Ενδοπαραταξιακή ρήξη μεταξύ των στελεχών της ΔΑΚΕ, οδήγησε τον Β. Μπουζούλα σε αποχώρηση από το προεδρείο της Συνομοσπονδίας

Στελέχη της ΔΑΚΕ έθεσαν ζήτημα εμπιστοσύνης στο Γ. Γραμματέα Βαγγέλη Μπουζούλα

Η σημερινή αποκάλυψη (από το βήμα του Γενικού Συμβουλίου) του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου, για τα πραγματικά αίτια της αποχώρησης του Γ.Γραμματέα Βαγγέλη Μπουζούλα από το προεδρείο της Συνομοσπονδίας, ”θάφτηκε” επιμελώς από τους χρυσοπληρωμένους κονδυλοφόρους των Αθηναϊκών Μ.Μ.Ε. Αντιθέτως επιχειρείται με τον πλέον άθλιο και ξεδιάντροπο τρόπο, η ενδοπαραταξιακή κρίση της ΔΑΚΕ να μεταφερθεί επικοινωνιακά ως κρίση της ΓΣΕΕ. Ενδεχομένως γιατί κάτι τέτοιο βολεύει όλους εκείνους που επενδύουν στη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος και στην στοχοποίηση του Γιάννη Παπαγόπουλου ως προέδρου της ΓΣΕΕ.

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε στη ΔΑΚΕ…

Κρίση με απρόβλεπτες εξελίξεις ξέσπασε στη ΔΑΚΕ / ΓΣΕΕ που χωρίστηκε «στα δύο», με τις ομάδες να αλληλοκατηγορούνται και να αλληλοαμφισβητούνται. Συγκεκριμένα:

Οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ Γ. Κακαριάρης, Ν. Κωστόπουλος, Αλ. Κομίνης, Μ. Τριανταφυλλίδης, Ευάγγ. Πάλλης και Σωτ. Τσώνης συνεδρίασαν πρόσφατα ως «άτυπο προεδρείο» της ΔΑΚΕ μετά τη διαπίστωση ότι η παράταξη «διανύει τη χειρότερη περίοδο της συνδικαλιστικής της παρουσίας». Θέτουν θέμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του γενικού γραμματέα της ΓΣΕΕ Βαγγέλη Μπουζούλα. (Σ.σ.: Ο οποίος αρνήθηκε να παραβρεθεί στη σύσκεψη).

Δηλώνουν ότι δεν αποδέχονται την παραίτηση από το αξίωμα του προέδρου της ΔΑΚΕ του ευρωβουλευτή πια της ΝΔ Κώστα Πουπάκη.

Στη συνεδρίαση είχε συναινέσει και ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΔΑΚΕ Γ. Τσαλικάκης, όμως δεν συμμετείχε σ’ αυτήν για λόγους υγείας, ενώ σημειώνεται ότι ο κ. Τσώνης αποχώρησε πριν από τη λήξη της συνεδρίασης.

Η δεύτερη σε δύναμη συνδικαλιστική παράταξη είναι προφανές ότι οδηγείται σε αδιέξοδα και διάλυση αν δεν ληφθούν αμέσως πρωτοβουλίες για αποκατάσταση της ομαλότητας. Ήδη πολλά στελέχη της ΔΑΚΕ αποδίδουν ευθύνες είτε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είτε στη Γραμματεία Συνδικαλιστικού, ενώ αρκετοί θεωρούν ότι ευθύνες έχει και ο κ. Πουπάκης, ο οποίος αποχωρώντας δεν φρόντισε να κινήσει διαδικασίες για την ομαλή αντικατάστασή του.

Σύμφωνα με εμπιστευτικό σημείωμα που παραδόθηκε στον κ. Μπουζούλα και πιθανότατα είναι σε γνώση των μελών του Συνδικαλιστικού της ΝΔ, οι συνδικαλιστές που είχαν την πρωτοβουλία να συγκαλέσουν συνεδρίαση ως προεδρείο της ΔΑΚΕ αποφάσισαν να αναλάβουν δράσεις και παρεμβάσεις για την ταχεία αντιμετώπιση των δομικών δυσλειτουργιών της παράταξης, αναγνωρίζοντας ότι «η σημερινή εικόνα της ΔΑΚΕ χαρακτηρίζεται από την έλλειψη κεντρικής συνδικαλιστικής κατεύθυνσης».

Κριτική σκληρή από τους συγκεκριμένους συνδικαλιστές ασκείται και για τη σημερινή εικόνα της ΔΑΚΕ. Όπως αναφέρουν στο έγγραφό τους:

«Η παράταξη χαρακτηρίζεται από έλλειμμα παραγωγής πολιτικοσυνδικαλιστικού λόγου και προτάσεων προς την κοινωνία, ερασιτεχνικό σχεδιασμό στη λειτουργία της με αποτέλεσμα τη μείωση της δύναμής της σε εκλογικά συνδικαλιστικά συνέδρια, εμπλοκή σε διενέξεις με άλλες παρατάξεις όχι πάντα για τη διαφορετικότητα της συνδικαλιστικής άποψης, ανύπαρκτες συνεδριάσεις του οργάνου για ανταλλαγή απόψεων και καθορισμού των θέσεων της παράταξης στη ΓΣΕΕ, διάρρηξη της επικοινωνίας με πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις κ.λπ.».

Οι συνδικαλιστές αυτοί της ΔΑΚΕ καλούν τον κ. Τσαλικάκη, που εκτελεί χρέη αναπληρωτή προέδρου της παράταξης, να συγκαλέσει αμέσως τα συλλογικά όργανα και ειδικότερα την Κεντρική Επιτροπή για την εκλογή προέδρου της ΔΑΚΕ, όπως προβλέπει υποχρεωτικά ο Κανονισμός Λειτουργίας, γιατί οι ημερομηνίες και οι προθεσμίες που μπορεί να το πράξει είναι ασφυκτικές (μέχρι 8/1/2011).

Στην τόσο σοβαρή αυτή σύσκεψη δεν παραβρέθηκαν ο κ. Μπουζούλας, όπως προαναφέραμε, ο κ. Τσαλικάκης για λόγους υγείας, ο κ. Φ. Κολεβέντης για άγνωστο λόγο και ο κ. Μ. Πεπόνης για λόγους υγείας. Μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινιστεί ποιες είναι οι πρακτικές επιπτώσεις από την απόφαση για άρση της εμπιστοσύνης των πέντε στο πρόσωπο του κ. Μπουζούλα ή τι ακριβώς σημαίνει η μη αποδοχή της παραίτησης του κ. Πουπάκη. Οι δύο ομάδες βρίσκονται σε πλήρη ρήξη και μάλιστα η καθεμιά αμφισβητεί τη νομιμότητα της άλλης και ίσως το αδιέξοδο αρθεί αν ο κ. Τσαλικάκης, υπό την ιδιότητα του αναπληρωτή προέδρου, συγκαλέσει το συντομότερο την Κεντρική Επιτροπή της ΔΑΚΕ, που ως πιο πολυπληθές σώμα, μπορεί να δώσει απαντήσεις στην κρίση που ξέσπασε και μάλιστα σε ένα τόσο κρίσιμο διάστημα για τους εργαζόμενους.

Σημειώνεται ότι ο κ. Μπουζούλας κατηγορείται για λήψη προσωπικών αποφάσεων ερήμην της παράταξης σε διορισμούς εκπροσώπων σε διοικητικά συμβούλια προσώπων εκτός ΔΑΚΕ ή χωρίς να προηγηθεί συνεδρίαση που να αποφασίζει την επιλογή των προσώπων αυτών. Στον κ. Τσαλικάκη αναγνωρίζουν μόνο την αρμοδιότητα για τοποθέτηση μελών της παράταξης σε συμβούλια και επιτροπές. Είναι προφανές ότι ή σύντομα πρέπει να δοθεί λύση ή η παράταξη θα βρεθεί στα όρια της διάλυσης.

Γιατί όμως όλα τα παραπάνω προβλήματα της συνδικαλιστικής παράταξης ΔΑΚΕ, πρέπει ντε και καλά να μεταφερθούν επικοινωνιακά προς τα έξω ως “διοικητική κρίση της ΓΣΕΕ”;

"Ο Γ. Παναγόπουλος πήρε την διαπραγμάτευση στους ώμους του και παλεύει ενάντια στην ακραία νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, ενάντια στις ορέξεις των πολιτικών εκπροσώπων των δανειστών μας"

Ίσως κάτι τέτοιο να συμβαίνει γιατί, αυτή την κρίσιμη περίοδο που οι υπόλοιπες παρατάξεις της ΓΣΕΕ, είτε γιατί αδυνατούν να κατανοήσουν το περιβάλλον και την διαμορφούμενη κατάσταση, είτε δεν έχουν το ανάστημα να αντιπαρατεθούν με τις νεοφιλελεύθερες ιδέες και απόψεις του πολιτικού φορέα (π.χ Ν.Δ), η ΠΑΣΚΕ και ο Γιάννης Παναγόπουλος δίνουν τιτάνιες προσπάθειες να περισώσουν κεκτημένα. Και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ το κάνει μ’ έναν μοναδικό και υπεύθυνο τρόπο. Χτίζει συμμαχίες, διαβουλεύεται διαρκώς και προβάλει επιχειρηματολογία που πραγματικά στριμώχνει ή καλύτερα απογυμνώνει τους πολιτικούς εκπροσώπους των δανειστών μας και όσους άλλους κυβερνητικούς και μη παράγοντες, βρίσκουν την ευκαιρία να εφαρμόσουν το σκληρό και νεοφιλελεύθερο (πλην όμως παγκοσμίως αποτυχημένο) ιδεολόγιο τους. Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα τολμούσαν κάποιοι ούτε να σκεφτούν τέτοια πράγματα. Ας όψεται η ανάγκη της χώρας για δανεισμό, που πολλές φορές χρησιμοποιείται ως η “κολυμβήθρα του Σιλουάμ” για να βαπτίζουν κάποιοι, ως “δεσμευτικές”, τις δικές τους νεοφιλελεύθερες απόψεις!!!

Γιατί είναι ενοχλητική η παρουσία του προέδρου της ΓΣΕΕ και στοχοποιείται;

Γιατί ο σχεδιασμός των μονεταριστών και των νεοφιλεύθερων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προέβλεπε πλήρη διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί προφανώς περίμεναν να έχουν απέναντι τους ένα συνδικαλιστικό κίνημα πρωτόγονο και αντιδραστικό, που θα τους έδινε το άλλοθι να το απομονώσουν απ’ όλες τις υπόλοιπες κοινωνικές δυνάμεις, να το φέρουν σε αντιπαράθεση μ’ αυτές και εν τέλει να το διαλύσουν μέσα σ’ ένα εξάμηνο. Γιατί θα ήθελαν τη ΓΣΕΕ ένα αναποτελεσματικό για τους εργαζόμενους όργανο, που θα ”επένδυε” σε μια στείρα αρνητικότητα (π.χ Π.Α.ΜΕ) η οποία θα δημιουργούσε αρνητικούς κοινωνικούς αυτοματισμούς και θα οδηγούσε στην εκ των έσω κατάρρευση του.

Αντί των παραπάνω, βρήκαν το “δάσκαλο τους” στο Γιάννη Παναγόπουλο, ο οποίος παίζει το “παιχνίδι” στα ίσια. Τους παίζει στο δικό τους γήπεδο, με τους δικούς τους τεχνοκρατικούς όρους και αν κάποιοι άλλοι αντιμετώπιζαν την κατάσταση με την ίδια υπευθυνότητα ενδεχομένως να βρισκόμασταν σε πολύ καλύτερη θέση!!! Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έχοντας εξασφαλίσει μια μοναδική, για την εποχή, ενότητα και αλληλεγγύη μέσα στην ΠΑΣΚΕ, λαμβανομένου υπόψη ότι οι υπόλοιπες παρατάξεις στα δύσκολα έχουν “βγάλει την ουρά τους απ’ έξω”, πήρε την διαπραγμάτευση στους ώμους του και παλεύει ενάντια στην ακραία νεοφιλελεύθερη λαίλαπα ενάντια στις ορέξεις των πολιτικών εκπροσώπων των δανειστών μας και ενάντια στα εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα. Συμφώνησε τον Μάιο με τους εργοδότες και διασώθηκε ο 13ος και 14ος μισθός, ενώ προβλέφθηκαν αυξήσεις στην ΕΓΣΣΕ στα επίπεδα του ευρωπληθωρισμού, κόντρα στις απαιτήσεις των δανειστών μας. Τον Αύγουστο με παρέμβαση του σε εργοδότες και Πρωθυπουργό διέσωσε τον θεσμό του ΟΜΕΔ. Τώρα προσπαθεί να περισσώσει τον θεσμό των κλαδικών συμβάσεων εργασίας και κατάφερε να επιτευχθεί συμφωνία με τους εργοδότες για την επέκταση τους σε όλους τους εργαζόμενους και σε όλους τους εργοδότες. Κι όλα τα παραπάνω η ΠΑΣΚΕ και ο Παναγόπουλος τα κατάφεραν σχεδόν μόνοι τους. Με “μυστικές” συναντήσεις και “μυστικές” συμφωνίες, που όμως όλοι “οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ” τις γνωρίζαμε. ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ…και ας κάνουν τώρα ότι δήθεν δεν γνωρίζουν πως επιτυγχάνονται οι συμφωνίεςκόντρα στα ΘΕΛΩ των δανειστών μας και κόντρα στα ΘΕΛΩ των λοιπών εγχώριων αρπακτικών.

Ας αφήσουν λοιπόν ορισμένοι την υποκριτική τους στάση και αν πραγματικά θέλουν ν’ αποχωρήσουν ή αν νοιώθουν ότι θίγονται, να παραιτηθούν πραγματικά από τη ΓΣΕΕ και να δώσουν τη δυνατότητα σε κάποιους άλλους νέους συναδέλφους να πάρουν πρωτοβουλίες. Διότι ως γνωστόν, η παραίτηση από το προεδρείο δεν σημαίνει παραίτηση από τη Διοίκηση της ΓΣΕΕ και πολύ περισσότερο δεν σημαίνει παραίτηση από κάποια “προνόμια” (εγώ τα λέω εργαλεία δουλειάς)…και ο νοών νοείτο!!!

Δημήτρης Καραγεωργόπουλος

Μέλος ΔΣ ΓΣΕΕ