αλλά γιατί το εν λόγω σχέδιο νόμου και δη οι διατάξεις που αφορούν την νομική πλαισίωση της αδειοδοτήσεως κεραιών της κινητής τηλεφωνίας βρισκόταν στα συρτάρια του υπουργείου του εδώ και συνολικά τέσσερα χρόνια, θέτοντας τρεις μεγάλους επενδυτές υπό την ομηρία τοπικών αρχόντων, οι οποίοι ψηφοθηρούσαν επικαλούμενοι ψευδώς την δημόσια υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος.Στο ίδιο μήκος κύματος δείχνει να κινείται και η υπόλοιπη ατζέντα του υπουργού, η οποία περιλαμβάνει την απελευθέρωση των ταξί με πληθυσμιακά κριτήρια, την επανενεργοποίηση των μεγάλων δημοσίων έργων, την παραλαβή επτά νέων σταθμών του ΜΕΤΡΟ και φυσικά την παρέμβασή του στο θέμα της οριζοντίου εφαρμογής του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας στις δημόσιες συγκοινωνίες, η οποία θα επιφέρει τεράστιες συνέπειες, στερώντας αφενός τους πολίτες από το απαιτούμενο συγκοινωνιακό έργο και το ελληνικό δημόσιο από σημαντικά έσοδα. Η ταχεία και ορθολογική επίλυση των παραπάνω ζητημάτων είναι το μονοπάτι που ακολουθεί ο Μάκης Βορίδης, κι αυτό κρατώντας ανοικτές τις θύρες του υπουργείου του για ανοικτό διάλογο με συνδικαλιστές.
Εντός και εκτός της κυβερνήσεως
Την ίδια στιγμή, ο υπουργός καλείται να αντιμετωπίσει την τραβεστί πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, η οποία παριστάνει τον τουρίστα μέσα στην κυβέρνηση, αλλά και τον πανικό που έχει δημιουργηθεί στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ, ειδικά του βαθέως, το οποίο ανησυχεί για το επικοινωνιακό όφελος που εισπράττει ο Βορίδης, εις βάρος των προκατόχων του, αλλά και έναντι των λοιπών συμμετεχόντων στην κυβέρνηση. Η άνεση ωστόσο με την οποία αποκρούει τα κτυπήματα ο Μάκης Βορίδης έχει ξυπνήσει τις ορέξεις κάποιων για κτυπήματα κάτω απ’ τη μέση.
Έτσι προέκυψε και η ξαφνική πραιμούρα της Καθημερινής για το τζαμί στον Βοτανικό. Ανακάλυψαν λοιπόν στο Φάληρο ότι η ανέγερση του τζαμιού εξαρτάται από την υπογραφή του υπουργού του ΛΑ.Ο.Σ. και με προπαγανδιστική μαεστρία προσπαθούν αφενός να ξυπνήσουν τα αριστερά ένστικτα συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως και αφετέρου να στρέψουν τους δεξιούς ψηφοφόρους εναντίον του Βορίδη, υπαινισσόμενοι ότι ο υπουργός θα υπογράψει τον διαγωνισμό για την ανάθεση της κατασκευής του έργου. Οι εμπνευστές αυτής της ιδέας βρήκαν άμεσα τον πρώτο συμπαίκτη στους παραληρηματικούς «μπλογκο-κρετίνους» και στους αριστεροδεξιούς περιθωριακούς σχιζοφρενείς, οι οποίοι περιορίστηκαν στο να διαβάσουν μόνον τον τίτλο του πρωτοσέλιδου άρθρου της Καθημερινής της 8ης Δεκεμβρίου, «Το τέμενος περιμένει μία ακόμα υπογραφή» και σπάσαν τα πληκτρολόγια.
Εντός και εκτός του μυαλού του Βορίδη
Το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε ο Παντελής Μπουκάλας μια μέρα μετά, γράφοντας χαρακτηριστικά στην Καθημερινή: «…ο υπουργός μας, καλός στις τηλεστρεψοδικίες, μονολογεί τώρα ‘να πάω πίσω ντρέπομαι, να πάω εμπρός φοβάμαι’. Αν υπογράψει θα τον στολίσει η ακροδεξιά της ακροδεξιάς, αφήστε που μπορεί να τον διαγράψει το ίδιο του το κόμμα [...]. Κι αν δεν υπογράψει, κάπως πρέπει να εξηγήσει την απόφασή του, έτσι που να μη φαίνεται ότι η στάση του απορρέει από τον πυρήνα των αντιλήψεών του: την ισλαμοφοβία, που συνυπάρχει με εβραιοφοβία, τις ορέξεις ξενηλασίας, τον σοβινισμό. [...] Οπότε, ‘καθυστέρηση’, όπως στο ποδόσφαιρο. Ωσπου να λήξει η θητεία της κυβέρνησης και να αποφύγουμε το ποτήριον τούτο.»
Από την άλλη, οι κοπτόμενοι για τον ιδρώτα του λαού δημοσιογράφοι, μαζί με τους σοσιαλιστές του χαβιαριού και τους γραφικούς τηλε-ραδιοκαννιβάλους, σ’ ένα ρεσιτάλ λαϊκισμού πιέζουν τον Βορίδη για μειώσεις στα διόδια. Ο ίδιος, δεν «αποφεύγει το ποτήριον τούτο» και απαντά ότι δεν πάει σε διαπραγμάτευση με αυτό ως ζητούμενο. Δεν υπόσχεται, παρ’ ότι θα μπορούσε. Αντ’ αυτού, λέει ότι με την επανεκκίνηση των έργων στις εθνικές οδούς, θα βρουν δουλειά 15.000 άνεργοι, ενώ με την ολοκλήρωση των έργων θα υπάρξει μείωση του μεταφορικού κόστους για τις επιχειρήσεις και για τους πολίτες. Προφανώς, 15.000 δουλειές και η δυνατότητα γρήγορης, ασφαλούς και οικονομικότερης διακινήσεως αγαθών και προσώπων έχουν μικρότερη αξία από ένα ψίχουλο εκπτώσεως στα διόδια, το οποίο εύκολα θα μπορούσε να πετύχει ο υπουργός στις διαπραγματεύσεις του με τους εργολάβους.
Μια διαπραγμάτευση για την οποία τον εγκαλούν όλοι αυτοί οι «αγανακτισμένοι» φωστήρες, λες και ο Βορίδης έκλεισε τις συμφωνίες με την Siemens, λες και ο Βορίδης έφτιαξε τον Μπόμπολα και τον κάθε Μπόμπολα. Λες και ο Βορίδης είναι «ο γεννήτωρ της διαπλοκής»…
Προβλέψεις
Χωρίς μάλιστα να είμαι στο μυαλό κανενός, μπορώ πια να προβλέψω ότι σύντομα θα αρχίσουν οι κακιές γλώσσες να λένε ότι ο Μάκης Βορίδης τα «τσίμπησε» από την Siemens και γι’ αυτό προχώρησε σε συμφωνία μαζί της για την ολοκλήρωση των σταθμών του Μετρό. Είναι βέβαιο ότι θα δούμε τους ίδιους τιμητές των πάντων να γκρινιάζουν. Να γκρινιάζουν που τα λεφτά του ελληνικού λαού δεν θα συνεχίσουν να σαπίζουν κάτω από τους μποτιλιαρισμένους δρόμους της Αθήνας. Να γκρινιάζουν, που 160.000 άνθρωποι θα αποκτήσουν ξαφνικά την δυνατότητα γρήγορης και φθηνότερης μετάβασης στους προορισμούς τους. Να γκρινιάζουν που θα περιοριστεί η κίνηση των αυτοκινήτων στην πολύπαθη πρωτεύουσα. Να γκρινιάζουν ότι επτά περιοχές της Αθήνας θα αναβαθμιστούν. Να γκρινιάζουν που θα εξοικονομηθούν 180.000 ευρώ ημερησίως από τα εισητήρια που θα κόβονται στους νέους σταθμούς και να γκρινιάζουν που η Ελλάδα δεν θα κληθεί το καλοκαίρι να επιστρέψει 440 εκ. Ευρώ από τις συγχρηματοδοτήσεις της ΕΕ για το Μετρό.
***
Μπορεί να μην διαθέτω την ικανότητα του Παντελή Μπουκάλα να βρίσκεται στο μυαλό του Βορίδη, διατηρώ όμως την ικανότητα να διαβάζω και να ακούω. Αυτό που διάβασα στις 11/11 ήταν ότι η κυβέρνηση αυτή είναι μεταβατική και καλείται να εκπληρώσει τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, οι οποίες σίγουρα δεν αφορούν την επιβάρυνση του κρατικού μας προϋπολογισμού με ένα ισλαμικό τέμενος. Επιπλέον, είχα την αίσθηση ότι σ’ αυτήν την κυβέρνηση συμμετέχει και η Νέα Δημοκρατία, ενώ χαιρετίστηκε και από την Δημοκρατική Αριστερά του κ. Κουβέλη, αλλά και από την Δημοκρατική Συμμαχία της κ. Μπακογιάννη, η οποία έχει βγάλει ρίζες τον τελευταίο καιρό στα στούντιο και στις στήλες του Ομίλου Αλαφούζου.
Επιτέλους, είναι καιρός να σταματήσουμε να επιτρέπουμε σε όλους αυτούς τους χαραμοφάηδες ή κρετίνους να υποτιμούν την νοημοσύνη μας। Όσοι γκρινιάζουν και επικρίνουν πρέπει να το κάνουν με ορθολογικά ή και ιδεολογικά επιχειρήματα και όχι με προπαγανδιστικά τεχνάσματα και προβοκάτσιες. Όσοι συμμετέχουν στην κυβέρνηση πρέπει να κυβερνούν και όχι να την υπονομεύουν. Όσοι έχουν αντίρρηση πρέπει να αντιπροτείνουν και όχι να επενδύουν στο τίποτα. Διότι, ας μην ξεχνάμε, το τίποτα και πολύ λιγότερο απ’ αυτό ήταν το προϊόν της μέχρι σήμερα «δουλειάς» των περισσοτέρων εξ’ αυτών και σίγουρα οι μοναδικές εξαιρέσεις είναι τα μέλη του ΛΑ.Ο.Σ. που συμμετέχουν στην κυβέρνηση και καλούνται να βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά.