Κι ύστερα ήρθαν οι ... βάρβαροι. Tου Νίκου Τζιόπα

Αλέξης Τσίπρας και Αλέκα Παπαρήγα.

«Αν υπάρχουν οι Σοσιαλιστές, υπάρχω όμως κι εγώ. Έχουμε ίσα δικαιώματα να ζήσουμε κι όποιος νικήσει».
Ίων Δραγούμης (10 άρθρα στον «Νουμά», Κοινωνισμός και κοινωνιολογία, 1908)

Αφού, λοιπόν, υπάρχω κι εγώ (που λέει κι ο Δραγούμης), που θεωρώ την σοσιαλιστική ιδεολογία απάνθρωπη και καταστροφική για τα έθνη, αναγκαστικά την πολεμώ, γιατί αγαπώ τον άνθρωπο και ιδιαίτερα τον Έλληνα άνθρωπο.

Στο προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο Άντε κλείστε κανένα λιμάνι...,

προσπάθησα να ενημερώσω τους συμπατριώτες μας για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει η υπερψήφιση ακροαριστερών και αριστερών κομμάτων στις επόμενες εκλογές, όσον αφορά την οικονομία μας. Επειδή όμως εγώ δεν είμαι «σοσιαλιστής», άρα δεν σκέφτομαι με το στομάχι, θα ήθελα με αυτό το άρθρο να επισημάνω τρεις ακόμα «σοσιαλιστικές εκπλήξεις» που μας περιμένουν, από την τυχόν ανάληψη της εξουσίας από ακροαριστερά κόμματα. Το οποίο και απεύχομαι!

Η πρώτη είναι η λαθρομετανάστευση. Θα πρέπει να γνωρίζει ο Έλληνας ψηφοφόρος, ότι ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Δημοκρατική Αριστερά, θα συμβάλλει όχι μόνο στην αύξηση της εγκληματικότητας και της ανασφάλειας, αλλά και στην αποσύνθεση του εθνικού και κοινωνικού μας ιστού, μια και είναι γνωστές οι θέσεις της Αριστεράς για το θέμα: Πλήρης νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών και απόδοση ιθαγενείας με πολύ χαλαρές προϋποθέσεις. Αναφέρω για παράδειγμα την θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο υποστηρίζει ότι πρέπει να νομιμοποιηθούν όλοι οι λαθρομετανάστες (δεν ξεκαθαρίζει αν εννοεί μόνο αυτούς που είναι εδώ ή και αυτούς που θα φέρει), αλλά και να τους δοθεί πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τροφή, δωρεάν και αν είναι δυνατόν και επιδόματα! Εκείνο που δεν έχει εξηγήσει, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πού θα βρει τα χρήματα μια χώρα στα όρια της πτώχευσης, να τα κάνει όλα αυτά. Θα πρέπει επίσης να μας ενημερώσει, σε ποιό σοβαρό ή έστω ασόβαρο κράτος του κόσμου ισχύουν τέτοιοι νόμοι. Κι ο Έλληνας ψηφοφόρος θα πρέπει να απαντήσει στον εαυτό του το ερώτημα: το πλοίο δεν γέμισε ακόμα;

Ένα εξίσου σοβαρό και φλέγον ζήτημα είναι τα εθνικά μας θέματα. Εδώ υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη σύμπνοια των αριστερών κομμάτων όσον αφορά τις θέσεις τους, μια και στο άκουσμα της λέξης «εθνικό», παθαίνουν ομαδική υστερία. Είναι άξιοι υπερασπιστές των συμφερόντων της ... Τουρκίας (αποστρατικοποίηση των νήσων του Αιγαίου), της Αλβανίας, των Σκοπίων κ.α. Να θυμίσω τις κοινές πορείες του ΣΥΡΙΖΑ με τους ψευτομακεδόνες των Σκοπίων υπέρ του δικαιώματός τους να ονομάζουν το κράτος τους «Μακεδονία». Να θυμίσω και σε σένα αναγνώστη, ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις απαντάς στην συντριπτική σου πλειοψηφία: Η Μακεδονία είναι Ελλάδα! Βέβαια, σε ένα καθεστώς πτωχεύσεως το οποίο ανοιχτά ευαγγελίζεται (με ελάχιστες εξαιρέσεις) η Αριστερά, λίγη σημασία θα έχει αυτό, διότι χρήματα απλά δεν θα υπάρχουν για να συντηρηθεί το στράτευμα και η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να ασκήσει εθνική εξωτερική πολιτική.

Θα κλείσω με το θέμα της βίας, στο οποίο η Άκρα Αριστερά είναι πρωταθλήτρια. Από μικρό παιδάκι παρακολουθώ τους ακτιβιστές (sic) της Άκρας Αριστεράς να σπάζουν, να καίνε, να δέρνουν! Εκείνο όμως που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, είναι η χυδαιότατη και προκλητική υπεράσπιση των εγκληματιών αυτών από στελέχη της Αριστεράς, ιδιαιτέρως του ΣΥΡΙΖΑ, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στις εφημερίδες, στις δικαστικές αίθουσες και στα αστυνομικά τμήματα. Μπορεί ο κάτοικος της Λαμίας π.χ. να μην τα έχει δει αυτά, γιατί πάντα έχουν το φόβο οι πάσης φύσεως «αντιεξουσιαστές» κ.λπ. ότι θα τους έρθουν τίποτα σκάγια από καραμπίνες και δίκανα από κανέναν θερμόαιμο, αλλά στην πρωτεύουσα που ζει ο μισός ελληνικός πληθυσμός, είναι καθημερινό φαινόμενο. Και ρωτώ: Τέτοια κοινωνία θέλουμε για τα παιδιά μας; Τέτοια παιδιά θέλουμε; Που ότι δεν τους αρέσει το σπάνε και το καίνε; Θα με κατηγορήσει ίσως ο αναγνώστης, ότι αυτό το άρθρο είναι ιδεολογικά στρατευμένο ενάντια στην Αριστερά. Απαντώ: Σαφέστατα! Και ιδιαίτερα ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ απαντώ 2 φορές: Σαφέστατα!

Γιατί απλούστατα, το συνονθύλευμα των ακροαριστερών που έχει μαζευτεί εκεί μέσα, πρεσβεύει ότι πιο «σάπιο» ιδεολόγημα έχει γεννήσει το ανθρώπινο μυαλό. Ιδιαίτερα τις πολιτικές του προτάσεις τις βρίσκω όχι μόνο ανεφάρμοστες, αλλά και επικίνδυνες για το κοινωνικό σύνολο. Κι αφού διεκδικούν την εξουσία με αξιώσεις, οφείλω να ενημερώσω τους συμπατριώτες μου (που ασφαλώς δε έγιναν ακροαριστεροί, αλλά διαμαρτύρονται με αυτόν τον τρόπο), για το τί σημαίνει ψήφος στην Αριστερά.

Είπαμε: αγαπώ πολύ τον Έλληνα άνθρωπο κι όταν κάνει ή πάει να κάνει λάθος θα του το λέω. «Όσοι ζωντανοί», ας καταλάβουν. Οι υπόλοιποι ας το σκεφτούν λίγο παραπάνω, πριν καταντήσουν την Ελλάδα, αντιπροσωπεία ενός εργοστασίου που έχει κλείσει και παρήγαγε βαρβαρότητα.