Θεσσαλονίκη 2011 … Δεύτερη χρονιά ΔΝΤ …Έτσι μας κατάντησαν ΦΩΤΟ
Στη θέα της φωτογραφικής μηχανής κρύβει το πρόσωπό τουκαι μου φωνάζει «Δεν ήμουν έτσι …Δεν θέλω να με δουντα παιδιά μου». Ο καλοντυμένος με το σακάκι και τηγραβάτα κύριος, ψάχνει "σα κύριος" στα σκουπίδια για ένα κομμάτι ψωμί.
"Έτσι μας καταντήσανε παλικάρι μου" μου λέει...
Το σκηνικό επαναλαμβάνεται κάθε μέρα. Η ώρα κοντεύει τρεις.
Οι πωλητές στη λαϊκή μαζεύουν σιγά σιγά τους πάγκους και μαζί
με αυτούς ό,τι δεν κατάφεραν να πουλήσουν. Στην απέναντι γωνίαπιάνει το μάτι μου έναν ψιλόλιγνο κοστουμαρισμένο άνδρα κοντάστα 70. Σκυμμένος πίσω από το φορτηγό κρατά μία σακούλα καιρίχνει γρήγορα γρήγορα μέσα, ότι φύρα έχει πετάξει ο παραγωγός.
Κάθε φορά στην "παρέα" προστίθενται και νέα προϊόντα
Ξέρουν τι ώρα περνά το απορριμματοφόρο του δήμου και τρέχουννα προλάβουν πριν από αυτό να μαζέψουν ντομάτες,μελιτζάνες κανένα φρούτο, οτιδήποτε μπορεί να έχει θέσηστο μεσημεριανό τραπέζι. 
"Κάθε βδομάδα βλέπουμε και καινούργια άτομα» μου λέει
ένας παραγωγός «Μαζεύουν μια ντομάτα , ένα ροδάκινο … όλα τα προϊόντα που αφήνουμε εμείς στο πεζοδρόμιο, ντομάτες,αγγούρια, μελιτζάνες, τα παίρνουν. Τους δίνουμε και εμείς ό,τιπερισσεύει» - αναφέρει.Λίγο πιο πέρα βλέπω δυο ανήλικα αγόρια. Κοκαλιάρικα. είναι δενείναι 8 χρονών. Τον κοιτούν στα μάτια και τον ρωτούν "υπάρχεικάτι για εμάς θείο;" και εκείνος γεμίζει αμέσως τη σακούλα με λίγεςντομάτες και ένα καρπόύζι «... Όταν δεν υπάρχουν λεφτά αυτάγίνονται» γυρίζει και μου λέει. Το στομάχι μου έχει γίνει κόμπος.
Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.