Καθολική και Ορθόδοξες Εκκλησίες αποτελούν τους δύο πνεύμονες του Χριστιανισμού. Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Είναι πολλές χιλιάδες, ζουν δίπλα μας, έχουν καθαρά Ελληνικά ονόματα, δραστηριοποιούνται μέσα στον ιστό της Ελληνικής επιχειρηματικότητας και καθημερινής ζωής, είναι απόλυτα Έλληνες , είναι φυσικά Χριστιανοί και βεβαίως δεν...διαφορετικοί επειδή είναι Καθολικοί. Με την ευκαιρία της παραίτησης του Βενέδικτου εν μέσω κατηγοριών για σκάνδαλα ,μέσα σε ατμόσφαιρα μεγάλης συνωμοσιολογίας και τώρα, που εξελέγη νέος Πάπας ξανασκέφτηκα ότι για τους περισσότερους σημερινούς Ορθόδοξους, αυτό δεν σημαίνει στην ουσία τίποτα γιατί δεν ξέρουμε στην πραγματικότητα σχεδόν τίποτε για τους Έλληνες Καθολικούς; Είχα καλέσει στο στούντιο του Art tv τον εκπρόσωπο της Καθολικής Εκκλήσίας στην Ελλάδα κ. Νίκο Γασπαράκη για να μιλήσουμε για την αλλαγή στην κορυφή της Αγίας Έδρας, μου δημιουργήθηκε ενδιαφέρον και διάβασα αρκετά.Διαπίστωσα ότι η ίδια η Καθολική Εκκλησία μπορεί να προβαίνει σε ποιμαντικές πράξεις με την αναγνώριση του καθολικού ποιμνίου και την έγκριση της Αγίας Έδρας....
Ωστόσο, δεν μπορεί να προβεί σε αστικές πράξεις με την ιδιότητα του νομικού προσώπου, ούτε μπορεί επισήμως να δρα ως συλλογικό όργανο των Ελλήνων Καθολικών και να τους εκπροσωπεί ενώπιον των κοσμικών αρχών. Συνακόλουθα το κεντρικό όργανο της εν Ελλάδι Καθολικής Εκκλησίας δεν μπορεί να κατέχει κανενός είδους περιουσιακό στοιχείο.
Κι ακόμα, ότι η Ελλάδα έχει κατηγορηθεί ότι μην αναγνωρίζοντας τα διοικητικά όργανα της Καθολικής Εκκλησίας, εμποδίζει την ελεύθερη άσκηση της θρησκείας.

Οι Έλληνες Καθολικοί είναι γύρω στους 70.000 και αποτελούν θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνεται συνεχώς η παρουσία των αλλοδαπών καθολικών που είναι πια μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδος και ο αριθμός τους σήμερα ίσως ξεπερνά τον αριθμό των Ελλήνων καθολικών.

Εκτός από τους πιστούς αυτούς, που με την πάροδο του χρόνου εντάσσονται πλήρως στην τοπική καθολική Εκκλησία, έντονη είναι και η «προσωρινή παρουσία» άλλων καθολικών, που βρίσκονται στην Ελλάδα είτε ως οικονομικοί είτε ως πολιτικοί πρόσφυγες. Συγκεκριμένα υπάρχουν : Πολωνοί, ( 40.000.), Φιλιππινέζοι, (45.000), Ιρακινοί (4.000), Αλβανοί( αριθμός ακαθόριστος) καθώς και Ουκρανοί και από ‘άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της εγγύς Ανατολής, αλλά και της Αφρικής.
Έτσι ο αριθμός των καθολικών πιστών σήμερα στην Ελλάδα θεωρείται πιθανό να υπερβαίνει τις 200.000, με τους περισσότερους στην Αθήνα.

Ξανασυναντήθηκα με τον κ.΄Γασπαράκη για να μάθω κι άλλα που ή δεν τα γράφουν τα βιβλία, ή τα γράφουν με μονομέρεια που δεν μας επιτρέπει την ασφαλή γνώση .

Ο συνομιλητής μου,ένας μορφωμένος, ευγενέστατος, «καθημερινός» Έλληνας μου απάντησε στην ερώτηση γιατί δεν υπάρχει Έλληνας Καθολικός Επίσκοπος ώστε η Ελληνική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να μετέχει στις διαδικασίες εκλογής του νέου Πάπα. Έμαθα αρκετά. Κρίνω ότι καλό θα ήταν να τα μάθετε κι εσείς.

« Η Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα έχει έξι Εκκλησιαστικές Επαρχίες και ισάριθμους Ιεράρχες που απαρτίζουν την Ιερά Σύνοδό της. Παρόλο που όλοι οι Ιεράρχες είναι κατά πάντα άξιοι δεν έχει ονομασθεί Έλληνας Καρδινάλιος, κάτι που συνέβαινε συχνά πριν το Σχίσμα του 1054 μ.χ. Μέχρι τότε είχαμε και 12 Έλληνες Πάπες. Μετά από ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1998, με Ελληνα και Κύπριο Δικαστή, η Πολιτεία υποχρεώθηκε σε περιορισμένη αναγνώριση της νομικής προσωπικότητος της Καθολικής Εκκλησίας.”

Έμαθα κι άλλα:
- Μέχρι σήμερα η Πολιτεία δεν εννοεί να αναγνωρίσει την νομική προσωπικότητα της Καθολικής Εκκλησίας και θέλει να την αναγνωρίσει ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Η Καθολική Εκκλησία δεν το δέχεται διότι κατά την ελληνική έννομη τάξη τα ν.π.δ.δ τελούν υπό τον άμεσο έλεγχο και την εποπτεία του κράτους.
- Το δικαίωμα της λατρείας δεν απαγορεύθηκε στη Ελλάδα και ποτέ δεν μπόρεσε να απαγορευθεί απολύτως από κανένα απολυταρχικό καθεστώς της γης. Αντίθετα υπήρχαν ζητήματα διάκρισης των Ελλήνων πολιτών ακόμη και σε βάρος των Καθολικών με βάση το θρήσκευμα π.χ στην εισαγωγή στις στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, στο διπλωματικό σώμα κ.α.
- Επίσης, οι Καθολικοί ως νεοσύλλεκτοι στρατιώτες καλούνται ενίοτε να ορκισθούν χωριστά … “στην κουζίνα” μαζί με τους αλλόθρησκους. Μετά από αγώνες, πολλές από αυτές τις διακρίσεις περιορίσθηκαν.
- Θρησκευτικοί λειτουργοί που συχνά αμφισβητούν και το πατριωτικό και το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων Καθολικών πρέπει να γνωρίζουν, και αυτό το παραβλέπουν, ότι επί Τουρκοκρατίας στα Ορλωφικά η εκκλησιαστική ηγεσία των Ορθοδόξων αντικαταστάθηκε από Ρώσους και τότε οι Καθολικοί Χριστιανοί υφίσταντο διωγμούς. Πρέπει επίσης να γνωρίζουν από την πρόσφατη ελληνική ιστορία ότι το ιστορικό οχυρό του Ρούπελ προασπίσθηκε ο μεγάλος καθολικός έλληνας αξιωματικός Δουράτσος και ότι τα θύματα των καθολικών πατριωτών ήσαν πολλές χιλιάδες.

Και κάτι άλλο τον ρώτησα: “ Ισχύουν οι ισχυρισμοί ότι ακόμη και σήμερα παίρνετε μέρος σε «ίντριγκες» και «μυστικές διαβουλεύσεις» του Βατικανού με άγνωστους σκοπούς αλλά πάντως όχι υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων;”

Απαντά ευθέως : Ειλικρινά πρώτη φορά ακούω τέτοια πράγματα. Δεν λέγονται ασφαλώς στα σοβαρά και δεν ειπώθηκαν ούτε και δια στόματος ιερωμένων “Ίντριγκες” δεν γίνονται στις Εκκλησίες .Αν αυτά είχαν την ελάχιστη δόση αλήθειας, πρώτοι που θα το είχαν επισημάνει είναι οι Ελληνες μεγάλοι Προκαθήμενοι Ορθοδόξων Εκκλησιών. Παραπέμπω στις πρόσφατες δηλώσεις επ' ευκαιρία της ανακοίνωσης της παραίτησης του Πάπα Βενέδικτου , του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου, του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, του Ρώσου Μητροπολίτη Ιλαρίωνος. Ποιά ελληνικά συμφέροντα θα μπορούσαν από την Αγία Εδρα ή το Βατικανό να θιγούν και γιατί; Και τέλος, σε ποιά αντιπαλότητα άραγε βρίσκεται η Ελλάδα με την Αγία Εδρα; Η Καθολική Εκκλησία και κάθε άλλη Χριστιανική Εκκλησία, όπως οι ιστορικές δύο Εκκλησίες μας, έχει μόνο πνευματική δύναμη και αυτήν την εκφράζει και την ασκεί πάντοτε φανερά και οι δοξασίες της είναι γνωστές τόσο στο χριστεπώνυμο πλήρωμα όσο και στους μή πιστούς. Η επίσημη θέση είναι ότι η Καθολική και οι Ορθόδοξες Εκκλησίες αποτελούν τους δύο πνεύμονες του χριστιανισμού.»