Περήφανοι για το Παρίσι. Γράφει ο Γιώργος Μαρίνος Παπανικολάου

Σήμερα δεν είναι μέρα για δάκρυα. Σήμερα δεν είναι μέρα πένθους. Σήμερα είναι μια μέρα περηφάνιας. Σήμερα πρέπει να είμαστε περήφανοι για τους νεκρούς μας. Σήμερα να είμαστε περήφανοι, που οι τρομοκράτες μας μισούν. Μας μισούν γιατί είμαστε διαφορετικοί. Μας μισούν γιατί είμαστε καλύτεροι από εκείνους. Μας μισούν γιατί είμαστε ο φωτεινός φάρος του δυτικού πολιτισμού. Μας μισούν γιατί οι αξίες μας κυριαρχούν σε όλο το κόσμο. Το σκοτάδι πάντα θα μάχεται το φως....

Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι έχει μεγάλη σημειολογική αξία. Είναι ένα χτύπημα στη πόλη του φωτός. Είναι ένα χτύπημα στη πατρίδα του Διαφωτισμού. Είναι ένα χτύπημα στη χώρα, που γέννησε τη σύγχρονη έννοια της ελευθερίας. Σήμερα επίσης δεν πρέπει να είναι μια μέρα φόβου. Σήμερα δεν πρέπει να μας φοβίσουν οι δειλοί. Σήμερα πρέπει να καταλάβουν, ότι θα πάρουν σύντομα τη τιμωρία τους, όπου και αν κρυφτούν. Να μην φοβηθούμε! Ας πάρουμε παράδειγμα τους Γάλλους θεατές του φιλικού ποδοσφαιρικού αγώνα Γαλλία-Γερμανία, που εκκενώνοντας με ψυχραιμία το Stade de France έψελναν περήφανα την Μασσαλιώτιδα, τον εθνικό τους ύμνο.

«Allons enfants de la Patrie
Le jour de gloire est arrivé
Contre nous de la tyrannie
L’étendard sanglant est levé»

Τέλος σήμερα δεν πρέπει να είναι μια μέρα μίσους. Σήμερα δεν πρέπει να δηλητηριάσουμε τις ψυχές μας με μίσος. Σήμερα πρέπει σταθούμε ενωμένοι απέναντι στο κακό και να υψώσουμε το ανάστημα μας, γιατί όπως είχε πει ο Edmund Burke “When bad men combine, the good must associate; else they will fall one by one, an unpitied sacrifice in a contemptible struggle.»