Ο μαθητευόμενος μάγος

Του Δημήτρη Μυ

Τα θαύματα παλιότερα κράταγαν τρεις μέρες. Σήμερα, με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, τα θαύματα δεν κρατούν ούτε δυο ώρες. Ο ανασχηματισμός , για παράδειγμα, που έβγαλε από το καπέλο του ο Πρωθυπουργός, εξάντλησε ήδη την επικοινωνιακή του δυναμική. Αν περίμενε κάποιο θαύμα ο Γιώργος Παπανδρέου και οι επιτελείς του μάλλον θα απογοητεύτηκαν. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που βίωσαν το θαύμα της υπουργοποίησής τους, όπως η Άννα Νταλάρα. Ο αγώνας, όπως και η (δανεική) φήμη τώρα δικαιώνεται.

Κατά τα λοιπά, η νέα κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, θα συνεχίσει το έργο της. Για την ακρίβεια θα συνεχίσει να εκτελεί κατά γράμμα τις οδηγίες και τις εντολές των εποπτών, Αμερικανών και Ευρωπαίων. Δεν είναι μυστικό, το έχει ομολογήσει και ο πρωθυπουργός: Η χώρα είναι υπό περιορισμένη κυριαρχία. Με άλλα λόγια και η κυβέρνηση είναι απλός εντολοδόχος των πιστωτών, από τον πρωθυπουργό μέχρι και τον τελευταίο υφυπουργό.

Υπό αυτήν την έννοια, το θαύμα του ανασχηματισμού που θα δώσει νέα πνοή στην μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης να σώσει τη χώρα από την χρεοκοπία, δεν μπορεί να το πιστέψει σήμερα ούτε ο ευσεβέστερος οπαδός του κυβερνώντος κόμματος. Όλοι γνωρίζουν πια, ποιος και πως κυβερνά αυτόν τον τόπο: Το μνημόνιο, το ΔΝΤ, οι εντεταλμένοι ξένοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού και πάει λέγοντας. Μαζί και από κοντά μ’ αυτούς και ο γερμανικός έλεγχος (ευρωπαϊκή (γερμανική) οικονομική διακυβέρνηση) που επέβαλλε τελικά το Βερολίνο. Η ανασχηματισμένη νέα πολυπληθής κυβέρνηση (49 μαζί με τον πρωθυπουργό), η πολυπληθέστερη της τελευταίας 20ετίας, συνεχίζει την «καλή δουλειά» της οποίας τα αποτελέσματα βιώνουν ήδη οι εργαζόμενοι (και οι άνεργοι) της χώρας.

Όμως, αναρωτιέται κανείς, γιατί χρειάζονται πενήντα άνθρωποι, υπουργοί, αναπληρωτές και υφυπουργοί για να διαλύσουν τη χώρα; Δε γίνεται με λιγότερους η δουλειά; Ή μήπως, τελικά αυτό είναι ένα «θαύμα»; Πέραν των δυνατοτήτων του μαθητευόμενου μάγου που μας «κυβερνά» αυτήν την περίοδο;

 topontiki