ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ / ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΗ

Ως ενεργός, ενσυνείδητος και ανταποκρινόμενος στις παροτρύνσεις του συντάγματος της Ελλάδος και στην κλήση της πατρίδος προς κάθε πολίτη από ανέκαθεν για την διατήρηση της Ελευθερίας και της ποιότητας ζωής, βρίσκομαι στην δυσάρεστη αλλά απαραίτητη θέση να ασκήσω το ιερό καθήκον κάθε Έλληνα και να προστατέψω την πατρίδα μου, τους συμπολίτες μου, τις μέλλουσες γενιές και τον εαυτό μου από την συνεχή, καταιγιστική και μαθηματικά αυξανόμενη τάση καταστροφής του υλικού και ανθρωπίνου δυναμικού της χώρας μας η οποία τεκμηριωμένα και αποδεδειγμένα συντελείται από τουλάχιστον το 1983 και  μετά σε έξαρση.

Παρακάτω αναγκάζομαι να καταμετρήσω τις αποδείξεις καταστροφικής και εγκληματικής κακοδιαχείρισης και κακονομίας εις βάρος της Ελλάδος κατ' αρχάς και γενικά και εις βάρος του έλληνα πολίτη κατά δεύτερον και κατά μονάδα :

ΠΡΟΣ :..

 προς τους κατά το σύνταγμα

  της Ελλάδος αρμοστές, υπευθύνους και

              υπόλογους προς τον Έλληνα πολίτη

              εκτελεστές και διαχειριστές του Ελληνικού

              κράτους :

             1. Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας

             2.  Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβερνήσεως

             3.  Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου

             4.  Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου .

             5.  Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας

             6. Εισαγγελέα .........

7.      Πρόεδρο Κοινοβουλίου Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΑΠΟ :  1.  Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου

                   Εκπαιδευτική Ψυχολόγος

                   Ελπίδος 29, Ν. Ηράκλειο

                   141 21 Αθήνα, ΕΛΛΑΔΑ

2.      Τάνυα - Μαρία Γεριτσίδου

Εκδότρια

                   Ελπίδος 29, Ν. Ηράκλειο

                   141 21 Αθήνα, ΕΛΛΑΔΑ

                                            

 Δευτέρα  26  Μαΐου 2008

      ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ / ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

                              ΚΑΙ

                                                             ΑΙΤΗΣΗ

                                                       

Ως ενεργός, ενσυνείδητος και ανταποκρινόμενος στις παροτρύνσεις του συντάγματος της Ελλάδος και στην κλήση της πατρίδος προς κάθε πολίτη από ανέκαθεν για την διατήρηση της Ελευθερίας και της ποιότητας ζωής, βρίσκομαι στην δυσάρεστη αλλά απαραίτητη θέση να ασκήσω το ιερό καθήκον κάθε Έλληνα και να προστατέψω την πατρίδα μου, τους συμπολίτες μου, τις μέλλουσες γενιές και τον εαυτό μου από την συνεχή, καταιγιστική και μαθηματικά αυξανόμενη τάση καταστροφής του υλικού και ανθρωπίνου δυναμικού της χώρας μας η οποία τεκμηριωμένα και αποδεδειγμένα συντελείται από τουλάχιστον το 1983 και  μετά σε έξαρση.

Παρακάτω αναγκάζομαι να καταμετρήσω τις αποδείξεις καταστροφικής και εγκληματικής κακοδιαχείρισης και κακονομίας εις βάρος της Ελλάδος κατ' αρχάς και γενικά και εις βάρος του έλληνα πολίτη κατά δεύτερον και κατά μονάδα :

1. σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής :

α.   επετράπη η οικονομική ταπείνωση και υποδούλωση της χώρας μας με συνεχή ανεξέλεγκτο δανεισμό και διασυρμό σε διαφόρου τύπου διακρατικά δικαστήρια χωρίς την επαρκή και ουσιαστική ενημέρωση του πολίτη μέσω οδών προσιτών προς αυτόν σε μορφή επικοινωνίας ξεκάθαρη και κατανοητή με αρκετές επαναλήψεις για την εξασφάλιση τουλάχιστον του 90% του πληθυσμού.             

Επιπλέον, ενεργή προσπάθεια ενημέρωσης του, με ιδία πρωτοβουλία του  πολίτη, από το κράτος μαστίζεται από συνεχείς αρνήσεις πληροφόρησης και δήλωσης αγνοίας των πληροφοριών, που ο πολίτης δικαιούται και υποχρεούται να γνωρίζει, από όλους τους λειτουργούς της κρατικής μηχανής.

β.  γίνεται επιτρεπτό από φορείς άλλων χωρών να δυσφημίζουν διεθνώς και εθνικώς την χώρα μας, την κουλτούρα μας, τον πολιτισμό μας και το προφίλ μας ως πολίτες της Ελλάδος και του κόσμου γενικότερα.  

Με λύπη μου επισημαίνω ότι η πληροφόρηση επ' αυτών των συκοφαντικών και δυσφημιστικών ενεργειών ενάντια στο Έθνος μας και στην ταυτότητα μας  επικοινωνείται και πληροφορείται στον πολίτη επαρκώς και επανειλημμένως με ακριβώς τον τρόπο και την μέθοδο που αναφέρω στο 1 .α ότι θα έπρεπε να ακολουθείται  για την ενημέρωση του πολίτη για κρατικά / διακρατικά θέματα ζωτικής κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής σημασίας που αποφασίζονται και καθορίζουν την ζωή του ερήμην του καθημερινά ( όπως αναφέρονται στο 1α,1δ του παρόντος κ.λ.π. ).

γ. όχι μόνο γίνεται επιτρεπτό και επιβάλλεται στην χώρα μας γενικά και στον Έλληνα πολίτη ειδικότερα η καταπάτηση Εθνικών μας δικαιωμάτων και κεκτημένων αλλά και εκβιαζόμαστε και στα δύο αυτά επίπεδα να συναινέσουμε σε στρέβλωση, χάλκευση, αγνόηση της προσωπικής μας αλλά και παγκόσμιας ιστορίας υπό απειλές  και εκφοβισμούς που δεν τιμούν την προσωπικότητα μας ως Έθνος.

Και αυτό επίσης επικοινωνείται επαρκέστατα στους πολίτες χωρίς όμως την  σωστή τους ενημέρωση για τις απώλειες που θα έχουν σε οικονομικό, εδαφικό και προσωπικό επίπεδο ακολουθώντας αλυτρωτικές και προδοτικές προς την Ελλάδα τακτικές.

δ. παγκόσμιοι θεσμοί στους οποίους η Ελλάδα ως Έθνος και κράτος καλείται να προσυπογράψει και πρωτοστατήσει επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται από τρίτους ως πολιτική έκφραση ή εκβιαστική δύναμη, εμπλέκοντας έτσι την χώρα μας και παρουσιάζοντας την ως συναινετική σε πολιτικές που αφορούν κράτη και περιοχές για τις οποίες δεν έχουμε ή δεν μας έχει πληροφορηθεί αρκετό υλικό ώστε να λάβουμε θέση.

Με αυτού του είδους την διαχείριση το κράτος έχει μεταβληθεί από την

προστατευτική και εγγυητική αρχή της αξιοπρέπειας, των θεμελιωδών

 ελευθεριών  και των αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη

σε αρχή παραγνώρισης, περιφρόνησης, άρνησης και καταπάτησης των

 ελευθεριών, των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του Έλληνα

πολίτη γεγονός το οποίο αποτελεί ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ

                  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ

                  ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.

2. σχετικά με την εσωτερική πολιτική και ειδικότερα την οικονομία :

α.  αποδεδειγμένα η οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε και

ακολουθείται από το 1983 είναι άκρως ακατάλληλη και καταστροφική

 για τον Έλληνα πολίτη και ενάντια στους στόχους που η εκάστοτε

 εκτελεστική αρχή αναλαμβάνει να υπηρετήσει και να πετύχει σύμφωνα

 με το σύνταγμα και τους κανόνες της δημοκρατίας. Πιο συγκεκριμένα,

 κατά συρροήν  ο εθνικός προϋπολογισμός είναι εσφαλμένος,

 παρουσιάζει έλλειμμα και αδυναμία κάλυψης των ονομαστικών ( πόσο

 μάλλον των ουσιαστικών αναγκών ) του πολίτη. Επιπλέον, ακόμα και

 αυτός ο προϋπολογισμός καταπατείται και δεν ακολουθείται.

                  β. Επικοινωνείται συνεχώς στον πολίτη ότι οι παροχές, επιδοτήσεις,

    συντάξεις, και άλλες κοινωνικές ανάγκες τις οποίες το κράτος έχει

    αναλάβει να διατηρεί, ικανοποιεί και εκτελεί για τον πολίτη

    περικόπτονται, απαλείφονται, αδρανοποιούνται ή καθιστούνται

    ανεπαρκείς να καλύψουν τις ανάγκες του πολίτη για τις οποίες

    θεσμοθετήθηκαν.

    Ο πολίτης όμως καλείται αν και δεν πρόκειται να λάβει τις παροχές

    για τις οποίες έχει συμφωνήσει με το κράτος σύμφωνα με το

    σύνταγμα και τον νόμο να συνεισφέρει οικονομικώς, να συνεχίσει να

    συνεισφέρει όλο και αυξανόμενες εισφορές υπό την απειλή της

     εχθρότητος του κράτους προς αυτόν προσωπικά.

    Με αυτού του είδους την διαχείριση το κράτος έχει μεταβληθεί από

   προστατευτική και εξυπηρετική αρχή σε αρχή κατοχής, τρομοκρατίας,

   και φεουδαρχισμού μετατρέποντας τον Έλληνα πολίτη σε σέρφο

   υποτελή γεγονός το οποίο αποτελεί ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ

   ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ

     ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ .

γ. Επιβάλλεται οικονομικός και κοινωνικός ρατσισμός μέσω της

   διαχείρισης των πόρων και της μισθοδοσίας τόσο στον δημόσιο όσο και

   στον ιδιωτικό τομέα με την απαράδεκτα μεγάλη και αδικαιολόγητη

   διαφορά στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις αμοιβές των

   κρατικών συνεργατών, την αυθαίρετη επιλογή επιδόσεως κινήτρων

   μέσω επιχορηγήσεων και άλλων οικονομικών βοηθημάτων μονομερώς

  και όχι καθ' ολοκληρίαν σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες που την

   επιζητούν.  Αυτό το είδος αυθαίρετης διαφορικής μεταχείρισης

   ανάμεσα στους πολίτες υπονομεύει την κρατική ευημερία και την

   συνοχή των πολιτών, οδηγεί σε οικονομικό μαρασμό των πολλών και

   οικονομικό υδροκεφαλισμό των λίγων γεγονός που στρέφει πολίτη

   ενάντια σε πολίτη.

   Ο χειρισμός αυτός από την εκτελεστική αλλά και

   νομοθετική αρχή του κράτους καθιστά κατάφωρη παραβίαση και

                     καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων .

3. σχετικά με την εκπαιδευτική πολιτική :

α.  σπαταλείται ανθρώπινο και οικονομικό δυναμικό με κακοδιαχείριση, κακοδιοίκηση, υπέρ ή υποαπασχόληση, ανεπαρκή και παραπλανητική επιμόρφωση του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού.

 Αυτό αποδεικνύεται από τις συνεχείς αποτυχίες του αντίστοιχου υπουργείου να ανταποκριθεί και να καλύψει τις ανάγκες γονέων, κηδεμόνων και σπουδαστών – μαθητών καθώς και ανύπαρκτη υποστήριξη των εκπαιδευτικών στο έργο τους ακόμα και όταν εκείνοι ενεργά την επιζητούν.

β. Επιβαρύνεται υπέρογκα ο Έλληνας πολίτης αφού μέσα από την μεθοδολογία και τις πρακτικές της δημόσιας εκπαίδευσης παροτρύνεται να εκπαιδευθεί επί πληρωμή σε άλλους φορείς εφόσον η δημόσια εκπαίδευση που τυπικά παρέχεται δωρεάν λειτουργεί μόνο ως βαθμολογικός και ελεγκτικός μηχανισμός.

Με τον τρόπο αυτό επιβάλλεται εκπαιδευτικός ρατσισμός μέσω της δυνατότητας χρηματικής επένδυσης προσωπικά από τον πολίτη ο οποίος ήδη μέσω φόρων έχει πληρώσει για την επιδότηση της δωρεάν εκπαίδευσης αλλά και μέσω άκρως αντιπαιδαγωγικών πολιτικών προς ειδικά υποσύνολα του πληθυσμού ο οποίος φοιτά στα δημόσια εκπαιδευτήρια και πανεπιστήμια.

Αυτού του είδους η πολιτική εκπαιδευτικού ρατσισμού και προσωποληψίας καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

γ. Με όλη την άδικη και αυθαίρετη πολιτική γίνεται επιτρεπτό η διεθνής μας φήμη σε επίπεδο ακαδημαϊκό και πανεπιστημιακό να είναι κάτω του μετρίου, αναγκάζοντας έτσι αλλοδαπά πανεπιστήμια να ζητούν επιπλέον διαπιστευτήρια από τους σπουδαστές μας, οι οποίοι όμως ως Έλληνες πολίτες σε προσωπικό επίπεδο και όχι εκπαιδευτικό χαίρουν άκρας εκτίμησης ως ευφυείς εν δυνάμει επιστήμονες.  

Αυτό καθιστά κατασπατάληση και κακοδιαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού της χώρας μας το οποίο διοχετεύεται και συνεπώς ευεργετεί χώρες του εξωτερικού και όχι την χώρα και τους πολίτες που οικονομικά συνεισέφεραν αδρά σε ένα  εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα έπρεπε να διοχετεύει μορφωμένο ανθρώπινο δυναμικό στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό.

δ. Απόρροια του παραπάνω γεγονότος είναι η κοινωνική απαξίωση και

κακοποίηση των σπουδαστών / φοιτητών που παραμένουν στο εσωτερικό

 με συνεχείς διαγωνισμούς οι οποίοι ακυρώνουν τα πτυχία τα οποία τους

έχουν απονεμηθεί στο παρελθόν από τον ίδιο φορέα ( από το απολυτήριο

 λυκείου μέχρι και το διδακτορικό ), απαιτούν πρόσθετη οικονομική

 επιβάρυνση και σπανίως αποφέρουν αυτό το οποίο υπόσχονται ακόμα και

 στους επιτυχόντες απαξιώνοντας έτσι όλη την προσπάθεια και οδηγώντας

τα άτομα αυτά στην πελατειακή και παράνομη σχέση με άλλους φορείς

και αντιπροσώπους των.

Αυτό καθιστά κατάφωρη παραβίαση και

καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

4. σχετικά με το κράτος πρόνοιας :

α. κατά συρροή και με μαθηματική εξέλιξη αθετούνται κοινωνικά συμβόλαια που η εκτελεστική και νομοθετική αρχή του κράτους έχει επιφορτισθεί να τιμά, να διατηρεί και να προασπίζει με την μορφή της κοινωνικής ασφάλισης, των εργασιακών συνθηκών, του επιπέδου διαβίωσης, της ποιότητας ζωής όσον αφορά την πολιτιστική παιδεία και  έκθεση του πολίτη σε αυτή μέσω των Μ.Μ.Ε. και των τεχνών. Συγκεκριμένα, τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία αποτελούν περιουσία και εξασφάλιση του λαού μετά από μακροχρόνια εργασία και υψηλές εισφορές, δηλώνουν πτώχευση και εκποιούνται ή συγχωνεύονται υπεξαιρώντας έτσι τα κεφάλαια του Έλληνα πολίτη τα οποία με εμπιστοσύνη συνεισέφερε καθ’ όλη την εργασιακή του ζωή.

 Έχοντας τηρήσει το δικό του μέρος του συμβολαίου με το κράτος ο πολίτης βρίσκεται ληστευμένος, ανυπεράσπιστος, ανεξασφάλιστος και με τον φεουδαρχικό τρόπο που περιγράφεται στην παράγραφο 2.β απαιτείται από αυτόν να συνεχίσει να επιδοτεί ως κεφαλικό φόρο της Τουρκοκρατίας ασφάλιστρα που δεν θα του επιστραφούν ποτέ ούτε σε χρήμα ούτε σε είδος.

      Αυτό καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του

     συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και

     κατάφωρη παραβίαση συμβολαίου η οποία στον κόσμο της

ελεύθερης επιχείρησης και κεφαλαίου τιμωρείται με ρήτρα

 επιστροφής όλης της επένδυση του βλαπτομένου

συμβαλλομένου καθώς και περαιτέρω αποζημίωση για

διαφυγόντα κέρδη και βλάβη του έννομου συμφέροντος του.

β. Ο Έλληνας πολίτης διάγει σε κατάσταση τρομοκρατίας και απαξίωσης σε σχέση με την υγεία του, καθότι η δημόσια υγεία την οποία όλοι χρηματοδοτούμε τελεί εν πλήρη αποσύνθεση :  το προσωπικό είναι ανεπαρκώς κατανεμημένο σε όλη την Ελλάδα, ανεπαρκώς αμειβόμενο, και καλούμενο να δράσει με ανεπαρκείς εξοπλισμούς και υποστήριξη. Αυτό μειώνει δραματικά την απόδοση και την ποιότητα του ανθρωπίνου δυναμικού όσον αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας ωθώντας το δυναμικό αυτό σε ανάρμοστη και πολλές φορές έκνομη συμπεριφορά είτε λόγω συνθηκών είτε λόγω απελπισίας.  

Αυτό πάλι καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο του προσωπικού της δημόσιας υγείας όσο και του πολίτη ο οποίος είναι αποδέκτης αυτής.

Αυτό ωθεί τον πολίτη σε περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση πολλαπλών ειδών και τρόπων το οποίο συνιστά δημιουργία διαφυγόντων κερδών και μείωση της ποιότητας ζωής του πολίτη γεγονός το οποίο τιμωρείται από τον νόμο.

γ. Δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφελείας οι οποίες έχουν δημιουργηθεί, χτιστεί και εδραιωθεί με δημόσιο χρήμα το οποίο ανήκει στον φορολογούμενο Έλληνα πολίτη έχουν μετατραπεί από κοινωφελής όπως δηλώνει το όνομα τους σε κερδοσκοπικές για λογαριασμό ιδιωτών και πολυεθνικών επιχειρήσεων ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ.

 Επίσης έχουν γίνει φοροεισπραχτικοί φορείς οι οποίοι τοποθετούν τον Έλληνα πολίτη  σε θέση εκβιαζόμενου να χρηματοδοτήσει  εκτός της παροχής της εκάστοτε ΔΕΚΟ και άλλες δραστηριότητες είτε τις χρησιμοποιεί είτε όχι.

Αυτό καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και περίπτωση υπεξαίρεσης και ανάρμοστης διαχείρισης ξένης περιουσίας το οποίο τιμωρείται από τον νόμο.

δ. Κρατικές κατασκευές κοινής ωφελείας όπως δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, κλπ. εξορύξεις, μορφολογικές κατασκευές, γήπεδα, πάρκα, κήποι, μουσεία, αρχαιολογικές περιοχές και αξιοθέατα, παντός είδους εγκαταστάσεις  εκποιούνται και παραδίδονται σε ιδιώτες και άλλα νομικά και διακρατικά πρόσωπα για προσωπική τους κερδοσκοπία και αύξηση δύναμης σε βάρος του Έλληνα πολίτη ο οποίος τίθεται σε κατάσταση ομηρίας και από ελεύθερο μέλος ελεύθερου έθνους σε ελεύθερο κράτος βρίσκεται ανελεύθερος, υπόλογος  και εξαρτώμενος για τις πρωτεύουσες βασικές του ανάγκες σε αλλότρια συμφέροντα ιδιωτικά ή αλλοεθνή.

Αυτό καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και δόλια υπεξαίρεση της ελευθερίας και του δικαιώματος της ελεύθερης επιλογής προσωπικά και οικονομικά έγκλημα το οποίο τιμωρείται από τον νόμο.

5. σχετικά με την διαχείριση ασφαλείας του κράτους :

α. Ο Έλληνας πολίτης τελεί υπό κράτος τρόμου σχετικά με την ακεραιότητα της περιουσίας του, της οικογενείας του και του ατόμου του καθώς και σχετικά με την ασφάλεια της ίδιας του της ζωής. Επανειλημμένως γίνεται αναφορά της ανεπάρκειας προσωπικού της Ελληνικής αστυνομίας το οποίο συνεπάγεται αδυναμία κάλυψης και προστασίας των ατόμων και των περιουσιών των Ελλήνων πολιτών σε όλες τις περιοχές.

 Το ανθρώπινο δυναμικό της ΕΛΑΣ ολιγάριθμο όσο είναι μαστίζεται από έλλειψη σωστής εκπαίδευσης και υποστήριξης έτσι ώστε και δεν είναι ικανό να προστατέψει αποτελεσματικά τον πολίτη ενάντια σε κακοποιά στοιχεία και ταυτόχρονα εκτίθεται και το ίδιο σε κίνδυνο που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και που τιμωρείται για αυτήν του την ανεπάρκεια για την οποία οφείλεται η κρατική εκπαίδευση και ο εφαρμοζόμενος σχεδιασμός. Αυτό καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο του Έλληνα πολίτη όσο και του αστυνομικού οργάνου που παρεμποδίζεται στο λειτούργημα του από την ίδια την πολιτειακή οργάνωση η οποία έχει χρέος να το προετοιμάσει υπέρεπαρκώς για το άκρως σημαντικό έργο του, γεγονός που καθιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που τιμωρείται από τον νόμο.

β. Σχετικά με την εθνική μας ασφάλεια σε εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο ο στρατός της Ελλάδος ο οποίος δεν είναι μισθοφορικός αλλά αποτελεί ανιδιοτελή συνεισφορά ανθρωπίνου δυναμικού από κάθε ελληνική οικογένεια και που έχει αναχθεί σε αίσθηση εθνικού χρέους κακοποιείται σε όλα τα επίπεδα από την κακή / ανύπαρκτη εκπαίδευση, την έλλειψη ασφάλειας κατά την διάρκεια της θητείας / εκπαιδεύσεως εν καιρώ ειρήνης καθώς και την παντελή έλλειψη ενδυναμώσεως του εθνικού φρονήματος και αυτοπεποίθησης ενός στρατού που ιστορικά έχει υπάρξει από τους πιο νικηφόρους στην σύγχρονη ιστορία.

Ο Έλληνας στρατιώτης εκτελεί την θητεία του χωρίς να μάθει ούτε τα βασικά τα οποία πρέπει να γνωρίζει ένας ένοπλος στρατιώτης και χωρίς να συμμετάσχει σε καμία δραστηριότητα που να δείξει την χρησιμότητα και δύναμη του ελληνικού στρατού, όπως π.χ. την επέμβαση του σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης ή την συμβολή του στην κατασκευή έργων ή παροχή άλλων υπηρεσιών  σε περιοχές φτωχές ή σε περιπτώσεις που ο πολίτης δεν μπορεί ή δεν χρειάζεται να επιβαρυνθεί άλλο οικονομικά.

Ο Έλληνας στρατιώτης δεν προστατεύεται καθόλου από το κράτος είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου και ουδόλως τιμάται ή αναγνωρίζεται η προσωπική του προσφορά ή αυτή της οικογενείας του η οποία τον ανέθρεψε.

Σε περίπτωση θανάτου του κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του και εκτέλεσης των καθηκόντων του δεν αναγνωρίζεται η θυσία του με τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται και να προστατεύεται η οικογένεια που στο πρόσωπο του πλήρωσε τον ύστατο φόρο, ούτε η υστεροφημία του ονόματος του.

Σε περίπτωση θανάτου του λόγω τακτικού λάθους ή άλλης ελλείψεως ή κακής επιλογής που οδήγησε στον θάνατο ή την αναπηρία του στρατιώτη αυτού ουδέποτε αποδίδονται ευθύνες στους υπαιτίους και αποζημίωση στους πληγέντες και στο κοινωνικό σύνολο το οποίο  στο πρόσωπο της απώλειας του στρατιώτη τούτου βλάπτεται διότι αποδυναμώνεται.

Αυτό καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη και του Έλληνα στρατιώτη γεγονός πουαποτελεί εθνικό έγκλημα και τιμωρείται από τον νόμο.

6. σχετικά με την δικαιοσύνη :

α. η δικαιοσύνη του κράτους η οποία διέπεται από νόμους παρακωλύεται και καθίσταται δυσχερής στην απόδοση της λόγω της υπερτροφικής, συγκεχυμένης, αλληλοαναιρούμενης και χαοτικής υπερπαραγωγής πλέον των χιλίων νόμων και νομολογιών, διατάξεων και τροποποιήσεων / τροπολογιών.

Αυτό καθιστά αδύνατο στον απλό Έλληνα πολίτη αλλά και στον νομικό να είναι επαρκώς ενημερωμένος για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του, γεγονός που σημαίνει ότι είναι ανίκανος υπό αυτές τις συνθήκες να υπερασπίσει τον εαυτό του ή τον συμπολίτη του αλλά και να ελέγξει την νομιμότητα των αποφάσεων και της πορείας του ιδίου, των συμπολιτών του, του κράτους και των εκάστοτε εκτελεστικών οργάνων.

                  Έτσι ο Έλληνας πολίτης τεχνητά εξαναγκάζεται να είναι συνεχώς

                  υπόλογος στην δικαιοσύνη αντί να είναι ο φορέας της.

β. Το ανθρώπινο δυναμικό το οποίο επανδρώνει τις θέσεις των λειτουργών της δικαιοσύνης τελούν υπό κράτος ανασφάλειας, ημιμάθειας, πελατειακών σχέσεων και εκφοβισμού λόγω της χαμηλής προάσπισης του από τους κρατικούς φορείς και τους πολίτες καθιστώντας τοαδύνατο να είναι ανυπέρβλητο και ανεξάρτητο. 

Ενώ θα έπρεπε το δυναμικό αυτό να προστατεύεται και να εκπαιδεύεται ώστε να μπορεί και το ίδιο να προστατεύει και να εκπαιδεύει διάγει υπό των ιδίων συνθηκών που έχουν περιγραφεί για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους.

γ.  Οι ελεύθεροι επαγγελματίες νομικοί τελούν ακόμα περισσότερο υπό το κράτος τρόμου στο οποίο έχει εκπέσει να είναι συνώνυμη η δικαιοσύνη και λόγω των διαφόρων εκφοβιστικών τακτικών οι οποίες ασκούνται εις βάρος τους παρεμποδίζονται να υπηρετήσουν στο μέγιστο των δυνάμεων τους το συμφέρον του Έλληνα πολίτη αλλά και να συνεισφέρουν στην εκτέλεση του γράμματος του νόμου.

Αντιθέτως υποκύπτουν στο καθεστώς ενός άγραφου νόμου τρομοκρατίας. Συνεπώς από τα παραπάνω σημεία προκύπτει ότι παρόλη την υπερπληθώρα νόμων και νομολογιών και την ύπαρξη επαγγελματιών και δημοσίων λειτουργών επιφορτισμένων με την εκτέλεση των ο Έλληνας πολίτης ζεί σε ένα ΚΡΑΤΟΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΜΟΝΟΣ  ΝΟΜΟΣ  ΠΟΥ  ΙΣΧΥΕΙ  ΕΙΝΑΙ  ΑΥΤΟΣ  ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ.

Αυτό καθιστά κατάφωρη παραβίαση και καταπάτηση του συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τιμωρείται από τον νόμο.

7. ΣΥΝΕΠΩΣ : με τις παραπάνω πολιτικές και τακτικές οι οποίες πρωτοφανώς και αδικαιολογήτως παραβιάζουν όχι μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα που το Ελληνικό κράτος έχει δεσμευτεί να προστατεύει και να διατηρεί αλλά και όλες τις υποχρεώσεις που το κράτος έχει προς την ευημερία και προστασία του πολίτη Ο ΕΛΛΗΝΑΣ  ΠΟΛΙΤΗΣ  ΕΧΕΙ  ΛΗΣΤΕΥΘΕΙ  ΑΠΟ ΤΗΝ  ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ  ΝΑ  ΕΧΕΙ  ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΑ  ΜΕΛΗ  ( ΔΗΛΑΔΗ, ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ  ΚΑΘΩΣ  ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ  ΠΟΥ  ΧΡΗΖΟΥΝ  ΕΙΔΙΚΗΣ  ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΕΩΣ ) ΣΤΗΝ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ  ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΣ  ΠΟΥ  ΤΟΝ  ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΙ  ΝΑ  ΜΗΝ ΤΕΚΝΟΠΟΙΕΙ  ΚΑΙ   ΝΑ  ΜΗΝ  ΚΑΤΑ  ΣΥΝΕΠΕΙΑ  ΑΝΑΘΡΕΦΕΙ ΝΕΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΟΛΙΤΕΣ.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ  ΜΑΣ,  Ο  ΑΜΙΓΗΣ  ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ  ΤΟΥ  ΟΠΟΙΟΥ  ΦΘΙΝΕΙ  ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ   ΕΔΩ ΚΑΙ  30 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ  ΧΡΟΝΙΑ

ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΑ  ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ 

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  ΤΟΥ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΠΛΗΘΥΣΜOY

ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΛΟΓΟΥΣ  ΑΥΤΟΥΣ :

1. ΕΠΕΙΔΗ καταπατούνται τα ανθρώπινα μας δικαιώματα ( σύμφωνα με την ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ της 10^ης Δεκεμβρίου 1948 / του ΧΑΡΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ του Δεκεμβρίου  2000 και του Δεκεμβρίου 2007/ του International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, 16^th of December 1966 and 3^rd of January 1976 / και του International Covenant on Civil and PoliticalRights, 16^th of December 1966 and 23^rd of March 1976 )
2. ΕΠΕΙΔΗ καταπατείται το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΘ’ ΟΛΟΚΛΗΡΙΑΝ ( και συγκεκριμένα τα άρθρα : Μέρος 1^ο, Τμήμα Α, Άρθρα 1 § 2, 3 και 2 § 1, 2. Μέρος 2^ο, Άρθρα 4 § 1, 2, 5 / 5 § 1, 2, 3, 5 / 5^Α § 1 / 7 § 2 /  9^Α / 10 § 1, 2, 3 / 14 § 1, 3δ, 5, 9 /  15 § 2 / 16 § 1, 2, 4 / 17 § 1 /

 20 § 1, 2 / 21 § 1, 2, 3, 4, 5 / 22  1, 5 / 23 § 1, 2 / 24 § 1, 2, 6 / 25 § 1, 2, 3 /

Μέρος 3^ο, Τμήμα Α΄, 27 § 1, 2 / 28 § 1, 2, 3 / 29 § 3. Τμήμα Β΄, κεφάλαιο 1^ο ,

 άρθρα  30 §1 /  33 § 2 , κεφάλαιο 2^ο άρθρο 35 § 2 δ, 3 / 36 § 2, 3, 4 / 42 § 1, 2 /

 44 § 1, 2  / 49 § 1. Τμήμα Γ΄, κεφάλαιο 1^ο :    52. Κεφάλαιο 2^ο  :  56 § 1, 3, 4  /

 57 § 1, . Κεφάλαιο 3^ο  :  60 § 1 / 61 § 1 . Κεφάλαιο 5^ο :  73 § 2, 3 / 75 § 3 .

Τμήμα Δ΄, Κεφάλαιο 1^ο : 82 § 1 . Κεφάλαιο 2^ο : 85 / 86 . Τμήμα Ε΄, Κεφάλαιο

 1^ο :  87 § 2 / 88 § 4 . Κεφάλαιο 2^ο :  93 § 4 /  98 § 1 α, β, ζ, / 100 § 1 ε, 4, 5 .

  Τμήμα ΣΤ΄, Κεφάλαιο 1^ο :  101 § 3 / 102 § 4, 5 . Κεφάλαιο 2^ο : 103 § 1, 5 , 7,

  8 /  104 § 1, 2, 3 . Μέρος 4^ο , Τμήμα Α΄,  106 § 1, 2, 3, 4, 6 / 108 § 1 .

 Τμήμα  Γ΄, 111 § 1 / 112 § 1 / 116 § 2, 3 / 117 § 3 /

 120 § 2, 3, 4  )

3. ΕΠΕΙΔΗ σύμφωνα με το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ( άρθρα : 111 § 1 / 120 § 2, 3, 4 ) υποχρεούμαστε να μην τηρήσουμε αλλά να αγνοήσουμε κάθε νόμο ενάντια σε αυτό καθώς και οποιονδήποτε προσπαθεί να επιβάλλει οποιονδήποτε τέτοιο ενάντιο και αντισυνταγματικό νόμο.
4. ΕΠΕΙΔΗ σύμφωνα με το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ( άρθρο120 § 2, 3, 4) ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΣΤΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ  ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ  ΜΕ  ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ  ΤΗΝ  ΑΠΟΠΕΙΡΑ  ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ  ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ  ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ  Η ΟΠΟΙΑ  ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΔΙΑ  ΤΗΣ  ΒΙΑΣ  ( ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ, ΕΚΦΟΒΙΣΤΙΚΗΣ, ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ, ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΧΤΙΚΗΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΛΕΚΤΙΚΗΣ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗΣ  ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ) .

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

1. Την άμεση αποκατάσταση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη.

2. Την άμεση κατάργηση όλων των αντισυνταγματικών και άμεσα βλαπτικών προς τον Ελληνικό πληθυσμό νόμων, νομολογιών και διατάξεων.

3. Την άμεση επανόρθωση όλων των βλαπτικών και καταχρηστικών ενεργειών σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και της μονάδας από φορείς, επιχειρήσεις  και προσωπικότητες στο ακέραιο και σε βάθος χρόνου.

4. Την άμεση άρση υποχρεώσεων, διώξεων και παρενοχλήσεων προερχομένων από τις ενέργειες των παραπάνω παραγόντων αμέσως ή εμμέσως όλων των Ελλήνων πολιτών που το αιτούνται έως τον απολογισμό και την επανόρθωση των εγκλημάτων αυτών κατά του πολιτισμού και του ανθρώπου.

5. Την απόδοση αστικών και ποινικών ευθυνών σε όλους τους παράγοντες / οργανισμούς / πρόσωπα νομικού δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου με την απόδειξη της υπαιτιότητος και ηθικής αυτουργίας τους στα παραπάνω περιγραφόμενα εγκλήματα σε κάθε ένα Έλληνα πολίτη προσωπικά και αμετάκλητα.

6. ΤΗΝ  ΠΑΡΟΧΗ  ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ  ΑΣΥΛΙΑΣ  ΣΕ  ΟΛΟΥΣ  ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟ  ΑΙΤΟΥΝΤΑΙ  ΜΕΧΡΙ  ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ  ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ 1 έως και 5 ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ

Οι αιτούσες πολιτικό άσυλο

1.   Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου

2.  Τάνυα - Μαρία Γεριτσίδου