Η υπόθεση ότι οι ΗΠΑ υποστήριξαν την ανάδειξη του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία αποτελεί κοινό τόπο, μια σειρά ενδείξεων τροφοδοτεί διάφορες φωνές, οι οποίες προσπαθούν να το καταδείξουν ως πραγματικό γεγονός. Η αμερικάνικη οργάνωση Judicial Watch, απέκτησε πρόσφατα έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, που αποδεικνύουν την εν λόγω υπόθεση.
Στα έγγραφα αυτά αναφέρεται ρητά η υποστήριξη στον ένοπλό αντιπολιτευτικό κίνημα εναντίον του Άσαντ με σκοπό τη δημιουργία μιας Ισλαμικής δύναμης που θα έπαιζε στρατηγικό ρόλο στην κατάλυση της Συρίας και της αναδίπλωσης του στρατηγικού βάθους της σιιτικής επέκτασης του Ιραν και του Ιρακ...
Όπως αναλύεται σε πρόσφατο δημοσίευμα της Guardian, από τον Seumas Milne, ο φερόμενος ως πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, η εκστρατεία χωρίς τέλος που εξαπέλυσε ο Τζωρτζ Μπους πριν 14 χρόνια, εμπλέκεται σε σκοτεινές συνεργασίες. Πρόσφατη αποχαρακτηρισμένη έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, που συντάχθηκε τον Αύγουστο του 2012, προφητικά προβλέπει και καλωσορίζει την προοπτική ενός σαλαφιστικού πριγκιπάτου στην ανατολική Συρία και ένα ελεγχόμενο από την Άλ Κάιντα ισλαμικό κράτος στη Συρία και στο Ιράκ. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους όχι μόνο στήριζαν και εξόπλιζαν μια αντιπολίτευση, όπου γνώριζαν ότι κυριαρχούσαν εξτρεμιστικές ομάδες, αλλά και είχαν προετοιμαστεί για τη δημιουργία ενός είδους Ισλαμικού κράτους, ως ένα σουνιτικό προπύργιο για την αποδυνάμωση της Συρίας.
Τέτοιου είδους πειράματα των ΗΠΑ να στηρίζουν τζιχαντιστικές οργανώσεις, που μετά στρέφονται εναντίον τους, χρονολογείται τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1980 και τον πόλεμο ενάντια στη Σοβιετική Ένωση στο Αφγανιστάν που εξέθρεψε την αυθεντική Αλ Κάιντα υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ.
Χαρακτηριστικά μπορούμε να ανατρέξουμε σε δηλώσεις υψηλα ιστάμενου σύμβουλου εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, ο οποίος παραδέχεται χωρίς κανένα ενδοιασμό την βοήθεια των ΗΠΑ στην ενδυνάμωση των Μουτζαχεντιν από το 1979.
Ο κ. Zbigniew Brzezinski, αμερικανό-πολωνός πολιτικός επιστήμονας και αναλυτής γεωστρατηγικής, που έχει διατελέσει επίσημος συνεργάτης του Τζόνσον και του Κάρτερ (1966-1981) και θεωρείται ότι αποτελεί έναν από τους σημαντικούς συμβούλους και του Προέδρου Obama, παραδέχτηκε σε συνέντευξη του ότι η CIA βοηθούσε τους Μουτζαχεντίν από το 1979 λίγο μετά τη Σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν .
Το 1979 η υποστήριξη των ΗΠΑ στους Τζιχαντιστες στην ουσία κινητοποίησε την Σοβιετική Ένωση να επέμβει στο Αφγανιστάν , μια επέμβαση που θα μπορούσαμε να πούμε ότι κόστισε στην ΕΣΣΔ την ίδια την ύπαρξη της, ως ένα σοβιετικό Βιετνάμ. Οι Σοβιετικοί την εποχή εκείνη κατηγόρησαν τις ΗΠΑ για την ανάμειξη τους στην άνοδο των Τζιχαντιστών, αλλά δεν βρέθηκαν υποστηριχτές για να επαληθεύσουν την εν λόγω δραστηριότητα.
Ο κ. Brzezinski παραδέχεται ότι πιο σημαντικό θεωρούσαν εκείνη την εποχή για την ιστορία την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και όχι την άνοδο των Ταλιμπάν ή την ισλαμική απειλή.
Η πολιτική των ΗΠΑ και της Δύσης στη Μέση Ανατολή μπορεί να χαρακτηριστεί ως η τακτική του διαίρει και βασίλευε. Οι αμερικανικές δυνάμεις βομβαρδίζουν μία αντάρτικη ομάδα, ενώ στηρίζουν μια άλλη στη Συρία. Όσο κι αν είναι αμφιλεγόμενη η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, η αποδυνάμωση και η διαίρεση του Ιράκ και της Συρίας εξυπηρετούν το ευρύτερο σχέδιο της αποδυνάμωσης τους και της ευρύτερης κυριαρχίας της δύσης.
Στην ουσία, λοιπόν, έρχονται οι αμερικάνοι και ζητούν συμμάχους να προσδεθούν στο άρμα τους για κατευνασμό των Τζιχαντιστών, έναν «εχθρό» που δημιούργησαν όχι καθ’ εικόνα , αλλά σίγουρα καθ’ ομοίωση τους, με την στρατιωτική και την οικονομική υποστήριξη που τους προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια , έτσι ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Αναζητώντας, λοιπόν, τα βαθύτερα αίτια ανάδυσης και ισχυροποίησης του Ισλαμικού Κράτους, μήπως θα πρέπει να ανατρέξουμε και στις πολιτικές της δύση και όχι μόνο στην ισλαμοφοβική επεξήγηση του φαινομένου; Μήπως η Δύση, κατόπιν εορτής, έρχεται να μας σώσει από έναν εχθρό, τον οποίο δημιούργησε η ίδια;
Πηγές :
Το ΙΣΙΣ και η Αλ-Κάιντα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ σαλαφιστές:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://ahmadeldin.org/2014/05/10/salafiyya-and-the-myth-of-wahaby-islam/