Το πρώτο παιδί με ΤΡΕΙΣ !! βιολογικούς γονείς διχάζει τους επιστήμονες

Γεννήθηκε στο Μεξικό το πρώτο παιδί με τρεις βιολογικούς γονείς. Το μωρό, εκτός από το DNA της μαμάς και του μπαμπά του, έχει και ελάχιστο γενετικό υλικό...

-περίπου 0,1%- από μια γυναίκα δότρια ωαρίου. Οι επιστήμονες αφαίρεσαν τον πυρήνα ωαρίου της μητέρας και το αντικατέστησαν με τον πυρήνα ωαρίου άλλης γυναίκας, με αποτέλεσμα το μεν πυρηνικό DNA να ανήκει στη βιολογική μητέρα του παιδιού και το μιτοχονδριακό DNA στη δότρια. Το ωάριο που προέκυψε γονιμοποιήθηκε στη συνέχεια με το σπέρμα του πατέρα. Έτσι, δημιουργήθηκαν πέντε έμβρυα, αλλά μόνο ένα αναπτύχθηκε φυσιολογικά.

Η μητέρα του παιδιού πάσχει από το σύνδρομο Leigh, μια σπάνια ασθένεια που πλήττει ένα στα 40.000 παιδιά, προκαλώντας γενετική μετάλλαξη στα μιτοχόνδρια του κυττάρου, επιφέροντας τον θάνατο περίπου δύο έως τρία χρόνια μετά τη γέννηση.

Οι Ιορδανοί γονείς, που προσπαθούσαν πάνω από 10 χρόνια να αποκτήσουν παιδί, απευθύνθηκαν σε αμερικανική κλινική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στη Νέα Υόρκη (New Hope Fertility Center), με επικεφαλής τον δρα Τζον Ζανγκ, o οποίος αποφάσισε να εφαρμόσει για πρώτη φορά την τεχνική της «μιτοχονδριακής δωρεάς».

Καθώς, όμως, η μέθοδος δεν έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ, η διαδικασία πραγματοποιήθηκε σε κλινική στο Μεξικό, όπου δεν υπάρχει συγκεκριμένο κανονιστικό πλαίσιο.

Η μέθοδος που επιτρέπει σε γονείς με σπάνιες κληρονομικές ανωμαλίες στο γενετικό τους υλικό να γεννούν υγιή παιδιά, έχει νομιμοποιηθεί μέχρι στιγμής μόνο στη Μεγάλη Βρετανία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γεννιέται παιδί που έχει DNA από τρεις γονείς. Τη δεκαετία του 1990, εμβρυολόγοι είχαν δοκιμάσει μια παρόμοια μέθοδο, όμως κάποια από τα βρέφη εμφάνισαν γενετικές ασθένειες και η μέθοδος απαγορεύτηκε.

Ωστόσο, όπως αποκάλυψαν οι γιατροί, το μωρό είναι πλέον πέντε μηνών και παραμένει υγιές μέχρι σήμερα, παρόλο που, όπως έδειξαν τα τεστ, τα κύτταρά του περιέχουν ακόμη το 1% έως 2% του άρρωστου μιτοχονδριακού DΝΑ της μητέρας του.

Από την άλλη πλευρά, η επιστημονική κοινότητα εμφανίζεται επιφυλακτική και έχει ακόμη πολλές αμφιβολίες τόσο βιοηθικής φύσης, όσο κατά πόσο η μέθοδος είναι ασφαλής για εφαρμογή στην πράξη.

Μάλιστα, το γεγονός ότι η διαδικασία έλαβε χώρα στο Μεξικό ελλείψει νομοθεσίας, γεννά πολλά ερωτήματα για το πόσο προετοιμασμένη και ικανή ήταν η ομάδα, αλλά και πόσο μεγάλο ήταν το ρίσκο που πήρε.

Κάποιοι ακόμη αναρωτιούνται αν ήταν όντως η πρώτη φορά που πραγματοποίησαν τη μέθοδο.