Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κκ Σεραφείμ, τελέστηκε , από το Δήμο Πειραιά, επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του Πειραιώτη ήρωα των Ιμίων Παναγιώτη Βλαχάκου, στον ανδριάντα του, στην Πλατεία Κων. Καραμανλή (πρώην πλατεία Τερψιθέας).
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος, τόνισε:
«Υπάρχουν στιγμές στην ζωή του ανθρώπου που τον σημαδεύουν ανεξίτηλα. Μένουν χαραγμένες για πάντα και στην μνήμη και την ψυχή. Μια τέτοια στιγμή είναι για μένα η νύκτα των Ιμίων. Η νύκτα που κοιμηθήκαμε περήφανοι Έλληνες και ξυπνήσαμε ταπεινωμένοι σύμμαχοι. Η νύκτα που η εθνική αποτυχία βαπτίστηκε εθνική επιτυχία. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, ως Έλλην πολίτης και ακόμη περισσότερο ως εκπρόσωπος του Πειραϊκού λαού στο Κοινοβούλιο, ένιωσα την μεγαλύτερη ταπείνωση που ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να τη διανοηθώ .Να ακούω τον Έλληνα Πρωθυπουργό τότε, να ευχαριστεί τους Αμερικανούς, μέσα στην Ελληνική Βουλή, για το γεγονός ότι πλέον επίσημα και με τη βούλα είχαμε γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.
Είχαμε τρεις νεκρούς και ένα έθνος που ταύτισε την υποταγή και τον συμβιβασμό με την επιτυχία και την καλή γειτονία. Αλλά πάνω από όλα δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεχάσω το χαμό των τριών παλικαριών μας στα Ίμια.
Του αντιπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχάκου, του αντιπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση και του σημαιοφόρου Έκτορα Γιαλοψού.
Να μου συγχωρέσετε τον προσωπικό τόνο και τη συγκίνηση αλλά είναι εντυπωσιακά αλλά και τραγικά τα παιχνίδια της μοίρας.
Για μένα, η οικογένεια Βλαχάκου, ήταν και είναι μέρος της διευρυμένης δικής μου οικογένειας. Κοινά βιώματα, κοινοί αγώνες. Κοινές αρχές και κοινές αξίες. Τον Παναγιώτη, όπως και τον αδελφό του Νίκο τους γνωρίζω από παιδιά. Και εύχομαι σε όλους σας να μη ζήσετε αυτό που η μοίρα επέλεξε να ζήσω εγώ εκείνο το βράδυ. Διότι είναι σκληρό να επωμιστείς να παραλάβεις τη σορό του παιδιού ενός αδελφού σου. Και σε μένα εκείνο το βράδυ έτυχε το καθήκον να συνοδεύσω το Νίκο να παραλάβουμε τη σορό του αδελφού του, του ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκου.
Και ακόμη και σήμερα δεκαπέντε χρόνια μετά που η μοίρα μας έφερε, εμένα Δήμαρχο της πόλης και το Νίκο, Γραμματέα του Δημοτικού Συμβουλίου, κάθε φορά που τον κοιτάω είναι σαν να μη μπορώ να πιστέψω πως κάποιοι μέχρι και σήμερα επιχειρούν να απαξιώσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις. Να ακυρώσουν τον ηρωισμό αυτών των παιδιών. Να μας πείσουν ότι την ελληνική σημαία δεν την κατέβασαν οι Τούρκοι αλλά την πήρε ο αέρας.
Αυτοί οι τρεις λεβέντες έκαναν το κορμί τους κοντάρι για να κρατήσουν την γαλανόλευκη ψηλά, κόντρα σε πολιτικές σκοπιμότητες και μίζερες λογικές υποχωρήσεων και συμβιβασμών που οδήγησαν σε γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.
Ο Παναγιώτης, ο Χριστόδουλος, ο Έκτορας, ξεκίνησαν την αποστολή τους με αγνή πατριωτική πρόθεση.
Δεν σκέφθηκαν ούτε την κούραση, ούτε την κακοκαιρία, ούτε τις δυσκολίες. Ούτε έδειξαν φόβο. Ξεκίνησαν γιατί το πίστευαν. Άκουσαν τις πατριωτικές τους καρδιές. Ξέχασαν και τις οικογένειες, ξέχασαν και τους φόβους και τις ανησυχίες και το ότι ήταν έντονη η κακοκαιρία, με ανύπαρκτη ορατότητα και δεν σκέφθηκαν το βλέπω δεν βλέπω, εκείνη τη νύχτα που σιωπούσαν οι άνθρωποι γιατί ούρλιαζαν οι Λύκοι, οι γκρίζοι Λύκοι της Άγκυρας.
Κυρίες και κύριοι,
Τόπος χωρίς ιστορία δεν έχει μέλλον. Όπως και λαός χωρίς ιστορική μνήμη δεν έχει μέλλον. Σε καιρούς δύσκολους που η πατρίδα μας δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση, κάποιοι καιροφυλακτούν στη γωνία να κερδίσουν κάτι.
Να απλώσουν τις γκρίζες ζώνες, να παραβιάσουν κόκκινες γραμμές.
Κάποιοι επιχειρούν να φέρουν στο τραπέζι μιας περίεργης διπλωματίας συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, εταιρικές σχέσεις για το μοίρασμα της δικής μας πίτας με την Τουρκία και θολά οικονομικά ανταλλάγματα.
Θέλω εδώ, από το σημείο εθνικής μνήμης, από εδώ που μας κοιτά περήφανος ο Παναγιώτης, να πω ότι τέτοια σχέδια δεν θα περάσουν.
Δεν πρόκειται να τους χαρίσουμε ούτε μια σπιθαμή από το ελληνικό έδαφος, από τον αέρα μας, από τις θάλασσές μας από την τιμή μας και την υπερηφάνεια μας.
Ότι δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τη θυσία του, όπως και τη θυσία των συναδέλφων του. Τα επικίνδυνα παιχνίδια που στήνονται στο Αιγαίο, με την αυξημένη και προκλητική δραστηριότητα της Τουρκίας επιβεβαιώνουν ότι
η στρατηγική μας επιλογή είναι μία: Προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με ταυτόχρονη χάραξη μιας πραγματικά εθνικής εξωτερικής πολιτικής.
Η εθνική πολιτική μας είναι μία: Η Ελλάδα οφείλει να κατοχυρώσει όλα τα δικαιώματα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας.
Όλοι θέλουμε τον διάλογο, όλοι θέλουμε την ειρήνη. Αλλά καμιά συνομιλία δεν μπορεί να συνοδεύεται από εθνικές υποχωρήσεις, από θολά και κρυφά σενάρια.
Πειραιώτισσες και Πειραιώτες,
Ο ηρωισμός του αντιπλοίαρχου Βλαχάκου, αυτού του παιδιού του Πειραιά, με τη μανιάτικη ψυχή, όπως και των συμπολεμιστών του, αποτελεί για όλους εμάς το Φάρο της εθνικής μας συνείδησης. Οι πράξεις τους μας υπενθύμισαν την ευχή της Σπαρτιάτισσας μάνας : ή ταν ή επί τας .
Μας κράτησαν όρθιους και ελεύθερους.
Γι΄ αυτό και θα τους ευχαριστούμε πάντα.
Αιώνια τους η μνήμη.»
Ο αδελφός του Παναγιώτη, Νίκος Βλαχάκος, στο σύντομο χαιρετισμό του τόνισε:
«Δεκαπέντε χρόνια μετά την πιο μελανή νύχτα της μεταπολιτευτικής περιόδου, όπου μαστιγώθηκε το γόητρο της ελληνικής ψυχής και παλικαριάς, υπάρχουν σήμερα πολιτικοί άνδρες που συνεχίζουν να απαξιώνουν τις Ένοπλες Δυνάμεις αμφισβητώντας το κορυφαίο έργο που έχουν ταχθεί να υπηρετούν. Στη χώρα που σμιλεύτηκε η λέξη ήρωας και που ταυτίστηκε με το Έλληνας, οδηγήθηκε στους καιρούς μας σε παραγκωνισμό.
Η θυσία του αδελφού μου και των άλλων δύο παλικαριών, έρχεται να σώσει τη νύχτα εκείνη το έθνος μας από την ταπείνωση που κάποιοι θέλησαν να το εναρμονίσουν στο δικό τους ανάστημα.
Παράλληλα, η θυσία τους μεταλαμπαδεύει σ εμάς, τους νεότερους την ιερή υποχρέωση να μην ξαναυποστείλουμε ποτέ την Ελληνική σημαία και να μην παραχωρήσουμε σπιθαμή γης, αυτής της ποτισμένης με αίμα πατρίδας μας, που επίβουλοι επιδιώκουν να υποτάξουν με οποιονδήποτε τρόπο.
Κύριε Δήμαρχε, η οικογένεια μου και εγώ σας ευχαριστούμε για την σεμνή αυτή τελετή, να τιμούμε τη θυσία τους. Γιατί έθνος χωρίς μνήμη δεν έχει μέλλον.»
«Υπάρχουν στιγμές στην ζωή του ανθρώπου που τον σημαδεύουν ανεξίτηλα. Μένουν χαραγμένες για πάντα και στην μνήμη και την ψυχή. Μια τέτοια στιγμή είναι για μένα η νύκτα των Ιμίων. Η νύκτα που κοιμηθήκαμε περήφανοι Έλληνες και ξυπνήσαμε ταπεινωμένοι σύμμαχοι. Η νύκτα που η εθνική αποτυχία βαπτίστηκε εθνική επιτυχία. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, ως Έλλην πολίτης και ακόμη περισσότερο ως εκπρόσωπος του Πειραϊκού λαού στο Κοινοβούλιο, ένιωσα την μεγαλύτερη ταπείνωση που ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να τη διανοηθώ .Να ακούω τον Έλληνα Πρωθυπουργό τότε, να ευχαριστεί τους Αμερικανούς, μέσα στην Ελληνική Βουλή, για το γεγονός ότι πλέον επίσημα και με τη βούλα είχαμε γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.
Είχαμε τρεις νεκρούς και ένα έθνος που ταύτισε την υποταγή και τον συμβιβασμό με την επιτυχία και την καλή γειτονία. Αλλά πάνω από όλα δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεχάσω το χαμό των τριών παλικαριών μας στα Ίμια.
Του αντιπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχάκου, του αντιπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση και του σημαιοφόρου Έκτορα Γιαλοψού.
Να μου συγχωρέσετε τον προσωπικό τόνο και τη συγκίνηση αλλά είναι εντυπωσιακά αλλά και τραγικά τα παιχνίδια της μοίρας.
Για μένα, η οικογένεια Βλαχάκου, ήταν και είναι μέρος της διευρυμένης δικής μου οικογένειας. Κοινά βιώματα, κοινοί αγώνες. Κοινές αρχές και κοινές αξίες. Τον Παναγιώτη, όπως και τον αδελφό του Νίκο τους γνωρίζω από παιδιά. Και εύχομαι σε όλους σας να μη ζήσετε αυτό που η μοίρα επέλεξε να ζήσω εγώ εκείνο το βράδυ. Διότι είναι σκληρό να επωμιστείς να παραλάβεις τη σορό του παιδιού ενός αδελφού σου. Και σε μένα εκείνο το βράδυ έτυχε το καθήκον να συνοδεύσω το Νίκο να παραλάβουμε τη σορό του αδελφού του, του ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκου.
Και ακόμη και σήμερα δεκαπέντε χρόνια μετά που η μοίρα μας έφερε, εμένα Δήμαρχο της πόλης και το Νίκο, Γραμματέα του Δημοτικού Συμβουλίου, κάθε φορά που τον κοιτάω είναι σαν να μη μπορώ να πιστέψω πως κάποιοι μέχρι και σήμερα επιχειρούν να απαξιώσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις. Να ακυρώσουν τον ηρωισμό αυτών των παιδιών. Να μας πείσουν ότι την ελληνική σημαία δεν την κατέβασαν οι Τούρκοι αλλά την πήρε ο αέρας.
Αυτοί οι τρεις λεβέντες έκαναν το κορμί τους κοντάρι για να κρατήσουν την γαλανόλευκη ψηλά, κόντρα σε πολιτικές σκοπιμότητες και μίζερες λογικές υποχωρήσεων και συμβιβασμών που οδήγησαν σε γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.
Ο Παναγιώτης, ο Χριστόδουλος, ο Έκτορας, ξεκίνησαν την αποστολή τους με αγνή πατριωτική πρόθεση.
Δεν σκέφθηκαν ούτε την κούραση, ούτε την κακοκαιρία, ούτε τις δυσκολίες. Ούτε έδειξαν φόβο. Ξεκίνησαν γιατί το πίστευαν. Άκουσαν τις πατριωτικές τους καρδιές. Ξέχασαν και τις οικογένειες, ξέχασαν και τους φόβους και τις ανησυχίες και το ότι ήταν έντονη η κακοκαιρία, με ανύπαρκτη ορατότητα και δεν σκέφθηκαν το βλέπω δεν βλέπω, εκείνη τη νύχτα που σιωπούσαν οι άνθρωποι γιατί ούρλιαζαν οι Λύκοι, οι γκρίζοι Λύκοι της Άγκυρας.
Κυρίες και κύριοι,
Τόπος χωρίς ιστορία δεν έχει μέλλον. Όπως και λαός χωρίς ιστορική μνήμη δεν έχει μέλλον. Σε καιρούς δύσκολους που η πατρίδα μας δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση, κάποιοι καιροφυλακτούν στη γωνία να κερδίσουν κάτι.
Να απλώσουν τις γκρίζες ζώνες, να παραβιάσουν κόκκινες γραμμές.
Κάποιοι επιχειρούν να φέρουν στο τραπέζι μιας περίεργης διπλωματίας συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, εταιρικές σχέσεις για το μοίρασμα της δικής μας πίτας με την Τουρκία και θολά οικονομικά ανταλλάγματα.
Θέλω εδώ, από το σημείο εθνικής μνήμης, από εδώ που μας κοιτά περήφανος ο Παναγιώτης, να πω ότι τέτοια σχέδια δεν θα περάσουν.
Δεν πρόκειται να τους χαρίσουμε ούτε μια σπιθαμή από το ελληνικό έδαφος, από τον αέρα μας, από τις θάλασσές μας από την τιμή μας και την υπερηφάνεια μας.
Ότι δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τη θυσία του, όπως και τη θυσία των συναδέλφων του. Τα επικίνδυνα παιχνίδια που στήνονται στο Αιγαίο, με την αυξημένη και προκλητική δραστηριότητα της Τουρκίας επιβεβαιώνουν ότι
η στρατηγική μας επιλογή είναι μία: Προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με ταυτόχρονη χάραξη μιας πραγματικά εθνικής εξωτερικής πολιτικής.
Η εθνική πολιτική μας είναι μία: Η Ελλάδα οφείλει να κατοχυρώσει όλα τα δικαιώματα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας.
Όλοι θέλουμε τον διάλογο, όλοι θέλουμε την ειρήνη. Αλλά καμιά συνομιλία δεν μπορεί να συνοδεύεται από εθνικές υποχωρήσεις, από θολά και κρυφά σενάρια.
Πειραιώτισσες και Πειραιώτες,
Ο ηρωισμός του αντιπλοίαρχου Βλαχάκου, αυτού του παιδιού του Πειραιά, με τη μανιάτικη ψυχή, όπως και των συμπολεμιστών του, αποτελεί για όλους εμάς το Φάρο της εθνικής μας συνείδησης. Οι πράξεις τους μας υπενθύμισαν την ευχή της Σπαρτιάτισσας μάνας : ή ταν ή επί τας .
Μας κράτησαν όρθιους και ελεύθερους.
Γι΄ αυτό και θα τους ευχαριστούμε πάντα.
Αιώνια τους η μνήμη.»
Ο αδελφός του Παναγιώτη, Νίκος Βλαχάκος, στο σύντομο χαιρετισμό του τόνισε:
«Δεκαπέντε χρόνια μετά την πιο μελανή νύχτα της μεταπολιτευτικής περιόδου, όπου μαστιγώθηκε το γόητρο της ελληνικής ψυχής και παλικαριάς, υπάρχουν σήμερα πολιτικοί άνδρες που συνεχίζουν να απαξιώνουν τις Ένοπλες Δυνάμεις αμφισβητώντας το κορυφαίο έργο που έχουν ταχθεί να υπηρετούν. Στη χώρα που σμιλεύτηκε η λέξη ήρωας και που ταυτίστηκε με το Έλληνας, οδηγήθηκε στους καιρούς μας σε παραγκωνισμό.
Η θυσία του αδελφού μου και των άλλων δύο παλικαριών, έρχεται να σώσει τη νύχτα εκείνη το έθνος μας από την ταπείνωση που κάποιοι θέλησαν να το εναρμονίσουν στο δικό τους ανάστημα.
Παράλληλα, η θυσία τους μεταλαμπαδεύει σ εμάς, τους νεότερους την ιερή υποχρέωση να μην ξαναυποστείλουμε ποτέ την Ελληνική σημαία και να μην παραχωρήσουμε σπιθαμή γης, αυτής της ποτισμένης με αίμα πατρίδας μας, που επίβουλοι επιδιώκουν να υποτάξουν με οποιονδήποτε τρόπο.
Κύριε Δήμαρχε, η οικογένεια μου και εγώ σας ευχαριστούμε για την σεμνή αυτή τελετή, να τιμούμε τη θυσία τους. Γιατί έθνος χωρίς μνήμη δεν έχει μέλλον.»
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.