Το κόμμα της Ντόρας. Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Η κ. Μπακογιάννη δύσκολα θα μπορούσε να βρει καλύτερη στιγμή για να εξαγγείλει το κόμμα της. Η αποστροφή του κόσμου για τα σημερινά κόμματα πήρε πανηγυρικά τη «δεδηλωμένη» στις Δημοτικές/Περιφερειακές εκλογές. Η αποχή κατέδειξε ότι η απογοήτευση και ή οργή του κόσμου έχει αγγίξει το μέγιστο. Αντίστροφα, τα κόμματα πιάνουν πάτο. Λαός και κόμματα, δυο
ξένοι στην ίδια χώρα. Οι εκλεγμένοι μπορούν να επικαλεστούν το 15%- 20% του ψηφοφόρων. Γελοιοποίηση της Δημοκρατίας. Ωστόσο οι ίδιοι οι εκλεγμένοι και τα κόμματα που τους υποστήριξαν δεν έδειξαν να χαμπαριάζουν από τέτοιες τις λεπτομέρειες. Εκεί ήταν οι κάλπες ας πήγαιναν περισσότεροι, σου λένε.
Το κλίμα, λοιπόν, για ένα νέο κόμμα είναι ευνοϊκό. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση και ο πιο ευφάνταστος δύσκολα θα ανακαλύψει κάτι το νέο στο κόμμα της παλαιάς και δραστήριας Κρητικιάς πολιτικού. Υψηλόβαθμο πολιτικό στέλεχος η ίδια, με μακρά οικογενειακή παράδοση, πιστή και σταθερή στις απόψεις της, δεν αυτοπροβλήθηκε ποτέ και πουθενά ως καινοτόμος, ριζοσπαστικός, φορέας της αλλαγής. Αντίθετα η κ. Μπακογιάννη τοποθετήθηκε εξ αρχής στο νεοφιλελεύθερο χώρο της, μεταμοντέρνας θα λέγαμε, κεντροδεξιάς ο οποίος, όμως, εκπροσωπήθηκε επάξια και διαδοχικά, ως τώρα, από τον κ. Σημίτη και τον σημερινό πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου παρά τις σοσιαλιστικές καταβολές τους. Άλλωστε και οι δυο εντάσσονται στο γενικότερο ιδεολογικό ρεύμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας του τρίτου δρόμου, με εμπνευστή τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, γνωστό (από τους εχθρούς του) και ως το «σκυλάκι των αμερικανών».
Το νέο κόμμα της κ. Μπακογιάννη είναι στην πραγματικότητα η τελευταία (ως τώρα) απόπειρα δημιουργίας κόμματος μετά την επιτυχημένη (έως σήμερα) προσπάθεια του κ. Καρατζαφέρη και την πιο πρόσφατη (αλλά αγνώστου μέλλοντος)απόπειρα του κ. Κουβέλη και την απέλπιδα πολιτική κίνηση του κ. Αλαβάνου. Ο συνωστισμός κομμάτων στην Αριστερά αφαίρεσε από την κύρια δύναμη του χώρου, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη δυνατότητα να κάνει μια επιβλητική εμφάνιση στις Περιφερειακές εκλογές αφήνοντας άνετο πεδίο στο ΚΚΕ. Αντίθετα ο ΛΑΟΣ δεν περιόρισε σημαντικά τη ΝΔ, όπως ασφαλώς πολλοί ήλπιζαν. Ο νεοφιλελεύθερος χώρος κινείται από καιρό στο πλαίσιο του κυβερνώντος κόμματος και η διαφαινόμενη αποτυχία του ίσως οδηγήσει ευάριθμους απογοητευμένους ψηφοφόρους του στο νέο κόμμα της κ. Μπακογιάννη.
Ο θρυμματισμός των κομμάτων εξουσίας ίσως οδηγήσει και στον θρυμματισμό του εκλογικού σώματος και ανοίξει έτσι το δρόμο σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Ώστε να επιμεριστούν οι ευθύνες όχι τόσο και όχι μόνο σε ζητήματα Οικονομίας αλλά κυρίως σε θέματα εθνικά όπως η κατανομή των πόρων του βυθού Αιγαίου και της κυριαρχίας στην νησιώτικη επιφάνειά του.

Αναρτήθηκε από skal