σε γνωστή αδελφότητα του Αγίου Όρους προκειμένου να λάβει το πολυπόθητο στεφάνι της δόξης στο τέλος της εν Χριστώ εφήμερης διαδρομής του. Παραθέτουμε τη σημαντική μαρτυρία του, όπως μας την μετέφερε σε πρόσφατη επιστολή του.
«Τον Ιούνιο του 1979, τότε που ο γέροντας Παϊσιος ήταν άγνωστος στους πολλούς τον επισκέφθηκα στο κελί του για να πάρω την ευχή του! Τότε ήμουν λαϊκός. Τον βρήκα πάρα πολύ χαρούμενο και ευδιάθετο. Κάτσαμε σε δύο κούτσουρα αρκετή ώρα και συζητούσαμε. Τότε δεν τον επισκέπτονταν πολλοί προσκυνητές. Μεταξύ άλλων προσωπικών θεμάτων που συζητήσαμε μου είπε και το εξής: «Έπειτα από πολυήμερη νηστεία και προσευχή μου αποκαλύφθηκε ότι «ο δικέφαλος αετός θα σηκωθεί από το βορρά! Πω-πω τι ωραίες ημέρες έρχονται για την Αγία Ορθοδοξία μας. Θα πλημμυρίσει ολάκερη η γη από το φως του Χριστού»! Έπειτα από δέκα χρόνια το 1989 διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση και ανασυγκροτήθηκε εκ βάθρων η Ρωσία, έτσι ώστε σήμερα να έχουμε μία πρωτοφανή πνευματική πρόοδο και η Ορθοδοξία να ανακτά το χαμένο -θα έλεγα- έδαφος. Διαβάζοντας λοιπόν σήμερα ως μοναχός πλέον στο Άγιο Όρος τις σοφές ρήσεις του γέροντα ασκητή του Παγγαίου όρους περί ανασύστασης μίας Ορθόδοξης Κοινοπολιτείας, κάτι που αποτελεί τον μύχιο πόθο όλων μας ανεξαιρέτως ενθυμήθηκα τα όσα μου είχε πει ο γέροντας Παϊσιος. Αξίζει να σημειώσω ότι μέχρι σήμερα πίστευα ακράδαντα ότι τα λόγια του γέροντα είχαν επαληθευτεί και αφορούσαν την εκ βάθρων ανασυγκρότηση της Ορθόδοξης ρωσικής Εκκλησίας μετά την πτώση του κομμουνισμού. Κι γι’ αυτό δεν μ’ απασχολούσαν... Τώρα όμως συνειδητοποιώ ότι μάλλον μιλούσε για την Ορθόδοξη Κοινοπολιτεία... Συμπίπτει άλλωστε με τα όσα υποστήριζε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός περί του ξανθού γένους αλλά κι μ’ αυτά που καταγράφει στην εφημερίδα σας ο σύγχρονος γέροντας ασκητής του Παγγαίου όρους». Αυτά έγραψε μεταξύ πολλών άλλων σε επιστολή που μας απέστειλε στις 24 Ιουνίου ο ταπεινός Αγιορείτης μοναχός, π. Θεολόγος!
Εκείνο πάντως που δεν δύναται από κανέναν να αμβισθητηθεί καλοί μου χριστιανοί είναι ότι τα τελευταία δέκα χρόνια ακόμη και επί εποχής που η Ρωσία είχε βυθιστεί σε οικονομική κρίση και σε ύφεση κατά έναν πολύ παράξενο τρόπο ψιθυρίζονταν ευρέως τα σενάρια τούτα μεταξύ των πιστών χριστιανών κυρίως στην Ελλάδα. Κι αυτά ακριβώς τα ακούσματα θορύβησαν τις γνωστές Κασσάνδρες της ανομίας στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Τους θορύβησαν δε τόσο πολύ που έσπευσαν να αναπτύξουν πολιτικές πρωτοβουλίες έτσι ώστε να τα αποτρέψουν και να μην εκπληρωθούν... Λησμόνησαν πως αν ο Θεός θέλει τότε νικάται φύσεως τάξις.
Οι Βρυξέλλες λοιπόν άμεσα προώθησαν την ένταξη της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας και άλλων Ορθοδόξων χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στην Ε.Ε. Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ ακολούθησαν μία πρωτοφανή επιθετική διπλωματία σε Ουκρανία και Γεωργία! Μάλιστα ήταν σε τέτοιο βαθμό που τις έστρεψαν με έντεχνο τρόπο κατά της Ρωσίας, έτσι ώστε να προκαλέσουν μίση και εχθρότητα και ρήγμα μεταξύ αδελφών!
Ωστόσο, το κοινό ποτήριο φαίνεται να υπερισχύει και οι ορθόδοξοι λαοί να έρχονται με θαυμαστό τρόπο ολοένα και πιο κοντά! Και να που τώρα βρισκόμαστε πολύ κοντά στη διάλυση της Ευρώπης, αφού οι λαοί του νότου και όχι μόνο επ’ ουδενί θέλουν μία ιδιότυπη αιχμαλωσία από την Γερμανία με πρόσχημα δήθεν την οικονομία...
Σήμερα λοιπόν διαπιστώνουμε ότι οι κινήσεις συνεργασίας και ενότητας των ορθοδόξων έχουν αρχίσει και αποκτούν μία δυναμική, η οποία δεν οφείλεται τόσο στην οικονομική κρίση όσο στην προετοιμασία εδώ και δύο αιώνες σχεδόν, των Ορθοδόξων χριστιανών όλης της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Να γιατί οι Ρώσοι Ορθόδοξοι ρουφούν στην κυριολεξία κάθε τι που αφορά τον γέροντα Παϊσιο, τον Άγιο Κοσμά και ότι αφορά εν γένει την πνευματική ζωή του Αγίου Όρους. Να γιατί οι Έλληνες Ορθόδοξοι παρά τη συνεχή, μεθοδευμένη και συστηματική πλύση εγκεφάλου που δέχονται για το δυτικό πολιτισμό αντιστέκονται και βλέπουν τους Ορθοδόξους αδελφούς μας στα Βαλκάνια και τη Ρωσία πολύ πιο κοντά. Διαβάζουν τους αγώνες γνωστών στάρετς, κτίζουν μοναστήρια και εκκλησιές προς τιμήν τους κ.ο.κ. Όλοι άλλωστε ενθυμούμαστε τα καραβάνια ανθρωπιστικής βοήθειας που πήγαιναν στη Σερβία, στο Κόσοβο, στη Βοσνία, στη Ρωσία.
Και εκείνοι έτσι ως αδέλφια μας αντιμετωπίζουν παρά την φανερή προδοσία εγκάθετων δοσίλογων πολιτικών, τυφλών εκτελεστικών οργάνων μασωνικών στοών. Μία προδοσία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα αδιάκοπα...
«Στήνονται συνεχώς εμπόδια από τους εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας - λέει ο γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους, συνηγορώντας στα όσα γράφει ο π. Θεολόγος- στην εκ του τριαδικού Θεού σχεδιασμένη συνάντηση, συνεργασία και θαυμαστή κοινή πορεία των ορθοδόξων λαών με βάση το Κοινό Ποτήριο και τη διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας. Αλλά ότι ο Θεός αποφασίζει γίνεται. Τα εμπόδια θα εξαλειφθούν γρήγορα τόσο ξαφνικά που κανένας δεν θα το πιστεύει. Θα τρίβουν όλοι τα μάτια τους! Το χωράφι της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα αρχίσει και πάλι να αποδίδει προς τον ουρανό τους γλυκούς καρπούς της αγιότητας. Το όργωμα ήδη έχει γίνει και οι πρώτοι σπόροι έπεσαν και έχουν αρχίσει να φυτρώνουν. Έτσι είναι λογικό πως δεν θα αργήσει ο θερισμός και η καρποφορία.
Σύντομα θα γίνουν όλα και θα δοθεί τέλος στο έντονο συναίσθημα της αναμονής πως κάτι σπουδαίο και σημαντικό έρχεται! Κάτι που θα δώσει διέξοδο όπως ο από μηχανής Θεός στο αρχαίο δράμα, στην τραγική πνευματική κατάσταση που βιώνει σήμερα ο ευλογημένος τόπος μας, η οποία ευθύνεται και για την οικονομική κρίση. Και το ωραίο αυτό συναίσθημα το συλλαμβάνουν και το νιώθουν στην καρδιά τους σαν να τους το ψιθυρίζουν και να το σιγοτραγουδούν οι άγγελοι όλοι σχεδόν οι συνειδητοποιημένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Αδυνατούν όμως ακόμη να το ερμηνεύσουν και γι’ αυτό αναζητούν μία λύση σε λεγόμενα σοφών αγίων γερόντων, που με το βίο τους δόξασαν και δοξάζουν τον Χριστό μας. Αγίων γερόντων που κατέστησαν δοχεία της Χάριτος του Παρακλήτου. Χρειάζεται όμως υπομονή και προσοχή γιατί ο Αντίδικος διαισθάνεται τι έρχεται και έχει βάλει δικούς του ψευτο-προφήτες να λένε διάφορα ψέματα για να αφαιρούν την ελπίδα των Ορθοδόξων και να τους απογοητεύουν και να τους απελπίζουν. Πολλοί λοιπόν εξ αυτών που νομίζετε ότι είναι πνευματικά ψηλά θα ξαφνιαστείτε όταν τους δείτε να σέρνονται στην κυριολεξία από τα χαλινάρια που τους έβαλε ο Αντίδικος, προκειμένου να πλανέψουν τον οιστό λαό. Και πολλοί που νομίζετε ότι είναι χαμηλά και ασήμαντοι θα τους δείτε σαν τον φτωχό Λάζαρο να ενδύονται βασιλικό ένδυμα! Βρισκόμαστε λοιπόν στο κατώφλι σημαντικών εξελίξεων. Τα γεγονότα που όλοι μας προσμέναμε έχουν αρχίσει.
Εκείνο όμως που με δυσαρεστεί είναι πως βλέπω τον Ορθόδοξο ελληνικό λαό μας να εισέρχεται σ’ αυτά χωρίς να φοράει το απαραίτητο κράνος! Το κράνος που θα τον θωρακίσει για να αντιμετωπίσει τις ίδιες αντιξοότητες και τις ίδιες δυσκολίες σαν αυτές που αντιμετώπισε ο εβραϊκός λαός στην πολύχρονη περιπλάνησή του στην έρημο. Και φοβούμαι πως χωρίς αυτό το κράνος, δηλαδή την ειλικρινή μετάνοια δεν θα αξιωθούμε να φθάσουμε και να δούμε το ποθούμενο! Δεν θα καταφέρουμε να αντικρύσουμε τον ελεήμονα αναστημένο βασιλιά μας..., τον αναστημένο Άγιο Ιωάννη Βατάτζη! Χωρίς την αρετή της ταπείνωσης, που αποτελεί τη βενζίνη κάθε ανθρώπου και προπαντός του ορθοδόξου χριστιανού για να συναντήσει τον Θεό δεν βλέπω καμιά προκοπή.
Γι’ αυτό όποιος λοιπόν Χριστιανός σήμερα επιθυμεί εκ του ασφαλούς να ζήσει τα όσα έλεγαν ο Πατροκοσμάς, ο γέροντας Παϊσιος, ο γέροντας Ιάκωβος, ο γέροντας Πορφύριος, ο γέροντας Αμβρόσιος και άλλοι πολλοί ας φροντίσει να χτίσει εδώ και τώρα την σχέση του με το Θεό με ειλικρινή μετάνοια και ταπείνωση. Και τότε το έλεος που προπορεύεται του Θεού θα τον σκεπάσει ενώ το πυρ της θεότητος θα τον δροσίσει όπως δρόσισε τους τρεις παίδες εν τη καμίνω. Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου μας συμβουλεύει αδιαλείπτως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Ε! τι λέτε; Δεν έφθασε ο καιρός να τον αφουγκραστούμε;»
ΠΗΓΗ: www.orthodoxia.gr ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
Συντάκτης: ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.