Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΙΣΣΑ

 Το 1977 ο Ο.Η.Ε. επέλεξε την 8^η Μαρτίου προκειμένου να επισημοποιήσει τους αγώνες των γυναικών σ’ όλο τον πλανήτη και ειδικά στις χώρες που παρουσιάσθηκαν αυτοί οι αγώνες οργανωμένοι και αποτελεσματικοί.

          Η αφετηρία αυτών των οργανωμένων αγώνων ταυτίζεται ιστορικά με την βιομηχανική επανάσταση στην Αμερική και στην Ευρώπη. Η ανακάλυψη της μηχανής, ως μέσον παραγωγής και κέρδους, βρήκε την τότε γυναίκα περιορισμένη αποκλειστικώς μόνο στα οικιακά καθήκοντά, εκπαιδευμένη βέβαια γι’ αυτά τα καθήκοντα, σύμφωνα με το κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής, αλλά τις περισσότερες φορές παντελώς ανεκπαίδευτη και αμαθή για τα εκτός της οικίας μέχρι τότε ανδρικά καθήκοντά...

          Η μαγεία όμως του κέρδους από την αύξηση της παραγωγής, την οποία επιφέρουν οι μηχανές, οι οποίες καταργούν σε μεγάλο βαθμό την αρσενική μυϊκή δύναμη, άνευ της οποίας προ των μηχανών ήταν αδύνατος η παραγωγή έργου, θα εξορύξει ως δια μαγείας το ασθενές μυϊκώς φύλον από το οικιακό βασίλειό του και θα το ενεργοποιήσει στην παραγωγή.

          Είναι η εποχή ιστορικώς της δημιουργίας της αστικής τάξης. Είναι η εποχή κατά την οποίαν και οι άνδρες εργαζόμενοι στην βιομηχανική παραγωγή, οργανώνονται εναντίον τοιαύτης παραγωγής, δημιουργώντας τα λεγόμενα συνδικάτα, τα οποία στην εξέλιξή τους, απετέλεσαν τον λεγόμενο και στις ημέρες μας συνδικαλισμό.

          Είναι η εποχή που οι άποικοι Ευρωπαίοι ανακαλύπτουν στην Αμερική τις απέραντες πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις της καινούργιας τους πατρίδας και η ελευθερία που τους παρέχει η αχανής πλούσια χώρα τους, καθίσταται η βάση παντός ανεξέλεγκτου χρονικώς πειρατικού σχεδιασμού προς τελειοποίηση της μηχανής που παράγει χωρίς να χρειάζονται μυϊκή δύναμη και πολλά χέρια.

          Πολύ σύντομα οι άποικοι θα μεταφέρουν την τεχνολογία στις μητροπόλεις της Ευρώπης. Την τεχνολογία ενεργοποιεί πρώτη η Αγγλία και ακολουθεί ταυτόχρονα και η Γαλλία. Την εκτός της οικίας εργαζόμενη Αμερικανίδα την ακολουθεί η Ευρωπαία, ειδικά στις δύο βασικές μητροπόλεις της Αμερικής, Αγγλία και Γαλλία.

          Η άλλοτε αμαθής και απαίδευτος γυναίκα για τα εκτός της οικίας καθήκοντα, με την οξυδέρκεια του πνεύματός της, το οποίο εκ φύσεως κατέχει καθότι από την εμβρυικήν του ακόμα ηλικία διαμορφώνει το τελειότερον ον της φύσεως τον άνθρωπον, μ’ αυτό το χαρισματικό πνεύμα που διαθέτει, ήταν φυσικό, σ’ ορισμένες περιπτώσεις να ξεπεράσει στα εκτός της οικίας καθήκοντά της, τον άνδρα συνάδελφό της, οποίος είχε συνηθίσει, φυσικά ένεκα χειρωνακτικής εργασίας, να την θεωρεί κατώτερή του στην απόδοση εργασίας και ως εκ τούτου κατώτερη στην απόδοση του μισθού της.

          Η αδικία όμως είναι το αιμοβόρο θηρίο που κατασπαράσσει τον ιστό της κοινωνίας, μετατρέποντας κάθε ομάδα ανθρώπων σε αγέλη ζώων, εντός της οποίας το πιο ισχυρό ζώον κατασπαράσσει το πιο αδύναμο ζώον.

          Ιστορικώς οι πόλεμοι κατατάσσουν την ανωτέρω παράγραφο ως κοινωνικόν  αξίωμα. Αλλά μια χώρα που εκφράζεται με το άγαλμα της ελευθερίας, είναι φυσικό να αποτινάξει κάθε κακόβουλη επιδρομή της αναπτυξιακής της δημιουργίας.

          Έτσι το 1972 κυκλοφόρησε το πρώτο σημαντικό φεμινιστικό φυλλάδιο με τίτλο: «Η διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών» Κι ενώ στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ανθίζουν και καρποφορούν οι αξίες της Ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, το έδαφος εις το οποίον η ρίζα αυτών των αξιών έχει βάθος δύο χιλιάδων χρόνων και πλέον, καθότι τον 4^ον αιώνα π. Χ. ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος Φιλόσοφος στην Ιστορία της ανθρωπότητας, ο οποίος διατυπώνει στα πολιτικά του, την κοινωνική ανάγκη της ίσης αξίας ως ανθρώπων, των ανδρών και των γυναικών, αυτό το ιερόν έδαφος, ευρίσκεται καταπατημένο από βαρβάρους εισβολείς, οι οποίοι θεωρούν κανόνα τον ευτελισμό των Ελληνίδων γυναικών στα χαρέμια τους.

           Αλλά όπως το άνθος και ο καρπός ανατρέχουν στην ρίζα προκειμένου να συνεχίσουν την ύπαρξή τους, κατά τον ίδιον τρόπον οι ελεύθεροι άνθρωποι της εποχής εκείνης, θα ανατρέξουν την σκέψη τους και την φροντίδα τους στην ύπαρξη των Ελευθέρων Ελλήνων και Ελληνίδων της εποχής εκείνης, οι οποίοι, όπως κατέγραψε ο ποιητής ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ «μέσα στην θολόχτιστη εκκλησία» παραμένουν οι αδούλωτοι. Είναι οι Έλληνες πολεμιστές στα δύσβατα ελληνικά βουνά. Είναι οι Ελληνίδες που κατέλιπον το αθάνατον έπος του χορού Ζαλόγγου.

          Είναι η εποχή, που η Αρχιστράτηγος Αυτοκράτειρα Αικατερίνη η Β΄, έχοντας επινοήσει το περίφημο ελληνικό σχέδιο, προσβάλλει τα χαρέμια της Τουρκικής Αυτοκρατορίας, έχοντας ως βοηθό της τον Έλληνα αξιωματικό Λάμπρο Κατσώνη, ο οποίος διέσπασε τις τουρκικές δυνάμεις κάνοντας αντιπερισπασμό στο Αιγαίον Πέλαγος. Είναι η εποχή, που σ’ όλε τις χώρες του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, ιδρύονται φιλελληνικές οργανώσεις.

          Το ελληνόγλωσσο ξενοδοχείο στο Παρίσι οργανώνει συνεστιάσεις και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και τα χρήματα που συγκεντρώνει τα αποστέλλει προς ενίσχυση των καταδιωκομένων και καταματωμένων ραγιάδων. Στις τότε μεγάλες ανατολικές πόλεις της Βορείου Αμερικής, οι γυναικείοι φιλανθρωπικοί σύλλογοι, αδιάκοπα συλλέγουν εκτός από χρήματα, επίσης ρούχα, τρόφιμα και κλινοσκεπάσματα. Τα συσκευάζουν αφιλοκερδώς και τα στέλλουν με τον τότε πανίσχυρο αμερικανικό εμπορικό στόλο στην Ελλάδα.

          Το 1848 στη Νέα Υόρκη η Αμερικανίδα Elizabeth Cady Standon ηγείται της συνέλευσης για τα δικαιώματα των γυναικών. Το 1869 οι Αμερικανίδες πρώτες επιτάσσουν αποφασιστικά και αποτελεσματικά το δικαίωμα να ψηφίζουν. Στην Αγγλία την ίδια χρονική περίοδο, οι αγωνίστριες για τα δικαιώματά τους, ονομάζονται σουφραζέτες και βρίσκονται αντιμέτωπες με τους αστυνομικούς τους μοναρχικού πολιτεύματός τους. Τελικά οι Αγγλίδες κατέκτησαν το δικαίωμα ψήφου το 1918.

          Την ίδια χρονική περίοδο στην Ελλάδα η Καλλιρρόη Παρέν είναι η ηγέτης για τα δικαιώματα των Ελληνίδων. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος θα αποδώσει στην γυναίκα αμυντικά καθήκοντα, τόσο στην νοσηλεία όσον και στον εφοδιασμό των στρατευμάτων. Τα αιτήματά τους πλέον καθίστανται ευρέως σεβαστά και οι διεκδικήσεις τους αμετακίνητες. Εισέρχονται στα ανώτατα Πνευματικά Ιδρύματα. Γίνονται επιστήμονες καθολικής αποδοχής.

          Στην Γαλλία πρώτη η μαντάμ Κιουρί εγκαινιάζει την έδρα Καθηγητού στην Σορβόνη και πρώτη λαμβάνει βραβείο Νόμπελ. Την ίδια χρονική περίοδο την ηγεσία για τα δικαιώματα των Ελληνίδων ανέλαβε η Αύρα Θεοδωροπούλου. Οι Ελληνίδες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές το 1930.

          Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ενεργοποιεί την γυναίκα στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Όταν τελείωσε ο πόλεμος τα παράσημα αποδίδονται εξίσου στις γυναίκες όπως και στους άνδρες.  Το 1944 οι Γαλλίδες αποκτούν δικαίωμα ψήφου εξίσου με τους άνδρες. Στην Ελλάδα οι γυναίκες εξομοιώθησαν με τους άνδρες και απέκτησαν πλήρες δικαίωμα να εκλέγουν και να εκλέγονται με το Νόμο 2151 του 1952.

          Η πρώτη γυναίκα βουλευτής εκλέγεται το 1952 και γίνεται Υπουργός Υγείας-Πρόνοιας. Είναι η Λίνα Τσαλδάρη. Τα ιστορικά γεγονότα μαρτυρούν ότι η γυναίκα αναβιώνει και κατοχυρώνει ως ύπαρξη απαραβίαστη στη νομοτέλεια της φύσης, τα ήδη δοθέντα δικαιώματά της απ’ αυτήν την αιωνίως απαραβίαστη φυσική νομοτέλεια, όταν καταγιγνώσκει και ως εκ τούτου σέβεται τους αιωνίως απαραβίαστους νομοτελειακούς κανόνες της Φύσης.

          Απόδειξη τούτου αποτελεί ότι στις κοινωνίες στις οποίες οι γυναίκες μαθαίνουν γράμματα, οπότε έχουν την δυνατότητα να μελετήσουν τις πνευματικές δημιουργίες των φωτισμένων ανθρώπων της Ιστορίας της ανθρω0πότητας, εν αντιθέσει με τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής, υπάρχουν και Νόμοι και σεβασμός εκ των ανδρών σ’ αυτούς τους Νόμους καθότι μη σεβασμός σ’ αυτούς τους Νόμους εκ μέρους των ανδρών, προσκρούοντας στη Νομοτέλεια του ανθρώπου, σαφώς προσκρούει και την δική τους καταστροφή.

          Ακούοντας ενδομύχως τους αιωνόβιους ήχους της ελληνικής φιλοσοφικής διανόησης του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού οι δυνάμεις που πολέμησαν τον τυραννικό και δολοφονικό Ναζισμό που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα, αφού υπέγραψαν το 1941 τον «Χάρτη του Ατλαντικού»  διακηρύσσοντας ότι «υπέρτατος πολεμικός και μεταπολεμικός σκοπός των συμμάχων είναι «η απελευθέρωση των ανθρώπων από τον φόβο, την ανάγκη και την φτώχεια», στο τέλος του πολέμου το 1945 υπέγραψαν στον Άγιο Φραγκίσκο των Η.Π.Α. τον «Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Το κείμενο διακηρύσσει μεταξύ άλλων «πίστιν εις την ισότητα των δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών».

          Η 8^η Μαρτίου λοιπόν είναι φυσικό επακόλουθο των διακηρύξεών τους. Στην Ελλάδα τα διακηρυχθέντα από τον Ο.Η.Ε. ίδια δικαιώματα των γυναικών με τους άνδρες, επικυρώθηκαν με το Νόμο 2620 του 1953. Από τότε έχουν περάσει 60 χρόνια. Φαινομενικά όλα αυτά τα χρόνια για τυπικούς λόγους έναντι των συμμάχων, δίδεται απατηλώς η εικόνα ότι οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες.

          Τυπικά στα χαρτιά που λέμε, φαίνεται ότι η Ελλάδα αποδίδει ίσα δικαιώματα. Ουσιαστικά όμως αυτό δεν ισχύει καθότι δεν τιμωρούνται οι άνδρες, οι οποίοι παντοιοτρόπως προσβάλλουν αυτά τα δικαιώματα. Το χειρότερο όμως είναι ότι αποδίδονται αυτά τα δικαιώματα με αντάλλαγμα την ισοπέδωση της ηθικής αξιοπρέπειας των γυναικών. Η ηγέτης για τα δικαιώματα των γυναικών Καθηγήτρια Πανεπιστημίου κ. Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου έχει να αντιμετωπίσει αντί για τους άνδρες μάλλον γυναίκες, οι οποίες αποδέχονται τον τίτλο του φεμινισμού περισσότερο για τη νίκη του κόμματός τους στις εκλογές και όχι για τα δικαιώματα των γυναικών. Αυτό είναι ένα γεγονός που αποδεικνύεται από την παρούσα κατάσταση της δανειζόμενης Ελλάδας.

          Είναι φυσικό σύμφωνα με τον Αριστοτέλη αλλά και τον μετέπειτα Απόστολο Παύλο, οι οποίοι θεωρούν τον άνδρα και την γυναίκα σαν ένα αδιάσπαστο σύνολο στην κοινωνία, αυτή η προσβολή στη μία μόνο πλευρά αυτού του συνόλου να δημιουργήσει σοβαρό πλήγμα στην ελληνική κοινωνία. Το διαρκές και πνευματικό αυτό κτύπημα ειδικά εναντίον του δικαιώματος της ηθικής αξιοπρέπειας της Ελληνίδας στον χώρο της εργασίας της, δηλαδή εν ολίγοις ν’ απολύει το αφεντικό εάν δεν του παραχωρηθούν προνόμια, αυτό το σατανικό κτύπημα μονομερώς στην γυναικεία πλευρά προφανώς για να ταυτοποιηθεί η Ελληνίδα με την παλλακίδα του μουσουλμανικού χαρεμιού, που μας δείχνουν στην τηλεόραση και όχι, με την υπεύθυνη και ελεύθερη προσωπικότητα του Ευαγγελίου του Χριστού και αυτό καθότι δεν είδαμε κάποιον άνδρα συνδικαλιστή να απολύεται, ακόμα και τότε που τα σκουπίδια απείλησαν σοβαρά την υγεία της ασφυκτικής αθηναϊκής τσιμεντούπολης ή οι ακινητοποιήσεις της συγκοινωνίας ή άλλης μορφής εργασιακής επικοινωνίας άρπαξαν τις μειωμένες αποδοχές των Ελλήνων φορολογουμένων, οι οποίοι τείνουν να εξομοιωθούν με τους κάποτε ραγιάδες, αυτή η εκ των γυναικών ανεξέλεγκτος εγωπαθητική τακτική των ανδρών, αφού άφησε αδιάφορα τα πρόσωπα του ελληνικού δοικείν γκρέμισε και ισοπέδωσε όλες εκείνες τις αρχές του Χριστιανικού Πολιτισμού, τις οποίες εντέλλεται ο Ο..Η.Ε. στα κράτη μέλη του.

          Αποτελεί κανόνα ότι η ηθική εξαθλίωση του ανθρώπου, επιφέρει και την οικονομική του εξαθλίωση. Η Ημέρα της Γυναίκας στην Ελλάδα αποτελεί ιστορική ακολουθία ώστε να διακηρύξει την φιλοσοφική ρήση του Ισοκράτους: «Τας των φαύλων συνηθείας ολίγος χρόνος διέλυσε».