"Υπάρχει κανένας άλλος που να προσβάλλεται από τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία;"

Φίλες και φίλοι αποφάσισα να γράψω γιατί πραγματικά έχω μείνει άφωνος από αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα.Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
1)Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που (τουλάχιστον κατά τα λεγόμενα της απερχόμενης κυβέρνησης αλλά και κατά τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η eurostat) ως κυβέρνηση μέχρι το 2009 εκτίναξε το δημοσιονομικό έλλειμμα... και χρέος σε ύψη τέτοια ώστε πλέον η Ελλάδα να στοχοποιηθεί και να μπει στην περιπέτεια του μνημονίου.
Σημειώνω ότι σε αυτήν την κυβέρνηση Σαμαράς και Μπακογιάννη ήταν κορυφαίοι υπουργοί (κάτι που συνέβη και στην κυβέρνηση 1990-1993 Μητσοτάκη).
2) Η κ. Μπακογιάννη στην κούρσα διαδοχής στην ηγεσία της ΝΔ ηττήθηκε πανηγυρικά από τον κ. Σαμαρά.
3)Κατά το 1ο μνημόνιο (2010) ο κ. Σαμαράς συνεπικουρούμενος από όλα τα κορυφαια στελεχη της ΝΔ κηρύσσει έναν "ανένδοτο" αντιμνημονιακό αγώνα και διαγράφει την κ. Μπακογιάννη που υπερψηφίζει το μνημόνιο.
4) Το χρονικό του προαναγγελθέντος διαζυγίου Ντόρας - ΝΔ ακολουθεί η ίδρυση ενός φιλελεύθερου κόμματος με ατζέντα μνημονιακή που πνέει μένεα κατά των δύο μεγάλων κομμάτων και ιδίως κατά του ανεύθυνου Σαμαρά, και δεν διστάζει να οικειοποιείται επιχειρήματα των τραπεζών και των πιστωτών της χώρας, έχοντας δηλαδή σαφή θέση ως προς την "ενοχή" της χώρας μας για όσα έχουν συμβεί και μας έχουν οδηγήσει εδώ που φτάσαμε.
5) Προ του αδιεξόδου που προκαλεί η πρόταση Παπανδρέου για δημοψήφισμα, η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ υπηρετώντας απόλυτα την πολιτική του μνημονίου και διασφαλίζοντας μια τεράστια κοινοβουλευτική πλειοψηφία προετοιμάζουν την υπερψήφιση νέου μνημονίου και δανειακής σύμβασης με δυσμενέστερους όρους από το προηγούμενο. Στη στροφή του δρόμου ο Καρατζαφέρης διαπιστώνοντας τις δημοσκοπικές απώλειες του κόμματος του λόγω της συμμετοχής του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, αποσύρει τη στήριξή του χωρίς όμως να κατορθώσει να επαναφέρει στην κομματική του τάξη τους υπουργούς του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Βορίδη - Γεωργιάδη, που ναι μεν παραιτούνται των κοινοβουλευτικών τους εδρών αλλά κλείνουν το μάτι στη ΝΔ.
Η "μνημονιακή" ΔΗΣΥ της Μπακογιάννη, χολωμένη από τον αποκλεισμό της από την κυβέρνηση Παπαδήμου (όρο που είχε θέσει ο Σαμαράς) δεν ψηφίζει το 2ο μνημόνιο, τη στιγμή που ο Σαμαράς εν μία νυκτί διαγράφει 22 βουλευτές της ΝΔ που καταψηφίζουν το μνημόνιο.
6) Με την προκήρυξη των εκλογών ο Σαμαράς κάνει σημαία του την αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου (στου οποίου τη σύνθεση και ψήφιση είχε πρωτοστατήσει ως εταίρος της κυβέρνησης Παπαδήμου) διατυμπανίζοντας αλαζονικά ότι θα διεκδικήσει αυτοδυναμία. Η ΔΗΣΥ προεκλογικά διαχωρίζει απόλυτα τη θέση της από τη ΝΔ, με γλυκανάλατα σποτάκια προσπαθεί να πείσει ότι η αρχηγός της και τα στελέχη της καίτοι προέρχονται από τη ΝΔ έχουν αλλάξει νοοτροπία και πλέον πρέπει να τους εμπιστευόμαστε, το δε ΛΑΟΣ (χωρίς Βορίδη κι Άδωνη, αλλά με Πλεύρη, Βελόπουλο κλπ) φλερτάρει με την αντιμνημονιακή ρητορεία.
7. Οι εκλογές της 6ης Μαΐου ισοπεδώνουν το δικομματισμό, γκρεμίζοντας το ΠΑΣΟΚ στην τρίτη θέση και δίνοντας μια ισχνή πλειοψηφία ούτε 19% αναδεικνύουν τη ΝΔ σε πρώτο κόμμα. Η ΔΗΣΥ δεν κατορθώνει να μπει στη Βουλή όπως και ο ΛΑΟΣ, αμφότεροι πληρώνοντας την αμφιλεγόμενη σχέση τους προς το μνημόνιο και την πολιτική του.
8) Στην ανατολή της νέας προεκλογικής περιόδου και με έναν νέο εκλογικό χάρτη που αναδεικνύει το ΣΥΡΙΖΑ με τη σαφή φιλοευρωπαϊκή αλλά αντιμνημονιακή του πρόταση σε δύναμη εξουσίας, με ένα ΠΑΣΟΚ που προφανώς δεν μπορεί να ανακάμψει από το πλήγμα που υπέστη ασκώντας πολιτικές εκ διαμέτρου αντίθετες με την πολιτική τοποθέτηση των ψηφοφόρων του, η ΝΔ κινητοποιείται ώστε να αποτρέψει πάση θυσία την επικράτηση του "Λαϊκισμου" της αριστεράς. Το προσκλητήριο είναι προς όλες τις φιλοευρωπαϊκές κεντροδεξιές δυνάμεις.
9) Εδώ και λίγες ώρες ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Η Ντόρα Μπακογιάννη επιστρέφει στη ΝΔ, το ΛΑΟΣ φυλλοροεί με κορυφαία του στελέχη (Πλεύρης) να βρίσκονται  από Καλλιρόης σε Συγγρού, όλοι ευεπίφοροι στη συγκρότηση ενός πατριωτικού μετώπου για τη "σωτηρία" της πατρίδας.

Φίλες και φίλοι ειλικρινά υπάρχει έστω κι ένας που πιστεύει οτι αυτές οι πρακτικές συνάδουν με τη δημιουργία μιας αξιόπιστης κεντροδεξιάς πλειοψηφίας; Όλη αυτή η ανταπόκριση στην "πανστρατιά" προέρχεται από αγνή συναίσθηση της ευθύνης για συστράτευση ή μηπως αποτελεί το τέλειο άλλοθι στην κατοχύρωση μιας θέσης στο επόμενο μετεκλογικό σκηνικό; Αυτούς που ο λαός καταψήφισε (είτε ατομικά είτα συλλογικά) και τους έδιωξε από την πόρτα (Μπακογιάνη και ΔΗΣΥ), ο κ Σαμαράς θα τους επαναφέρει στην πολιτική σκηνή από το παράθυρο;
Το σύστημα βρίσκεται σε πανικό αλλά και σε παράκρουση αφού δεν καταλαβαίνει ότι με αυτές τις κινήσεις, χρησιμοποιώντας στημένες λεμονονόκουπες, τι λεμονάδα περιμένεις να φτιάξεις.
Είναι δυνατόν αυτοί που καταψηφίστηκαν από το λαό να απαιτούν εκλόγιμες θέσεις σε ψηφοδέλτια εκτοπίζοντας πολιτευτές που σε αυτή τη δύσκολη εκλογική μάχη κατόρθωσαν να εκλεγούν;
Τσίπα δεν υπάρχει καθόλου;
Κι αν δείξει ότι κι αυτή η οπερετα δεν οδηγεί πουθενά που θα καταφύγουν, στη στηριξη του Μιχαλολιάκου;
ΥΓ. Κα Μπακογιάννη θα επαναφέρετε τώρα το θέμα της χρηματοδότησης των κομμάτων;
Κύριε Σαμαρά θα επαναδιαπραγματευθείτε το μνημόνιο;
Κύριε Πλεύρη θα στηρίξετε τις πολιτικές που ως βουλευτής του ΛΑΟΣ καταψηφίσατε;
Τελικά μου φαίνεται ότι σε λίγο καιρό στη Συγγρού θα γίνεται της π.... το κάγκελο και για πρώτη φορά δε θα φταίνε τα "κορίτσια" του δρόμου.
Αναγνώστης