Οικονομική κρίση εξωτερικά. Ένα καλά δομημένο σχέδιο εσωτερικά.

Δεν υπάρχει καμμία οικονομική κρίση διότι πολύ απλά ποτέ στον  πλανήτη γή δεν υπήρξε ένας παγκόσμιος και οικουμενικός οικονομικός παράδεισος ο οποίος είχε αντίκρυσμα σε μία καθολικά ευτυχισμένη ανθρώπινη ζωή.Ανέκαθεν στον πλανήτη γή βασίλευε η «κακή πίστη»του Σάρτρ,η προσπάθεια κάποιων να επιβουλευθούν την ανάγκη των πολλών για την Αριστοτελική ευδαιμονία.Ο όρος «οικονομική κρίση»είναι πάνω από όλα όρος πειθούς.Οι εφευρέτες του θεωρούν ότι μέχρι το 2007 πάνω κάτω ο πλανήτης ζούσε ευτυχισμένα μέσα στον καπιταλιστικό παράδεισο της οικοδομικής απολυτότητας,των υπέραγορών,των πλείστων όσων αγαθών.Ξαφνικά από το 2007 πάνω κάτω χάθηκαν όλα άρα επήλθε οικονομική κρίση.   Πίστευε κανείς ότι ο κόσμος έως το 2007 ήταν ευτυχισμένος και εκτός κάθε κρίσης;Όχι.Απλά η εξουσία και τα κάθε είδους φερέφωνά της εστίαζε αλλού.Στο γεγονός ότι έχει εγκατασταθεί ειδικά στη Δύση ένα ανεκτό επίπεδο ζωής.Μακριά από τη φύση και τον ανώτερο πνευματικά άνθρωπο αλλά τέλος πάντων ο υλικός άνθρωπος είχε κάποια καλά του καπιταλισμού.Σε τι ποσοστό;Δεν γνωρίζω αλλά εάν καθίσω να σκεφθώ τις απίστευτες παγκόσμια κοινωνικές ανισότητες θα υποστηρίξω ότι ο καπιταλισμός από μόνος  του ,από τη γένεσή του ακόμη,είναι μία κρίση από μόνος του,μία αρρώστια.Διότι στηρίζεται στο ξεγέλασμα του ανθρώπου,ο οποίος άνθρωπος μαθαίνει στα υλικά αγαθά και όταν  κατευθυνόμενα αυτά του λείψουν τότε ομιλεί για οικονομική κρίση.Άρα δεν ομιλούμε για οικονομική κρίση αλλά για τη γένεση του επομένου σταδίου μετά τον καπιταλισμό ,μιάς επομένης φυλακής για τον άνθρωπο ,την οποία και παρακάτω θα ονοματίσουμε. Όταν λοιπόν κόντευε να τελειώσει ο Β΄Παγκόσμιος πόλεμος οι ισχυροί μαζεύθηκαν στο Bretton Woods.Είναι κρίμα που δεν διδάσκονται σωστά οι σταθμοί αυτού του κόσμου,οι σταθμοί που ουσιαστικά γέννησαν τον κόσμο μας.Για να μην το ξεχάσω, ένα ολόκληρο καπιταλιστικό(Ρικάρντο) οικοδόμημα χτίσθηκε επάνω στη σχέση του ανθρώπου με το πραγματικό.Με τον πραγματικό εργάτη,την πραγματική εργασία,τα πραγματικά μέσα παραγωγής,την πραγματική συσσώρευση του πραγματικού πλούτου(ούτε μετοχές ,ούτε πιστωτικά ανάλογα).Από την άλλη πλευρά ένα ολόκληρο αντικαπιταλιστικό οικοδόμημα(Μάρξ) χτίσθηκε επάνω στην πραγματικότητα της «δικτατορίας του προλεταριάτου»στην πραγματική συσσώρευση του ορατού και χειροπιαστού πλούτου στα χέρια του προλεταριάτου(αν και δεν είναι ακριβώς αληθές αυτό αλλά αυτό το έχουμε συζητήσει αλλού).Η πραγματικότητα αυτή πήγαινε καλά έως το 1929 όταν ένας άλλος τρόπος συσσώρευσης πλούτου έφθασε την ανθρωπότητα στα πρόθυρα της κρίσης (εξωτερικά)αλλά εσωτερικά και αληθινά μέσα από το κόλπο των τραπεζικών πιστώσεων(μετοχών) όταν ο κόσμος ξεπέρασε τη δήθεν κρίση το χρήμα βρέθηκε στα χέρια λίγων ,όχι πραγματικό χρήμα αλλά τραπεζικό χρήμα(χρηματοπιστωτικά εύπλαστο).   http://polemosgenel.blogspot.com/2011/07/blog-post_09.html