«Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη. Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην Παλαιστίνη…»...
Γιασέρ Αραφάτ, Αθήνα 15η Δεκεμβρίου 1981
Το ζήτημα της καταγωγής του σύγχρονου παλαιστινιακού έθνους έχει απασχολήσει κατά καιρούς πλήθος ερευνητών.
Οι ίδιοι αραβόφωνοι και στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, με μεγάλο ποσοστό Ορθοδόξων μεταξύ τους, είθισται να θεωρούνται αραβικός λαός.
Ωστόσο, σήμερα πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών επιστημόνων συμφωνούν, ότι τουλάχιστον οι αρχαίοι Παλαιστίνιοι, οι Φιλισταίοι, ήταν κρητικής καταγωγής Πελασγοί, οι οποίοι σε πανάρχαια εποχή αποίκισαν τις ακτές της Μέσης Ανατολής.
Αλλά και στους αιώνες που ακολούθησαν η ελληνική παρουσία στην περιοχή ενισχύθηκε σημαντικά ιδίως κατά τα ελληνιστικά χρόνια, όταν ο ελληνικός πληθυσμός της Παλαιστίνης έφθασε να είναι το κυρίαρχο στοιχείο της περιοχής.
Αυτοί οι πληθυσμοί, πελασγικοί και ελληνικοί, άρχισαν να φθίνουν τα πρώτα χρόνια του μεσαίωνα εξ αιτίας των βίαιων εκχριστιανισμών τους από το ρωμαιοχριστιανικό κράτος.
Η ελληνική γλώσσα έπαψε να μιλιέται ιδίως μετά την εξάπλωση του Ισλάμ και την προσχώρηση των λαών αυτών στη νέα θρησκεία σε μία απέλπιδα προσπάθεια να απαλλαγούν από τη ρωμαιοχριστιανική καταπίεση.
Σήμερα μετά βεβαιότητας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αν και η ελληνική συνείδηση σε συντριπτικό βαθμό έχει χαθεί διατηρείται όμως η θολή ανάμνηση της αιγιακής συγγένειας, ενώ η παλαιστινιακή διανόηση έχει επαναφέρει το ζήτημα της κρητικής-πελασγικής και ελληνικής καταγωγής όχι μόνο για λόγους αυτογνωσίας των ίδιων των Παλαιστίνιων αλλά και σε μία προσπάθεια γεφύρωσης του λαού αυτού με τη Δύση, με τρόπο τέτοιο όμως που να μη διαρρηγνύονται και οι έτερες συγγένειες με τον αραβικό κόσμο.
Βεβαίως το ζήτημα της καταγωγής του παλαιστινιακού έθνους που θα εξετάσουμε παρακάτω δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μία προσπάθεια να δικαιολογήσει τους φανατικούς ισλαμιστές που δρουν στους κόλπους του λαού αυτού, οι οποίοι με μεθόδους και ιδεοληψίες αλλότριες ως προς την ελληνική κοσμοθέαση επιχειρούν όχι τόσο την εθνική αποκατάσταση του παλαιστινιακού λαού, αλλά την επιβολή θεοκρατικού καθεστώτος κινούμενοι από αίτια φονταμενταλιστικά.
Οι ισλαμικές οργανώσεις που στέλνουν στο θάνατο νέους μαχητές υποσχόμενες μεταθανάτιες απολαύσεις στον παράδεισο του Αλλάχ δεν μπορούν να έχουν καμμία σχέση με την ελληνική σκέψη που προτάσσει το «αμύνεσθαι περί πάτρις».
Ο δρόμος του μουσουλμάνου μάρτυρος είναι εκ διαμέτρου αντίθετος με τον ελληνικό δρόμο του ήρωος.
Η αντίσταση για την ελευθερία και την πατρίδα που διδάσκει ο Ελληνισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τη θυσία στο όνομα του Θεού, τόσο για λόγους ιδεολογικούς όσο και για λόγους Ήθους.
Διότι, αληθινά γενναίος δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτός που θυσιάζεται προσδοκώντας ως ανταμοιβή έναν καλύτερο μεταθανάτιο κόσμο με τον ίδιο πρωταγωνιστή στην αιώνια ευδαιμονία, αλλά εκείνος που θυσιάζεται για χάρη των συμπολιτών του, επιδιώκοντας για όσους αφήνει έναν καλύτερο επίγειο κόσμο, του οποίου τα αγαθά δεν θα γευτεί ο ίδιος διότι θα είναι απών.
Οι Φιλισταίοι άποικοι των Κρητικών.
Ξεκινώντας από τις ίδιες τις εβραϊκές πηγές εισπράττουμε τη διαβεβαίωση, ότι οι Φιλισταίοι είναι κρητικής καταγωγής. Οι προφήτες της «Παλαιάς Διαθήκης» αναφέρουν:
«Δια τούτο τάδε λέγει Κύριος. ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και εξολοθρεύσω Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους την παραλίαν και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας, και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος εν τω δούναι την εκδίκησίν μου επ’ αυτούς».
[μετ.: «Ο Κύριος δια τούτο λέγει αυτά. Κοίταξε εγώ εκτείνω (απλώνω) την τιμωρό χείρα μου κατά των αλλοφύλων και θα καταστρέψω τους Κρήτες και όλους τους κατοίκους των παράλιων. Θα τιμωρήσω αυτούς σκληρά και έτσι θα μάθουν, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν επιφέρω την εκδίκηση μου κατ’ αυτών»] («Προφήτης Ιεζεκιήλ», κε΄. ιστ΄-ιζ΄).
«Διότι Γάζα διηρπασμένη έσται, και Ασκαλών εις αφανισμόν, και Άζωτος και Ακκαρών εκριζωθήσεται.
Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης, πάροικοι Κρητών. λόγος Κυρίου εφ’ υμάς, Χαναάν γη αλλοφύλων, και απολώ υμάς εκ κατοικίας.
Και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων.
Και έσται το σχοίνισμα της θαλάσσης τοις καταλοίποις οίκου Ιούδα επ’ αυτούς νεμήσονται εν τοις οίκοις Ασκάλωνος, δείλης καταλύσουσιν από προσώπου υιών Ιούδα, ότι επέσκεπται αυτούς Κύριος ο Θεός αυτών, και αποτρέψει την αιχμαλωσίαν αυτών» [μετ.: «Διότι η Γάζα θα λεηλατηθεί, η Ασκαλών θα εξαφανιστεί, η Άζωτος στο καταμεσήμερο θα εξαφανισθεί από προσώπου της γης και η Ακκαρών θα εκριζωθεί.
Αλλοίμονο σε αυτούς που κατοικούν τα παράλια (της Παλαιστίνης), τους απογόνους τούτους των Κρητών αποίκων. Ο λόγος του Κυρίου στρέφεται εναντίον σου, ω Χαναάν και συ χώρα των αλλοφύλων:
Θα καταστρέψω εσάς και τις κατοικίες σας. Έτσι κι αλλιώς η Κρήτη θα γίνει τόπος βοσκής προβάτων και ποιμνιοστάσιο.
Τα παράλια (της Παλαιστίνης) θα περιέλθουν στους Ιουδαίους, οι οποίοι επέστρεψαν από την αιχμαλωσία.
Οι Ιουδαίοι θα βοσκήσουν τα πρόβατα τους εκεί, όπου πριν οι οικίες της Ασκάλωνος. Κατά το δειλινό θα διαλυθούν (οι Φιλισταίοι) ενώπιον των Ιουδαίων.
Αυτό θα γίνει γιατί ο Κύριος ο θεός τους τούς επισκέφθηκε και θα τους γυρίσει από την αιχμαλωσία τους»](«Προφήτης Σοφονίας», β΄. δ΄-ζ΄).
Εκτός από την εβραϊκή μαρτυρία, ότι οι Φιλισταίοι ήταν άποικοι Κρητών, ο αναγνώστης μένει άφωνος μπροστά στην μακάβρια επικαιρότητα των βιβλικών απειλών και εξαγγελιών.
Σαν να γράφτηκαν σ ή μ ε ρ α για να περιγράψουν τις πρόσφατες σφαγές εις βάρος Παλαιστινίων στην Γάζα από τον ισραηλινό στρατό.
Στις παραπάνω αναφορές της «Βίβλου» και η αρχαία ελληνική γραμματεία συμφωνεί, ότι δηλαδή οι Κρήτες είχαν αποικίσει σε πανάρχαια εποχή την Παλαιστίνη.
Συγκεκριμένα ο Σαρπηδών, αδελφός του Μίνωα, συγκρούστηκε μαζί του για το θρόνο της Κρήτης. Ηττήθηκε και ακολουθούμενος από τους οπαδούς του απέπλευσε προς τη Μέση Ανατολή. Φθάνοντας εκεί έγινε βασιλιάς των Σολύμων (μετέπειτα Ιεροσολύμων):
«Όταν τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδόνας και ο Μίνωας μάλωσαν για τη βασιλεία και επικράτησε ο Μίνωας, ο Σαρπηδόνας έφυγε μαζί με τους συντρόφους του.
Οι εξόριστοι έφθασαν στην Μιλυάδα της Ασίας, όπου σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι.
Τότε λεγόταν Μιλυάδα και οι Μιλύες λέγονταν Σόλυμοι. Βασιλιάς ήταν ο Σαρπηδόνας…» (Ηρόδοτος, Κλειώ, Βιβλίο Α΄, 173).
Τον Ηρόδοτο επιβεβαιώνει και ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος:
«Επειδή, επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα.
Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος την αποκαλεί Σόλυμα.
Την δε προσωνυμία «Ιερό» οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα. Ήταν κατά την εποχή που με τη στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους) από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυίδ…» (Ιώσηπος, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία», Ζ, 3. 10-25).
Μάλιστα ο Φλάβιος Ιώσηπος θεωρώντας τα Σόλυμα πόλη Χαναναίων, δηλαδή Φιλισταίων, δίνει σε συνδυασμό με τον Ηρόδοτο μία ακόμη απόδειξη ότι οι Φιλισταίοι ήταν κρητικής καταγωγής.
Του Στέφανου Μυτιληναίου
Αναρτήσεις
Γενικῶς τὸ ἄρθρον εἶναι ἀξιόλογον. Ἐπισημαίνω ὅμως τὸ σημεῖον εἰς τὸ ὀποῖον διαβάζουμε "Αυτοί οι πληθυσμοί, πελασγικοί και ελληνικοί, άρχισαν να φθίνουν τα πρώτα χρόνια του μεσαίωνα εξ αιτίας των βίαιων εκχριστιανισμών τους από το ρωμαιοχριστιανικό κράτος" καὶ τὸ ὀποῖον θεωρῶ ἀπαράδεκτον κυρίως ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι βίαιος ἐκχριστιανισμὸς οὐδέποτε συνέβη εἰς τὸ ἀνατολικὸν Ρωμαϊκὸν κράτος. Ὁ δὲ Φλάβιος Ἰώσηπος ἀναφερόμενος εἰς τὸ ὄνομα γράφει σχετικῶς:" "...πρὸ δὲ τούτων ὁ τῶν Βαβυλωνίων βασιλεὺς κρατήσας ἠρήμωσεν αὐτὴν μετὰ ἔτη τῆς κτίσεως χίλια τετρακόσια ἑξηκονταοκτὼ μῆνας ἕξ. ὁ δὲ πρῶτος κτίσας ἦν Χαναναίων δυνάστης ὁ τῇ πατρίῳ γλώσσῃ κληθεὶς βασιλεὺς δίκαιος· ἦν γὰρ δὴ τοιοῦτος. διὰ τοῦτο ἱεράσατό τε τῷ θεῷ πρῶτος καὶ τὸ ἱερὸν πρῶτος δειμάμενος ῾Ιεροσόλυμα τὴν πόλιν προσηγόρευσεν Σόλυμα καλουμένην πρότερον".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2000
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου ενημερώνοντας την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής για τα ελληνοτουρκικά(επικείμενη επίσκεψη στην Αθήνα του Ι. Τζεμ, αποτελέσματα επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου στην άγκυρα, Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης(ΜΟΕ) ΣΤΟ Αιγαίο κ.α) λέει τα εξής: «Κανείς δεν τρέφει ψευδαισθήσεις ή υψηλές προσδοκίες . Μπορεί όμως να έχουμε υπομονή και επιμονή να εξελιχθούν τα γεγονότα». Συνεχίζοντας λέει: «να μη δείχνουμε ότι φοβόμαστε όταν η Τουρκία θέτει θέσεις της, αλλά να απαντάμε και να δείχνουμε τα όρια μας, με βάση την εθνική στρατηγική».
Το ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Θ. Πάγκαλος που κάνει στο Ηράκλειο, απαντώντας αν ο Κ. Μπαντουβάς πρέπει να είναι υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στις προσεχείς εκλογές λέει: «Ο κ. Μπαντουβάς είναι υπόδικος για ένα βαρύτατο αδίκημα, που είναι η διατάραξη των διεθνών σχέσεων της χώρας, είναι το δεύτερο μετά την εσχάτη προδοσία και προβλέπονται γι’ αυτό βαρύτατες ποινές. Αν θελήσει η Νομαρχιακή Επιτροπή να τον προτείνει, ας αναλάβει τις ευθύνες της». Ο ανεξάρτητος βουλευτής Κ. Μπαντουβάς, απαντώντας στις ανωτέρω δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου λέει: «Ο κ. Πάγκαλος έπρεπε να σεβαστεί την Κρήτη που τον φιλοξενεί, την απόφαση της Βουλής και την πολιτική δεοντολογία και αφού ομιλεί για υπόδικους, είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω μιλώντας για κατάδικους. Διότι ο κ. Πάγκαλος είναι κατάδικος στη συνείδηση του κουρδικού έθνους και του ΡΚΚ για τι θέμα Οτσαλάν. Είναι επίσης υπόδικος στη συνείδηση του ελληνικού λαού και είναι απολυθείς υπουργός για την ίδια αιτία. Όμως ο κ. Πάγκαλος θα πάρει την τελική απάντηση από τον Ηρακλειώτικο λαό».
Ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου έχει στην Αθήνα συνάντηση με τον Αμερικάνο υφυπουργό Εξωτερικών Τ. Πίκεριν(ο Αμερικάνος αξιωματούχος αντιτίθεται στην άρση των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί εις βάρος της Γιουγκοσλαβίας).
Ο ΠτΔ Κ. Στεφανόπουλος μιλώντας στην Καλαμάτα λέει και τα εξής: «Θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω τα δύο μεγάλα κόμματα για την επικείμενη επανεκλογή μου στα αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα μπορούσα να το παραλείψω, αλλά δεν αφορά μόνον εμένα, καθώς είναι η πρώτη φορά στη συνταγματική ιστορία μας που τα δύο μεγαλύτερα κόμματα συμφωνούν στο πρόσωπο του προέδρου».
Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και οι ομόλογοί του Σκοπίων Λ. Γκεοργκίεφ και της Αλβανίας Ι. Μέτα ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ στις ΠΡΕΣΠΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑ με την οποία ανακηρύσσεται σε Βαλκανικό Πάρκο ο υδροβιότοπος της περιοχής(προστατεύεται από τη διεθνή σύμβαση Ραμσάρ).
ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2000 διεθνή
Από το γραφείο του προέδρου της Αυστρίας Τ. κλέστιλ ανακοινώνεται ότι οι ηγέτες του Λαϊκού Κόμματος(Β. Σιούσελ) και του Κόμματος των Ελευθέρων (Γ. Χάιντερ) θα υπογράψουν «δήλωση σεβασμού των αξιών της ευρωπαϊκής δημοκρατίας» (προκειμένου να τους δοθεί η εντολή σχηματισμού συμμαχικής κυβέρνησης – η συμφωνία που έγινε μεταξύ των δύο ηγετών προβλέπει ότι η θέση του καγκελάριου θα αναλάβει ο Β. Σιούσελ – ο Χάιντερ σε συνέντευξη του αναφέρει ότι το κόμμα του δεν συμπαθεί του Ναζί – είναι υπεύθυνοι γα «τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 20ουΑιώνα»).
Συζητείται στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το θέμα της ενδεχόμενης συμμετοχής στην υπό σχηματισμό αυστριακή κυβέρνηση των ακροδεξιών (Κόμμα Ελευθέρων) του Γ. Χαίντερ(οι σοσιαλιστές καταδικάζουν -οι Χριστιανοδημοκράτες υποστηρίζουν το κόμμα του Β. Σιούσελ – ασκούν αυστηρή κριτική στον Χάιντερ).
Συνεχίζονται στη Γενεύη οι εκ του «σύνεγγυης» συνομιλίες για το Κυπριακό. Ο πρόεδρος της Κυπρου Γλ. Κληρίδης αντιδρώντας στις μέχρι τώρα δηλώσεις του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ρ. Ντενκτάς, σε δηλώσεις που κάνει αναφέρει μεταξύ άλλων: «Οι συνομιλίες στοχεύουν ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΡΠΟΣΩΠΗΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΙΣΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, όπως περιγράφονται στην έκθεση του γ.γ. του ΟΗΕ.
ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2000 διεθνή
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μετριοπαθής ηγέτης Ι. Ρουγκόβα ανακοινώνει ότι έπαυσαν να υπάρχουν οι θεσμοί της «Δημοκρατίας του Κοσόβου»(ήταν πρόεδρος της δημοκρατίας τα τελευταία δέκα χρόνια – η εξουσία θα ασκείται από την Κοινή Διοίκηση).
Ο προσωρινός πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν έχει στη Μόσχα συνάντηση με την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ. Σε δηλώσεις που κάνει ο Βλ. Πούτιν αναφέρεται στην ¨εμφανή πίεση της αμερικανικής διοίκησης για την υπόθεση της Τσετσενίας. Λέει ακόμη ότι η Ρωσία αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ ως «βασικό της εταίρο».