Πιο αριστερά ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ !! Πάνω από 6 εκατομμύρια κατασχέσεις την τριετία του ΣΥΡΙΖΑ. Του Προκόπη Χατζηνικολάου

Περισσότερες από 6 εκατομμύρια κατασχέσεις κατ’ απαίτηση της εφορίας και των ασφαλιστικών ταμείων έχουν εκτελέσει οι τράπεζες σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις την περίοδο 2015 - Μάιος 2018. Μέσα σε τρεισήμισι σκληρά χρόνια...

με τους φόρους να ανεβαίνουν κατακόρυφα και τις ασφαλιστικές εισφορές να εκτοξεύονται στα ύψη οι φορολογούμενοι δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις με αποτέλεσμα σήμερα 4 εκατ. πολίτες να χρωστούν περισσότερα από 102 δις. ευρώ. Μάλιστα τα ¾ εξ αυτών δημιουργήθηκαν στα χρόνια της κρίσης και τα περισσότερα στα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Από τις 6 εκατομμύρια κατασχέσεις οι περισσότερες έγιναν με εντολή της εφορίας (4.850.000 ηλεκτρονικά  κατασχετήρια) και μόνο τη διετία 2017-2018 εισπράχθηκαν μέσων των δεσμεύσεων μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κ.λ.π. περίπου 9 δις. ευρώ.

Μάλιστα αρκετές από αυτές έγιναν με λανθασμένες διαδικασίες είτε με ευθύνη της εφορίας είτε των τραπεζών.

«Οι κατασχέσεις εις χείρας τρίτων, ιδίως οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, αποτελούν την πλέον διαδεδομένη διαδικασία για την εξασφάλιση της είσπραξης των φορολογικών και ασφαλιστικών εσόδων. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 2015 η ΑΑΔΕ προέβη σε περίπου 650.000 κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, το 2016 ο αριθμός των κατασχέσεων διπλασιάστηκε, το 2017 οι κατασχέσεις υπερέβησαν τα 1,7 εκατομμύρια», ενώ έως τον Μάιο του 2018 οι κατασχέσεις έχουν αγγίξει τα 1,2 εκατομμύρια» σύμφωνα με την έκθεση . «Με δεδομένο, μάλιστα, ότι περίπου τέσσερα εκατομμύρια υπόχρεοι ανήκουν στην ομάδα των οφειλετών, είτε προς τη φορολογική διοίκηση, είτε προς την ασφαλιστική, είτε και προς τις δύο, το ενδεχόμενο ενεργοποίησης διαδικασίας κατάσχεσης τραπεζικού λογαριασμού αφορά ανησυχητικά μεγάλη ομάδα του πληθυσμού», επισημαίνεται από τα στελέχη του Συνηγόρου του Πολίτη.  

Αναλύοντας μάλιστα συγκεκριμένες περιπτώσεις καταλήγει στο συμπέρασμα ότι :

-η παρεμπόδιση της αυτόματης και αυτοδίκαιης προστασίας του άρθρου 31 του ΚΕΔΕ στα εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις και ασφαλιστικά βοηθήματα με την ανάδειξη της διαδικασίας γνωστοποίησης του ακατάσχετου λογαριασμού στη φορολογική διοίκηση, από διαδικαστική προϋπόθεση σε ουσιαστική προϋπόθεση, δυναμιτίζει τον σκοπό του νομοθέτη για προστασία των μισθοσυντήρητων φορολογούμενων.

-η δικαστική προστασία, είτε με τη μορφή της προσωρινής δικαστικής προστασίας (αναστολή εκτέλεσης κατάσχεσης, αναστολή καταδιωκτικών μέτρων) είτε με τη μορφή της υπαγωγής σε διαδικασία διαγραφής οφειλών λόγω οικονομικής αδυναμίας, αποδεικνύεται δύσχρηστη και αναποτελεσματική.

-τόσο οι ίδιοι οι οφειλέτες του δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, όσο και οι κληρονόμοι τους ή τα φυσικά πρόσωπα αλληλεγγύως ευθυνόμενα με νομικά πρόσωπα που έχουν παύσει να υφίστανται, συχνά αιφνιδιάζονται από τη διαδικασία κατάσχεσης, την οποία πληροφορούνται όταν επιχειρούν πρόσβαση στις καταθέσεις τους. Αυτό συμβαίνει είτε επειδή το κατασχετήριο δεν κοινοποιείται στον οφειλέτη, πράγμα που κρίθηκε ως συνταγματικά ανεκτό από το ΣτΕ, είτε γιατί η φορολογική ή η κοινωνικοασφαλιστική διοίκηση συσχετίζει τις οφειλές των εκλιπόντων φυσικών προσώπων ή των λυθέντων νομικών προσώπων με τους ήδη μη υφιστάμενους ΑΦΜ τους, και όταν, εν συνεχεία, προβεί σε λήψη καταδιωκτικών μέτρων, τότε τα στρέφει κατά των κληρονόμων και των αλληλλεγγύως ευθυνόμενων φυσικών προσώπων, τα οποία ωστόσο ουδέποτε είχε ενημερώσει για τις οφειλές αυτές.

 Επιπλέον σημειώνει ο Συνήγορος του Πολίτη ότι παρατηρούνται περιπτώσεις υπερείσπραξης απαιτήσεων φορέων κοινωνικής ασφάλισης στο πλαίσιο της αναγκαστικής είσπραξης στα χέρια πιστωτικών ιδρυμάτων, λόγω τού ότι κατά την ακολουθούμενη ηλεκτρονική διαδικασία κοινοποίησης των κατασχετηρίων από το ΚΕΑΟ προς τα πιστωτικά ιδρύματα, δεν έχει προβλεφθεί τρόπος ελέγχου, σχετικά με το αν το ποσό που δεσμεύεται σε μία τράπεζα όπου τηρεί λογαριασμό ο οφειλέτης έχει ήδη δεσμευθεί και αποδοθεί στο ΚΕΑΟ από άλλη τράπεζα.

Τα σφάλματα τα οποία εμφιλοχωρούν στη διαδικασία, είτε με την μορφή αριθμητικού λάθους, είτε με την μορφή καθυστέρησης ευθυγράμμισης με τροποποιήσεις της νομοθεσίας, συχνά δεν διορθώνονται παρά μόνο με προσφυγή στην Δικαιοσύνη.