Αδελφοί Ηλιόπουλοι: Από το εμπόριο ναρκωτικών στα μεταλλεία βωξίτη!

Εν αναμονή των εξελίξεων σχετικά με το Λαρνάκι, διαβάστε τα συγκλονιστικά στοιχεία που δημοσίευσε το ΔΕΛΦΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ για το παρελθόν των ιδρυτών της “Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνη”, της μεγάλης και τρανής σήμερα S&B…

Αδελφοί Ηλίας, Γεώργιος και Αθανάσιος Ηλιόπουλος, ιδρυτές της S&Β

Τα στοιχεία προέκυψαν από το διαδίκτυο και για αποφυγή παρανοήσεων στο τέλος της παραγράφου αναφέρονται κάποιες από τις «διευθύνσεις» όπου υπάρχουν κείμενα με αναφορές σε αυτούς τους εγκληματίες . Ακολουθούν ιδιωτικές μεταφράσεις τμημάτων που αφορούν τους Αδερφούς Ηλιόπουλους.

Α) Περιοδικό LIFE, 19 Ιουλίου 1943

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΩΝ Η.Π.Α. ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΕΘΙΣΜΟ.
Από τον GERARD PIEL

“ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Οι συμβάσεις χάραξαν την πρώτη καθαρή διαχωριστική γραμμή μεταξύ της νόμιμης και της παράνομης διακίνησης. Τα ναρκωτικά για την ευχαρίστηση δεν είχαν με κανένα τρόπο παγκόσμια θεωρηθεί ως έγκλημα. Στήριζαν μια τεράστια παγκόσμια βιομηχανία. Το 1929, ακόμη και οι αξιόπιστοι επεξεργαστές της μορφίνης, που υπέβαλαν έκθεση στην Κοινωνία των Εθνών, παρήγαν δύο φορές τις παγκόσμιες νόμιμες ανάγκες του κόσμου. Έναντι συνολικών ιατρικών απαιτήσεων 400 τόνων οπίου ενός έτος, τα παγκόσμια αποθέματα και η παραγωγή τη χρονιά αυτή ανήλθαν σε 10.000 τόνους. Η Βρετανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και η Πορτογαλία στις αποικίες τους στην Άπω Ανατολή και η Γαλλία στη Βόρεια Αφρική πωλούσαν όπιο και χασίς στο πλαίσιο κρατικών μονοπωλίων σε αναγνώριση των βαθιά ριζωμένων συνηθειών των ιθαγενών πληθυσμών.

Οι ιθύνοντες νόες για την ιστορία της παγκόσμιας παράνομης διακίνησης είναι τρεις Έλληνες έμποροι, οι αδελφοί Ηλίας, Γεώργιος και Αθανάσιος Ηλιόπουλος των οποίων η απολογία υπό μορφή πλήρους ομολογίας δημοσιεύθηκε από την αιγυπτιακή κυβέρνηση το 1932.

Ήταν οι πρώτοι άρχοντες του εμπορίου. Το 1917, ψάχνοντας για ένα καινούριο πεδίο για τα επενδυτικά κεφάλαια της επιχείρησής τους, εντυπωσιάστηκαν από τις προσπάθειες της ΚΤΕ να τεθούν τα ναρκωτικά υπό έλεγχο. Μετά από ταξίδια για να συνομιλήσουν με επιχειρηματίες στο Παρίσι και στο Tientsin, αποφάσισαν ότι η επιχείρηση ναρκωτικών είχε σταθερό μέλλον με εντυπωσιακή προοπτική κέρδους. Με την έδρα στο Παρίσι, το σπίτι των Ηλιόπουλων λειτούργησε ως κεντρική τράπεζα και γραφείο συμψηφισμού επιταγών για το μεγαλύτερο μερίδιο του παγκόσμιου παράνομου εμπορίου στο όπιο, τη μορφίνη και την ηρωίνη, που οργανώθηκε ποτέ σε ένα σύστημα. Πορεύτηκαν κερδοφόρα μέχρι το 1930, όταν μια σκλήρυνση του γαλλικού νόμου τους εξανάγκασε στη μεταφορά τους στην Τουρκία.

Η πίεση του νόμου όμως προσέλκυσε τώρα μια νέα κατηγορία ατόμων στο εμπόριο. Είχαν εξασκηθεί σε άλλους τομείς του εγκλήματος και εξοικειωθεί με τις παρακάμψεις της πειρατείας, του εκβιασμού και της προδοσίας. Έγινε σύντομα συνήθες σε όλες τις πλευρές να προδίδουν μια στις τέσσερις συναλλαγές στις αρχές. Ένας Έλληνας διακομιστής μεταξύ πλοίων έσπρωξε τις υπηρεσίες της στους αδελφούς Ηλιόπουλους με τη δήλωση ότι ήταν «αναγνωρισμένος πληροφοριοδότης της Κ.Τ.Ε.»

Οι αδελφοί Ηλιόπουλοι πολύ γρήγορα προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα της επιχείρησής τους. Ένας μεσίτης της Νέας Υόρκης απέτυχε να ολοκληρώσει μια συναλλαγή και καλλιεργούσε τη φήμη του στο Broadway με τις εισπράξεις. Κανόνισαν, πέρα από τον Ατλαντικό, να βάλουν τρεις Κορσικανούς να τον χτυπήσουν δημοσίως σε έναν μαγαζί που πουλούσε παράνομα οινοπνευματώδη. Από την ίδια μεγάλη απόσταση διαπραγματεύονταν τακτικά την προδοσία στο Αμερικανικό τελωνείο των προπληρωμένων αποστολών. Προχώρησαν τόσο πολύ ώστε να καταστρέψουν τους καλύτερους Αμερικανούς αντιπροσώπους τους, τους αδελφούς Bernstein, οι οποίοι είχαν γίνει βγάλει πολλά χρήματα από πρόγραμμα αποστολών διαρκείας έξι ημερών μεταξύ Χερβούργου και Νέας Υόρκης. Ο Samuel Bernstein είναι ακόμα στη φυλακή.

Το 1932 οι ίδιοι οι αδελφοί Ηλιόπουλοι συνελήφθησαν τελικά μετά από δική τους απάτη. Ο Augie Del Gracio ένας Αμερικανός μεσίτης υπέγραψε και πλήρωσε κανονικά μια αποστολή χιλίων λιβρών. Στο Αμβούργο κανόνισε να περάσουν στην Αμερική τα κιβώτια με μηχανήματα στα οποία ήταν προφανώς συσκευασμένα, όταν προσεγγίστηκε από έναν ξένο με μια προσφορά άλλων χιλίων λιβρών. Επιθεώρησε τα κιβώτιά του και ανακάλυψε ότι ήταν άδεια. Καλούταν στην πραγματικότητα να πληρώσει για τη μορφίνη του δεύτερη φορά. Η έκρηξη που ακολούθησε δεν θα μπορούσε να εγκλωβιστεί στη μυστικότητα του εμπορίου. Η αστυνομία πέντε χωρών πήρε το σύνολο των τεκμηρίων Ο Del Gracio πήγε φυλακή για δύο χρόνια στο Αμβούργο και ο οίκος των Ηλιόπουλων εκτέθηκε στον κόσμο.

Οι αδελφοί Ηλιόπουλοι αποσύρθηκαν από το εμπόριο και επένδυσαν τα κέρδη τους στα βαλκανικά ορυχεία χρυσού και βωξίτη και σε μια ακτοπλοϊκή γραμμή της ανατολικής Μεσογείου. Το φθινόπωρο του 1941, προχωρώντας με βάση την εσφαλμένη υπόθεση πως καλύπτονται από τις διατάξεις περί παραγραφής, ο Ηλίας και ο Γεώργιος έφθασαν στην πόλη της Νέας Υόρκης. Το Γραφείο Ναρκωτικών και ο Samuel Bernstein, εντούτοις, δεν είχαν ξεχάσει. Στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μπρούκλιν τον περασμένο μήνα ο Bernstein ανέπτυξε όλα τα βάσανά του σαν αποδεικτικά στοιχεία. Ο Ηλίας και ο Γεώργιος καταδικάστηκαν και περιμένουν τώρα την ποινή.

Η τελευταία αποστολή των Ηλιόπουλων έκανε ρεκόρ με κατάσχεση μισού τόνου για το Γραφείο Ναρκωτικών. Μετά από αυτό οι μεγάλες αποστολές τελείωσαν και όλα τα παλιά τεχνάσματα της λαθρεμπορίας με μικρές παρτίδες επανήλθαν στη μόδα. Ο μικρός κύριος όγκος των ναρκωτικών προσφέρεται για κόλπα εισαγωγής. Στα τελευταία πέντε χρόνια το Γραφείο Ναρκωτικών έχει κατασχέσει μόνο 650 κιλά μορφίνης. Επίσης αυτό ισοδυναμεί με 9.000.000 δόσεις. Αυτός ο παράγοντας του μικρού όγκου -μια πόλη των 30.000 θα μπορούσαν να πέσει σε ύπνο με την ηρωίνη που περιέχεται σε ένα εικονικό πακέτο με τσιγάρα- είναι ένας λόγος που η παρακολούθηση των λαθραίων εμπορευμάτων είναι τόσο δύσκολη. Ένας άλλος όμως, είναι η ιδιαίτερη ιδιοφυία των λαθρεμπόρων, που είναι άνδρες προικισμένοι με φαντασία και εφευρετικότητα.

Στο σύνολό τους, οι συγγραφείς φαντασίας έχουν αδικήσει αυτή την ταλαντούχο ομάδα. Η απόκρυψη των ναρκωτικών με πλαστά τακούνια, ένα τυποποιημένο τέχνασμα, θεωρείται ξεπερασμένη από τους περισσότερους λαθρεμπόρους. Οι θέσεις που προτιμούνται είναι φέρετρα, Βίβλοι, ακόμη και επιτύμβιες στήλες. Πριν από λίγα χρόνια η αιγυπτιακή κυβέρνηση ανέφερε ότι η αστυνομία του όρους Σινά, “ένα εξαιρετικά επιδέξιο σώμα ανδρών… που μπορούν να μυρίζονται ναρκωτικά ακόμα και μέσα από ένα τοίχο από τούβλα” βρήκε 40 λίμπρες χασίς (μαριχουάνα) και 140 λίμπρες οπίου στα διαμερίσματα νερού μέσα στις καμήλες. Αυτό το κατόρθωμα ξεκίνησε με την πληροφορία ότι οι τοπικοί λαθρέμποροι είχαν σκεφθεί μία μεταλλική κάψουλα, αρκετά μικρή για να μπορεί να καταπιεί μια καμήλα, αλλά πάρα πολύ μεγάλη για να περάσει μέσω του πεπτικού της συστήματος, και ότι είχαν την πρόθεση με αυτό τον τρόπο να μεταφέρουν μια ποσότητα ναρκωτικών στο Κάιρο.

Η αστυνομία του όρους Σινά ήταν τότε αντιμέτωπη με το γεγονός ότι χιλιάδες καμήλες περνούν από το τελωνείο στο Κάιρο κάθε εβδομάδα. Παρακολουθούσαν κάθε διερχόμενη αγέλη, ψάχνοντας για το παραμικρό ίχνος, και επιτέλους έφτασε μια αγέλη που φαινόταν κακόμορφη και υποσιτισμένη. Οι ιδιοκτήτες είπαν, πως τα ζώα αυτά προορίζονται για σφαγή. Η αστυνομία τα κατέσχεσε και συζητούσε νευρικά για μια εβδομάδα. Επιτέλους ο αρχηγός της αστυνομίας διέταξε να σκοτώσουν μια καμήλα σα δείγμα. Έβγαλαν από τα διαμερίσματα νερού της καμήλας μια σειρά από κάψουλες γεμάτες ναρκωτικά. Σχεδόν κάθε άλλο ζώο από το κοπάδι που άνοιξαν, διαπιστώθηκε ότι ήταν μεταφορέας ναρκωτικών”.

Κείμενα φωτογραφιών:
«Ο Ηλίας Ηλιόπουλος όταν συνελήφθη σαν ανώτερος εταίρος του μεγαλύτερου οργανισμού ναρκωτικών, είπε πως εργάζεται ως εφοπλιστής. Αυτός και ο Γεώργιος συνελήφθησαν το Νοέμβριο του 1941 από τον Ανατολικό Τομέα του Γραφείου Ναρκωτικών, που είχε επικεφαλής τον R. W. Arris.»
“Ο Γεώργιος Ηλιόπουλος είπε πως εργάζεται ως μεσίτης. Τα αδέλφια έφυγαν από την πατρίδα την Ελλάδα για την Αίγυπτο τους λίγο πριν τη γερμανική κατοχή. Μαζί τους, με σκοπό να αυξήσουν το έτοιμο χρήμα, έφεραν 9.000 δολάρια σε καθαρό χρυσάφι από τα ορυχεία τους στα Βαλκάνια”.

Β) ΒΙΒΛΙΟ «1. The strength of the wolf: the secret history of America’s war on drugs» Douglas Valentine, Verso 2004

Σελ.10 «Γνώριζαν επίσης ότι ο Luciano και οι συνεργάτες του είχαν αναπτύξει δεσμούς με τις νέες μεγάλες πηγές ναρκωτικών της Αμερικής: τους αδερφούς Έζρα στην Κίνα και τον κύκλο του Ηλιόπουλου στο Παρίσι. Το 1929 αυτές οι δυο συμμορίες ήταν oι κύριοι εκμεταλλευτές των οικονομικών δυνάμεων που οδηγούσαν την παράνομη παρασκευή ναρκωτικών βαθύτερα στον υπόκοσμο και άνοιγαν την Άπω Ανατολή ως την κύρια πηγή ναρκωτικών, σαν αποτέλεσμα της έρευνας Rothstein.

Ο Ηλίας Ηλιόπουλος, Έλληνας στην εθνικότητα και κοσμοπολίτης απατεώνας του οποίου ο πατέρας ήταν διπλωμάτης στην Τουρκία, ξεκίνησε την επιχείρηση του λαθρεμπορίας ναρκωτικών το 1927, όταν επισκέφτηκε την Κίνα και ήρθε σε επαφή με Έλληνες αναμιγμένους στο εμπόριο του οπίου. Κανόνισε να στέλνει ανεπεξέργαστο όπιο σε δυο συνεργούς παρασκευαστές στη Γαλλία, αγόρασε αστυνομική προστασία στο Παρίσι και από τον Μάιο του 1928 πουλούσε ναρκωτικά φαρμακευτικής ποιότητας στους μεγαλύτερους παράνομους διακινητές ναρκωτικών της Αμερικής.

Το 1930 χρηματοδότησε ένα καμουφλαρισμένο εργαστήριο στην Τουρκία και από εκεί και μετά τα ναρκωτικά από την Τουρκία και την Κίνα οδηγούνταν στον Paul Ventura (γνωστό και ως Paul Carbone), τον Κορσικανό αρχηγό του οργανωμένου εγκλήματος στη Μασσαλία και έπειτα προωθούνταν μέσω Αμέρικαν Εξπρες στον Παριζιάνο συντηρητή Louis Lyon για συσκευασία και αποστολή στην Αμερική. Το 1930 και 1931, ο Περουβιάνος διπλωμάτης Carlos Fernandez Bacula έκανε έξι ταξίδια στη Νέα Υόρκη για λογαριασμό του κυκλώματος Ηλιόπουλου, μεταφέροντας κάθε φορά 250 κιλά ναρκωτικών με την προστασία του διπλωματικού του διαβατηρίου.»

Σελ. 46 «Η απελευθέρωση της κατεχόμενης Γαλλίας ήταν σημαντικός στόχος και η OSS (US Office of Strategic Services) γνώριζε ότι ορισμένοι λαθρέμποροι ναρκωτικών συνεργάζονταν με την Γκεστάπο ενώ άλλοι ήταν με την Αντίσταση. Ένας από πλέον ειδικούς σε αυτό το θέμα ήταν ο συνεργάτης του Lucky Luciano, August Del Grazio που ήταν ο αντιπρόσωπος της Μαφίας στον Ηλία Ηλίοπουλο και είχε διοικήσει ένα εργοστάσιο ηρωίνης στην Ιστανμπούλ για λογαριασμό τους – μέχρι που ο Πρόξενος των ΗΠΑ στην Τουρκία είδε το πρόσωπο του Del Grazio στην Επιτροπή για τη μαύρη λίστα των 100. Ο Anslinger ενημέρωσε την Γκεστάπο και ο Del Grazio συνελήφθη στο Βερολίνο στο τέλος του 1931 και έμεινε μικρό διάστημα στη φυλακή. Για να αποφύγει ανάλογη μοίρα, ο Ηλιόπουλος κανόνισε μια συνάντηση με τον Charlie Dyar στην Αθήνα όπου κατέδωσε τον ανταγωνιστή και συνεργάτη του, Louis Lyon.

Δέκα χρόνια αργότερα, ο συνεργάτης των Ναζί Ηλιόπουλος και ο αδερφός του Γιώργος συνελήφθησαν στη Νέα Υόρκη από τους George White, Charlie Dyar Charlie Siragusa. Όμως χωρίς αποτέλεσμα – το καθεστώς περιορισμού για την υπόθεση του 1931 είχε λήξει και οι αδελφοί Ηλιόπουλοι απελευθερώθηκαν. Ο Lyon εν τω μεταξύ, είχε οργανώσει τη δολοφονία του πρώην συνεργάτη, δικού του και του Ηλιόπουλου, του πράκτορα της Γκεστάπο Paul Carbone, τον Δεκέμβριο του 1943, εξαναγκάζοντας τον προστατευόμενο του Carbone Francois Spirito να διαφύγει στη Μαδρίτη. Σημ: Ο Charlie Dyar είχε τοποθετηθεί από το 1931 επικεφαλής όλων των ερευνών του FNB για ναρκωτικά στην Ευρώπη.»

Σελ. 24 «το 1936 ο Al Scharff εξάρθρωσε ένα δίκτυο λαθρεμπορίας που εκτεινόταν από τη Σαγκάη στην πόλη του Μεξικού, μέσω Αβάνας… Το δίκτυο ναρκωτικών, που απεικονίστηκε στην ταινία του 1948 “Στα περάτα της γης “ (Το the ends of the Earth) περιλάμβανε μια Ευρασιάτισσα μοιραία γυναίκα, έναν Πρώσσο κατάσκοπο των Ναζί, τον πλεϊμπόι αδερφό της ερωμένης του Βασιλιά της Ρουμανίας στο Παρίσι και τον γαμπρό του αρχηγού της Αστυνομίας της Πόλης του Μεξικού στην Ιστανμπούλ. Όλοι ήταν συνεργάτες του Ηλία Ηλιόπουλου».

Σελ. 108 «Ο Siragusa στάλθηκε στην Ελλάδα για να παρενοχλήσει τον Ηλία Ηλιόπουλο που είχε κάνει αίτηση για κονδύλια του σχεδίου Μάρσαλ για να αναπτύξει ένα χρυσωρυχείο στη Β. Ελλάδα, σε μια περιοχή όπου καλλιεργούνταν παπαρούνες. Φτάνοντας στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1950, ο Siragusa επισκέφθηκε τον σταθμάρχη της CIA Tom Karamessines με τον οποίο ανέπτυξε μια φιλία που κράτησε όλη του τη ζωή. Ο Siragusa του έδωσε την ιστορία, ο Καραμεσσίνης έβαλε τις επαφές και μέσα από τη συνεργασία τους, λεπτομέρειες από το σκανδαλώδες παρελθόν του Ηλία εμφανίστηκαν στον Ελληνικό τύπο. Το δάνειο από το Σχέδιο Μάρσαλ μπλοκαρίστηκε και ο ανήσυχος Ηλίας στράφηκε στις χρηματιστηριακές απάτες και στη λαθρεμπορία όπλων στο Ισραήλ.»

Γ) ΒΙΒΛΙΟ «3. Bulletin of Concerned Asian Scholars, Vol.8, No.3: July-September 1976
Opium and the Politics of Gangsterism in Nationalist China, 1927-1945»
By Jonathan Marshall

«Ο Luciano και ο Buchalter ανέλαβαν τις επιχειρήσεις ναρκωτικών του Rothstein το 1928 όταν δολοφονήθηκε από έναν αντίπαλο. Για προμήθειες, ο Buchalter στράφηκε στον περίφημο κύκλο του Ηλιόπουλου που λειτουργούσε από το Παρίσι. Το 1928, ο Ηλίας Ηλιόπουλος, Ελληνικής εθνικότητας, ταξίδεψε στην Κίνα για να μελετήσει τη διακίνηση ναρκωτικών και προφανώς πείσθηκε ότι μπορούσε να βγάλει μεγάλα κέρδη. Επέστρεψε στο Παρίσι με ένα υπογεγραμμένο συμβόλαιο με τον Γιάννη Βογιατζή, έναν έμπορο ναρκωτικών στην Τιαντσίν. Μαζί με τον αδερφό του Γιώργο, ο Ηλίας κατάφερε από το 1929-31 να έχει το μονοπώλιο του μεγαλύτερου μέρους της παγκόσμιας διακίνησης ναρκωτικών. Ο κύκλος του εξήγαγε λαθραία στην κυριολεξία τόνους οπίου και μορφίνης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο αρχηγείο τους στο Παρίσι είχαν χιλιάδες κιλά οπίου, ηρωίνης, μορφίνης και κοκαϊνης. Μέσα σε μόνο οκτώ μήνες, ο Βογιατζής απέστειλε στο Παρίσι εμβάσματα αξίας ενός εκατομμυρίου λιρών, μέσω της American Express Company, της Chase National Bank και της National City Bank.

Οι αδελφοί Ηλιόπουλοι διατήρησαν το σχεδόν-μονοπώλιό τους καταδίδοντας τους ανταγωνιστές τους στις αρχές. Η στρατηγική τους γύρισε μπούμερανγκ το 1931. Ένας μεσάζοντας του Ηλιόπουλου, ο Δαυίδ Γουριεβίδης, έχασε όπιο αξίας £50.000 λίρων σε μια επιχείρηση κατάσχεσης στη Σαγκάη που υποπτεύθηκε ότι δεν ήταν τυχαία. Κατέδωσε τον κύκλο του Ηλιόπουλου στη Γαλλική αστυνομία. Ο Ηλίας συνελήφθη το 1932, μερικούς μήνες μετά τη σύλληψη από τις Αμερικανικές αρχές του συνεργάτη του, August Del Gratio. Αν και ο Del Gratio καταδικάστηκε, οι αδελφοί Ηλιόπουλοι βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα (χάρη στην υπηκοότητά τους), στη συνέχεια διέφυγαν στη Βόρεια Αφρική και τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου τελικά συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν.

Κατά την πανηγυρική δήλωση ενός αξιωματούχου της δίωξης ναρκωτικών το 1931: «Η εξάρθρωση της οργάνωσης του Ηλιόπουλου πιστεύεται ότι είναι το ισχυρότερο πλήγμα που δόθηκε ποτέ στην εκστρατεία ενάντια στην παράνομη διακίνηση ναρκωτικών. Οι επιπτώσεις της θα φτάσουν μακριά. Σημαίνει ότι μια εντελώς νέα οργάνωση θα πρέπει να χτιστεί στην Ευρώπη ή να επινοηθούν νέες μέθοδοι για την προμήθεια των Αμερικανικών αγορών».Τα νέα δίκτυα δεν άργησαν να προκύψουν….»

Δ) ΒΙΒΛΙΟ «The Murderers . The story of the narcotic gangs.»
By HARRY J. ANSLINGER U.S. Commissioner of Narcotics (Επίτροπος των Ηνωμένων Πολιτειών για τα ναρκωτικά από το 1930 έως το 1960) and WILL OURSLER

Στο βιβλίο αυτό , ο πλέον αρμόδιος να μας πεί για τα Ναρκωτικά στον 20ο αιώνα , κος Anslinger, γράφει εξίσου ενδιαφέροντα πράγματα ,αλλά και πολλά ίδια με τα προαναφερόμενα κείμενα (τα μεταγενέστερα αυτού έχουν λάβει πιθανόν στοιχεία από αυτό το βιβλίο). Κάτι χαρακτηριστικό όμως στο οποίο αξίζει να αναφερθούμε ,είναι το πώς τελειώνει το Κεφ.5 του βιβλίου αυτού που αναφέρεται στον «Βαρώνο» Ηλία Ηλιόπουλο και την δράση της συμμορίας του.

Όταν ο πληρεξούσιος δικηγόρος του «Βαρώνου» στην Ουάσιγκτον ,τηλεφώνησε στον Επίτροπο Anslinger και το ενημέρωσε ότι ο «Βαρώνος» πέθανε, υποθέτοντας ότι αυτό θα τον ανακούφιζε μετά από όλα τα προβλήματα που είχε δημιουργήσει, ο Επίτροπος απάντησε: «Καθόλου .Απλά ξέρω που πάει. Μετά από αυτό, η κόλαση θα είναι ακατάλληλη για να ζήσεις». Όπως και να έχει ,όλο το κεφάλαιο έχει πολύ ενδιαφέρον.

Άλλα βιβλία και «διευθύνσεις» στο διαδίκτυο
-Webs of Smoke: Smugglers, Warlords, Spies, and the History of the … Kathryn Meyer,Terry M. Parssinen
-The Praeger International Collection on Addictions: Volume 1, Faces of …
Angela Browne-Miller
- The traffic in narcotics
Harry Jacob Anslinger,William F. Tompkins
Reprint Edition 1981 by Arno Press Inc.

http://www.loislaw.com/livepublish8923/doclink.htp?aliaw=FDCR&c…

http://www.unodc.org/unodc/en/data-and-analysis/bulletin/bulletin_1965-01-01_4_page002.html

http://www.drugtext.org/library/books/McCoy/book/05.htm

http://www.americanmafia.com/Feature_Articles_174.html

http://www.randomhouse.com/boldtype/0202/grand/excerpt.html

http://groups.yahoo.com/group/SomeUnknownUSHistory/message/93?l=1

http://www.drugtext.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2059:1-sicily&catid=131:the-politics-of-heroin-in-southeast-asia&Itemid=5&q=eliopoulos〈=en

http://antigoldgreece.wordpress.com/2011/04/01/iliopouloi/