Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ κ ΣΑΒΑ΄Ι΄ΔΟΥ. ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΝΔΡΕΑΚΟΥ

Αλίμονο εάν η κυβέρνηση ενός κράτους δεν μπορεί να αποπέμψει έναν υπάλληλο του δικαίως  ή  αδίκως. Όταν υπήρχε ήθος και αξιοπρέπεια  εάν ένας  υπάλληλος εκκαλείτο  να παραιτηθεί το έπραττε για να διατηρηθεί η αξιοπρέπεια κα το ήθος του. Από το αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ  του χαρισματικού Ανδρέα στα  στελέχη που διόριζαν τους ανανέωναν τις θητείες λίγο πριν τις επόμενες εκλογές για να κερδίζουν από το κράτος αποζημιώσεις, αν τους απέλυαν. Το ήθος και  η αξιοπρέπεια έπαυσαν να υπάρχουν και δεν ενδιέφερε ο διασυρμός μιας απόμπευσης πλην της κονόμας. Στη συνέχεια έρχεται η αδιάφθορη  ΕΕ και επιβάλει την θέσπιση ανεξαρτήτων αρχών για να έχει λόγο στο διορισμό των επικεφαλής και στο χρόνο θητείας ανθρώπων, που θα υπηρετούσαν την γερμανική ΕΕ και όχι την εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση . Αυτή είναι και η περίπτωση της κ Σαβαίδου. Την καλεί ο πρωθυπουργός να παραιτηθεί και με το θράσος πεντακοσίων πιθήκων τον γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της...

και ζητάει την παρέμβαση της ΕΕ. Προφανώς ήθος και αξιοπρέπεια είναι άγνωστα για την κυρία. Πολύ καλά έκανε το υπουργικό συμβούλιο και την απέπεμψε , αφού  η ίδια προτίμησε να μείνει στη συνείδηση των ελλήνων ως << η διωγμένη>> από την κυβέρνηση με οποιουσδήποτε συνειρμούς. Άλλωστε υπάρχουν νόμοι να βρει το δίκαιο της, όπως η ίδια επικαλέστηκε.