Photo Stories

Είδαμε λοιπόν έναν λαό να συγκεντρώνεται κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους, εν μέσω έντονης χιονόπτωσης. Και να επιδίδεται σε έναν άτυπο διαγωνισμό για το ποιος θα… πενθήσει περισσότερο.

Οι εικόνες από τη Βηθλεέμ έρχονται να μας θυμίσουν τη δύναμη της πίστης στην ελπίδα. Ειδικά την ημέρα της Γέννησης της Ελπίδας. Τα φετινά Χριστούγεννα μοιάζουν περισσότερο μελαγχολικά από κάθε άλλα. Δεν είναι όμως τα μόνα. Και σίγουρα, θα ακολουθήσουν κι άλλα. Εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι, ανεξαρτήτως του δύσκολου και αδιέξοδου περιβάλλοντος στο οποίο καλούμαστε να δώσουμε τη μάχη για την επιβίωση, ορισμένες φορές αρκεί να κοιτάξουμε μέσα μας. Για να βρούμε τη δύναμη. Και μετά, να στρέψουμε το βλέμμα μας ψηλά. Για να θυμηθούμε ότι κάθε Χριστούγεννα, γεννιέται η ελπίδα.

25.12.2011

Η είδηση του θανάτου του Προέδρου της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ-Ιλ από καρδιακό επεισόδιο, προκάλεσε ρίγη ανησυχίας σε ολόκληρο τον πλανήτη. Γι’ αυτό και το πρώτο τηλεφώνημα το οποίο έκανε ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν στον Πρόεδρο της Νότιας Κορέας, ζητώντας αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία. Η Βόρεια Κορέα έχει περιγραφεί ως το σύγχρονο «πρόσωπο του φόβου», λόγω των πυρηνικών δυνατοτήτων της. Η Νότια Κορέα αποτελεί τη μόνιμη… εύκολη λεία, και σε ένα περιβάλλον μετάβασης της ηγεσίας στον διάδοχο του Κιμ Γιονγκ-Ιλ, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου. Ή, ακόμη χειρότερα…

19.12.2011

Ο Σαρλ ντε Γκολ είχε διατυπώσει τη θεωρία ότι «τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους», θέλοντας να δείξει πως η φυσική ροή των πραγμάτων είναι η διαδοχή των ηγετών από άλλους, ενδεχομένως καλύτερους. Φυσικά, έκανε λάθος. Γιατί πράγματι, στα νεκροταφεία υπάρχουν αναντικατάστατοι. Που επηρέασαν καθοριστικά τη χώρα και την εποχή τους, επηρεάζοντας εξίσου σημαντικά την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Των κοινωνιών. Της Δημοκρατίας. Ένας τέτοιος «αναντικατάστατος» είναι και ο Βάτσλαβ Χάβελ. Πολιτικός, πρώην Πρόεδρος της Τσεχίας, συγγραφέας, εκ των ηγετών της «Άνοιξης της Πράγας», που “έφυγε” σήμερα από τη ζωή. Ένα φωτεινό μυαλό και ατίθασο πνεύμα. Πάντα μπροστά από την εποχή του. Με προχωρημένη διάθεση αυτοσαρκασμού, όπως αποδεικνύει η ιστορική ρήση του: «Υπάρχει πάντα κάτι ύποπτο, όταν ένας πνευματικός άνθρωπος βρίσκεται στην πλευρά των νικητών», είχε πει εκείνος, ένας κατεξοχήν άνθρωπος του πνεύματος. Αντίο. Και ευχαριστούμε…

18.12.2011

Πέρασαν σχεδόν εννέα χρόνια, από τη στιγμή που οι αμερικανικές δυνάμεις, συνεπικουρούμενες από πρόθυμους συμμάχους, εισέβαλαν στο Ιράκ, αναζητώντας τα όπλα μαζικής καταστροφής που, υποτίθεται ότι είχε στη διάθεσή του ο Σαντάμ Χουσεϊν. Ήταν η φυσική συνέπεια της εποχής του τρόμου, που ξεκίνησε την 11^η Σεπτεμβρίου, και αφαίρεσε ανεπιστρεπτί από τις κοινωνίες των ανθρώπων, το στοιχειώδες δικαίωμα να αισθάνονται ασφαλείς. Η αμερικανική σημαία υπεστάλη στη Βαγδάτη, παρουσία του Λίον Πανέτα. Που… πριν γίνει υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, ήταν ο διοικητής της CIA, ο οποίος βρήκε και εκτέλεσε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.

16.12.2011

Ο Λιονέλ Μέσι θα πρέπει να… κρυφογελάει με νόημα, βλέποντας τον Ταγίπ Ερντογάν να… μένει με την όρεξη. Και παρόλο που συγκέντρωσε σχεδόν τις διπλάσιες ψήφους από τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη, από τους χρήστες του διαδικτύου, για «το πρόσωπο της χρονιάς» του περιοδικού Time, να μην επιλέγεται τελικά και από τους συντάκτες. Εκείνοι, που… μάλλον ξέρουν καλύτερα προτίμησαν να χαρίσουν το εξώφυλλο στον «ανώνυμο διαδηλωτή»: Από την «Αραβική Άνοιξη» μέχρι την Αθήνα, και από το Κίνημα «Occupy Wall Street», μέχρι τις πρόσφατες διαδηλώσεις στη Μόσχα. Η τουρκική προπαγάνδα βέβαια, είναι απολύτως ικανή να επιχειρήσει να μας πείσει ότι πίσω από τον «ανώνυμο διαδηλωτή» με την κουκούλα, κρύβεται ο Ταγίπ Ερντογάν.

14.12.2011

Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από τη 12^η Δεκεμβρίου του 2008, τότε που σταμάτησε να χτυπά η καρδιά ενός μεγάλου Έλληνα. Ενός ηγέτη. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος μας κληρονόμησε μια εθνική υστεροφημία περηφάνιας και διάψευσης των πιθανοτήτων. Όπως απέδειξε με τη σθεναρή αντίδρασή του στο Σχέδιο Ανάν, μια χώρα είναι πραγματικά μεγάλη ανάλογα με το μέγεθος της προσωπικότητας του ηγέτη της. Και ο ηγέτης, έστω κι αν φεύγει πικραμένος, όπως άλλωστε συνέβη σχεδόν με όλους τους πραγματικά μεγάλους, αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα, αρκεί κανείς να δει πόσοι και ποιοι τέθηκαν απέναντί του. Στην περίπτωση του Τάσσου Παπαδόπουλου, οι «απέναντι» επιβεβαιώνουν το μέγεθος του ανδρός.

12.12.2011

Πρόκειται ενδεχομένως για το πλέον όμορφο μήνυμα, που αναζητεί η ανθρωπότητα στη σημερινή εποχή της μεγάλης, σύνθετης, πολυεπίπεδης και διευρυνόμενης κρίσης: Ειρήνη. Ειρήνη, που δεν σημαίνει να βρίσκεται κάποιος σε ένα μέρος στο οποίο δεν υπάρχουν θόρυβοι, προβλήματα ή σκληρή δουλειά. Σημαίνει να βρίσκεται στο επίκεντρο των παραπάνω, και  να παραμένει γαλήνιος στην καρδιά του.

Σαν να κοιτάς για πρώτη φορά δυο ματάκια που ήρθαν σε αυτόν τον κόσμο, και απορούν με το που πηγαίνει. Η Ειρήνη, θα παραμένει ζήτημα επιβίωσης. Και όλοι θα την καλωσορίζουν, σαν μια μικρή πριγκίπισσα στη ζωή τους.

07.12.2011

«Κύριε Γκορμπατσόφ, ισοπεδώστε αυτό το Τείχος», προέτρεπε ο Ρόναλντ Ρέιγκαν τον τότε ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, τον Ιούνιο του 1987. «Αυτό το Τείχος», ήταν φυσικά το Τείχος του Βερολίνου, που χώρισε για δεκαετίες την Ευρώπη, και έμελλε να γκρεμιστεί δυο χρόνια αργότερα, στις 9 Νοεμβρίου του 1989. Από τότε πέρασαν 22 χρόνια, για να έρθει χθες η Άνγκελα Μέρκελ, και με τη νέα Συνθήκη για την Ευρώπη που… υποχρέωσε τον Νικολά Σαρκοζί να δεχθεί, να ξαναχτίσει ουσιαστικά αυτό το Τείχος της ντροπής. Λογικό, υπό μια έννοια. Πρώην Ανατολικογερμανίδα η ίδια, γεννήθηκε στη λάθος πλευρά του Τείχους. Μάλλον της λείπουν τα παιδικά της χρόνια…

06.12.2011

Η άφιξη του Αμερικανού Αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν στην Ελλάδα, είναι έμπλεη σημειολογιών. Βλέπει την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, την ημέρα ανακοίνωσης της… λυπητερής από τη Χάγη, για το θέμα των Σκοπίων. Έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία η Ευρώπη αγωνιά για το μέλλον της, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της 9^ης Δεκεμβρίου. Και στηρίζει εμπράκτως την Ελλάδα, ως πόλο συμμετοχής και όχι απομόνωσης. Απέναντι σε αυτή τη «βροχή» εντυπώσεων, το τελετουργικό όρισε να τον υποδεχτεί ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Ούτε καν ο Ευάγγελος Βενιζέλος…

05.12.2011

Η φωτογραφία είναι από την τελευταία ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στη Βουλή, ως πρωθυπουργού. Εκείνο το βράδυ Παρασκευής, που η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ του έδωσε ψήφο ανοχής και κάθε άλλο παρά εμπιστοσύνης, υπό την αίρεση ότι θα αποχωρούσε από το Μέγαρο Μαξίμου. Αυτό έγινε. Αυτό που δεν έχει γίνει ακόμη, και είναι άδηλο το πότε και το… εάν θα συμβεί, είναι η αποχώρησή του και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Στο πλαίσιο «καθαρών λύσεων», που θα έλεγε και ο Κώστας Σημίτης.

28.11.2011

Αν δεν υπήρχε το Ντάλας, και η 22^α Νοεμβρίου του 1963, ίσως ο κόσμος μας να ήταν πολύ διαφορετικός. Η δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, καθοδόν προς την πανηγυρική επανεκλογή του στην ηγεσία των ΗΠΑ, έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το ιστορικό αποτύπωμά της στις γενιές που ακολούθησαν. Ο JFK, και κυρίως ο αδελφός του, Ρόμπερτ, που επίσης δολοφονήθηκε όταν ξεκινούσε την καμπάνια του για να… πάρει εκδίκηση, ήθελαν να οδηγήσουν την υπερδύναμη σε μια άλλη πορεία από εκείνη που τελικά πήρε. Και μαζί της, τον πλανήτη. Οι σφαίρες άλλαξαν το μέλλον. Και η σημερινή πραγματικότητα, το επιβεβαιώνει.

22.11.2011

Ο Στιβ Τζομπς ήταν εκείνος που μας είχε προτρέψει να «σκεφτόμαστε διαφορετικά». Η «Benetton», το έκανε… διαφήμιση, εδώ και πολλά χρόνια. Μόνο που αντικατέστησε το «διαφορετικά» με το «προκλητικά». Ηνέα διαφημιστική καμπάνια της γνωστής εταιρείας, προκάλεσε προτού προλάβει καλά-καλά να προβληθεί. Εμφανίζει τους ηγέτες του πλανήτη, πολιτικούς και θρησκευτικούς, να ανταλλάσσουν φιλιά πάθους, ως παντελώς αταίριαστα ζευγάρια. Ήδη το Βατικανό αξίωσε και πέτυχε την απόσυρση της διαφήμισης με το δίδυμο «Πάπα-ιμάμη». Για τους υπόλοιπους, και να θέλουν… δεν. Είπαμε: Προκαλώ, άρα υπάρχω. Ειδικά στην εποχή της κρίσης.

17.11.2011

Πέρασαν 89 χρόνια από τη στιγμή που, το πρωί της 15^ης Νοεμβρίου του 1922, ο Εθνικός Διχασμός που έμελλε να στοιχειώνει την Ελλάδα μέχρι τις μέρες μας, ολοκληρώθηκε με 36 πυροβολισμούς στο Γουδί. Οι «έξι», που καταδικάστηκαν ως υπεύθυνοι για τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Για να ικανοποιηθεί το περί δικαίου λαϊκό αίσθημα. Χωρίς φυσικά να είναι οι μόνοι ένοχοι. Από τότε, το Γουδί λειτουργεί ως ανάμνηση και φόβητρο. Στην πραγματικότητα βέβαια, δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Αντιθέτως άνοιξε πιο βαθιές πληγές στο μέλλον του τόπου. Μέχρι και σήμερα.

15.11.2011

Δεν ξέρουμε πόσοι Έλληνες ήθελαν να δουν τον Λουκά Παπαδήμο να περνάει την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου ως Πρωθυπουργός. Μπορούμε ωστόσο να υποθέσουμε με βεβαιότητα για τα… εκατομμύρια που προσδοκούσαν να δουν τον Γιώργο Παπανδρέου να το εγκαταλείπει. Να παραδίδει την εξουσία. Να μην συνεχίζει τον αγώνα για τη… σωτηρία της χώρας. Ήταν μια στιγμή στην αιωνιότητα. Και τη ζήσαμε απόψε το απόγευμα. Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου του 2011. Δηλαδή, την 11-11-11. Το σύμπαν συνωμότησε αυτή τη φορά, υπέρ της Ελλάδας.

11.11.2011

Τη λέξη «παραίτηση» δεν την ακούσαμε ποτέ. Μικρή σημασία ωστόσο έχει. Με το χθεσινό διάγγελμά του, ο Γιώργος Παπανδρέου σηματοδότησε ουσιαστικά το τέλος της πολιτικής δυναστείας του παπανδρεϊσμού. Μπορεί να παλέψει για να παραμείνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να δώσει τη μάχη ώστε, ακόμη κι αν δεν πετύχει τον παραπάνω στόχο, το Κίνημα να παραμείνει… στο Καστρί. Μπορεί η δημόσια διαδρομή του να μην τελείωσε εδώ, ιδιαίτερα με όρους διεθνούς πολιτικής αξιοποίησης. Εκείνο ωστόσο που είναι βέβαιο είναι ότι, ο 3^ος Παπανδρέου που έγινε πρωθυπουργός, συνέδεσε το όνομά του με την ιδεολογική κατεδάφιση των δυο προγόνων του. Και αυτό, δεν του το συγχωρεί το ΠΑΣΟΚ.

10.11.2011

Τα φοιτητικά χρόνια είναι η κατεξοχήν εποχή στη διάρκεια της οποίας ο καθένας αφήνει τα όνειρά του να ταξιδέψουν σε ένα μέλλον που, μπορεί και να μην έρθει ποτέ. Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξαν συγκάτοικοι και καλοί φίλοι, στα φοιτητικά χρόνια. Προφανώς και ονειρεύονταν να αλλάξουν τον κόσμο. Αυτό το σενάριο όμως, δύσκολα θα μπορούσαν να το φανταστούν. Από τη συγκατοίκηση… στη συγκυβέρνηση. Έστω και με περιορισμένη διάρκεια και περιεχόμενο. Έστω και με τον Αντώνη Σαμαρά να διατηρεί τις θέσεις του για τιςκαταστροφικές επιπτώσεις της διακυβέρνησης Παπανδρέου. Λόγω όμως της ανάγκης της συγκυρίας να μην καταρρεύσει η χώρα, ήρθαν κοντά. Όταν η Ιστορία… έχει κέφια.

07.11.2011

Η 5^η Νοεμβρίου του 2008 ήταν «η επόμενη μέρα». Που προσδοκούσαμε όλοι ότι θα σήμαινε για την ανθρωπότητα η εκλογή του πρώτου Αφροαμερικανού στον Λευκό Οίκο. Ο Μπαράκ Ομπάμα έφερνε έναν άνεμο αλλαγής, προσδοκιών, ελπίδας. We can believe in change, ήταν το βασικό προεκλογικό σύνθημά του. Μιαδέσμευση ανατροπών και ρήξεων. Τρία χρόνια μετά, το σύνθημα έχει παραφραστεί: We could…

05.11.2011

Ο παπανδρεϊσμός, ένα δημοψήφισμα και το Συγκρότημα Λαμπράκη… Πέρασαν τρεις δεκαετίες, για να ζήσουμε ακόμη μια επανάληψη της Ιστορίας, όχι ως φάρσα, αλλά ως τραγωδία. Τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου ζητούσε δημοψήφισμα από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για την ένταξη στην ΕΟΚ, και τα «Νέα», του Συγκροτήματος Λαμπράκη, πρόβαλαν δεόντως το αίτημα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, ο πολιτικός επίγονος του παπανδρεϊσμού, προτείνει δημοψήφισμα για την ευρωζώνη… στον εαυτό του. Το Συγκρότημα Λαμπράκη όμως, τον αποδομεί δεόντως. Άλλες εποχές, ίδια ήθη, έθιμα, πρωταγωνιστές. Η διαδρομή μιας Ελλάδας που καθηλώθηκε στη μετριότητα, σε fast forward.

04.11.2011

Στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, που ξεκίνησε στις 26 Οκτωβρίου, και τα ξημερώματα της 27^ης κατέληξε σε συμφωνία για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε ποσοστό 50%, ο Νικολά Σαρκοζί και η Άνγκελα Μέρκελ είχαν σχολιάσει ότι… δεν εκλέχτηκαν από τον ελληνικό λαό, ώστε να αποφασίζουν για το μέλλον του. Και ζήτησαν από την ελληνική Κυβέρνηση να κάνει το χρέος της.

Μετά τον… αυτοκτονικό ιδεασμό του Γιώργου Παπανδρέου, με την απειλή δημοψηφίσματος, Μέρκελ και Σαρκοζί εμφανίστηκαν χθες στις Κάννες, σε ρόλο… πρωθυπουργού της Ελλάδας. Συζήτησαν, αποφάσισαν, ανακοίνωσαν. Χωρίς να μας αφήσουν κανένα περιθώριο. Λες και η Ελλάδα άλλαξε πρωθυπουργό μέσα σε ένα βράδυ.

03.11.2011

Ο Οίκος των Παπανδρέου συνέδεσε την ιστορική διαδρομή του με τη λεγόμενη «Δημοκρατική Παράταξη». Μόνο που ο πρωταγωνιστής κάθε γενιάς γκρέμιζε… ό, τι είχε κληρονομήσει από τον προηγούμενο.

Ο Ανδρέας (της «Αλλαγής») έπρεπε πρώτα να απαλλοτριώσει πολιτικά την Ένωση Κέντρου, προκειμένου να βρει το ΠΑΣΟΚ εκλογική δεξαμενή. Στη συνέχεια βεβαίως το επανέλαβε και με την Αριστερά, οι εντυπώσεις ωστόσο αφορούσαν κυρίως το «κόμμα του πατέρα του».

Ο Γιώργος Παπανδρέου κληρονόμησε το ΠΑΣΟΚ (του Ανδρέα) σε δυο δόσεις: Πρώτα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να κερδίσει ο Σημίτης το 1996 τη μάχη της διαδοχής, και οκτώ χρόνια αργότερα παρέλαβε «πακεταρισμένο» το δαχτυλίδι. Έστω και θαμπό, που θα έλεγε και ο Νίκος.

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου, δηλαδή η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, δηλαδή η… νοητή συνέχεια της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, μπαίνει στο τελευταίο κεφάλαιο της ιστορικής διαδρομής του. Ανήμερα της επετείου θανάτου του Γεωργίου Παπανδρέου, την 1^η Νοεμβρίου του 1968. Ένας πολιτικός Οίκος, που επηρέασε την Ελλάδα περισσότερο από κάθε άλλον, οδηγείται σε κατεδάφιση. Για το ΠΑΣΟΚ, θα δούμε…

01.11.2011

Ένας φίλος φεύγει από τη Φρανκφούρτη. Ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ αφήνει τα ηνία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στα χέρια του Ιταλού Μάριο Ντράγκι. Η Ελλάδα, η Ευρώπη στο σύνολό της, χάνει έναν συνεπή σύμμαχο, που στάθηκε με θάρρος απέναντι στους κερδοσκόπους.

Τα λόγια του ωστόσο, δείχνουν την πραγματική εικόνα που επικρατεί σήμερα για τη χώρα μας στην Ευρώπη. Ακόμη και… μεταξύ φίλων. Χαρακτήρισε την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, «ευγενική αμέλεια», από την πλευρά των Ευρωπαίων εταίρων, επειδή δεν λειτούργησαν by the book. Κάτι σαν… στιγμιαίο λάθος, δηλαδή. Και αυτή είναι η χειρότερη παρακαταθήκη για την Ελλάδα του μέλλοντός μας: Η απαξίωση.

31.10.2011

Ένα “ΟΧΙ”, πιο επίκαιρο από ποτέ. Η Ελλάδα που αντιστέκεται, είναι η Ελλάδα που δικαιούται να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον. Μια Ελλάδα που έπαθε, και έμαθε. Αναγνωρίζει τα λάθη της, παραδέχεται τις υστερήσεις της, κατανοεί τις εγγενείς αδυναμίες της. Μια Ελλάδα που… θα είναι εδώ, και μετά από δέκα χρόνια. Σε πείσμα της επιτήρησης… του λαϊκισμού… της υποτίμησης της εθνικής αξιοπρέπειάς μας.

28.10.2011

Ακόμη κι αν δεν έφτανε το δικό της πείσμα, η Άνγκελα Μέρκελ είχε δίπλα της τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη Σύνοδο των Βρυξελλών. Λογικό ήταν οι τραπεζίτες να μην έχουν… καμία τύχη απέναντι στον Άξονα. Σε δύσκολες εποχές σαν τη σημερινή, οι ιδιώτες αποδείχτηκαν… έτοιμοι από καιρό να θυσιάσουν το 50% των μελλοντικών κερδών τους, προκειμένου να μην χάσουν τα πάντα.

27.10.2011

Ένα λούτρινο αρκουδάκι έκανε δώρο η Άνγκελα Μέρκελ στον Νικολά Σαρκοζί, για τη γέννηση της κόρης του. Ακόμη και σε τόσο προσωπικές και ανθρώπινες στιγμές, η Γερμανίδα Καγκελάριος έδειξε το πόσο… γενναιόδωρη είναι. Και μετά εμείς έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε να χαρίσει στην Ελλάδα ένα μεγάλο μέρος του χρέους, χωρίς ανταλλάγματα.

24.10.2011

Πόσο μπροστά έβλεπε η Βραδυνή, στην έκδοση της 19ης Οκτωβρίου 1981. Μια μέρα μετά την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, εξέφραζε τον φόβο που έγινε… βίωμα ζωής για την Ελλάδα, τα επόμενα 30 χρόνια. Οι Έλληνες μετάνιωσαν οικτρά, που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ.

18.10.2011

Η Ελλάδα πλήρωσε ένα… πείσμα. Την εμμονή του Ανδρέα Παπανδρέου να έλθει στην εξουσία, την ημέρα των γενεθλίων του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ένα πείσμα που οδήγησε σε ένα δράμα, το οποίο ζούμε εδώ και τριάντα χρόνια.

18.10.2011

Πόσο μακρινή φαντάζει η αισιοδοξία που απέπνεε η απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς… Σαν σήμερα, στις 12 Οκτωβρίου του 1944.

12.10.2011

Και τώρα, ποιος θα σκέφτεται σε αυτόν τον κόσμο; Ο Στιβ Τζομπς, δεν μένει πια εδώ. Μας άφησε ωστόσο μια ανυπέρβλητη κληρονομιά: Μας επέτρεψε να αγγίξουμε τον κόσμο, με τα δάχτυλα των χεριών μας.

06.10.2011

Η τρόικα… πάει Συγγρού. Για να ακούσει και να συζητήσει με τον διάδοχο του Γιώργου Παπανδρέου στην πρωθυπουργία.