ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΙΜΗ για έναν Λακεδαιμόνιο οπλίτη το να δώσει την ζωή του για την Σπάρτη!! Του Γιάννη Σαρλά

Όταν έγραφα το μυθιστόρημα "Ο αρχαίος λευκός Θεός", ήμουν...με τα μπούνια ερωτευμένος με τον τρόπο ζωής και δράσης, καθώς και με τους κώδικες ηθικής των αρχαίων Λακεδαιμονίων! Η καρμικη σχέση Στελεατος-Δυναστωρα... όσο και να καταδεικνύει, ότι το... γενετικό, ψυχικό αρχέτυπο (τουτέστιν, ο χαρακτήρας) του κάθε ανθρώπου είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον καθέναν, εν τούτοις, οι αρχαίοι Σπαρτιάτες προσηρμοζαν την προσωπικότητα τους και τα ατομικά τους χαρακτηριστικά στην υπηρεσία της πατρίδας των!! Πώς το κατόρθωναν;; Μένοντας πιστοί στο πολίτευμα της αρχαίας Σπάρτης, δηλαδή στην "Λακεδαιμονίων Πολιτεία". Πριν ο Λυκούργος θεσπίσει το εν λόγω πολίτευμα κι επιβάλλει τους νόμους του, η αρχαία Λακεδαιμονα ήταν μία μεσαίου βεληνεκούς στρατιωτική δύναμη. Για την ακρίβεια, οι Δωριείς-Σπαρτιατες με ηγέτη τον Αριστοδημο, (έναν από τους γιους του Ηρακλέους) όταν επέστρεψαν στα μυκηναϊκά βασίλεια για να πάρουν πίσω τους νόμιμους θρόνους των, (είναι η περιφημη κάθοδος των Δωριέων) ουδόλως μπορούσαν να καταβάλουν, ούτε καν τους Μεσσήνιους Αχαιούς! Μόλις υιοθέτησαν το πολίτευμα της "Λακεδαιμονίων Πολιτείας" αυτομάτως μετετράπησαν στην μεγαλύτερη δύναμη του αρχαίου κόσμου! Όταν το συγκεκριμένο πολίτευμα εφθάρη, (και διεφθάρη) η αρχαία Σπάρτη έχασε την αίγλη της, περνώντας στην αχλυ της Ιστορίας...

Την στιγμή, όπου η εμπροσθοφυλακή των Περσών έφθανε στις Θερμοπύλες, η οπισθοφυλακή τους ήταν στον Θερμαϊκό, εκεί που είναι σήμερα η Θεσσαλονίκη! Αυτό αναφέρει ο Πλούταρχος, ο οποίος συνεχίζει, λέγοντας, ότι αυτός ο τεράστιος ενσαρκωμενος, ανθρώπινος...σκωληκας του ενός εκατομμυρίου ανδρών, αίφνης σταμάτησε να κατέρχεται. Κόλλησε για μέρες στα στενά των Θερμοπυλών! Οι...πισινοί των Περσών, (η οπισθοφυλακή τους, ήθελα να πω) οι οποίοι δεν είχαν ορατότητα του τί γίνονταν έμπροσθεν, δεν μπορούσαν να εξηγήσουν, ούτε να καταλάβουν, ποια ήταν αυτή η στρατιά, που τους σταμάτησε! Ε λοιπόν, αυτή η...τεράστια στρατιά απετελείτο, από όλους κι όλους τριακόσιους νοματαίους! (300 ομοίους και 700 Θεσπιεις). Πώς κατόρθωσαν να σταματήσουν τουτο το ανθρώπινο ποτάμι;; Σεβόμενοι τους νόμους του κράτους των...

Οι Λακεδαιμόνιοι οπλίτες (οι όμοιοι) ήταν η δύναμη κρούσης της Σπαρτιατικής στρατιωτικής ισχύος. Από παιδιά εγυμναζοντο κι εξεπεδευοντο στρατιωτικά, ουτως ώστε να μετατραπούν σε φονικές μηχανές, ως μέλη της Σπαρτιατικής φάλαγγας. Υπήρχαν όμως και άλλες κοινωνικές τάξεις στην αρχαία Λακεδαιμονα. Οι είλωτες, οι οποίοι είχαν αναλάβει την παραγωγή και τις χειρονακτικες εργασίες, (σε έκτακτες περιπτώσεις ενετασσοντο ΚΑΙ στο στράτευμα) οι περιοικοι (αυτοί είχαν στα χέρια τους το χρήμα και το εμπόριο) και οι υπομείονες. Οι τελευταίοι ήταν ένα είδος... δημοσίων υπαλλήλων της εποχής. Ως Γιάννης Σαρλάς, ερωτώ έναν προς έναν, προσωπικώς εσάς, τους αξιοτίμους φίλους μου. Εάν ζούσατε στην αρχαία Σπάρτη, σε ποια κοινωνική τάξη θα θέλατε να ανήκετε;; Απαντήστε με το χέρι στην καρδιά! Κάτι μου λέει, ότι θα βάζατε... μέσο για να ΜΗΝ γινόσασταν ομοιοι!!

Θα σας δώσω ένα ακόμη στοιχείο, ούτως ώστε να αντιληφθείτε το μεγαλείο της αρχαίας Λακεδαίμονος, όπου βασιλεύς και οπλίτες ζούσαν μια ζωή γεμάτη στερήσεις κι εκπαίδευση, προς δόξαν του έθνους των!! Οι Σπαρτιάτες αθλητές, οι οποίοι μετείχαν στους Ολυμπιακούς αγώνες και κέρδιζαν το αγώνισμα τους, απελάμβαναν μοναδικών προνομίων! Κέρδιζαν μια θέση στην...εμπροσθοφυλακή της φάλαγγας, (ακριβώς στην πρώτη σειρά, δίπλα στον βασιλέα τους) στην αμέσως επόμενη μάχη, για να μπορέσουν να πεθάνουν για την πατρίδα! Εθεωρείτο η ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΙΜΗ για έναν Λακεδαιμόνιο οπλίτη το να δώσει την ζωή του για την Σπάρτη!!

Ας κάνουμε όμως κι ένα.. ηρωικό φινάλε διότι μάλλον σας ζάλισα! Όταν οι Σπαρτιάτες προδοθησαν από τον Εφιάλτη στην μάχη των Θερμοπυλών κι ο Λεωνίδας αντελήφθη, ότι δεν είχαν πλέον καμία τυχη να σταματήσουν την πανσπερμια των εθνοτήτων, που πολεμούσαν για λογαριασμό των Περσών, τότε διέταξε έναν τραυματία οπλίτη, τον Αμομφαρετο να επιστρέψει στην Σπάρτη και να ειδοποιήσει τους συμπατριώτες του, ότι οι Πέρσες πέρασαν τα στενά και κατευθύνονταν προς αυτους. Αυτός ηρνηθη να το πράξει (όπως σας ανέφερα πριν, η μέγιστη τιμή για έναν Σπαρτιάτη ήταν να πεθανει για την πατρίδα) όμως... βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα!! Πράγματι, ο Αμομφαρετος έφτασε σώος στην Σπάρτη κι ενημέρωσε τους πάντες για το τί έλαβε χώρα στις Θερμοπύλες. Εκείνη την νύχτα, 299 μάνες Σπαρτιάτισσες πετουσαν από την χαρά τους και 1 θρηνούσε!! Ήταν η μητέρα του Αμομφαρετου...

Τις επόμενες ημέρες, οι συμπατριώτες του τον κορόιδευαν, επειδή δεν καθησε να πεθάνει στην μάχη, αποκαλώντας τον "ο τρέσας", παρά το γεγονός, ότι δεν το επέλεξε ο ίδιος. Ευτυχώς για την υστεροφημία του, κατόρθωσε να δώσει την ζωή του για την πατρίδα στην μάχη των Πλαταιών, όπου απλά βρήκε έναν τιμημένο θάνατο για ανθρώπους της...τάξης του, όπως θα έλεγε σήμερα και η θρυλική Τασσώ Καββαδία!

Τα σέβη μου.