Reuters: Τρία σενάρια για την επόμενη μέρα της Ελλάδας.. Είναι γεγονός το νέο μεταφιεσμένο μνημόνιο

Τρία εναλλακτικά σενάρια μελετά το Eurogroup αναφορικά με την επόμενη ημέρα της Ελλάδας, μετά τη λήξη του προγράμματος. Αποκλειστικό ρεπορτάζ του Reuters σημειώνει ότι οι υπουργοί Οικονομικών προσπαθούν να βρουν μία ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη να διασφαλιστούν οι επενδυτές με να καλυφθούν οι απαιτήσεις της εσωτερικής πολιτικής σκηνής της χώρας μας. Το Reuters αναφέρει ότι «ότι η ελληνική κυβέρνηση... εξαρτά την πολιτική της επιβίωση από την έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης ένα χρόνο νωρίτερα». Οι επιλογές:  Η πρώτη προβλέπει ότι το απόθεμα που διαθέτει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα επιστραφεί στον προσωρινό ευρωπαϊκό μηχανισμό EFSF.... και στη συνέχεια η Ελλάδα θα κάνει αίτηση για πιστωτική γραμμή από τον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ). Με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση θα μπορεί να υποστηρίζει ότι δεν βρίσκεται πλέον σε πρόγραμμα, και η ευρωζώνη θα έχει τη δυνατότητα να αυξήσει το μέγεθος της πιστωτικής γραμμής άνω των 11 δισ. ευρώ, θέτοντας κανόνες για την διάθεση των κεφαλαίων ακόμα και αν δεν γίνει χρήση τους. Στο σενάριο αυτό, η χώρα μας θα πρέπει να υπογράψει ένα νέο «μνημόνιο». Μία συμφωνία σε αυτό το πλαίσιο θα απαιτούσε τουλάχιστον 5 εβδομάδες για να ολοκληρωθεί. Οι όροι θα προέβλεπαν ακύρωση της δυνατότητας της πιστωτικής γραμμής σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πετύχαινε τους στόχους. Η δεύτερη επιλογή θα χρειαστεί λιγότερο χρόνο -τρεις εβδομάδες. Προβλέπει ότι τα 11,4 δισ. που διαθέτει το ΤΧΣ θα μπορούν να διατεθούν και για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους με μια απλή αλλαγή των σχετικών εγγράφων και όχι μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Τα κεφάλαια θα αποτελέσουν ένα χρηματοπιστωτικό μαξιλάρι για την Ελλάδα αλλά με ταβάνι τα 11,4 δισ. ευρώ. Το EFSF θα μπορεί να επαναγοράσει τα ομόλογά του έναντι μετρητών εάν η Αθήνα επιτύχει τις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις. Έτσι δεν θα υπάρξει η ανάγκη υπογραφής ενός νέου μνημονίου. Η τρίτη επιλογή αφορά στην παράταση του τρέχοντος προγράμματος κατά έξι με 15 μήνες. Το σενάριο αυτό θα έδινε στην Αθήνα τον απαραίτητο χρόνο για πετύχει τα κριτήρια που απαιτούνται για την αποδέσμευση της τελευταίας δόσης του προγράμματος, που διαφορετικά κινδυνεύει να χαθεί. Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα μπορούν τότε να συμφωνήσουν σε αλλαγή του σκοπού χρήσης των 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ, αφού πρώτα επιστρέψουν στο EFSF στα τέλη του έτους, στη βάση της χρονικής επέκτασης του μνημονίου κατά ένα έτος. Η επιστροφή των κεφαλαίων στο EFSF θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας. Ο ρόλος και ο βαθμός εμπλοκής του ΔΝΤ θα έπρεπε να αποφασιστεί αλλά ταυτόχρονα θα ήταν εφικτό το πρόγραμμα να μην ονομαστεί «μνημόνιο» αλλά «επιστολή προθέσεων».