Η… κλεμμένη τσάντα και ο κατηγορούμενος που φώναξε «είμαι γκέι» για να σωθεί. Η υπόθεση που έμελλε να γίνει το ανέκδοτο της ημέρας για το ακροατήριο

Ήταν μια συνηθισμένη ημέρα στα δικαστήρια της Ευελπίδων στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του Αυτοφώρου. Εκεί όπου παρελαύνει καθημερινά κάθε καρυδιάς καρύδι με ιστορίες που άλλοτε προκαλούν κλάματα και άλλοτε γέλια… Γράφει η Μαρία Ζαχαροπούλου...

Μια από αυτές τις ιστορίες ήταν και του νεαρού από την Αφρική που κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου και κοίταξε στα μάτια την πρόεδρο του Δικαστηρίου. Ο νεαρός ο οποίος βρισκόταν σε ένταση, είχε όψη χιπστερά αλλά αυτό που κυριαρχούσε στην εμφάνιση του ήταν τα πολύ φουντωτά, σγουρά μαλλιά του.

Το δικαστήριο όρισε διερμηνέα για να μπορέσει να προχωρήσει η διαδικασία και ξεκίνησε να εξετάζει την υπόθεση που έμελλε να γίνει το... ανέκδοτο της ημέρας για το ακροατήριο που παρακολουθούσε. Η πρόεδρος του δικαστηρίου διάβασε την κατάθεση της καταγγέλλουσας, η οποία δεν είχε παραβρεθεί στο δικαστήριο. Όπως ισχυριζόταν η γυναίκα, ο 25χρονος, ο οποίος ήταν γνωστός της, λίγα 24ωρα νωρίτερα και ενώ επέστρεφαν από νυκτερινή διασκέδαση, την παρενόχλησε σεξουαλικά με απώτερο στόχο να της κλέψει την τσάντα.

Ο διερμηνέας εξήγησε στον νεαρό την κατηγορία και η πρόεδρος άρχισε να του θέτει ερωτήσεις μιας και δεν υπήρχε κανένας μάρτυρας για να ρίξει φως στην υπόθεση.

Ο νεαρός σηκώθηκε όρθιος και με παραστατικό τρόπο άρχισε, σε άπταιστα αγγλικά, να περιγράφει τι συνέβη εκείνο το βράδυ. Όπως είπε, η μηνύτρια, την οποία χαρακτήρισε φίλη του, του ζήτησε να τη συνοδεύσει μετά από ένα ξενύχτι στο σπίτι της. Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε πως η γυναίκα τον κατηγορούσε άδικα ότι επιχείρησε να τη φιλήσει, και όταν εκείνη αντιστάθηκε, εκείνος έφυγε παίρνοντας μαζί του και την τσάντα της.

Ο 25χρονος με στεντόρεια φωνή περιέγραψε τα γεγονότα κουνώντας με παραστατικό τρόπο τα χέρια του. Μιλούσε μεγαλόφωνα και γρήγορα δείχνοντας ότι τον έπνιγε το δίκιο, ενώ ακόμη και ο διερμηνέας με δυσκολία προλάβαινε να μεταφράσει.

«Προσπαθήσατε να έρθετε σε επαφή μαζί της, να την χαϊδέψετε;» τον ρώτησε η πρόεδρος για να τον ακούσει να της απαντά επίμονα «Όχι, Όχι…».  «Αυτό έχει πει η κοπέλα…», επέμεινε η πρόεδρος και εκείνος είπε και πάλι : «Όχι, Όχι…».

Η πρόεδρος, όμως, επανήλθε επιμένοντας στην ερώτηση της και τότε ο νεαρός αγανακτισμένος και με φωνή που σκέπασε όλους τους θορύβους στην κατάμεστη από κόσμο δικαστική αίθουσα, φώναξε: «Μα τι λέτε, τώρα, η κοπέλα είναι φίλη μου και εγώ είμαι γκέι. Είμαι γκέι…».

Στο άκουσμα της τελευταίας φράσης του κατηγορούμενου, το ακροατήριο ξέσπασε σε δυνατά γέλια καθώς πολλοί εισέπραξαν την δήλωση του νεαρού, ως μια… έξυπνη προσπάθεια να ανατρέψει το κατηγορητήριο.

Πρόεδρος: Δεν είχατε σκοπό να την παρενοχλήσετε;

Κατηγορούμενος: Μα είμαι γκέι, σας λέω…

Πρόεδρος: Γιατί σας κατηγορεί ότι πήγατε να την φιλήσετε;

Κατηγορούμενος: Σας εξηγώ, είμαι γκέι και αυτή είναι λεσβία.

Ο νέος ισχυρισμός προκάλεσε ακόμη περισσότερα γέλια στο ακροατήριο, ενώ μέχρι και ο διερμηνέας έκανε μια μικρή παύση πριν ολοκληρώσει την μετάφραση του. Ωστόσο, ο κατηγορούμενος δεν έδωσε καμία σημασία στην αντίδραση του ακροατηρίου, καθώς είχε επικεντρώσει το ενδιαφέρον του στην προσπάθεια του να πείσει για την αθωότητα του την πρόεδρο, η οποία τον άκουγε με μεγάλη προσοχή.

Τελικά, τα στοιχεία που είχε στη διάθεση του το δικαστήριο δεν ήταν αρκετά για να αποδειχθεί η κατηγορία σε βάρος του νεαρού και η πρόεδρος το ανακοίνωσε από έδρας λέγοντας: «Δεν αποδείχθηκαν οι κατηγορίες…».

Ο διερμηνέας μετέφρασε την απόφαση του δικαστηρίου στον κατηγορούμενο ο οποίος παρέμεινε ατάραχος στο εδώλιο καθώς δεν αντιλήφθηκε τι ακριβώς είχε γίνει. Η πρόεδρος η οποία βιαζόταν  για να προχωρήσει στην επόμενη υπόθεση απευθύνθηκε στον διερμηνέα λέγοντας:«Πείτε του ότι είναι αθώος. Μπορεί να φύγει».

Διερμηνέας (προς τον κατηγορούμενο): «Είσαι αθώος, είσαι αθώος»

Πρόεδρος (προς τον κατηγορούμενος): Αθώος…

Και τότε ο νεαρός τινάχτηκε σαν ελατήριο από το εδώλιο, φωνάζοντας: «Φυσικά είμαι αθώος, είμαι αθώος, σας το λέω τόση ώρα…» και προκαλώντας, για μια ακόμη φορά, γέλια στο ακροατήριο.

Ήταν τέτοια η ένταση του νεαρού που πέρασαν αρκετά λεπτά ώσπου να αντιληφθεί ότι η υπόθεση του είχε αίσιο τέλος και να αποχωρήσει, χαμογελαστός, από τη δικαστική αίθουσα.