Γάμοι και υιοθεσίες παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια με την "σφραγίδα" του κράτους! - Πιστεύει κανείς ότι ακόμα υπάρχει ελπίδα για την χώρα;

ΟΤΑΝ Η "ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ" ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ. του Χρήστου Μακρή

Σε μια χώρα που έχει καταρρεύσει οικονομικά, λογικό ήταν της κατάρρευσης αυτής να ακολουθηθεί και η κοινωνική κατάρρευση και αυτό "σφραγίστηκε" με την κατάθεση χθες το βράδυ στην Βουλή. Η κυβέρνηση αδιαφορώντας αν θίγονται τα ιερά και τα όσια των Ελλήνων, οι οικογενειακές παραδόσεις και η ορθόδοξη θρησκεία, θεσμοθετεί τους γάμους των ομοφυλόφιλων και τους δίνει δικαίωμα να υιοθετούν ακόμα και μικρά παιδιά!...

Όταν ακόμα και τα ετερόφυλα άτεκνα ζευγάρια πρέπει να περιμένουν χρόνια για να γίνει δεκτό ένα φυσιολογικό-και θεάρεστο-αίτημα υιοθεσίας, τώρα θα μπαίνουν στην "ουρά" οικογένειες με δύο πατέρες ή δύο μητέρες ανάποδα, σχήματα αντίθετα όχι στην θρησκεία ή στη λογική, αλλά και σε ολόκληρη την φύση!

Το ότι η κυβέρνηση "κλείνει το μάτι" σε μια μερίδα ψηφοφόρων που είναι "διαφορετικοί" είναι το ολιγότερο. Πάντα στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις αυτό έκαναν: "Έκλειναν το μάτι" σε ομάδες ψηφοφόρων με διάφορα νομοθετήματα, αδιαφορώντας αν με αυτά τα νομοθετήματα πλήττονται οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες, αλλά εδώ δεν πρόκειται για οικονομικό θέμα, αλλά για υπονόμευση ολόκληρης της κοινωνικής συνοχής και την "παραγωγή" αθώων παιδιών εθισμένων στην "διαφορετικότητα" του γάμου ανδρών με άνδρες και γυναικών με γυναίκες!

Με το σύμφωνο συμβίωσης θα μπορούν πια τα ομόφυλα ζευγάρια να διεκδικούν (όπως οι σύζυγοι) το δικαίωμα συνυπηρέτησης που υπάρχει στον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα ενώ μέσα σε ένα 6μηνο  θα εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο θα καθορίζει και όλα τα υπόλοιπα εργασιακά και ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά δικαιώματα που μπορεί να έχει ένα ζευγάρι! Για να μη στερείται ο ένας της παρουσίας του άλλου και να διαδίδουν τον "πολιτισμό" τους

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες προοπτικές, θα δοθούν δικαιώματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, δυνατότητα σύνταξης χηρείας και μελετάται το ενδεχόμενο αναγνώρισης οικογενειακού επιδόματος (όπως ισχύει για τον γάμο), υποβολής κοινής φορολογικής δήλωσης κ.λπ.

Η αναγνώριση από το νομοσχέδιο των οικογενειακών σχέσεων και δεσμών που συνδέουν τα δύο μέρη (όπως στον γάμο) επιτρέπει την αντίστοιχη εφαρμογή διατάξεων για το επώνυμο των συμβιούντων και των παιδιών τους, τη γονική τους επιμέλεια, την αναγνώριση της πατρότητας!

Ποιας πατρότητας όταν πρόκειται για δύο γυναίκες; Πλάκα κάνουμε; Και ποιας μητρότητας όταν έχουμε δύο άνδρες "παντρεμένους";

Παράλληλα προβλέπεται η αντίστοιχη εφαρμογή διατάξεων του κληρονομικού δικαίου μετά τον θάνατο αλλά και του δικαιώματος για διατροφή μετά τη λύση του συμφώνου, με τη διαφορά ότι επιτρέπεται στα ζευγάρια κατά τη σύναψη του συμφώνου να παραιτούνται -εφόσον το επιθυμούν- από τη νόμιμη μοίρα (σε κληρονομιά) ή από τη διατροφή, έχοντας την ευχέρεια να αντιμετωπίσουν κατά βούληση τα περιουσιακά αυτά ζητήματα.

Παράλληλα γίνεται αυστηρότερη η λύση του συμφώνου, καθώς δεν αρκεί πλέον η απλή γνωστοποίηση του χωρισμού. Δηλαδή πόσο "αυστηρότερη"; Θα βάζουν αγγελίες σε σελίδες γνωριμιών ότι χωρίζουν; Ελεος!

Το σύμφωνο θα μπορεί να δώσει τη δυνατότητα απόκτησης άδειας παραμονής και ιθαγένειας -όπως ισχύει και σε άλλα κράτη-, δικαίωμα να αρνηθεί να καταθέσει στο δικαστήριο ο ένας σύντροφος κατά του άλλου, αλλά και αναγνώριση του συντρόφου ως οικείου για ιατρικά θέματα, όπως π.χ. αυτά που προέκυψαν με τη νοσηλεία και τον θάνατο του Μ. Χατζησάββα και τις διαμαρτυρίες της "χήρας με τα μούσια" που είπε-καθ'υπερβολήν-ο Φ.Κρανιδιώτης

Παράλληλα τιμωρούνται με πιο αυστηρές ποινές τα ρατσιστικά εγκλήματα ενώ ιδρύεται και  Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας για χαράξει τη σχετική πολιτική.

Το ζήτημα είναι "Πού πάμε ως χώρα;". Δεν σημαίνει ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι ίσοι με τους άλλους ανθρώπους ή ότι θα πρέπει να τιμωρηθεί με κάποιο τρόπο η διαφορετικότητα τους.Οι ισλαμιστές πετάνε τους ομοφυλόφιλους από τα παράθυρα. Ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός είπε "αγαπάτε αλλήλους" χωρίς καμία διάκριση.

Αλλά εδώ μιλάμε για εμπλοκή σε αυτή την ¨διαφορετικότητα" μικρών παιδιών, μιλάμε για έμμεση προπαγάνδιση αυτή; της διαφορετικότητας που εν πάση περιπτώσει δε νομίζουμε ότι πρέπει να αποτελεί την κύρια βασική γραμμή σε κράτη όπως η Ελλάδα...