Στάθης Ψάλτης: «Έμεινα παράλυτος»

«Ήμουν σχεδόν παράλυτος. Ο θεράπων ιατρός μου έκανε τα πάντα προκειμένου να αρχίσω και πάλι να κινούμαι, μέχρι που περπάτησα. Στο εξιτήριο μου έδωσαν να υπογράψω ότι, αν πάω περιοδεία, δεν θα φέρουν ουδεμία ευθύνη για το χειρότερο που μπορεί να μου συμβεί»...  Μια ιδιαίτερα δυσάρεστη αλήθεια κρύβεται πίσω από την περιπέτεια της υγείας του Στάθη Ψάλτη. Σήμερα, ο δημοφιλής πρωταγωνιστής έχοντας ξεπεράσει τα χειρότερα ανοίγει την καρδιά του και μιλά ανοιχτά στην «Espresso της Κυριακής» για τις τραγικές στιγμές που βίωσε όταν στις αρχές Δεκεμβρίου κατέρρευσε και μεταφέρθηκε επειγόντως στο Νοσοκομείο «Τίμιος Σταυρός». «Ξεσπούσα σε δάκρυα» «Όταν άδειαζε το δωμάτιό μου από τους επισκέπτες και έφευγαν όλοι, ξεσπούσα σε δάκρυα και το χειρότερο ήταν ότι δεν μπορούσα να σκουπίσω τα μάτια μου, γιατί δεν μπορούσα να σηκώσω τα χέρια μου» εξομολογείται ο δημοφιλής κωμικός μας. Σήμερα, ο πρωταγωνιστής βρίσκεται στο στάδιο της ανάρρωσης και ονειρεύεται να σταθεί και πάλι στο θεατρικό σανίδι για να παίξει τον ρόλο της ζωής του, τον Δικαιόπολη στους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη. Ήδη από το καλοκαίρι και ενώ η κατάσταση της υγείας του ήταν επιβαρημένη, είχε δώσει τα χέρια να ηγηθεί του θιάσου που θα αρχίσει να περιοδεύει με την επιθεώρηση «Γομάρια με σαμάρια, της Βουλής μας τα καμάρια». «Είναι πολύ καλή επιθεώρηση, με καταπληκτικά νούμερα και είχα αποφασίσει να είμαι προτού χάσω τις αισθήσεις μου. Όταν όμως εντελώς ξαφνικά βρέθηκα στο νοσοκομείο και δεν μπορούσα να περπατήσω, το σοκ για μένα ήταν πολύ μεγάλο». «Ζαλιζόμουνα συνέχεια» Την ίδια στιγμή, στο μυαλό του Στάθη Ψάλτη ξεδιπλώνονται εικόνες από τα όσα βίωσε: «Έπεσε επάνω μου στην κυριολεξία ο θεράπων ιατρός μου, ο κ. Κώστας Πουλόπουλος, ένας σπουδαίος παθολόγος και ψυχίατρος, έπεσαν επάνω μου οι νευρολόγοι και ένα σωρό γιατροί και η διάγνωση όλης αυτής της ιστορίας ήταν φοβερή υπερκόπωση! »Αυτό μου είχε συμβεί και το καλοκαίρι, αλλά δεν ήταν τόσο έντονο. Ο γιατρός μού είχε συστήσει να ξεκουραστώ δύο μήνες και μετά να συνεχίσω. Εγώ αψήφησα τις εντολές του, γιατί ήταν ο θίασος έτοιμος, είχαν τοιχοκολληθεί οι αφίσες και σε τελική ανάλυση δεν ήθελα να αφήσω δεκαέξι ανθρώπους χωρίς δουλειά. Πήγα στην παράσταση και αλλού πατούσα και αλλού βρισκόμουνα. Ζαλιζόμουνα συνέχεια, αλλά ο κόσμος δεν καταλάβαινε τίποτα. Μόνον οι συνάδελφοί μου ήξεραν τι περνούσα. Χανόμουνα, βρισκόμουνα, αλλά τελικά κατάφερα να βγάλω τη σεζόν». Μιλάει για την περιπέτειά του και συγκινείται. Δεν ήταν και λίγα αυτά που τράβηξε μετά το καλοκαίρι: «Μετά την επιθεώρηση, έμεινα για έναν μήνα στο νοσοκομείο και μου χορηγούσαν βιταμίνες για να δυναμώσω. Είμαι και πενήντα επτά κιλά μόνον. Όταν τελείωσαν οι παραστάσεις του έργου “Πολίτης γάμα κατηγορίας”, με βρήκε η υπερκόπωση βαριάς μορφής. Κάθισα δεκαπέντε ημέρες, με περιποιήθηκαν και μου έδωσαν εξιτήριο με την υπογραφή μου ότι, εάν δουλέψω, δεν θα φέρουν ουδεμία ευθύνη, εάν έλθει κάτι το χειρότερο. Μου συνέστησαν να μην κάνω απολύτως τίποτα, να διάγω ήσυχη ζωή, χωρίς εντάσεις, για να επανέλθει ο οργανισμός εκεί που ήταν».