Οι υπερκομματικοί είναι σαν τα παράσιτα στα δέντρα.

Ο τίτλος και η φώτο είναι δικά μου. Το άρθρο  αυτό δημοσιεύθηκε  με τίτλο “Οι υπερ κομματικοί…” στο Blog:  ΒΑΘΥ ΠΡΑΣΙΝΟ

Από τον Πέτρο Πέτρου

Με αφορμή τις επικείμενες αυτοδιοικητικες εκλογές, και ιδιαίτερα , για τους μεγάλους Δήμους και τις Περιφέρειες, παρατηρώ, οχι χωρις έκπληξη, το εξής.
Τα κόμματα και μάλιστα ανάμεσά τους τόσο το ΠΑΣΟΚ οσο και η Ν.Δ δηλώνουν urbi et orbi, πως επιθυμία τους ειναι να ανακαλύψουν “υπερκομματικούς” προκείμενου να τους χρίσουν υποψηφίους, για θεσεις τεράστιου κύρους και δύναμης, όπως ας πούμε η Περιφέρεια Αττικής, η ο Δήμος Αθηναίων….
Σε μια εποχή, που έτσι κι αλλιώς, το πολιτικό μας σύστημα εχει σχεδόν απολύτως απαξιωθεί, τέτοιες πρακτικές νομίζω πως το αποτελειώνουν.
Τι θα πει δηλαδή “υπερκομματικός”; Αυτός που σε καμιά στιγμή της Ζωής του δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να…στρατευθεί σε κάποια ιδεολογία, να παλέψει, για την επικράτηση απόψεων απο τις όποιες εμφορείται, να προσφέρει εθελοντικά απο οποιοδήποτε μετερίζι στο κοινό καλό…
Αυτός που όταν οι συνομήλικοί του, έδιναν κομμάτι του εαυτού τους για την επικράτηση των “οποιων¨αποψεων τους, ΑΥΤΟΣ, έπινε αμέριμνος το ποτό του, η έπαιζε μπιλιάρδο στο Κολωνάκι, ακούγοντας ενοχλημένος, τα παιδιά της Νομικής, που φώναζαν “ακατάληπτες φράσεις” γι αυτόν, όπως Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία και περίεργους αριθμούς, οπως 114…

Η ψαχνετε ως “υπερκομματικους “εκεινους που οταν οι “αθλιοι” και “εξοβελισταιοι” σημερα “κομματικοι” εστηναν οργανώσεις, στα χωρια στα βουνα και στις πολεις της Ελλαδας, ξενυχτωντας “περι του γενους των αγγέλων”, αναλυοντας τους θεωρητικους των ιδεολογιων, χτιζοντας

πετρα πετρα τους πολιτικους χωρους που κυβερνησαν τον τοπο μας και καλα και κακα, εκεινοι οι ” Υπερκομματικοι, συχναζαν στα Γυμναστηρια, και τις πισινες, μιλουσαν σπαστα Ελληνικά,και φροντιζαν για τα ντοκτορά τους στην Εσπερια.

Σημεια των καιρων.

Αν επικρατησει η αποψη, πως τα κομματα ειναι εκτροφεια απατεωνων, αρα δεν εχουν λογον υπαρξης, τοτε, θα μας κυβερνουν του λοιπου, οι ¨παρέες” και τα φιλαρακια του καθε κυβερνωντος.

Ο Βαρναλης μας δινει τη λυση.

“…αν ξυπνησεις, μονομιας, θαρτει ανάποδα ο ντουνιας”

Τι λετε;

press-gr.
=================

Σχόλιο: Οι υπερκομματικοί είναι σαν τα παράσιτα στα δέντρα. Μπορεί να δινουν αλλη όψη στον κορμό και να κρύβουν μια “μη τραβηχτική” εικόνα,  μα τον απομυζουν και τελικά τον θανατώνουν.

Τα κόμματα κύριοι είναι δημοκρατικές συσπειρώσεις του Λαού τις  οποίες οι ολιγαρχικοί μαθαίνουν απο  τα μικράτα τους να αντιπαθούν. Εάν από κάποιους τα κόμματα χρησιμοποίηθηκαν ως θερμοκήπια διαφθοράς είναι γιατί τα  ελληνικά κομματα είναι αρχηγικά συγκεντρωτικά και μοιάζουν με αυλές. Η  Ιστορία έδειξε ότι η διαφθορά γεννιέται και ανδρώνεται σε  κάθε είδους αυλές εδώ και αιώνες.

Μια σύντομη ματιά μας δειχνει επ’ισης ότι όλοι οι διαφθαρμένοι πολιτικοί της μεταπολίτευσης ήταν της απολύτου εμπιστοσύνης της Αυλής και όλοι τους συγκαλύφθηκαν.

Γιάννης Παπαϊωάννου