Η “εθνική ανατριχίλα” της 3ης Ιουλίου. ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Οι δείκτες της πραγματικής οικονομίας, σε παγκόσμια κλίμακα, άρχισαν να τρέχουν στον κατήφορο. Οι κάτοχοι των CDS της ελληνικής χρεοκοπίας αναθάρρησαν. Οι εμπνευστές μιας Ενωμένης Ευρώπης των λαών και όχι μιας κοντόφθαλμης γραφειοκρατίας, χαμήλωσαν και πάλι το βλέμμα, κουνώντας μελαγχολικά το κεφάλι τους.

Με τη βιωσιμότητα της ευρωζώνης να ισορροπεί εναγωνίως σε τεντωμένο σχοινί, ούτε στο σημερινό, δεύτερο… ημίχρονο των εργασιών του Eurogroup, αποφασίστηκε ενυπογράφως η εκταμίευση της 5^ης δόσης του δανείου με την τρόικα, πόσο μάλλον δεν μπήκαν στο χαρτί οι άξονες της νέας βοήθειας, που θα καλύπτει τη χρηματοδότηση της Ελλάδας μέχρι και το 2014.

Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ανακοίνωσε ότι η «ταμπακιέρα» θα συζητηθεί σε νέο, έκτακτο Συμβούλιο Eurogroup, στις 3 Ιουλίου. Σημειολογικά, μια μέρα πριν την 4^η Ιουλίου που… γεννήθηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εξαρτούν βάσιμα το δικό τους «ευ ζειν» από το δικό μας «ζειν».

Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος ξεκαθάριζε ότι θα πρέπει πρώτα να εγκρίνει η ελληνική Βουλή το πρόγραμμα νέων περικοπών, δηλαδή το Μεσοπρόθεσμο, και στη συνέχεια θα εκταμιευτεί η 5^η δόση.

Από το γαϊτανάκι των… προειδοποιήσεων, στα όρια των απειλών, δεν θα μπορούσε φυσικά να απουσιάζει ο αρμόδιος Επίτροπος Οικονομίας Όλι Ρεν, ο οποίος δήλωσε «βέβαιος» ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο θα ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο, επισημαίνοντας ότι αν η ετυμηγορία των 300 είναι διαφορετική, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.

Στο τέλος αυτού του μαραθωνίου… φρεναρίσματος της βαθιάς ανάσας για την ελληνική οικονομία,αρκεί κανείς να έβλεπε το βλέμμα του Γιώργου Παπανδρέου στις από κοινού δηλώσεις με τον Χέρμαν Φαν Ρόμπεϊ, μετά την ολοκλήρωση της συνάντησής τους. Η γλώσσα του σώματος άλλωστε, είναι διαχρονικά η πιο… ομιλητική.