ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥΣ. Του Νίκου Χριστοδουλόπουλου

Το «Σύνδρομο της Μαντάμ Σουσούς» είναι ο τρόπος ζωής πολλών συμπατριωτών και κυρίως συμπατριωτισσών μας, που έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του 1940, όταν ο χαρισματικός της σάτιρας Δημήτρης Ψαθάς (1907–1979) εμπνεύστηκε τη συγγραφή του έργου η "Μαντάμ Σουσού", και στο οποίο παρουσιάζεται μία φτωχή και ονειροπαρμένη γυναίκα που ήθελε να ζει μέσα στα πλούτη και την χλιδή, προβαίνοντας σε ασύλληπτες και ευτράπελες γραφικότητες. Από το όνομα της ηρωίδας του Δ. Ψαθά, της Μαντάμ Σουσούς, προήλθε και ο όρος «Σουσουδισμός», που ως συμπεριφορά των νεοελλήνων δημιούργησε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την γενική κατάπτωση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Οι περισσότεροι από τους συμπατριώτες μας θέλαμε δύο ή τρία αυτοκίνητα (αυτό το εξέθρεψε η πολιτεία με τα μονά ζυγά), μετά θέλαμε μεζονέτα, πισίνα , σκάφος, εξοχικό, σπίτι στο χωριό, δύο ή τρία κινητά κ.ο.κ. με αποτέλεσμα, βοηθούντων και των τραπεζών με τις συνεχείς χορηγήσεις διαφόρων ειδών δανείων, οι έλληνες και οι ελληνίδες φυσικά, να επιδίδονται σε αγώνα «δανεικού» φαινομενικά πλουτισμού.

Το «Σύνδρομο της Μαντάμ Σουσούς» έχει επεκταθεί όμως τελευταία και στους πολιτικούς μας, με λίγες μόνο φωτεινές εξαιρέσεις καθώς επίσης και στα πολιτικά κόμματα, ιδιαίτερα τα λεγόμενα μικρά που ανάλογα με την εκλογική δύναμη που τους έδωσε ο λαός, δεν δικαιολογεί μια τέτοια υπερφίαλη στάση, έναντι των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μας, τόσο στα εθνικά όσο και στα οικονομικά ζητήματα. Η ιδεοληψία ότι μπορούν να διαφεντεύουν την πολιτική ζωήνα έχους στο "τσεπάκι" τις λύσεις και να εκφράζονται επί παντός επιστητού, πολλές φορές λέγοντας κατά το κοινώς λεγόμενο σαχλαμάρες ή τη μια μέρα να λένε το ένα και την άλλη το άλλο, κατά το κοινώς λεγόμενο κυβισθήσεις (κωλοτούμπες), παραβλέποντας ότι υπάρχουν σε αυτή τη χώρα σκεπτόμενοι άνθρωποι που έχουν και μυαλό και μνήμη. Έτσι με το να εμφανίζονται οι εκπρόσωποί τους συχνά στα ΜΜΕ, και να εκφράζουν απόψεις επί των προβλημάτων που ταλαιπωρούν τον ελληνικό λαό, ανάλογα με την περίσταση, επαγγέλλονται διαφορετικές λύσεις και εισηγούνται προτάσεις που οι σημερινές τους αντίκειται στις χθεσινές ή προχθεσινές ή ακόμη σε άλλες περιπτώσεις, είναι παντελώς ανεφάρμοστες ή και αντίθετες με τα καταστατικά των κομμάτων τους, και απλά λέγονται για να «χαϊδεύουν» τα αυτιά των τηλεθεατών και ακροατών και έτσι προσπαθούν να εμφανίζονται ως οι νέοι σωτήρες του τόπου. Ποιος δεν θυμάται ότι όλοι οι εθνοπατέρες μας, τάσσονται κατά της βουλευτικής ασυλίας, αλλά όταν έρχεται η ώρα της ψηφοφορίας στο κοινοβούλιο, όπως έγινε πρόσφατα με τέσσερις βουλευτές διαφορετικών κομμάτων, σύσσωμοι σχεδόν, ψήφισαν κατά της άρσης της ασυλίας τους και μάλιστα για αδικήματα, που δεν είχαν σχέση με την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων τους. Ποιος δεν θυμάται επίσης, ότι αρχηγός μικρού πολιτικού κόμματος, και με περισσή έπαρση και λόγο επί παντός επιστητού, για να δικαιολογήσει το ΝΑΙ στο μνημόνιο, έχει πει δύο ή τρεις εκδοχές, για να δικαιολογήσει τη στάση του κόμματός του, όταν είδε ότι οι ψηφοφόροι του άρχισαν να τον εγκαταλείπουν; Ή ποιος δεν θυμάται προεκλογικά τον πρωθυπουργό μας, να διατυμπανίζει το περίφημο σύνθημα «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ», και το «ΠΑΜΕ», αλλά δεν μας έλεγε ότι εννοούσε ότι τα λεφτά ήταν στις τσέπες μας και ήθελε να μας τα πάρει, για να ξεπληρώσει τα δάνεια που είχαν πάρει οι προκάτοχοί του και οι σύντροφοι του στο ίδιο κόμμα και ότι μας πήγαινε στο ΜΝΗΜΟΝΙΟ;

Δυστυχώς όμως ήλθε το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ, μας προσγειώνει στη πραγματικότητα και έτσι οι "μαντάμ Σουσούδες", σιγά-σιγά αποκαλύπτονται και τα πράγματα θα αρχίσουν να μπαίνουν στη θέση τους. Ας ελπίζουμε λοιπόν !

Νίκος Χριστοδουλόπουλος

nikosxrist@gmail.com