Η καθυστέρηση της δόσης είναι αθέτηση του μνημονίου με ευθύνη του δανειστή.

Η Ελλάδα έχει πείσει τους πάντες για τις προθέσεις της από το 2010 και μετά και έχει αυτοβυθιστεί στην ύφεση και στην αυτοκαταστροφή. Την ίδια στιγμή οι εταίροι της την κρεμούν από το Σεπτέμβρη και μετά και η ηγεσία της χώρας έχει ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ότι οι εταίροι δανειστές έχουν τον πρώτο λόγο.

Και έρχονται πάλι οι εταίροι μας μας πουν ότι η Ελλάδα πρέπει να πείσει και πάλι…

Σήμερα διάβασα ότι ο Γιουνκερ στην συνάντηση με του με τον ΓΑΠ δήλωσε ότι είναι Αισιόδοξος  για εκταμίευση της έκτης δόσης και αντιλαμβάνομαι ότι έχουμε εξαχρειωθεί πλήρως.

Ο Γιουνκερ θα έπρεπε -είναι είναι αισιόδοξος ότι θα δεχτούμε να πάρουμε την 6 δόση δεδομένου ότι οι εταίροι έχουν αθετήσει την συμφωνία και αντί αυτό να είναι ελληνικό επιχείρημα -με τους πολιτικούς που έχουμε- γίνεται   ευρωπαϊκός εκβιασμός.

Ας δούμε τα δεδομένα όπως έχουν διαμοφρωθεί:

Στην ζώνη του ευρώ δεν μπορούμε να χρεοκοπήσουμε χωρίς να διαλύσουμε το “παραμύθι”  σε μια νύχτα και αυτό το καταλάβαμε όλοι.  Την ίδια στιγμή μας χρειάζονται για να βάλουν χέρι στα λεφτά του EFSF μέσω του κουρέματος του χρέους. Η ανακεφαλαίωση των τραπεζών είναι ζωτικής σημασίας και εμείς είμαστε μια καλή αφορμή για να πάρουν οι τράπεζες τα λεφτά του EFSF και όπως υπολογίζεται 6 φορές περισσότερα από τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Προτείνεται λοιπόν η καταγγελία της δανεικής σύμβασης τώρα και η άμεση έξοδο στις αγορές για μακροχρόνιο δανεισμό. Είναι πέρα από σίγουρο ότι οι αγορές  θα θα μας δώσουν δανεικά σε ευρώ με στόχο να αποφύγουν το “μπαμ” στις αγορές.  Ίσως να μας τα δώσουν με υψηλό επιτόκιο. Όμως είναι σε ευρώ οπότε όλοι θα αντιληφθούν ότι όσο αυξάνουμε το χρέος θα αυξάνουμε και το βαθμό κουρέματος που θα χρειαστούν τα ομόλογα μας. Αυτό συνεπάγεται πολλά και ενδιαφέροντα “γυρίσματα”  του παιχνιδιού και οπωσδήποτε  το βάζει σε νέο πλαίσιο.

Την ίδια στιγμη σκορπάμε παντού διαβεβαιώσεις  ότι δεν φεύγουμε από το ευρώ ούτε αλυσοδεμένοι και θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε με όσο επιτόκιο μας  δίνουν για όσο καιρό μας δίνουν. Μετά θα δούμε…

Κι όπως γίνεται αντιληπτό με την δημιουργία πολιτικού θέματος στην ευρωζώνη η 6 δόση θα εκταμιευτεί χωρίς πολλές διατυπώσεις. Εκείνη την στιγμή θα αρχίσουμε την διαπραγμάτευση για το αν θα την πάρουμε και εκεί θα μιλήσουμε για κούρεμα του χρέους με ελληνικούς όρους. Αν δεν δεχτούν ξανά δανειζόμαστε  πάντα σε ευρώ και από άλλες πηγές αφού οι ίδιοι θα έχουν σπάσει το συμβόλαιο. Το ευρώ είναι δικό τους και δικό μας και η λύση του δράματος θα είναι κοινή έτσι και αλλιώς.

***

Ειλικρινά πίστευα ότι το αδιέξοδο της εφαρμοζόμενης πολιτικής Ρουμανοποίησης της Ελλάδος έχει εντοπιστεί, όπως πίστευα ότι  έχει εντοπιστεί και το εθνικό συμφέρον. Πίστευα ακόμη ότι μετά το μεσοπρόθεσμο και τον ανασχηματισμό θα επιδιωχθεί με κάθε τρόπο η εθνική ενότητα ώστε εφαρμοστεί μια πολιτική υψηλού ρίσκου που όμως θα έχει γνώμονα μόνο το εθνικό συμφέρον. Διαψεύστηκα.

Ενώ έχουμε αρχίσει να παίζουμε με τον όρο “σταθερότητα του ευρώ”συνεχίζουμε να εννοούμε με αυτό τον ορό και να περιγράφουμε, τον φόβο μας να μην μας αφήσουν στα μισά και απειληθεί με πιστωτικό γεγονός η ευρωζώνη.

Αυτό είναι μηδενικής αξίας επιχείρημα και  οι ευρωπαίοι “το έχουν”, δεδομένου ότι τα λεφτά για την 6 δόση είναι εκεί έτοιμα να μας παρασχεθούν άμεσα.

Έτσι -παίζοντας με τα νεύρα μας-  καθυστερούν την δόση και εμείς τρέχουμε να εγγυηθούμε  παντού ότι έχουμε λεφτά για όλο τον Νοέμβριο. Με αυτό τον τρόπο το επιχειρημα μας γίνεται μηδενικής αξίας αφού αυτό που τους τρομάζει είναι  η πιθανότητα άμεσης στάση πληρωμών. Με αυτό τον τρόπο η αθέτηση των συμφωνηθέντων αντί να είναι επιχείρημα μας και να εγείρει νομικές συνέπειες βάση του αγγλικού δικαίου γίνεται ο μεγάλος μας φόβος και μέσο εκβιασμού μας.

Την ίδια στιγμη είναι γνωστό ότι εκεί έξω εξετάζουν το ενδεχόμενο να μας πετάξουν εκτός ευρώ και θα το κάνουν μόλις μπορέσουν δεν χωρά αμφιβολία.

‘Ισως όχι με ψηφίσματα του eurogroup αλλά οδηγώντας μας στην ασφυξία και στην έκρηξη και ίσως για αυτό καθυστερούν την δόση  και ζητούν μέτρα αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συμφωνία προέβλεπε την εκταμίευση της 6ης  δόσης τον Σεπτέμβρη και όμως οι εταίροι μας, έχουν βάλει σε διαδικασία «τεντώματος» έναν ολόκληρο ευρωπαϊκό λαό αθετώντας την συμφωνία και το ευρωπαϊκό δίκαιό.

Μοιάζουν σίγουροι ότι το πολιτικό σύστημα  -δηλαδή ο Γιωργάκης- είναι αρκετά ανίκανος να απειλήσει και να διεκδικήσει. Μοιάζουν σίγουροι ότι οι Έλληνες δεν θα αντιδράσουν  σοβαρά εναντίων της ΕΕ αλλά και είναι έτοιμοι να δώσουν τα λεφτά σε μια νύχτα. Το θέμα είναι ότι κανείς δεν τα ζητά σωστά. Το θέμα  είναι ότι ενώ έχεις να κάνεις με καθίκια εκβιαστές δεν τους χώνεις το μαχαίρι στο λαιμό και όμως σε ανώτατο επίπεδο έχει ειπωθεί ότι ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ αλλά μάλλον  εννοούσαν “εμφύλιο”.

Η απογοήτευση μου είναι πλήρης δεδομένου ότι αντί να μας παρακαλούν να παραμείνουμε στην πρέσα και να αποδεχτούμε κάθε είδους ταπείνωση και εξευτελισμό για να διασωθεί το ευρώ τους…

παρακαλάμε να μας κρατήσουν, να συνεχίζουν να μας ταπεινώνουμε και να μας εξευτελίζουν, να μας φτύνουν, να μας μαστιγώσουν σε πλήρη εφαρμογή της πολίτικης  του Ε  SM  που στηρίζεται στο δόγμα “Σκίστε με να αλλάξω ράφτη”.

Ειλικρινά αισθάνομαι ότι το κριτήριο μου για το τι σημαίνει «δάσωση της χώρας»  είναι πιο ευαίσθητο από  την επιβολή συνεχώς νέων μέτρων ή από το να εκλογικεύω ως πολιτικός τα εγκλήματα των εταίρων μας σε βάρος του λαού μας… Και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει Ρουμανοποίηση.

Και δεν ξεχνώ ότι όσο η Ελλάδα έχει ανάγκη να πείσει για τις προθέσεις της ευρωζώνη  πράγμα του το έχει κάνει 6 φορές έως τώρα, άλλο τόσο ανάγκη έχει η Ευρωζώνη να πείσει ότι μπορεί να κρατηθεί ζωντανή.

Γιάννης Παπαϊωάννου