Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ; ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ & ΙΔΕΕΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ OIKONOMIA KAI THN ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ. Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ, τ. Υπουργός

22/05/11 (επικ. 08/09/11, 26/09/11)

……………………………

Ι. "Συνέβη εις την Ελληνικήν φυλήν ό,τι συμβαίνει την νύχτα εις τον κόσμο, που η ώρα η πλέον σκοτεινή, η πλέον θαμπή της νυκτός είναι η ώρα που σιμώνει το φως της ημέρας"

-Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα "Απομνημονεύματά" του

………………………………

ΙΙ. τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών·

μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ᾿ οὑντυγχάνων

τὰ πράγματ᾿ ὀρθῶς ἢν τιθῇ, πράσσει καλῶς. [Ευριπίδης, Βελλεροφόντης, Fr. 289 N]

[με την πραγματικότητα δεν πρέπει να οργιζόμαστε·

γιατί καθόλου δεν την νοιάζει· αλλά αυτός που αντιμετωπίζει

τα πράγματα τοποθετώντας τα σωστά, πάει καλά]...

...................................

ΙΙΙ. «νηπίοισι οὐ λόγος, ἀλλὰ ξυμφορὴ γίνεται διδάσκαλος» [Δημόκριτος Β 76 DK]

[«στους ανόητους γίνεται δάσκαλος όχι ο λόγος αλλά η συμφορά»]

.....................................

IV. Και όταν ο Αχιλλέας παραμερίζει τον θυμό του και επανέρχεται στη μάχη, προστάζει τους Έλληνες: «νύν δέ μνησώμεθα χάρμης αίψα μάλ’. Ού γάρ χρη’η κλοτοπεύειν ενθάδ’ εόντας, ουδέ διατρίβειν. Έτι γάρ μέγα έγον άρεκτον.» [Τώρα ο νους μας στην άγρια μάχη. Δεν πρέπει να καθόμαστε εδώ και να χρονοτριβούμε φλυαρώντας. Έχουμε πολύ ανεκπλήρωτη δουλειά μπροστά μας.» [Τ 148-150] Γιατί «ο Έκτωρας (οι αντίπλαλοι) δεν καλούσε τους Τρώες για χορό, αλλά για να πολεμήσουν» (« κορυθαίολος Έκτωρ, ού μάν γε χορόν κέλετ’ ελθέμεν, αλλά μάχεσθαι.» [Ο 502-513]

.........................................................

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Τις τελευταίες πέντε βδομάδες, η κατάσταση έχει αλλάξει και συνεχίζει να αλλάζει κατά πολύ προς το χειρότερο. Η Κυβέρνηση δείχνει ανήμπορη, η δημόσια διοίκηση αποδιοργανωμένη. Και πολλοί, δυστυχώς, ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ποιά είναι η φύση και η ουσία του, όπως δίδασκε ο Αριστοτέλης.

Και φυσικά, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι ποιό είναι το πρόβλημα (την ουσία του και τις πραγματικές του διαστάσεις), δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις σωστά και να το λύσεις.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗ

Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ρευστότητας, ή ανάπτυξης, αλλά η διεθνής υπερχρέωση. Η αδυναμία να αποπληρωθούν τα κολοσσιαία χρέη που έχουν συσσωρευθεί! Αυτή προκαλεί την έλλειψη ρευστότητας και την ανεπάρκεια πιστώσεων και την μείωση της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας. Όπως περιέγραψε ο Ιάμβλιχος το 300 μ.Χ. περίπου, ‘όταν δεν υπάρχει ευνομία και εμπιστοσύνη στην αγορά, ακόμα και αν υπάρχουν χρήματα, αυτά αποθηκεύονται και δεν κυκλοφορούν, και έτσι δεν χρηματοδοτούνται οι συναλλαγές, δεν υπάρχει κίνηση στην αγορά και παραγωγή.’

Το χρέος του Ελληνικού Δημοσίου ΔΕΝ είναι εξυπηρετήσιμο! Η προσοχή της Κυβέρνησης έπρεπε να είναι στραμμένη

(1)    ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΑΞΙΌΠΙΣΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΏΝ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΩΝ,

(2)    ΣΤΗΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ

(3)     ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ.

Δεν μπορούμε συνέχεια να παράγουμε πολύ λιγότερα απ’ όσα καταναλώνουμε! Στο παρελθόν μπορούσαμε, γιατί οι αγορές είχαν μια κάπως ‘μυωπική’ αντίληψη της κατάστασης και μας δάνειζαν. Τώρα που οι αγορές αντελήφθησαν πως τεράστια ποσά δανείων δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν (όχι μόνο στην Ελλάδα), τα πράγματα άλλαξαν και ‘φυσάν και το γιαούρτι’!

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

• Τώρα που τα σπρεντς έχουν ξεπεράσει τις 1900 μονάδες και τα Ελληνικά ομόλογα ξεπουλιώνται ‘μισοτιμής’ [βλέπε παρακάτω πίνακα για πρόσφατες τιμές] στη δευτερογενή αγορά, σημαντικό μέρος από αυτά  μπορεί να επαναγορασθεί -για να αποσυρθεί- πολύ φθηνά, από αρμόδιους φορείς και μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Μια νέα Ευρωπαϊκή  "Σεισάχθεια" και όχι ο καταδικασμένος και ανεπαρκέστατος μηχανισμός PSI.... Είχα προτείνει, ο μηχανισμός EFSA να έχει ανοικτή γραμμή από την ΕΚΤ για να μπορεί να αγοράσει ‘κοψοχρονιάς’ Ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά με στόχο να τα αποσύρει και να τα διαγράψει. Κυρίως της Ελλάδας αλλά και άλλων κρατών. Αν το είχε κάνει αυτό όταν το πρότεινα τα πρόβλημα δεν θα είχε ξεφύγει, όπως έχει ξεφύγει σήμερα!

Γι’ αυτό θεωρώ πως η διαγραφή μέρους του χρέους μας συμφέρει και τους εταίρους μας. Μεσο-μακροπρόθεσμα είναι λιγότερο ακριβή λύση! Εκεί έπρεπε να δώσει η Κυβέρνηση  την έμφαση στις διαπραγματεύσεις με την «Τρόϊκα». Στο ποσό της απόσυρσης και μείωσης του χρέους μας! Και ΟΧΙ στο πως να ΜΗΝ μειώσουμε τα ελλείμματα!

Δηλαδή, με 100 δισεκ ευρώ, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να αγοράσει και να διαγράψει τουλάχιστον 170 δισεκ. χρέος. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα τους κοροϊδεύμαμε στο θέμα της μείωσης των ελλειμμάτων!

ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

Χρειάζεται να τονώσουμε την οικονομική ανάπτυξη με πρωτοβουλίες που δεν θα απαιτούν μεγάλες νέες δαπάνες και που δεν θα έχουν ουσιαστικό δημοσιονομικό κόστος.

Τέτοια μέτρα είναι: Η μείωση του αριθμού των εργαζομένων στο Δημόσιο, η άμεση κατάργηση άχρηστων φορέων, ο εξορθολογισμός των αμοιβών στον Δημόσιο τομέα. Tα χωροταξικά, κυρίως η δυνατότητα του Έλληνα να κτίσει με ορθολογικότερους συντελεστές δόμησης. Η ελάφρυνση της φορολογίας στα ακίνητα, ώστε να γίνουν πιο ελκυστικές οι επενδύσεις σε αυτά. Οι αποκρατικοποιήσεις. Η τόνωση της επιχειρηματικότητας, η απελευθέρωση από τις αγκυλώσεις των αγορών, η ελάφρυνση των κανονιστικών πλαισίων, (που να μην επιτρέπουν αυθαίρετες ερμηνείες από τα όργανα του Κράτους), η πάταξη της γραφειοκρατίας, η βελτίωση της λειτουργίας του δημοσίου, η προσέλκυση ξένων επενδύσεων.

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΡΟΛΑΓΝΕΙΑ. Οι φορολογούμενοι δεν έχουν πλέον την δυνατότητα να πληρώνουν τόσους φόρους. Η Τρόϊκα άκουσε την Κυβέρνηση ότι είμαστε «διεφθαρμένοι και φοροφυγάδες» και ότι «λεφτά υπάρχουν», γι’ αυτό και επέμενε στον φορολογικό καταιγισμό. «Αφού υπάρχουν λεφτά, μαζεύτε’τα», μας είπαν. Η Κυβέρνηση τους ώθησε προς τα εκεί!

Το πρόβλημα ΔΕΝ είναι τόσο τα φορολογικά έσοδα, όσο οι δαπάνες. Το Δημόσιο πρώτα ξοδεύει δεξιά και αριστερά και μετά ψάχνει να δει πως θα χρηματοδοτήσει τις δαπάνες! Αυτό έπρεπε και πρέπει να σταματήσει. Και βέβαια το πρόβλημα δεν είναι το πως θα ρίξει η Κυβέρνηση και άλλα χρήματα στην αγορά. Ούτε έχει, ούτε της δανείζει κανείς. Ούτε ανέχονται τα πιο νοικοκυρεμένα κράτη να ζούμε συνέχεια σε βάρος των δικών τους φορολογουμένων. Ούτε θα λυνόταν έτσι το πρόβλημα. Θα ήταν σαν να ρίχνεις ένα κουβά πετρέλαιο σε μια μηχανή που έχει μπουκώσει. Πρέπει να ξεκαθαρισθεί το πρόβλημα των ελλειμμάττων και της υπερχρέωσης και η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί!

Παραθέτω κάποιες ιδέες για συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να ανταποκριθούμε

στις σημερινές προκλήσεις  και να δώσουμε νέα πνοή στην ελληνική οικονομία.

*    Μαζικές αποκρατικοποιήσεις, και εννοώ μαζικές και άμεσες, έστω και τώρα που οι τιμές έχουν καταρρεύσει...  Έχουν περάσει 19-20 μήνες διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και οι αποκρατικοποιήσεις βρίσκονται στο μηδέν! Ακόμα και τα 4 Α-340 της Ολυμπιακής δεν είναι ικανή να ξεπουλήσει. Τα τελευταία δύο χρόνια που είναι αραγμένα στο τάρμακ στο αεροδρόμιο στα Σπάτα, η αξία τους έχει πέσει από τα 70 στα 40 εκατ. Δολάρια. 30 εκατομ. πεταμένα!

*    Κατάρργηση των άχρηστων και ανενεργών φορέων.

*   Η μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στο Δημόσιο

*  Ο Περιορισμός των απολαβών όσων μπήκαν σε ειδικά (καταχρηστικά) προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης για επιχειρήσεις που έκλεισαν (ναι και επί δικών μας ημερών της ΝΔ).

*  Συνέχιση της απελευθέρωσης των εργασιακών σχέσεων ώστε οι αμοιβές να είναι ανάλογες με την πραγματικότητα κάθε επιχείρησης. Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 8 Μαίου, περιγράφονται διάφορες παροχές προς τους εργαζομένους των ΕΛ.ΠΕ. που είναι παντελώς εκτός διεθνούς πραγματικότητας: 17,8 μηνιάτικα τον χρόνο, 38 ώρες την εβδομάδα, 197 μέρες τον χρόνο, κάλυψη δαπανών γαι 6-ημερη εκδρομή, άδεια γήρατος 2 ημερών για όσους είναι πάνω από 50 χρονών, επίδομα εργένη για όσους είναι πάνω από 35 χρονών και δεν έχουν παντρευτεί , επίδομα σίτισης, κ.α.

*   Κάθε επιχείρηση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, δυνάμεις και αδυναμίας. Οι κλαδικές και πανελλαδικές συμβάσεις καταδικάζουν τις περισσότερες στην κατάρρευση. Κάθε επιχείρηση να αποφασίζει πόσο μπορεί να πληρώσει και πόσο προσωπικόμ πράγματι χρειάζεται.

*   Τα ‘σωματεία και τα συνδικάτα’ να υποχρεούνται να δημοσιοποιούν αναλυτικά κάθε έσοδο και κάθε δαπάνη. Να επαναπροσδιορισθούν τα συνδικαλιστικά προνόμια. Πόσες άδειες το μήνα δικαιούνται, πόσοι συνδικαλιστές έχουν το ‘αμετάθετο΄, κλπ.

*   Αυστηροποίηση των πειθαρχικών διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα, ώστε οι ‘κακοί’ υπάλληλοι να αποχωρύν από την υπηρεσία. Όποιος δεν εργάζεται φιλότιμα, όποιος είναι συστηματικά ‘κοπανατζής’ να αποχωρεί από τον Δημόσιο τομέα.

*  Αποποινικοποίηση των ακάλυπτων επιταγών και αντικατάσταση της σχετικής νομοθεσίας μας με κάποια παραλλαγή αυτής των ΗΠΑ.

* Κατάργηση του πιστοποιητικού φορολογικής ενημερώτητας που είναι παγκόσμια ελληνική ευρεσιτεχνία και καταταλαιπωρεί τους συμπολίτες μας. Οι φορολογικές δ ιαφορές των πολιτών με το Δημόσιο δεν μπορεί να είναι φρένο στις προσπάθειές τους.

*   Για την τόνωση της ρευστότητας και των επενδύσεων, κατάργηση του πόθεν έσχες και ελεύθερο επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό (με εξαίρεση τους πολιτικούς!)

*   Μείωση του φόρου μεταβίβασης στο 5% (οι εισπράξεις είναι απογοητευτικές ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν συναλλαγές).

*  Μείωση του φόρου κληρονομιάς στο 2%

*  Μείωση του Φόρου μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας στο 0,3% (το σημερινό καθεστώς με τον ΦΜΑΠ είναι ‘σοβιετικού’ τύπου. Οι περισσότεροι που υπάγονται στον ΦΜΑΠ, έχουν ήδη πληρώσει φόρους εισοδήματος και κληρονομιάς μέχρι να αποκτήσουν την σημερινή περιουσία τους! Ο ΦΜΑΠ αυξάνει το marginal cost των επενδύσεων σε ακίνητα και αποτρέπει τις επενδύσεις σε αυτά. Αυτός είναι ένας από τους λόγους κατάρρευσης της αγοράς ακινώτων!)

*  Σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών στις επιχειρήσεις. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές μαζί με όλους τους άλλους φόρους (ΦΠΑ, ακίνητα, κλπ) αποτρέπουν κάθε νέα επένδυση. Έτσι φθάσαμε στην αστεία κατάσταση, οι επιχειρήσεις να πληρώνουν μέρισμα με τη μορφή ‘επιστροφής κεφαλαίου’ για να αποφύγουν την καταχρηστική φορολόγηση στα μερίσματα!

*    Η ανάταξη της χώρας απαιτεί βελτίωση της παραγωγικότητας. Όσο πιο λίγα παράγουμε, τόσο λιγότερο άνετα θα ζούμε. Η αύξηση της παραγωγής προέρχεται μόνο από τη βελτίωση της τεχνογνωσίας και τις επενδύσεις (και κατά δεύτερο λόγο από το να δουλεύουμε περισσότερο). Αν δεν βελτιώσουμε το επενδυτικό κλίμα και την ελκυστικότητα των επενδύσεων, θα μείνουμε κι’ άλλο πίσω! Με την αύξηση των επενδύσεων θα τονωθεί η οικονομική δραστηριότητα, η επιχειρηματικότητα (και η επιχειρηματικότητα των νέων και η «πράσινη» επιχειρηματικότητα), θα δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης, θα αναδείξουμε την ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ. Χωρίς επενδύσεις και ανάπτυξη δεν θα έχουμε τα έσοδα που θα στηρίξουν τον κοινωνικό ρόλο του κράτους.

*  Κατάργηση των απαγορευτικών διατάξεων σχετικά με τις επενδύσεις από offshore εταιρείες. Οι διατάξεις αυτές, αντί να ενθαρρύνουν, αποτρέπουν τις επενδύσεις στη χώρα μας. Όσες εταιρείες αποδεικνύουν την νομιμότητα της προέλευσης των κεφαλαίων τους, να μπορούν να επενδύουν με το ίδιο φορολογικό καθεστώς που επενδύουν οι εγχώριες.

*  Για κάθε νέα επένδυση να επιτρέπεται στον επιχειρηματία να μπορεί ο ίδιος να καθορίσει τις αποσβέσεις που θα καταγράψει. Να μπορεί για παράδειγμα να αποσβέσει το 100% της επένδυσης τον πρώτο κιόλας χρόνο. *    Στο ζήτημα της έκδοσης οικοδομικών αδειών, η απλούστευση των διαδικασιών να μπορεί να επιτευχθεί με την υποβολή μιας απλής δήλωσης από πλευράς του μηχανικού και με την απόλυτη ευθύνη του- σχετικά με τα στοιχεία του οικοπέδου και με την τήρηση των νόμιμων όρων δόμησης και των σχετικών κανονισμών. Η εξακρίβωση των στοιχείων που έχει δηλώσει ο μηχανικός θα διενεργείται σε βάθος χρόνου με αυστηρές ποινές για τους παρανομούντες.

*    Κατάργηση της επιβολής ‘τελών και φόρων υπέρ τρίτων’ (αγγελειόσημο, κλπ), που αυξάνουν το κόστος του τελικού ‘καταναλωτή’. Οι εισφορές να γίνονται με διαφανείς διαδικασίες από τους εργοδότες και τους εργαζόμενους και όχι από την ‘πίσω πόρτα’.

*    Κατάργηση του τέλους € 4.24 μηνιαίως per month από κάθε ‘μετρητή’ της ΔΕΗ, υπέρ της ΕΡΤ. Με τεράστιο κόστος λειτουργίας, τα κρατικά κανάλια εξυπηρετούν τα κομματικά συμφέροντα.

·         Κατάργηση κάθε υποχρέωσης δημοσίευσης ισολογισμών στον τύπο, εφόσον πλέον υπάρχει άμεση πρόσβαση στο διαδίκτυο.

·         Δραστική μείωση της κρατικής διαφημισης.

·         Δραστική μείωση της κρατικής επιχορήγησης των ασφαλιστικών ταμείων του ΟΤΕ και της ΔΕΗ.

·         Επιτάχυνση της ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου

·         Tέρμα στα αυθαίρετα: Κάθε αρμόδιος υπάλληλος να ‘χρεώνεται’ μια περιοχή που θα την παρακολουθεί συστηματικά δορυφορικά και με επιτόπιους ελέγχους. Οι ποινές για τους παραβάτες να είναι άμεσες και αυστηρότατες. Για τα ήδη διακατεχόμενα ή καταπατημένα ακίνητα και για τα ‘αυθαίρετα’ κτίσματακαι τους ‘οικισμούς’ που υπάρχουν για πάνω από 25 χρόνια να θεσμοθετηθεί η ‘τακτοποίησή’ τους, αλλά με την σύμφωνη γνώμη της τοπικής αυτοδιοίκησης και για όσες περιπτώσεις δεν αποτελούν ‘καραμπινάτες΄ αυθαιρεσίες, κλπ. Από το 2005 είχα καταθέσει λεπτομερείς προτάσεις για το θέμα αυτό που αφορά 300 χιλιάδες φτωχότερους, κυρίως, συμπολίτες μας. Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες

συμπολίτες μας θα αποκτήσουν καθαρούς τίτλους ιδιοκτησίας.

·         Μείωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών για την έκδοση αδειών κατά 50% μέσα στο επόμενο εξάμηνο.

·         Οι νέοι μας αποφοιτούν από τα λύκεια και τα πανεπιστήμια με ελάχιστη τεχνογνωσία (skills). Προτείνω όλοι οι νέοι και οι νέες από 17-23 ετών να ενταχθούν σε προγράμματα μαθήτευσης (apprenticeship) στα εργοστάσια και τις βιομηχανικές μονάδες της χώρας (όχι σε γραφεία) για δύο καλοκαίρια. Με αμοιβή μόνο χαρτζηλίκι για οδοιπορικά και φαγητό. Έτσι θα αποκτήσουν κάποιες χρήσιμες δεξιότητες και θα καταλάβουν ‘τι θα πει δουλιά’.

*   Εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος για κάθε παραγγελία φαρμάκων, αντιδραστηρίων, ορθοπεδικού υλικού, κλπ. Η σημερινή κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, όχι μόνο όσον αφορά τις τιμές, αλλά ακόμη περισσότερο όσον αφορά την ‘κατανάλωση’. Αλλά η περικοπή των δαπανών στα νοσοκομεία και για τα φάρμακα θα αποδειχθεί ανεπαρκής εφόσον δεν υπάρχει κανένα σοβαρό ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης κάθε παραγγελίας φαρμάκων, αντιδραστηρίων, ορθοπεδικού υλικού, κλπ. Η σημερινή κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, όχι μόνο όσον αφορά τις τιμές, αλλά ακόμη περισσότερο όσον αφορά την ‘κατανάλωση’. Η έλλειψη ηλεκτρονικού ελέγχου στις παραγγελίες και την κατανάλωση έχουν συμβάλλει στη δημιουργία εστιών διαφθοράς.

*  Περιορισμός της σπατάλης στους δήμους και αυστηρότατος έλεγχος των οικονομικών τους με εισαγωγή ηλεκτρονικών συστημάτων παρακολούθησης, κλπ.

*   Χορηγία Ελληνικής ιθαγένειας σε όσους επενδύουν 2 εκατομ. Ευρώ σε τοποθετήσεις διάρκειας τουλάχιστον 10 ετών (ακίνητα, επιχειρήσεις, χρηματιστήριο, αλλά με εξασφάλιση ότι τα κεφάλαια αυτά θα μείνουν στην Ελλάδα για τουλάχιστον 10 χρόνια)

*   Άμεση επαναλειτουργία του Χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων Πειραιά για συναλλαγές σε σιτάρι, δημητριακά, ελαιόλαδο, καπνά, βαμβάκι, κλπ. (σε συνεργασία με Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, ΣΜΕΧΑ, ΠΑΣΕΓΕΣ, Πανεπιστήμιο Πειραιά).

*   Διευκόλυνση των προσπαθειών και επενδύσεων για την αξιοποίηση του

ορυκτού πλούτου της χώρας.

*   Άμεση αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των εμπορικών τραπεζών, έστω και σε πολύ συμπιεσμένες τιμές. Σκοπός δεν είναι η προστασία των ιδιοκτητών των τραπεζών, αλλά η μεγαλύτερη δυνατή εξασφάλιση των καταθετών. Αλλά και έλεγχο για τα θαλασσοδάνεια. Εφόσον οι τραπεζίτες ζητούν κολοσσιαία στήριξη από τους Έλληνες και Ευρωπαίους φορολογούμενους, πρέπει να δώσουν λογαριασμό για τα θαλασσοδάνεια που έδωσαν (σε ΜΜΕ και αλλού) και να εξετασθούν οι διαδικασίες που τους επέτρεψαν να δώσουν τέτοια απίθανα δάνεια!

*  Μείωση κατά 30% της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Δεν χρειάζεται να οργανώνουν τόσες φιέστες και να λειτουργούν με τόσο υψηλό κόστος με τα χρήματα των φορολογουμένων. Τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα επιχορηγούνται δεκαπλάσια από τα αντίστοιχα Βρετανικά.

*  Να καλέσουμε επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο (για παράδειγμα fund managers που αποχωρούν από το Λονδίνο και εγκαθίστανται στη Γενεύη για φορολογικούς λόγους), να εγκαταστήσουν περιφερειακά και GLOBAL HEADQUARTERS στην πατρίδα μας και να εκμεταλλευθούν τα ιδιαίτερα ελκυστικά φορολογικά κίνητρα του Ν. 3427/2005. Είμαι συντάκτης των σχετικών διατάξεων που ήδη αξιοποιούν σπουδαίες πολυεθνικές όπως η C.C.C. και η OLAYAN GROUP.

*   Χρειάζεται να θεσμοθετηθεί ανεξάρτητη αρχή κατά το πρότυπο των αντιστοίχων στο Ηνωμένο Βασίλειο (Tax Commission) στην οποία μπορεί να προσφεύγει ο φορολογούμενος πριν καταφύγει στο δικαστήριο ώστε να μειωθεί ο αριθμός των υποθέσεων στα διοικητικά δικαστήρια. Η ανεξάρτητη αρχή θα έχει στην δικαιοδοσία της τις κατά τόπους Φορολογικές Επιτροπές οι οποίες θα απαρτίζονται από ανθρώπους κύρους με γνώσεις φορολογικού δικαίου που δεν θα έχουν σχέση με το Δημόσιο.

* Πρέπει να ξεφύγουμε από τυπολατρικές φοροεισπρακτικές πρακτικές που έχουν υιοθετηθεί, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΒΣ (Kώδικα Bιβλίων & Στοιχείων), και που απαιτούν σημαντικό κόστος παρακολούθησης και συντήρησης, χωρίς να βελτιώνουν την εισπράξεις του Δημοσίου στην πράξη. Όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, το φορολογικό σύστημα πρέπει να υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να τηρούν βιβλία και στοιχεία με τρόπο που να αποδεικνύει τις συναλλαγές τους αλλά αυτά τα βιβλία και στοιχεία να τηρούνται κατά την κρίση τους και να αποδεικνύεται το έσοδο και η δαπάνη με τον πιο πρόσφορο τρόπο. Για παράδειγμα, εάν μία επιχείρηση δεν έχει έστω ένα τιμολόγιο διότι

αρνείται ο προμηθευτής της να εκδώσει τιμολόγιο, η απόδειξη της πληρωμής (π.χ. με επιταγή ή με υπογεγραμμένη απόδειξή του) να είναι αποδεικτικό στοιχείο της δαπάνης για την επιχείρηση που κατέβαλε την πληρωμή και η εφορία στη συνέχεια να ζητεί εξηγήσεις από τον λήπτη π.χ. της επιταγής για τη μη έκδοση στοιχείου ή για τη μη καταχώρηση του εσόδου στα βιβλία του.

* Ο συντελεστής δόμησης 200 μ2 ανα 4 στρέμματα, να εφαρμόζεται αναλογικά και για οικόπεδα με μεγαλύτερη επιφάνεια, ώστε να μειωθεί το κίνητρο συνεχούς κατάτμησης που προκαλεί προβλήματα σε οδοποιία, αποχέτευση, ηλεκτροδότηση, αλλά και, ιδιαίτερα, στο φυσικό περιβάλλον.

*  Από τον Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι τις 15/09/08 μόνο στην Εισαγγελία Πρωτοδικών κατατέθηκαν 245 χιλιάδες μηνύσεις! Κατατέθηκαν επίσης 236.860 δικόγραφα στο Πρωτοδικείο Αθηνών! (Καθημερινή, 20/02/09).

*  Πρέπει να θεσπίσουμε την καταβολή ενός πολύ υψηλού παράβολου [500 ευρώ;] σε όσους καταθέτουν αγωγές και μηνύσεις, δεδομένου ότι το σύστημα απονομής δικαιοσύνης είναι εξαιρετικά δαπανηρό (κάθε αγωγή κοστίζει πάνω από 4000 ευρώ μέχρι την διεκπεραίωση της). Τα έσοδα από τα παράβολα αυτά θα δαπανώνται για τον εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού και του δικαστικού συστήματος. (Τέτοιες προτάσεις μπορούν να συζητηθούν άμεσα με τις ενώσεις δικαστών και εισαγγελέων, και τους συλλόγους δικαστικών υπαλλήλων, οι οποίοι μάλλον το βλέπουν θετικά. Οι «άποροι» να πληρώνουν πολύ λιγότερο!)

*  Να καταργηθούν σταδιακά τα πολυμελή δικαστήρια με μονομελή. Στα πολυμελή δικαστήρια «διαχέεται» η προσωπική ευθύνη του δικαστή και απασχολούνται τελικά πολύ περισσότεροι δικαστές. Οι νέοι δικαστές να φοιτούν ένα χρόνο στη σχολή δικαστών, ένα χρόνο να εξειδικεύονται (να καταρτίζονται θεωρητικά) σε μία ειδικότητα και ένα χρόνο να μαθητεύουν ώς «βοηθοί», πλάι σε έναν Εφέτη.

*    Άμεσο ξεκαθάρισμα του θέματος της δυνατότητας έκδοσης αδειών εξερεύνησης για πετρέλαιο σε Ιόνιο, ηπειρωτική Ελλάδα και κάποιες περιοχές του Αιγαίου και διευθέτησης των θεμάτων ζωνών οικονομικής εκμετάλλευσης.

*    Για να μειώσουμε την εξάρτηση από Ρωσικό φυσικό αέριο, και από φυσικό αέριο που έρχεται με αγωγούς μέσω Τουρκίας, θα μπορούσαμε να εισάγουμε υγροποιημένο φυσικό αέριο, να το εξαερώνουμε σε ειδικές μονάδες στην Καβάλα, και να το διοχετεύουμε στο διεθνές δίκτυο αγωγών. Περίπου 40 χιλιόμετρα από τα Ελληνικά σύνορα, διέρχεται ο Βουλγαρικός αγωγός φυσικού αερίου και μπορεί να αποθηκεύουμε στις άδειες πλέον γεωλογικές κοιλότητες της Βουλγαρίας ή στον Πρίνο, ποσότητες ασφαλείας (δημιουργώντας ένα buffer stock για όλη την περιοχή: Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελλάδα, Σερβία).

Μάλιστα υπήρχε και ανταγωνισμός για το ποιός θα μας πρωτοδανείσει, για να μην χάσουν οι τραπεζίτες ‘τη δουλειά’ και μείνουν πίσω στα League Tables! [Φυσικά και για να μην χάσουν τις σχετικές προμήθειες και τα μπόνουσες- , προμήθειες οι οποίες όμως είχαν πέσει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το ρίσκο που αναλάμβαναν.]  Όπως δίδασκαν ο Πυθαγόρας, ο Δημόκριτος, ο Αριστοτέλης και ο Μαρξ, «η συνεχής συσσώρευση είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση», ... ‘αύξειν είς άπειρον’ διαπίστωναν αυτοί, ‘accumulate, accumulate’, ο Μαρξ» ...

Το πρόβλημα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος είναι τα ‘animal spirits’ και το ‘spontaneous optimism’  που περιέγραψε ο Keynes. Δηλαδή η πολλές φορές ‘έλλειψη μέτρου’. Ότι ‘τίποτα δεν μας σταματά΄. Το πάθος για ανάπτυξη και συσσώρευση. Τα ‘άνιμαλ σπίριτς’ λειτούργησαν υποβαθμίζοντας τους κινδύνους υπερδανεισμού κρατών, επιχειρήσεων και ιδιωτών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια κατάσταση υπερκατανάλωσης, υπερεπενδύσεων, και υπερπαραγωγής, να συσσωρευθούν τεράστια χρέη και υποχρεώσεις, κάποια τρισεκατομμύρια από τα οποία, στο τέλος, να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν. Όταν οι αγορές άρχισαν να αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος, ‘μαγκώθηκαν’ και πανικοβλήθηκαν. ‘Φυσάνε και το γιαούρτι’. Τώρα βρισκόμαστε σε μια περίοδο άγαρμπης διόρθωσης. Διόρθωσης με πολλά θύματα. ‘Δίκην και τίσην’, όπως θα την χαρακτήριζε ο Αναξίμανδρος.

ΠΟΣΑ ΧΡΩΣΤΑΜΕ;

·         370 δισ. Ευρώ είναι το χρέος του Ελληνικού Δημοσίου

·           40 δισ. Ευρώ είναι τα δάνεια διαφόρων φορέων με εγγύηση του Δημοσίου, από τα οποία τουλάχιστον το 80% δεν πρόκειται να αποπληρωθούν και θα επιβαρύνουν όλους μας.

·             7 δις. ευρώ χρέη προς κατασκευαστικές εταιρείες, προμηθευτές των νοσοκομείων, φαρμακοποιούς, ΟΤΑ, ΚΤΕΛ και άλλους φορείς, για αποζημιώσεις απολυμένων διαφόρων φορέων, για επιστροφές φόρων (ΦΠΑ, κλπ) και το κόστος αναδρομικής χορήγησης επιδομάτων από δικαστικές αποφάσεις!

.........................................................................................

ΣΥΝΟΛΟ  417  δισ. ευρώ ΧΡΕΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

          Επιπλέον :

·         250 δισ. Ευρώ, άνοιγμα των ασφαλιστικών ταμείων, που σημαίνει πως το Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλλει από τον Προϋπολογισμό, 14 δισ. ευρώ κάθε έτος για να καλυφθούν τα ελλείμματα αυτά! Ενώ αυτά δεν αποτελούν καθ’αυτό ‘χρέος’, είναι ποσά που θα πρέπει να συνεισφέρουν οι φορολογούμενοι για να μπορούν να καλυφθούν οι υποχρεώσεις των ασφαλιστικών ταμείων!

..........................................................................................

ΣΥΝΟΛΟ 657 δισ. Ευρώ

          +   230 δισ. Ευρώ, χρέη επιχειρήσεων και ιδιωτών προς τις τράπεζες

ΣΥΝΟΛΟ ΒΑΡΟΥΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ:  897 δισ. Ευρώ

·         Χρέος είναι αυτό που χρωστάμε σήμερα συνολικά και προέρχεται από την συσσώρευση των ελλειμμάτων διαχρονικά. Συνήθως το χρέος αυξάνεται πιο γρήγορα από το άθροισμα των ελλειμμάτων, γιατί καμιά φορά τα ελλείμματα δεν έχουν συμπεριλάβει όλες τις δαπάνες!

[*Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται όλα τα διάφορα ‘πακέτα στήριξης’ των τραπεζών, μέρος των οποίων θεωρείται κάποιας μορφής «επένδυση» που θα αποπληρωθεί κάποτε. Προφανώς όμως, ένα πολύ σημαντικό μέρος από αυτό το ποσό μάλλον στο τέλος θα αναληφθεί από το Δημόσιο και τους φορολογούμενους πολίτες.]

Το χρέος αυτό του Κεντρικού Δημοσίου ΔΕΝ είναι εξυπηρετήσιμο. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ: το πρώτο 7-μηνο του 2011, το ταμειακό έλλειμμα του Δημοσίου ανέβηκε στα 15 δισεκ. ευρώ, χωρίς καν να περιλαμβάνονται πληρωμές για χρεολύσια!

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;

Αν και δεν είναι η ώρα για αυτή την κουβέντα, γι αυτή την κατάσταση πρωτεύοντα ρόλο έχει ο εθισμός στον ψευτολαϊκισμό και τις παροχές (του τύπου ‘δοσ’ ημίν σήμερον και άφες’ ημίν’ και ‘Τσοβόλα δόστα όλα’) και η ανικανότητα και η άγνοια των πρωτοκλασσάτων των κομμάτων να λύνουν σύνθετα προβλήματα. Ελάχιστοι έχουν δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα, ή σε διεθνές περιβάλλον!

Το θάρρος είναι αποτέλεσμα γνώσης, εμπειρίας και επιμέλειας (όπως τα παριέγραψε και ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια). Όταν δεν έχεις γνώσεις, όλα τα δύσκολα σου φαίνονται ότι έχουν «αξεπέραστο πολιτικό κόστος». Και η διαφθορά είναι πρωτεύουσας ηθικής σημασίας, αλλά δεν είναι αυτή καθ’ εαυτή που μας οδήγησε στα 370+40 δισεκ. ευρώ χρέους! Και όσο κι’αν ακούγεται παράδοξο, οι περισσότεροι πολιτικοί δεν είναι διεφθαρμένοι. Άλλο το να μην έχουν την τεχνογνωσία για να προβλέψουν τις επιπτώσεις μιας αλόγιστης πολιτικής και να θέλουν να είναι αρεστοί και να παριστάνουν τους Αγιο-Βασίληδες, και άλλο το να είσαι διεφθαρμένος! {Διαφθορά υπάρχει και στις εφορίες, στις πολεοδομίες, στα δασαρχεία, σε αυτούς που χειρίζονται κοινοτικά προγράμματα, δημόσια έργα, εξοπλιστικά προγράμματα, παραγγελίες φαρμάκων και ιατρικού υλικού. Διαφθορά υπάρχει και στο ταξιτζή που υπερχρεώνει έναν αγαθό τουρίστα, στον υδραυλικό που δεν κάνει σωστά τη δουλειά του, στον αγρότη που δηλώνει πλαστά στρέμματα και παραγωγή για να πάρει επιδότηση από τους ‘κουτόφραγκους’, διαφθορά υπάρχει στους δημοσιογράφους που ‘τα πιάνουν’ για να γράψουν ή να αποσιωπήσουν κάτι, ή που χρησιμοποιούν την πέννα ή την ευγλωττία τους για να πιάσουν 2-3 δουλειές ή να αποσπάσουν διαφημίσεις. Διαφθορά αποτελεί και το να μην πληρώνεις τους φόρους που ο νόμος ορίζει (έστω και με το πρόσχημα ότι ‘εγώ δεν πληρώνω για να τα πάρουν διεφθαρμένοι πολιτικοί’), διαφθορά είναι όταν διορίζεις όλο σου το σόϊ στη Βουλή, το κόμμα, στο Δημόσιο ή σε ΔΕΚΟ, ή ακόμα και όταν κατηγορείς τους πολιτικούς σου αντιπάλους με κατασκευασμένα στοιχεία. Η ατιμία είναι διαφθορά!} Απ’ την άλλη πλευρά, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ούτε η Wall Street, ούτε τα golden boys, ούτε η Ευρ. Κεντρ. Τράπ. ούτε η Ευρ. Ένωση, ούτε οι λαλίστατοι σήμερα δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί και λόγιοι της αριστεράς μπόρεσαν να προβλέψουν την επερχόμενη κρίση και το μέγεθός της. Όπως κατέγραψε στο Πόρισμά της η Επιτροπή που εξέτασε τα γεγονότα της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001, «είναι πολύ δύσκολο να αναλάβεις ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες όταν κάποιο πρόβλημα δεν έχει πάρει διαστάσεις και ακόμα φαίνεται σχετικά μικρό. Όταν όμως ο κίνδυνος είναι πολύ ορατός σε όλους, τότε ναι η κινητοποίηση γιια την αντιμετώπισή του είναι πολιτικά πιο εφικτή, αλλά τότε είναι μάλλον και πολύ αργά».

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο διότι οι διεθνείς αγορές αντιλαμβάνονται πως το πρόβλημα της υπερχρέωσης δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά και κράτη-κολοσσούς! ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και αύριο ίσως και την Ιαπωνία με αποτέλεσμα και την υποβάθμιση της πιστοληπτικής τους αξιοπιστίας! [Μην υποτιμάμε πως η Ιαπωνία έχει χρέος ύψους 205% του ΑΕΠ της! Βέβαια πληρώνει επιτόκια μόνο 1%, δηλαδή ετήσιο κόστος για τόκους μόνο 2% του ΑΕΠ της, ενώ η Ελλάδα πάνω 7%. Αλλά το κλίμα για τα Ιαπωνικά ομόλογα μπορεί να αλλάξει. Και όταν αλλάξει, θα αλλάξει ξαφνικά. Χωρις μεγάλη προειδοποίηση! Και τότε; Και η Αμερική εμπνέει πλέον πολλές ανησυχίες. Το χρέος της αυξάνει με γρήγορους ρυθμούς, το δε κόστος ασφάλισης και περίθαλψης με πολύ ανησυχητικούς ρυθμούς. Ως πότε θα αντέξει; Μέχρι το 2020 τα δημόσια οικονομικά της θα χειροτερεύουν. Την συνέφερε να συγκρατηθεί το πρόβλημα του Ελληνικού δημόσιου χρέους και να ηρεμήσουν οι αγορές!]

Δηλαδή, τα κράτη που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν βρίσκονται και αυτά σε δυσχερή θέση, όπως φαίνεται από τα διογκωμένα σπρέντς δανεισμού [ακόμα και τα CDS της περίφημης Morgan Stanley, έφτασαν τις 500 μ.β.], την πτώση στα διεθνή χρηματιστήρια και την ιδιαίτερα ανησυχητική πτώση στις τιμές των μετοχών των διεθνών τραπεζών!

Αυτή η κατάρρευση των χρηματιστηρίων διεθνώς, είναι αποτέλεσμα της αυξανόμενης έλλειψης ρευστότητας που είναι αποτέλεσμα του υπερδανεισμού των κρατών, των κυβερνήσεων και των νοικοκυριών. Η παγκόσμια ανάπτυξη δεν μπορούσε να συντηρήσει της εξυπηρέτηση τόσων δανείων. Αυτό αντιλαμβάνονται με με μεγάλη καθυστέρηση οι αγορές! Πως να ρίξεις νέο χρήμα στην αγορά, όταν δεν μπορείς να πάρεις πίσω αυτά που ήδη έχεις δανείσει;

ΤΑ ‘ΜΕΤΩΠΑ’

Εμείς στην Ελλάδα, ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως το κύριο μέτωπο ΔΕΝ είναι η ‘Τρόϊκα’ και οι πιέσεις των Ευρωπαίων για δημοσιονομικό νοικοκύρεμα... Αυτοί έχουν αντιληφθεί, πως πρέπει να βοηθήσουν, στα μέτρα του ‘συνετού’ και χωρίς να επιβαρύνουν συνεχώς τους δικούς τους ‘αγανακτισμένους’ φορολογούμενους.  Αλλά δυστυχώς με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, και αφού ‘το τζίνι βγήκε, δυστυχώς , για τα καλά από το μπουκάλι’!

Δηλαδή και η Ευρώπη αντιμετωπίζει προβλήματα ηγεσία, ηγετικότητας, πολυφωνίας, αδυναμίας να πάρει έγκαιρα τις γενναίες αποφάσεις που απαιτούν οι περιστάσεις. Οι Ευρωπαίοι εταίροι, άργησαν να κινηθούν και έτσι  

(α) η πτώση της Χώρας μας ήδη έχει προκαλέσει αλυσιδωτές επιπτώσεις όχι μόνο στην Πορτογαλία, αλλά και κυρίως την Ισπανία και την Ιταλία και ακόμα χειρότερα στην Αμερική! Δηλαδή έχει αρχίσει να περνάει μια αντίληχη ότι και τα πιο προηγμένα κράτη μπορούν να χρεοκοπήσουν! Η διεθνής κοινή γνώμη έχει, δυστυχώς, αρχίσει να ‘εθίζεται’ στην πιθανότητα να χρεωκοπήσουμε... Και

(β) είναι πλέον σαφές πως η Ελλάδα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να εξυπηρετήσει χρέος τέτοιων διαστάσεων! Το 21% κούρεμα που προβλέπεται στη Συμφωνία της 21^ης Ιουλίου 2011 είναι –και θα αποδειχθεί- παντελώς ανεπαρκές.

Για ένα διάστημα προωθείτο και μια  ‘Ελληναράδικη’ άποψη πως ‘δεν θα τολμήσουν να μην μας δανείσουν γιατί και αυτοί θα υποστούν τις συνέπειες μιας Ελληνικής χρεοκοπίας’ . Τέτοια επιπόλαια θεώρηση των πραγμάτων, όχι μόνο δεν μας αξίζει, αλλά ήταν και είναι επικίνδυνη. Δεν είναι απλά πως και η υποχωρητικότητα έχει τα όριά της. Είναι πως εμείς πρέπει να αλλάξουμε. Δεν μας αξίζει η αναξιοκρατία, η φαυλότητα, η αναποτελεσματικότητα, η έλλειψη επιχειρηματικότητας και δημιουργικότητας. Ο επενδυτικός λήθαργος. Η θέση του ουραγού. Έπρεπε και πρέπει να αλλάξουμε!

Απ’ την άλλη πλευρά, θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό, αν ο αρμόδιος Υπουργός και οι ‘Τροϊκανοί’, συζητούσαν εναλλακτικές προτάσεις και ιδέες με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, με άλλους επιφανείς συμπολίτες μας, με τα μέλη προηγουμένων Κυβερνήσεων που παρά τα λάθη τους έχουν εμπειρία, με επιχειρηματίες κ.α., αντί να διαβάζουμε (και οι πολίτες και οι βουλευτές) τις τελικές προτάσεις τους στις εφημερίδες.

ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΑ ΜΕΤΩΠΑ είναι

(1) το πρόβλημα με την παγκόσμια υπερχρέωση,

(2) φυσικά ότι οι διεθνείς χρηματοδοτικές αγορές παραμένουν ερμητικά κλειστές και απαιτούν απίθανα υψηλά σπρέντς*,

(3) οι πολύ δυσμενείς παγκόσμιες οικονομκές εξελίξεις,

(4) η ανικανότητα και παντελής ανεπάρκεια της Κυβέρνησης που φλυαρεί πολύ και στην πράξη αποδεικνύεται παντελώς ανεπαρκής και

(5) Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΚΟΣ ΕΑΥΤΟΣ. Η Ελληνική κοινωνία δείχνει ταλαιπωρημένη, συγχισμένη, αγανακτισμένη, με ‘σπασμένα τα νεύρα’, ξεσπάει στους πολιτικούς, χωρίς όμως να γνωρίζει τι ακριβώς πρέπει να γίνει ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ!

[*Όσον αφορά τις διεθνείς αγορές, ακόμα και αν οι Ευρωπαίοι ‘εταίροι’ μας, δεν ακούσαν καμία πίεση σε μας, αυτές (οι αγορές) θα παρέμεναν και παραμένουν κλειστές ‘επ’ αόριστον’, θα χρεωκοπούσαμε και θα παραμέναμε εξαρτημένοι από την αλληλεγγύη των Ευρωπαίων!]

ΠΡΩΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη:

1. Από τα 370 δισεκ. Δημόσιου χρέους, τα 225, προέρχονται από δάνεια που έχουμε πάρει μόνο για να πληρώσουμε τους τόκους (όχι τα χρεολύσια) από το 1975 μέχρι σήμερα! Δηλαδή, το χρέος είναι ένα ‘τέρας’ (όπως το είχε χαρακτηρίσει ο Ανδρέας Παπανδρέου) που ‘αν δεν τισσαθευθεί, αυξάνεται και καταβροχθίζει’. Τα δάνεια αυτά ΔΕΝ ήταν τοκογλυφικά! Το 2004-2007 που ήμουνα αρμόδιος για το δανεισμό, δανειζόμασταν με 0,29% περισσότερο απ’ ότι η Γερμανία, και με ακριβώς το ίδιο κόστος με την Ιταλία!

2. Τα σπρέντ δανεισμού αντί να μειώνονται, έχουν ανέβει στις 1900 μονάδες βάσης που σημαίνει πως οι αγορές απαιτούν από την Ελλάδα να πλήρωσει για να δανεισθεί,  τουλάχιστον 19% παραπάνω απ’ ότι η Γερμανία για αντίστοιχες διάρκειες δανεισμού! Τα υψηλά αυτά σπρέντς σημαίνουν πως οι αγορές επιμένουν πως το ρίσκο χρεοκοπίας παραμένει εξαιρετικά υψηλό και συνεχίζουν να αρνούνται να μας δανείσουν! Αυτό δίνει και την δυνατότητα στους φορείς της ΕΕ να επαναγοράσουν μεγάλο μέρος του Δημοσίου χρέους μας ‘μισοτιμής’ με σκοπό να το διαγράψουν! [βλ. Παρακάτω]

3. Οι μήνες περνάνε και οι διεθνώς παραδεδεγμένοι Οίκοι Αξιολόγησης (Moody’s, Standard and Poor’s και Fitsch) μας έχουν κατατάξει βαθειά στη κατηγορία “junk”. Εμείς μεν μπορεί να τους θεωρούμε αναξιόπιστους, αλλά οι αγορές παρακολουθούν και αποδέχονται τις αξιολογήσεις τους.

4. Ο αδύναμος κρίκος του συστήματος είναι οι τράπεζες! Το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα νοσεί. Είναι σε δεινή κατάσταση... Οι ζημιές από τις επενδύσεις σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου σε πραγματικές ´τιμές ρευστοποίησης´ ανέρχονται σε πολλά δισεκ ευρώ. Τουλάχιστον το 15%+ των δανείων που έχουν χορηγήσει ΔΕΝ εξυπηρετούνται (και το ποσοστό αυτό θα χειροτερέψει με την όξυνση της κρίσης διεθνώς), ενώ αυτές δείχνουν   μόνο το 10% δεν εξυπηρετείται.

Παράλληλα, έχουν αποσυρθεί καταθέσεις που υπερβαίνουν τα 70 δις. Γί αυτό και προσφεύγουν συνεχώς και δανείζονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από την οποία και έχουν ήδη δανειστεί κολοσσιαία ποσά (ίσως και 80 δισεκ.) Δηλαδή τα ίδια κεφάλαιά τους έχουν εξανεμισθεί (ή καλύτερα εξαϋλωθεί).

Το Εληνικό Δημόσιο είναι και αυτό σε δεινή οικονομική κατάσταση και δεν μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου. Και οι διεθνείς αγορές είναι τόσο φοβισμένες που αμφιβάλλω αν σήμερα θα συμμετείχαν σε οποιαδήποτε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου. Είναι πιθανό να μην ´αγγίζανε´ τις Ελληνικές τράπεζες, έστω και σε πολύ χαμηλές τιμές....

Θα χρειαστεί η συνεχής παρέμβαση της ΕΚΤ και των άλλων Ευρωπαϊκών φορέων, μέσα όμως σε ένα ιδιαίτερα αντίξοο και αρνητικό πολιτικό περιβάλλον. Ο ‘αφελληνισμός’ του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι πλέον βέβαιος.

5. Σίγουρα η Ελλάδα δεν μπορούσε και δεν μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο. Με τεράστιο δημόσιο τομέα, με ελλείμματα, με δανεικά. Με τις τεράστιες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, με πόλεμο κατά της επιχειρηματικότητας και δημιουργικότητας! Και φυσικά οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι δεν θα ήθελαν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν νέα ελλείμματα. Πρέπει να δείξουμε ότι παραγματικά κάτι αλλάζουμε...

Χρειάζεται κινητοποίηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων, γιατί αλλοιώς, οι επιπτώσεις θα είναι ακόμα πιο βαριές για την παρούσα και τις μελλοντικές γενιές...

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

1. Πέρα από την ιδιαίτερα αρνητική διεθνή συγκυρία, να εντατικοποιήσουμε την προσπάθεια να δημιουργήσουμε πλεονάσματα στη δημόσια διαχείριση, -δηλαδή να ξοδεύουμε λίγο λιγότερα απ´ όσα εισπράττουμει- ώστε έτσι να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τους ξένους και τον δανεισμό... ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΥΡΑΓΟΣ, ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ, ΥΠΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ.
2. Να αντιληφθούμε πως οι ‘εταίροι’ μας δεν πρόκειται να μας δανείσουν για να μπορέσει η Κυβέρνηση να χαλαρώσει την προσπάθεια και να ρίξει χρήμα στην αγορά, μήπως και πάρει μπρός η οικονομία. Η οικονομία δεν θα πάρει μπρός αν δεν λυθεί το πρόβλημα της υπερχρέωσης, των ελλειμμάτων και της ανταγωνιστικότητας. Μια μηχανή που έχει ‘μπουκώσει’ δεν πρόκειται να πάρει μπρός αν απλά χύσεις απάνω της ένα κουβά βενζίνη!
3. Να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Στη δημιουργικότητά μας, στη φιλοπονία μας. Στην ιστορίας μας. Δεν μας αξίζει η θέση του ουραγού. Όταν ήμουν Γενικός Διευθυντής στην Σίτιμπανκ Ελλάδας, υπερείχαμε κατά πολύ από τη Σίτιμπανκ Φρανκφούρτης και Γερμανίας. Σε εργατικότητα, σε επιμέλεια, σε επινοήσεις, σε κερδοφορία. Και ας ήταν οι μισθοί μας χαμηλότεροι. Σταδιακά φτάσαμε πολύ κοντά τους. Δεν μπορεί συνέχεια να τσακωνόμαστε μεταξύ μας, όπως οι Βυζαντινοί λίγο πριν μας κατακτήσουν οι Τούρκοι!

ΟΙ Σκοπιανοί έστησαν άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη κεντρική τους πλατεία και δεν μπορέσαμε να αρθρώσουμε κιχ! Στο Αιγαίο δεν αποτολμάμε να καθορίσουμε τις ζώνες απολκειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης. Γιατί; Γιατί είμαστε οικονομικά αδύναμοι και εξαρτημένοι! Η Τουρκική Tubitak Sage κατασκεύασε και δοκίμασε με επιτυχία τον πρώτο της cruise missile, η  Turkish Technic κατασκευάξει κολοσσιαίο υπόστεγο και υπερμοντέρνες εγκατάστάσεις επισκευής αεροσκαφών, και εμείς με το ζόρι βρίσκουμε ανταλλακτικά για τα αμυντικά μας. Η νεολαία μας δεν έχει ήρωες. Στα ‘Νέα των 8’, στα σήριαλ, στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο, την πολιτική. Δεν έχουν ποιόν να θαυμάσουν, σε ποιόν να προσπαθήσουν να μοιάσουν!

4. Να εντατικοποιήσουμε την προσπάθεια για βελτίωση της παραγωγικότητας και για

προσέλκυση επενδύσεων... Όσο πιο λίγα παράγουμε, τόσο λιγότερο άνετα θα ζούμε. Η αύξηση της παραγωγής προέρχεται μόνο από τη βελτίωση της τεχνογνωσίας και τις επενδύσεις (και κατά δεύτερο λόγο από το να δουλεύουμε περισσότερο). Αν δεν βελτιώσουμε το επενδυτικό κλίμα και την ελκυστικότητα των επενδύσεων, θα μείνουμε κι’ άλλο πίσω! Με την αύξηση των επενδύσεων θα τονωθεί η οικονομική δραστηριότητα, η επιχειρηματικότητα (και η επιχειρηματικότητα των νέων και η «πράσινη» επιχειρηματικότητα), θα δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης, θα αναδείξουμε την ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ. Χωρίς επενδύσεις και ανάπτυξη δεν θα έχουμε τα έσοδα που θα στηρίξουν τον κοινωνικό ρόλο του κράτους.

4.  Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται μια νέα ‘νομιμοποίηση’. Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να πείσει ούτε τα δικά της στελέχη και τους βουλευτές της! Η νομιμοποίηση αυτή μπορεί να προέλθει:

        1. από εκλογές, ώστε όλοι (και οι άγανακτισμένοι’) να έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν και να γίνουν μέρος και της λύσης (αλλά και του προβλήματος)!!

        2. Από την κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών, ώστε να μην θεωρούν οι πολίτες πως οι πολιτικοί είναι πολίτες VIP κατηγορίας,

        3. Από μια μείωση των αποδοχών τους, χωρίς να είναι τόση που θα τους σπρώξει στην αγκαλιά έκνομης χρηματοδότησης,

         4. Από την δημοσιοποίηση-όχι απλά του ´πόθεν έσχες´ του κάθε υποψηφίου-, αλλά και των πλήρων φορολογικών δηλώσεών τους ΠΡΙΝ κατέβουν υποψήφιοι και εκλεγούν. Να κατατεθούν σήμερα και ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ! [Εγώ το έκανα ήδη, επίσημα στη Βουλή.]

        5. Αλλαγή του πολιτεύματος απο πρωθυπουργοκεντρική σε προεδρική δημοκρατία.

[*ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Για όσους ρωτήσουν "καλά, γιατί δεν τα έκανες εσύ όλα αυτά όταν ήσουν υφυπουργός",  η απάντηση είναι απλή:

1. Ακόμα και το 2004, που όλοι ήταν ´μες στη τρελή χαρά´, είχα εισηγηθεί στη Κυβέρνηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά και πως πρέπει να πάρουμε πιο δραστικά μέτρα για την ανάταξη της οικονομίας (οι Επιστολές αυτές -του 2004, 2005, 2008, κλπ- έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας. Αν και στις αγορεύσεις μου στη Βουλή τα είχα επισημάνει, δεν έδωσαι στη δημοσιότητα τις Επιστολές αυτές, να μην κάνω ζημιά στην πατρίδα μας. Δεν έκανα αυτά που έκανε η σημερινή Κυβέρνηση που κατηγόρησε πως η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη χώρα, πως λεφτά υπάρχουν αλλά τα κρύβουν, πως είμαστε σαν τον Τιτανικό, και πως τα στοιχεία που έδινε στην ΕΕ ο τελευταίος Υπουργός Οικονομικών της ΝΔ για το 2009 ήταν πλαστά. Αν και η Χώρα μας αντιμετώπιζε μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα, πως να μην το βάλλουν στα πόδια οι δανειστές μας, όταν η ίδια η νέα Κυβέρνηση πολιτεύτηκε με αυτό τον τρόπο;)

2. Οι ‘Υφυπουργοί, δεν συμμετείχαν ούτε στα Υπουργικά Συμβούλια, ούτε στη Κυβερνητική Επιτροπή, ούτε είχαν το δικαίωμα της νομοθετικής πρωτοβουλίας!

3. Και όχι μόνο. Όσο ήμουν στο Γενικό Λογιστήριο, κατεβάσαμε το έλλειμμα από 8,1% του ΑΕΠ το 2004, στο 3,2% το 2007. Τον Σεπτέμβριο του 2007 ‘μετατέθηκα’ στο Υπουργείο Εξωτερικών...

4. Επειδή έβλεπα τις επερχόμενες δυσχέρειες, υιοθετήσαμε τη στρατηγική της δραστικής επιμήκυνσης της μέσης διάρκειας του χρέους. Δανειστήκαμε για 20-ετείς και για πρώτη φορά στην ιστορία της Πατρίδας μας για 30-ετείς και 50-ετείς διάρκειες.... Και ξέρετε με τι κόστος; Μόνο 29 μονάδες βάσης, δηλαδή 0,29% πάνω από το αντίστοιχο κόστος δανεισμού της Γερμανίας!! Όχι 30% παραπάνω όπως απαιτούν οι αγορές σήμερα..... Γί αυτά τα δάνεια, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ‘με τρέλλαναν’ στις Επερωτήσεις στη Βουλή, διότι, τάχα, αν δανειζόμασταν μόνο για διάρκειες 1- ή 2-ετών, το επιτόκιο θα ήταν 0,20% φθηνότερο! Αν είχαμε ακολουθήσει τις ανοησίες τους σήμερα θα μας κόστιζε η αναπλήρωση των δανείων αυτών 30% παραπάνω....Για πλήρη απολογισμό του έργου μου στο www.petrosdoukas.gr . Με ελάχιστες εξαιρέσεις, την επερχόμενη κρίση δεν την προέβλεψε ούτε η Wall Street, ούτε τα golden boys, ούτε η Ευρ. Κεντρ. Τράπεζα (που αύξανε τα προεξοφλητικά της επιτόκια όταν είχε ήδη αρχίσει η κατάρρευση), ούτε η ΕΕ.] 

ΤΙ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

Δυστυχώς πολλά: ουρές στα γκισέ των τραπεζών για ανάληψη των καταθέσεων (και φυσικά αδυναμία των τραπεζών να ανταποκριθούν), πάγωμα των καταθέσεων, πτώχευση τραπεζών, κατάρρευση κάθε πίστωσης (όλες οι πληρωμές θα έπρεπε να γίνονται με μετρητά), ουρές στα βενζινάδικα διότι θα υπήρχε αδυναμία προμήθειας πετρελαίου), αποδιοργάνωση της ήδη αναποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, καθυστερήσεις σε όλες τις πληρωμές, κατάρρευση στο Χρηματιστήριο, κλείσιμο επιχειρήσεων και καταστημάτων με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς, μεγαλύτερη κατάρρεσυση της αξίας των ομολόγων του Δημοσίου, κλπ!

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ

Η συζήτηση για επάνοδο στη δραχμή είναι αδιανότητη και αυτοκαταστροφική για τη Πατρίδα μας.

1. Θα αποτελούσε αποδοχή ότι εμείς οι Έλληνες αποτύχαμε πλήρως, ότι είμαστε ανίκανοι να ανταγωνισθούμε και πέφτουμε στη Γ’ Εθνική Ευρώπης.
2. Η ‘Νέα Δραχμή’, αναγκαστικά θα ήταν εξαιρετικά υποτιμημέμη για να μπορούσε να βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών. Αλλά ποτέ η υποτίμηση δεν είχε ουσιαστικά μεσο-πρόθεσμα αποτελέσματα. Οδηγούσε σε φαύλο κύκλο πληθωρισμού, πολύ υψηλά επιτόκια, φόβο για νέα υποτίμηση, έξοδο κεφαλαίων και τελικά σε νέα υποτίμηση.
3. Το τεράστιο χρέος μας σε ευρώ θα έπρεπε να αποπληρωθεί με υποτιμημένες δραχμές. Σαν συνέπεια το χρέος μας θα ανέβαινε τουλάχιστον στο 250% του ΑΕΠ!
4. Όλοι οι πολίτες που είχαν καταθέσεις και επενδύσεις στη χώρα μας θα κοίταζαν να αποφύγουν τις ζημιές από την επάνοδο στη Δραχμή και θα έβγαζαν έγκαιρα τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα την άμεση κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και της οικονομικής δραστηριότητας!
5. Αλλά ούτε θα συνέφερε και τους Ευρωπαίους! ΗΔΗ ΕΧΟΥΝ ΛΟΥΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ! Αντίθετα, θα προκαλούσε νέες εντάσεις η διαπίστωση ότι η ΕΕ είναι ανίκανη να λύσει το πρόβλημα ακόμα και μιας μικρής χώρας, ότι έπονται και άλλα κράτη, κλπ. Δηλαδή θα επέτεινε την αστάθεια των αγορών, την εσωστρέφεια, και θα αμφισβητούσε ευθέως την συγκρότηση όλου του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος.! {Και φυσικά θα ίσχυε ο ‘Νόμος του Γκρέσαμ’ (που όμως πρώτος είχε συλλάβει ο Αριστοφάνης στους Βατράχους στ.718-737), όπου όλοι θα προσπαθήσουν να ‘ξεφορτωθούν’ τις δραχμές και να ‘αποθηκεύσουν’ τα ευρώ.}

Πρέπει να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Μπορούμε!