Αίφνης, σοβαρό πρόβλημα ασφαλείας για τα αποθέματα Ελλάδας – Κύπρου…

Μια εξέλιξη στον τομέα της σύμπηξης συμμαχιών για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, μπορεί να περιπλέξει τα σχέδια τόσο της Λευκωσίας όσο και της Αθήνας στον εν λόγω τομέα. Η εξέλιξη αυτή είναι η ρήξη που φαίνεται να οριστικοποιείται ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Ρωσία για τη συμμετοχή της δεύτερης με ένα ποσοστό της τάξεως του 30% στην αξιοποίηση του κοιτάσματος «Λεβιάθαν», με τη ρωσική υποψηφιότητα να απορρίπτεται για τεχνικούς λόγους, αν και όταν μιλάμε για τέτοια μεγέθη συνήθως οι λόγοι που υποκρύπτονται είναι και γεωπολιτικοί. Η υποψηφιότητα της γιγαντιαίας ρωσικής Gazprom φέρεται να απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι μειονεκτούσε έναντι του ανταγωνισμού στον τομέα του υγροποιημένου φυσικού αερίου... (LNG: Liquified Natural Gas). Στον σχετικό διαγωνισμό επικράτησε εταιρία αυστραλιανών συμφερόντων και συγκεκριμένα η μεγαλύτερη εταιρία του ενεργειακού κλάδου στη χώρα, η «Woodside Petroleum», η οποία και απέσπασε το 30% του κοιτάσματος.

Το κοίτασμα που βρίσκεται στην Ανατολική μεσόγειο, 130 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Χάιφα, εκτιμάται ότι περιέχει μέχρι 17 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αξιοποιήσιμου φυσικού αερίου, δηλαδή είναι ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του κόσμου. Η εταιρία θα συμμετάσχει στην κοινοπραξία που έχουν συστήσει η ισραηλινές Delek που έχει την πλειοψηφία και Ratio Oil Exploration, καθώς επίσης και η γνωστή μας αμερικανική Noble Energy.

Το ποσοστό της αυστραλιανής εταιρίας θα προκύψει από παραχώρηση μετοχών από όλες τις συμμετέχουσες στην κοινοπραξία εταιρίες. Η παραγωγή που θα καλύψει σε πρώτη φάση τις ανάγκες της ισραηλινής αγοράς, αναμένεται να ξεκινήσει το 2016. Το σύνολο της Λεκάνης της Λεβαντίνης σε περιεκτικότητα φυσικού αερίου ανέρχεται σε 120 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου, με τα ισραηλινά κοιτάσματα να ανέρχονται στο 40% του συνόλου.

Μεγάλο μέρος του υπολοίπου κοιτάσματος ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ακολουθεί κατά πόδας ώστε να μπορέσει το ταχύτερο δυνατόν να αξιοποιήσει τα αποθέματά της και να ξεφύγει από τη μέγκενη της οικονομικής κρίσης, που φαίνεται ότι είναι… μικρόβιο και πλήττει πολύ περισσότερο όσους διαθέτουν δυνητικώς χρυσοφόρα κοιτάσματα…

Από εδώ και πέρα όμως ξεκινούν και τα προβλήματα ασφαλείας. Όπως έχουν ήδη παρατηρήσει αναλυτές στις Ηνωμένες Πολιτείες, το πρόβλημα που εγείρεται είναι σοβαρό, αφού η Ρωσία θα ήταν η μοναδική δύναμη που θα μπορούσε να αποτρέψει τα πλήγματα στις πλατφόρμες εξόρυξης που έχει «υποσχεθεί» η λιβανέζικη σιιτικής ένοπλη οργάνωση Χεζμπολάχ, η οποία φέρεται στις αναλύσεις να διαθέτει τους ρωσικούς υπερηχητικούς πυραύλους εδάφους – επιφανείας Yakhont… Από τη διατύπωση και μόνο συνάγει κανείς την ανησυχία των αναλυτών ότι τέτοια πλήγματα θα μπορούσαν να έχουν και γεωπολιτικό «σπόνσορα», αφού τα συμφέροντα που παίζονται είναι κολοσσιαία.

Όπως έχει κατ’ επανάληψη αναφερθεί από το «defence-point.gr», τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου συνδέονται ευθέως με την ενεργειακή ασφάλεια του δυτικού κόσμου, κυρίως δε της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και όταν στη Δύση γίνεται λόγος για την «ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ», υπονοείται η απεξάρτηση της Ένωσης από το ρωσικό φυσικό αέριο που εξασφαλίζει στη Μόσχα δυσανάλογη προς τις επιθυμίες τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ διαπραγματευτική δύναμη και επιρροή στις ευρωπαϊκές υποθέσεις…

Πέραν αυτού υπάρχει βέβαια και η οικονομική διάσταση, αφού είναι μια αγορά την οποία θα απολέσουν οι Ρώσοι και ήδη κάνουν κινήσεις αντικατάστασής της με αυτή της Ασίας. Ωστόσο, το ενδεχόμενο της αντεκδίκησης στο πολιτικό επίπεδο ή ακόμα και – συγκεκαλυμμένα, μέσω τρίτων – στο στρατιωτικό δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αναρωτιέται επίσης κανείς μήπως η Μόσχα θα υποστήριζε με διάφορους τρόπους τη Χαμάς με σκοπό να τηρήσει αρνητική στάση στις προτάσεις εκμετάλλευσης κοιτάσματος που βρίσκεται στα ανοιχτά της Λωρίδας της Γάζας που θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα του παλαιστινιακού λαού συνολικά.

Είναι βέβαιο ότι την ασφάλεια της περιοχής θα αναλάβουν το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις των χωρών. Θεωρητικά εδώ θα άνοιγε πεδίο δόξης λαμπρό για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Αυτά όμως είναι γεωπολιτικά «παίγνια» που αμείβονται αδρά. Τέτοιες συζητήσεις και συμφωνίες όμως δεν μπορείς να τις κάνεις με λογιστές σαν αυτούς που κυβερνούν αυτόν τον τόπο και έχουν θέσει φαίνεται ως απόλυτη προτεραιότητα το πως θα καταστρέψουν τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχοντας παράλληλα το θράσος να διακηρύσσουν ότι δεν θα πειραχτεί, λέει, το αξιόμαχο…

Ως συνήθως, στη θεωρία περί αξιοποίησης των «ειδικών χαρακτηριστικών» της χώρας μας ξέρουν να τα λένε καλά, όταν έρθει όμως η ώρα της κρίσεως αποδεικνύονται πανέτοιμοι να υποταχθούν σερ όποιον τους πιέσει έστω και ελάχιστα…