Εκλογές, όπως λέμε «εμβόλιο»: υποχρεωτικό… δικαίωμα! Καταρρίπτουμε τους ισχυρισμούς κατά της αποχής. γράφει ο Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

«Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις», αλλά σε μια χώρα που ομιλειται η ομορφότερη και ακριβέστερη γλώσσα παγκοσμίως, οι έννοιες κατάντησαν… «αερικά. Συνήθως, δε χάνω την ψυχραιμία μου, ακόμη και σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Η «αχίλλειος πτέρνα» μου ωστόσο, είναι η κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας, με οποιονδήποτε τρόπο..... Κι η κακοποίηση της γλώσσας πραγματοποιείται είτε με την ανορθογραφία, είτε με τα περιβόητα «greeklish», είτε με τη διαστρέβλωση των εννοιών. Ένας παλιός, καλός μου φίλος, έλεγε πάντα:

Η παρανόηση της γλώσσης, προκαλεί διασάλευση λογικού!

Και δεν μπορώ, παρά να συμφωνήσω στο έπακρο…

Καθώς πλησιάζουμε στην ημερομηνία των βουλευτικών εκλογών (21 Μαΐου 2023), μου έρχονται στο μυαλό κάποιες σημειολογίες σχετικά με την ημερομηνία. Αρχικά, η γνωστή λαϊκή παροιμία «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι«. Η παροιμία αυτή, λέγεται για κάτι το οποίο είτε μπορεί να καθυστερήσει να γίνει, είτε δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθεί. Για παράδειγμα: «Αν περιμένεις προκοπή από τους πολιτικούς, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι«… Τι; Όχι;

Για την ιστορία πάντως, η παροιμία έχει ποδοσφαιρικές ρίζες. Για την ακρίβεια, η παροιμία όπως την ξέρουμε σήμερα. Στα παλιά χρόνια ήταν: «ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι«. «Μαύρους» οι παλιοί εννοούσαν τα υποζύγια (άλογα, γαϊδούρια, μουλάρια) αλλά και τα βόδια. Ωστόσο, στα μεταγενέστερα, η παροιμία τροποποιήθηκε χάρη στον παλιό ποδοσφαιριστή της ομάδος «Ντροπαλός Ελευσίνας» Ανέστη Μάη. Ο Ανέστης Μάης ήταν ένας σκληρός αμυντικός ο οποίος είχε μία τάση: δάγκωνε τους αντιπάλους του…

Αυτά, για να προσφέρουμε και λίγη γνώση…

Η δεύτερη σημειολογία που μου έρχεται στο νου είναι ότι με το Νέο Ημερολόγιο, οι εκλογές πραγματοποιούνται ανήμερα της εορτής μνήμης των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης! Από τον Κωνσταντίνο, πρώτο αυτοκράτορα της Νέας Ρώμης (= Βυζάντιο), έχει μείνει το γνωστό «Διάταγμα των Μεδιολάνων» (313 μ.Χ.), το οποίο όριζε ένα αρχικό είδος ανεξιθρησκείας, ενώ από την Ελένη η εύρεση του Τιμίου Σταυρού. Για μένα, αυτή η σημειολογία μου λέει πως όποιος κι αν κληθεί να κυβερνήσει, δε θα φέρει ανεξιθρησκεία, αλλά θα καταργήσει επί της ουσίας τη θρησκεία. Κι αντί του Τιμίου Σταυρού, θα φέρει οριστικά τον Βλάσφημο Σταυρό, ήτοι τον ανάποδο του σατανισμού. Και πείτε με όπως θέλετε…

Τρίτη σημειολογία, αποτελεί το γεγονός ότι την Κυριακή 21 Μαΐου 2023, εορτάζεται και με το Νέο Ημερολόγιο και με το Παλαιό Ημερολόγιο, η Κυριακή του τυφλού, δηλαδή το θαύμα που πραγματοποίησε ο Ιησούς και ο τυφλός ανέβλεψε. Σημειολογικά, ως τυφλούς μπορώ να χαρακτηρίσω τους ψηφοφόρους. Πολύ πιθανόν, αυτές οι εκλογές ν’ αποτελέσουν το έναυσμα για να καταλάβουν πολλοί εξ αυτών την απάτη των εκλογών…

Πάμε τώρα στον κύριο λόγο που ξεκίνησα αυτό το άρθρο: την κακοποίηση της γλώσσης!

Τελικά, δικαίωμα ή υποχρέωση;

Στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων, στον τομέα «Εκλογές» διαβάζουμε τα εξής:

Το εκλογικό σώμα

Το εκλογικό σώμα είναι το σύνολο των Ελλήνων πολιτών που έχουν το δικαίωμα της ψήφου (ή το «δικαίωμα του εκλέγειν» ή το «ενεργητικό εκλογικό δικαίωμα»).Το δικαίωμα αυτό διαθέτουν όσοι έχουν την ελληνική ιθαγένεια, έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας τους (ή πρόκειται να το συμπληρώσουν εντός του έτους στο οποίο διεξάγονται οι εκλογές), έχουν ικανότητα για δικαιοπραξία και δεν έχουν υποστεί αμετάκλητη ποινική καταδίκη για ορισμένα εγκλήματα (άρθρο 51 παρ. 3 Σ.). Για να ασκηθεί το εκλογικό δικαίωμα πρέπει ο εκλογέας να έχει εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους. [Σημειώνεται, πάντως, ότι τα ανωτέρω ισχύουν για τις βουλευτικές εκλογές. Στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετέχουν στο εκλογικό σώμα, υπό προϋποθέσεις βέβαια, και κοινοτικοί υπήκοοι που διαμένουν στην Ελλάδα].

Από αυτήν την παράγραφο, κρατάμε τη λέξη «δικαίωμα» και πάμε παρακάτω… Εκεί δηλαδή που διαβάζουμε στον τομέα «Αρχές που διέπουν την ψηφοφορία«, παράγραφος Ε:

Ε) Η αρχή της υποχρεωτικής ψηφοφορίας. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 καταργήθηκε η πρόβλεψη για νόμο που θα επιβάλει ποινικές κυρώσεις στον εκλογέα που δεν θα λάβει μέρος στις εκλογές.

Από εδώ, κρατάμε τη λέξη «υποχρεωτική»…

Πάμε να μάθουμε ελληνικά τώρα…

Ο όρος δικαίωμα αναφέρεται γενικά είτε σε ηθικό δικαίωμα, το οποίο θεμελιώνεται σε ηθικές αρχές, είτε σε νομικό δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνεται από το νόμο. Τα νομικά δικαιώματα είναι εξουσίες (και ελευθερίες) οι οποίες παρέχονται από το δίκαιο εις τα πρόσωπα προς επιδίωξη και πραγματοποίηση διαφόρων βιοτικών τους συμφερόντων και επιβάλλονται (προστατεύονται) από το νόμο.

Πηγή: Wikipedia

Δηλαδή, με απλά λόγια, πρόκειται για κάτι το οποίο μπορούμε να κάνουμε, χωρίς κανείς να μας υποχρεώνει / επιβάλλει αλλά ταυτόχρονα κατοχυρώνεται από σχετική νομοθεσία.

Υποχρέωση είναι ό,τι ο νόμος (γραπτός ή άγραφος) ή κάτι άλλο σε αναγκάζει να πράξεις.

Πηγή: Wikidictionary
Δηλαδή, κάτι το οποίο επιβάλλεται!

Μπορούμε να αντιληφθούμε τη διαφορά; Για να το πω όσο πιο απλά γίνεται, δεν μπορεί το δικαίωμα του εκλέγειν να είναι υποχρεωτικό. Υπάρχει λογική – εννοιολογική – ηθική αντίφαση! Ή δικαιούσαι να ψηφίσεις, ή υποχρεούσαι να ψηφίσεις. Και τα δυο μαζί δε γίνεται! Στην ουσία, η ψηφοφορία θυμίζει τα εμβόλια για τον COVID-19: «Δεν είναι υποχρεωτικά, αλλά αν δεν τα κάνεις δεν μπορείς να εργαστείς, δεν μπορείς να μπεις σε εστιατόριο κοκ»! Η λογική του παραλόγου σε όλο της το μεγαλείο!

Ας αποφασίσει τελικά η βουλή ή ο Άρειος Πάγος, αν τελικά η ψηφοφορία είναι δικαίωμα ή υποχρέωση, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Γιατί αν είναι δικαίωμα, τότε μιλάμε για θεμελιώδη ατομική ελευθερία, αλλά αν είναι υποχρέωση μιλάμε για καταπάτηση της θεμελιώδους ελευθερίας! Διαφωνείτε κύριε Μπαμπινιώτη μου;

Αποχή…

Εκείνο το οποίο ζορίζει τους απανταχού… «δημοκράτες», είναι το θέμα της αποχής, το οποίο τσούζει και πονάει όσο τίποτε άλλο. Για να καταπολεμήσουν την αποχή, σκαρφίζονται γελοία σενάρια που άλλες φορές δείχνουν κομματική εξάρτηση, άλλες φορές άγνοια κι άλλες φορές φόβο. Πάμε να απαντήσουμε στα… «ευφυολογήματα» που λέγονται.

– Η αποχή δε συνιστά ενεργή συμμετοχή στα κοινά…

ΛΑΘΟΣ! Η αποχή συνίσταται στην αποδοκιμασία του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων! Δηλαδή η αποχή αποτελεί ενεργή συμμετοχή στα κοινά, ως έκφραση του «κανείς δεν είναι άξιος» ή του «είστε όλοι το ίδιο» ή του «είστε όλοι απατεώνες«! Επί του πρακτέου, θα λέγαμε ότι η αποχή είναι μια μορφή απεργίας έναντι μιας διαδικασίας ή ενός πολιτικού συνόλου που δεν εκφράζει ή που δημιουργεί δυσάρεστα συναισθήματα στον απέχοντα / απεργό.

Καθώς λοιπόν πρόκειται για μια μορφή απεργίας, δεν είναι απορίας άξιο το πώς οι κύριοι πολέμιοι αυτής της μορφής απεργίας είναι οι διάφοροι «εργατοπατέρες» που δήθεν κόπτονται για τα δικαιώματά μας;

Όπως όταν ο εργαζόμενος απεργεί αποδοκιμάζοντας κάποιον ανθεργατικό νόμο, έτσι κι ο ψηφοφόρος απεργεί αποδοκιμάζοντας το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Απλά πράγματα!

– Με την αποχή τα ποσοστά των κομμάτων διπλασιάζονται…

Αυτή είναι μία καινούρια έμπνευση που εμφανίστηκε φέτος και βασίζεται σε αυτό που εγώ αποκαλώ «τα μαθηματικά του γύφτου«! Ανάθεμα αν αυτοί που το λένε αυτό ξέρουν τι τους γίνεται!

Βασικά, εκείνο που ισχυρίζονται είναι το εξής:

Εάν σε μία εκλογική αναμέτρηση συμμετέχει το 100% του εκλογικού σώματος κι ένα κόμμα πάρει το 10% των ψήφων, τότε στην αντίστοιχη εκλογική αναμέτρηση αν απέχει το 50% του εκλογικού σώματος, τότε τα ποσοστά αυτού του κόμματος διπλασιάζονται κι αντί για 10% παίρνει 20%…

Ευλογοφανές το επιχείρημα, αλλά πιο άστοχο (κι ηλίθιο) δεν μπορεί να γίνει! Πρόκειται για τον ορισμό της αμάθειας και της βλακείας! Και να εξηγήσω το γιατί:

1.Αρχικά, δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο τρισεκατομμύριο να υπάρξει 100% συμμετοχή! Αφ’ ενός υπάρχουν εκείνοι που λόγω ασθενείας δεν μπορούν να πάνε να ψηφίσουν κι αφ’ ετέρου στους εκλογικούς καταλόγους είναι εγγεγραμμένα άτομα τα οποία δε βρίσκονται πλέον εν ζωή για τον οποιοδήποτε λόγο (ασθένεια, δυστύχημα κοκ)

2.Τα ποσοστά των κομμάτων, προέρχονται από το σύνολο των ψηφοφόρων που θα πάνε να ψηφίσουν κι όχι από το σύνολο του εκλογικού σώματος. Κατά συνέπεια, όχι μόνο δεν αυξάνονται τα ποσοστά, αλλά αντίθετα μειώνονται!

3.Εάν ίσχυε αυτό το επιχείρημα, τότε τα κόμματα θα προωθούσαν την αποχή, προκειμένου να πάρουν μεγαλύτερα ποσοστά. Αντίθετα όμως, την καταπολεμούν λυσσαλέα γιατί γνωρίζουν ότι έτσι χάνουν δυνάμεις.

4.Όσοι επικαλούνται αυτό το άθλιο επιχείρημα, δεν έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν την ποσόστωση των κομμάτων με βάση τον εκλογικό νόμο. Την παραθέτουμε παρακάτω…

5.Η δεινή πραγματικότητα στην οποία όλοι οι «δημοκράτες» εθελοτυφλούν, είναι μία: Δεν έχει σημασία τι θα ψηφίσετε! Όλα είναι κανονισμένα από την «ελίτ» που ελέγχει την πολιτική ζωή (Rothschild, Rockefeller, Miller, Morgan, Schwab κλπ). Ψηφήστε ό,τι θέλετε! Στο τέλος της ημέρας, όταν τα ψηφοδέλτια φτάσουν στο υπουργείο εσωτερικών, θα αναγράφουν αυτά που η «ελίτ» θέλει να αναγράφουν! Οι εκλογές είναι απλά μια καλοστημένη θεατρική παράσταση, η οποία «τρώει» δισεκατομμύρια από τις τσέπες των φορολογουμένων και σκοπό έχει να διχάζει το λαό (διαίρει και βασίλευε).

– Με την αποχή, μεγαλώνουν τα ποσοστά του πρώτου κόμματος…

Ναι! Κι ύστερα ήρθε ο δράκος…

Ό,τι ισχύει για την παραπάνω περίπτωση, ισχύει και σ’ αυτήν. Τα «μαθηματικά του γύφτου» εν δράσει!!!

Τι συμβαίνει με την αποχή;
Τι έχει συμβεί με την αποχή όμως κι όλοι οι «δημοκράτες» έχουν τρομοκρατηθεί;

Όπως αναφέρει η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Το Βήμα», από το 2004 έως τον Σεπτέμβριο του 2015 σχεδόν 2.000.000 ψηφοφόροι απέχουν από το ενεργό εκλογικό σώμα. Αυτό βέβαια δείχνει μία απαξίωση, ειδικά από τη νέα γενιά ψηφοφόρων, δηλαδή εκείνους που ψηφίζουν για πρώτη φορά. Φαίνεται ότι μέχρι πρότινος, οι νέοι ήταν εκείνοι που απαξίωναν τους πολιτικούς σε μεγαλύτερο βαθμό από τους μεγαλύτερους.

Το συγκεκριμένο άρθρο, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που αναφέραμε πιο πάνω για τους εκλογικούς καταλόγους, γράφοντας:

Βεβαίως από τεχνικής πλευράς η ανάλυση με όρους αποχής είναι σαφώς πιο αναξιόπιστη, λόγω της προβληματικής εικόνας των ανεκκαθάριστων (και υπερδιογκωμένων) εκλογικών καταλόγων, με 9.984.934 εγγεγραμμένους το 2019, όταν ο νόμιμος πληθυσμός της χώρας αριθμεί συνολικά 9.715.375, με βάση την απογραφή του 2021, ενώ ο αριθμός των ενηλίκων πρέπει να κυμαίνεται προσεγγιστικά σε 8-8,5 εκατ.

Η εφημερίδα συνεχίζει αναφέροντας ότι η αποχή από τις εκλογές, είναι ένα φαινόμενο που αυξάνεται διεθνώς και που, όπως αναφέραμε κι εμείς, βασίζεται κυρίως στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Συγκεκριμένα αναφέρει:

η μείωση της εκλογικής συμμετοχής ερμηνεύεται πρωτίστως ως μία ακόμα έκφανση της κρίσης του πολιτικού συστήματος, η οποία εν προκειμένω εκφράζεται είτε ως αδιαφορία για την πολιτική και τις εκλογικές διαδικασίες (η χαμηλότερη μέχρι τώρα συμμετοχή έχει καταγραφεί στις Ευρωεκλογές του 2009 – 5,2 εκατ.), είτε ως μήνυμα διαμαρτυρίας και αμφισβήτησης προς τα κόμματα.

Ωστόσο, για τα άτομα που απέχουν από την εκλογική διαδικασία και δεν είναι νέοι ψηφοφόροι αλλά μεγαλύτερης ηλικίας, το άρθρο επισημαίνει ότι αυτοί δύσκολα θα επιστρέψουν στην κάλπη:

Εν τούτοις για τους ψηφοφόρους μεγαλύτερων ηλικιών πιο δύσκολα θα ανέμενε κανείς μια μαζική επιστροφή στην κάλπη, καθώς η σχετική σταθεροποίηση της συμμετοχής το 2019 μαρτυρεί ότι ο βασικός κορμός των απεχόντων μετράει ήδη τουλάχιστον 8 χρόνια αποστασιοποίησης από τις εκλογικές διαδικασίες (από τον Σεπτέμβριο του 2015).

Το συγκεκριμένο άρθρο το υπογράφει ο κ. Παναγιώτης Κουστένης, ο οποίος είναι εκλογικός αναλυτής, δρ Πολιτικής Επιστήμης. Και φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, επίτηδες επέλεξα την αναφορά σε ένα συστιμικό μέσο ενημέρωσης, προκειμένου να μην υπάρξει αμφισβήτηση από τους «δημοκράτες» πολέμιους της αποχής. Κι όπως θα δει όποιος το διαβάσει, πουθενά δεν αναφέρεται όλη αυτή η μπαρουφολογία που έχουν κάνει παντιέρα οι δημοκράτες…

Εκλογικός Νόμος

Όλη αυτή η μπαρουφολογία, στην ουσία οφείλεται στην παρερμηνεία του εκλογικού νόμου (προφανώς εσκεμμένα), αλλά και στο γεγονός ότι έχουν τρομοκρατηθεί. Τα κέντρα που διαδίδουν αυτήν την μπαρουφολογία, απευθύνονται κυρίως σε ηλίθιους και σε υπάκουους. Αυτοί είναι που τη διαδίδουν κι ακόμα χειρότερα την πιστεύουν. Ο λόγος που την πιστεύουν είναι ότι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι γράφει ο εκλογικός νόμος.

Για να δούμε κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της φετινής «απλής αναλογικής»…

Ένα κόμμα που παίρνει 25% παίρνει 20 επιπλέον έδρες και μετά για κάθε μισή μονάδα μία μέχρι άλλες 30 το πολύ. Δηλαδή με 40% (απόλυτο ποσοστό) παίρνει επιπλέον 50. Αν πάρει το 1ο κόμμα 30% θα έχει 30 επιπλέον, αν πάρει 35% θα έχει 40. Πόσο χρειάζεται; Με 38% θα πάρει 46 και 105! Με 37% θα πάρει 44 και 103. Με 37,5% θα πάρει 45 και 104. Πάντα λέγοντας ότι θα μείνει 8% αχρησιμοποίητο.

Τι γίνεται δηλαδή; Απλά παίρνει από ένα σύνολο εδρών επιπλέον έδρες. Γενικά, δεν ακριβολογούμε. Δεν παίρνει επιπλέον 50 έδρες αν πάρει 40%. Με 40% παίρνει με βάση την αναλογική των 300 130 έδρες και με βάση την νέα πρόταση 108+50. Δηλαδή 28 επιπλέον έδρες (που είναι το μέγιστο που μπορεί να πάρει). Έτσι, το λεγόμενο μπόνους είναι το πολύ 30 και όχι 50. Θα πρότεινα να υπάρχει κλιμακωτή ενίσχυση (πχ από 25 μέχρι 31 να παίρνει 2 έδρες ανά 1,5% -δηλαδή με 26,5 να πάρει 22, με 28 να πάρει 24, με 29,5 26 και με 31 28. Μετά από 31 μέχρι 36 δύο ανά μονάδα –με 36 38 και τέλος από 36 να παίρνει 4 ανά μονάδα ώστε να φτάσει στο 39 τις 50).

Πηγή: syntagmawatch

Τελικά, μόνο απλή δεν είναι η φετινή «απλή αναλογική», έτσι; Στην απλή αναλογική, ό,τι ποσοστό πάρει ένα κόμμα, αυτές τις έδρες λαμβάνει, με την απλή μαθηματική πράξη: έδρες κόμματος = ψήφοι που έλαβε το κόμμα επί σύνολο εδρών δια 100! Τέλος! Αυτή είναι η πιο απλή μορφή απλής αναλογικής. Η συγκεκριμένη «απλή αναλογική» που θα πραγματοποιηθεί στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023, δεν έχει αυτήν τη μορφή. Αντίθετα, υπάρχουν όροι, προϋποθέσεις και πριμοδότηση εδρών,που ξεφεύγουν κατά πολύ από την έννοια της απλής αναλογικής.

Βέβαια, στις επόμενες εκλογές, ξεχνάμε πάλι την – έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο – απλή αναλογική και πάμε στο καζάνι του σεφ με την ενισχυμένη αναλογική, δηλαδή εκείνη που επιτρέπει μεγαλύτερο «μαγείρεμα» αποτελεσμάτων από την «απλή αναλογική» της 21ης Μαΐου! Όχι, που θα τη γλυτώναμε…

Εύχομαι να έγιναν κατανοητά όσα έγραψα σε αυτό το άρθρο και να λύθηκαν κάποιες απορίες!

Σε όσους πάνε να ψηφίσουν, εύχομαι καλό… (τζούφιο) βόλι!

kanenazori.com