Αλέξη πάρτο αλλιώς, στο θέμα της τρομοκρατίας, θα βρεις! Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής

Πέρα από τα προβλήματα που υπάρχουν στα οικονομικά του κράτους, τώρα σταδιακά αναδύονται διάφορα νομοθετήματα που δεν απηχούν τις απόψεις των πολιτών, αλλά και δεν τα δέχεται η διεθνής κοινότητα και άλλα ισχυρά κράτη. Πρόκειται για το νομοσχέδιο, το οποίο ψήφισε πριν λίγες μέρες η Κυβέρνηση στην Βουλή που δίνει την δυνατότητα στους φυλακισμένους σε περίπτωση βαριάς ασθένειας τους να αποφυλακίζονται και να κρατούνται στο σπίτι τους με ειδικό βραχιόλι. Στην ουσία το νέο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο...

έχει ως στόχο την αποσυμφόρηση των φυλακών, καταργεί τις φυλακές Τύπου Γ’ (φυλακές υψίστης ασφάλειας) και καθορίζει μια σειρά από ρυθμίσεις όπως το γεγονός ότι καθορίζει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την υπό όρο απόλυση κρατουμένων, έτσι ώστε να υπάρξει η απολύτως αναγκαία και άμεση αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης.

Προβλέπεται, ειδικότερα, η απόλυση υπό όρο με την συμπλήρωση του ενός δέκατου για ποινές έως τρία έτη, του ενός πέμπτου για ποινές έως πέντε έτη, των δύο πέμπτων για ποινές έως δέκα έτη καθώς και η μείωση του ελάχιστου χρόνου έκτισης για ποινές άνω των δέκα ετών. Επίσης μειώνεται το ελάχιστο όριο που απαιτείται για την απόλυση υπό όρο των κρατουμένων με ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Μία άλλη διάταξη περιλαμβάνει την απόλυση υπό όρους για κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, 67% και άνω και με ποσοστό 50% και άνω, με ειδικές διαβαθμίσεις, εφόσον διακριβωθεί ότι η παραμονή τους στο κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής, λόγω της κατάστασης της υγείας τους.
Αξίζει να αναφερθεί πως με την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας και την υπό όρους απόλυση των κρατουμένων με ποσοστό αναπηρίας, ανοίγει ο δρόμος για την αποφυλάκιση με κατ’ οίκον περιορισμό πολλών τρομοκρατών, όπως ο Σάββας Ξηρός.

Το νομοσχέδιο αυτό όταν συζητήθηκε στην Βουλή προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στις οικογένειες των θυμάτων της 17 Νοέμβρη, οι οποίες μοίρασαν φυλλάδια στους Βουλευτές κατά την διάρκεια της ψήφισης του νομοσχεδίου προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν τα μέλη της Κυβέρνησης και να αποσύρουν την διάταξη, αλλά κάτι τέτοιο ποτέ δεν έγινε.

Κατόπιν της ψήφισης του νομοσχεδίου την Δευτέρα ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Ντέιβιντ Πιρς, έκανε παρέμβαση για το νομοθέτημα αυτό με ειδική συνέντευξη Τύπου στην οποία δήλωσε τα ακόλουθα: «Στέκομαι εδώ μπροστά στην πλάκα με τα ονόματα όσων μελών της αμερικανικής αποστολής έδωσαν τη ζωή τους υπηρετώντας την κυβέρνηση των ΗΠΑ εδώ στην Ελλάδα. Ρίτσαρντ Γουέλς, ο πλοίαρχος Τζορτζ Τσάντες, ο Νικόλαος Βελούτσος, ο πλοίαρχος Γουίλιαμ Νόρντιν και ο στρατηγός Ρόναλντ Στιούαρτ δολοφονήθηκαν από τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη.
Σήμερα, εκφράζω τη βαθειά μου ανησυχία ότι το νομοσχέδιο που θα έρθει για την τελική ψήφιση στην ελληνική βουλή σήμερα, μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω αποφυλακίσεις τέτοιων τρομοκρατών και άλλων εγκληματιών καταδικασμένων για σοβαρά εγκλήματα σε βάρος Ελλήνων, Αμερικανών και ανθρώπων άλλων εθνικοτήτων.

Μέχρι σήμερα η αντίδραση της αμερικανικής κυβέρνησης είχε περιοριστεί σε επίσημες επαφές με την ελπίδα ότι θα υπήρχε μία θετική απάντηση σε ανησυχίες που είχαμε εκφράσει ιδιωτικώς για κάποιες πτυχές αυτού του νόμου. Διατηρώ αυτήν την ελπίδα.

Εξέφρασα τις ανησυχίες μας απευθείας στον υπουργό Δικαιοσύνης στις 2 Απριλίου. Επεσήμανα μεταξύ άλλων ό τι αν ο Σάββας Ξηρός αποφυλακιστεί προτού εκτίσει την ποινή του, όπως τού έχει επιβληθεί από την ελληνική δικαιοσύνη, θα είναι μία βεβήλωση της μνήμης των Αμερικανών που σκοτώθηκαν και των οικογενιών τους. Δεν το καταλαβαίνουμε αυτό.

Ο Υπουργός Κέρι εξέφρασε επίσης τις ανησυχίες μας απευθείας στον πρωθυπουργό σε τηλεφωνική τους επικοινωνία την περασμένη εβδομάδα. Θέλω να είμαι σαφής. Το θέμα δεν είναι οι μεταρρυθμίσεις στις φυλακές ή το υπεράριθμο των φυλακών ή η παροχή ιατρικής βοήθειας, ή η βελτίωση των συνθηκών. Όλα αυτά είναι σημαντικά. Το ζήτημα είναι ότι καταδικασμένοι τρομοκράτες και δολοφόνοι-άνθρωποι που έχουν διαπράξει φρικτά και ειδεχθή εγκλήματα- θα πρέπει να βρίσκονται ισοβίως στη φυλακή. Όχι στην άνεση των σπιτιών τους, περιτριγυρισμένοι από φίλους, οικογένειες και γνωστούς. Απελευθερώνοντας αυτούς τους δολοφόνους από τη φυλακή υποτιμά τη μνήμη όσων σκοτώθηκαν και παραβιάζει τα δικαιώματα των μελών των οικογεενιών τους που επλήγησαν.

Επαναλαμβάνω το συμπέρασμά μου, οι καταδικασμένοι τρομοκράτες και εγκληματίες για σοβαρά εκγλήματα θα πρέπει να ολοκληρώνουν την έκτιση των ποινών που τους έχει επιβάλει η ελληνική δικαιοσύνη.
Εάν ο Σάββας Ξηρός ή κάποιος άλλος που έχει βάψει τα χέρια του με αίμα αμερικανών διπλωματών- βγει από τη φυλακή, θα τη θεωρήσουμε μία καταφανή μη φιλική ενέργεια.
Δεν υπάρχει χώρος για καταδικασθέντες τρομοκράτες στο πλαίσιο πολιτισμένης πολιτικής συζήτησης ή πίσω στην ελληνική κοινωνία. Είναι βίαιοι εγκληματίες και ανήκουν στη φυλακή, πουθενά αλλού.

Η Ελλάδα είναι μία σημαντική δύναμη σταθερότητας στην περιοχή και έχει υπάρξει καλός σύμμαχος για τις ΗΠΑ σε πολλά θέματα, συμπεριλαμβανομένων της επιβολής του νόμου και των ζητημάτων αντιτρομοκρατίας.
Πιστεύουμε ότι ο νόμος δεν συνάδει με το πνεύμα της μακροχρόνιας δέσμευσης της Ελλάδας στην διεθνή συνεργασία αντιτρομοκρατίας, και, αν περάσει θα επρόκειτο για ένα βήμα οπισθοχώρησης στη διμερή συνεργασία. Δεν πρόκειται μόνο για ένα ανθρωπιστικό ζήτημα, είναι επίσης ένα σημαντικό ζήτημα ασφάλειας.»

Η δήλωση αυτή έρχεται από μια χώρα που έχει βιώσει την τρομοκρατία με το χειρότερο της πρόσωπο και η οποία ποτέ δεν έχει συνεργαστεί με τρομοκράτες ούτε έχει βοηθήσει να αποφυλακιστεί κάποιος ούτε για λόγους υγείας. Ο Πρέσβης των ΗΠΑ έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει πως καταδικασθέντες τρομοκράτες δεν μπορούν να βγαίνουν από την φυλακή ούτε με όρους, διότι πολύ απλά συνιστούν απειλή.

Είναι λοιπόν πολύ μεγάλο πρόβλημα της Κυβέρνησης το γεγονός ότι ο τελευταίος μεγάλος σύμμαχος της Ελλάδας στο θέμα με τα οικονομικά της χώρας, αυτή τη στιγμή λέει πως αν εφαρμοστεί (καθώς έχει ψηφιστεί) το νομοσχέδιο αυτό θα είναι μια μη φιλική πράξη αποτελεί αποτυχία και πρέπει να διορθωθεί με κάποιον τρόπο.
Εν κατακλείδι, η κυβέρνηση αντί να ψάχνει συμμάχους τους διώχνει, καθώς περνάει ένα νομοσχέδιο που προκαλεί μεγάλες αντιδράσεις και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας σε μια περίοδο που δεν βολεύει καθόλου την Ελλάδα να χάνει συμμάχους του βεληνεκούς της Αμερικής.