Ντιμιτρόφ: Τα “μακεδονικά” είναι μέρος σλαβικής ομάδας γλωσσών …πείτε ότι είστε Σλάβοι να τελειώνουμε βρε ... λεβέντες! ΠΟΙΑ ήταν η Μακεδονική γλώσσα; ΔΕΙΤΕ

Μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά, αν και καταρχήν προκλητική, είχαν οι δηλώσεις του Σκοπιανού υπουργού Εξωτερικών Ντιμιτρόφ με τον μεσολαβητή του ΟΗΕ, Νίμιτς, μια αναφορά η οποία περιέχει ένα αξιοποιήσιμο στοιχείο, εκτός κι αν ειπώθηκε από τον Σκοπιανό κατά λάθος, ή έχει αποδοθεί λάθος από τη μετάφραση....  «Κατανοούμε ότι κάποιοι πολίτες στην Ελλάδα αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες, αλλά οι Έλληνες γείτονές μας και κανείς άλλος στην Ευρώπη του 21ου αιώνα μπορούν να αρνούνται το δικαίωμά μας να είμαστε Μακεδόνες και να μιλάμε τη μακεδονική γλώσσα, ως μέρος μίας σλαβικής ομάδας γλωσσών» τόνισε χαρακτηριστικά ο Σκοπιανός υπουργός.   Νούμερο ένα παρατήρηση, αυτό το «Μακεδόνες» δεν είναι εθνολογικό, αλλά ομοιάζει με το Θεσσαλοί, Θρακιώτες, Πελοποννήσιοι, Κρήτες! Άπαντες όμως είναι, αισθάνονται και δηλώνουν Έλληνες… Αυτό λέει και η ελληνική πλευρά, ότι οι γείτονες είναι κάτοικοι μιας γεωγραφικής περιοχής που ονομάζεται Μακεδονία, η οποία εκτείνεται σε χώρες πέραν της Ελλάδας και κατοικείται από Έλληνες, Σλάβους, Βούλγαρους, κ.λπ.  Το υπόλοιπο όμως της δήλωσης είναι αυτό που θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο της επίλυσης: «…να μιλάμε τη μακεδονική γλώσσα, ως μέρος μίας σλαβικής ομάδας γλωσσών», είπε ο Ντιμιτρόφ, ξεκαθαρίζοντας ότι η διάλεκτος που ομιλούν αποτελεί μια από τις γλώσσες που μιλούν οι Σλάβοι, οι οποίοι ήρθαν στην περιοχή μια χιλιετία σχεδόν μετά τον Μέγα Αλέξανδρο!     Εάν οι γείτονες ξεκαθαρίσουν ότι είναι Σλάβοι που κατοικούν στην γεωγραφική περιοχή Μακεδονία, όπως άλλωστε και οι Αλβανοί στο κράτος τους, οικοδόμησαν τον δικό τους διακριτό σλαβικό πολιτισμό με άλλους πληθυσμούς στην περιοχή, αλλά αισθάνονται περήφανοι που κατοικούν σε μέρος της περιοχής που βασίλευσε ο μεγάλος Έλληνας στρατηλάτης και σκοπεύουν να αναδείξουν την κληρονομιά του ως θεματοφύλακες, μαζί με τους – δεδομένα – φίλους τους, τους Έλληνες, τους μόνους ίσως που ουδέποτε φλέρταραν με την ιδέα να εποφθαλμιούν εδάφη τους, τότε μπορεί πιθανώς να υπάρξει λύση.     Θέλει όμως ορισμό σαφέστατο για να μην υπάρχουν παρανοήσεις. Μακεδονικό έθνος δεν πρόκειται να κατασκευαστεί, όσο και να προσπαθήσουν, διότι πολύ απλά οι Μακεδόνες του Φίλιππου και του Αλέξανδρου αυτοπροσδιορίζονταν ως Έλληνες. Κι αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει. Οπότε θα έχουν τοποθετήσει βόμβα στα θεμέλια του κράτους τους. Και η Ιστορία εκδικείται σκληρά όποιους την προσβάλουν…

Ποια γλώσσα μιλούσαν οι Μακεδόνες;

Η ‘’ Μακεδονική’’ δεν ήταν μια μη Ελληνική γλώσσα, αλλά διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΡΙΗΝ HΡΩΙ

Την απάντηση πρέπει να την αναζητήσουμε πρώτα σε μια εκτίμηση της κατάστασης κατά τον 4ο αιώνα . Όταν ο Αλέξανδρος εκπαίδευσε 30.000 νεαρούς  Πέρσες για να ενσωματωθούν στον Μακεδονικό στρατό , κανόνισε  να ” μάθουν τα Ελληνικά γράμματα και να ανατραφούν σύμφωνα με τα Μακεδονικά πολεμικά ήθη ( Πλουτ. Αλεξ. 47.3 , γράμματα τε μανθάνειν  Ἑλληνικά και Μακεδονικοῖς ὄπλοις ἐντρέφεσθαι).  Τα ” Ελληνικά” έπρεπε να εκφράσουν την Ελληνική γλώσσα και τα Μακεδονικά όπλα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν στους αγώνες στο πλευρό των Μακεδόνων. Επιπλέον , όταν ο Αλέξανδρος επέστρεψε από την Ινδία, οργάνωσε κάθε τομέα του πεζικού να συντίθεται ( σε αναλογία) από τέσσερις Μακεδόνες και δώδεκα Πέρσες.( Αρρ. Αναβ. 7.23.3-4). Σε ένα στρατό οργανωμένο με αυτό τον τρόπο η κοινή γλώσσα ήταν πρακτική ανάγκη και αυτός ήταν ο λόγος που οι Πέρσες διδάσκονταν Ελληνικά κατ’ αρχήν. Εξυπακούεται επομένως ότι η γλώσσα των Μακεδόνων  στρατιωτών ήταν Ελληνική.

Υπάρχει μια επιπλέον ένδειξη ότι η γλώσσα του Μακεδονικού στρατού ήταν η Ελληνική στην περίπτωση του Κλείτου, όταν ο Αλέξανδρος , φοβούμενος απόπειρα εναντίον του μέσα στην αναστάτωση, φώναξε τους φρουρούς του ”στη Μακεδονική”, καθώς αυτή ήταν το σύνθημα για σοβαρή αναταραχή’’ ( Πλουτ. Αλεξ. 51.4 , Μακεδονιστί  καλῶν  τους ὑπασπιστάς τοῦτο δε ἦν σύμβολον θορύβου μεγάλου). Η χρήση της Μακεδονικής έκανε αυτή τη διαταγή μοναδική, και την χρησιμοποίησε ο βασιλιάς μόνο σε μια τέτοια κρίση, επειδή όλες οι άλλες διαταγές ήταν στην κοινή Ελληνική. Εννοείται ότι η συνηθισμένη γλώσσα των Μακεδόνων στρατιωτών ήταν η Ελληνική. Εάν, λοιπόν, οι Μακεδόνες του τετάρτου αιώνα μιλούσαν την Ελληνική ως δική τους  γλώσσα, πρέπει να συμπεράνουμε ότι την μιλούσαν και στον πέμπτο αιώνα, όταν ο Θουκυδίδης τους περιέγραψε ως βαρβάρους, και πιθανόν νωρίτερα, όταν κατακτούσαν περιοχές και στις δύο πλευρές του  Αξιού ποταμού. Το νόημα λοιπόν της λέξης Μακεδονιστί γίνεται έτσι ξεκάθαρο. Η ‘’ Μακεδονική’’ δεν ήταν μια μη Ελληνική γλώσσα, αλλά διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας την οποία ο Αλέξανδρος μιλούσε για κάποιον ιδιαίτερο σκοπό.

N.G.L. Hammond  και G.T. Griffith , Ιστορία της Μακεδονίας , τόμος Β΄ ( 550 – 336 π.Χ.) , Μαλλιάρης Παιδεία , Θεσσαλονίκη 1995 , σς. 58- 59.