Συναντιούνται τυχαία στον δρόμο ένα άλογο και ένας γάιδαρος που ήταν φίλοι από παλιά.
– Χαθήκαμε, λέει το άλογο στον γάιδαρο. Ελα απο το σπίτι να πιούμε ένα καφέ και να τα πούμε.
Πηγαίνουν λοιπόν στο σπίτι του αλόγου και εκεί ο γάιδαρος βλέπει γεμάτος έκπληξη πως ήταν γεμάτο κύπελλα, έπαθλα και βραβεία.
– Πού τα κέρδισες όλα αυτά; ρωτάει.
– Α, αυτά δεν είναι τίποτα, του απαντάει το άλογο. Απλά όταν ήμουν πιο μικρός έτρεχα σε αγώνες....
Την επόμενη μέρα ήταν η σειρά του γάιδαρου να καλέσει το άλογο σπίτι του...Πηγαίνουν λοιπόν στο σπίτι του αλόγου και εκεί ο γάιδαρος βλέπει γεμάτος έκπληξη πως ήταν γεμάτο κύπελλα, έπαθλα και βραβεία.
– Πού τα κέρδισες όλα αυτά; ρωτάει.
– Α, αυτά δεν είναι τίποτα, του απαντάει το άλογο. Απλά όταν ήμουν πιο μικρός έτρεχα σε αγώνες....
Τι να κάνω, σκέφτεται, για να εντυπωσιάσω το άλογο; Εγώ δεν έχω ούτε βραβεία, ούτε έπαθλα.
Πηγαίνει λοιπόν και αγοράζει ένα μεγάλο κάδρο με μία ζέβρα και το καρφώνει στο σαλόνι. Έρχεται λοιπόν την επόμενη μέρα το άλογο για την επίσκεψη και όπως τον ξεναγεί στο σπιτι βλέπει το τεράστιο κάδρο με την ζέβρα.
– Τι είναι αυτό γάιδαρε;
– Α αυτό, δεν είναι τίποτα, απλά όταν ήμουν πιο μικρός έπαιζα στην Γιουβέντους!
– Τι είναι αυτό γάιδαρε;
– Α αυτό, δεν είναι τίποτα, απλά όταν ήμουν πιο μικρός έπαιζα στην Γιουβέντους!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.