ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΝΤΗΛΑΣ. Του Γιάννη Δαραβίγκα

Την εβδομάδα που πέρασε η αστυνομία ανακοίνωσε την σύλληψη αρκετών εκατοντάδων λαθρομεταναστών που προσπάθησαν, κυρίως μέσω Τουρκίας, να «επισκεφθούν» την χώρα μας. Όμως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των αρχών ασφαλείας, είναι βέβαιο ότι ο αριθμός των λαθρομεταναστών που δεν συλλαμβάνονται είναι πολύ μεγαλύτερος. Ειδήσεις όπως αυτή δεν απασχολούν πλέον τα Μ.Μ.Ε. αφού έχουν γίνει μονότονη καθημερινότητα.

Υπάρχει όμως ένα γεγονός που συνδέεται άμεσα με την (λαθρο)μετανάστευση και ενώ συνέβη στην Γαλλία, είναι βέβαιο ότι στο εγγύς μέλλον θα το αντιμετωπίσουμε και στην Ελλάδα. Όπως είναι γνωστό σε πολλά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Δανία κλπ, απαγορεύεται διά νόμου ἤ με αποφάσεις των δημοτικών αρχών σε διάφορες πόλεις, η κάλυψη του προσώπου με την γνωστή ισλαμική μαντήλα σε δημόσιους χώρους, σχολεία κλπ.

Η ΜΑΝΤΗΛΑ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ

Η είδηση λοιπόν έρχεται από την Γαλλία, όπου την εβδομάδα που πέρασε ψηφίστηκε από την Βουλή η απαγόρευση της μαντήλας σε όλη την επικράτεια, στους δημόσιους χώρους. Επίσης απαγορεύεται η οδήγηση, στις γυναίκες που έχουν καλυμμένο το πρόσωπό τους. Η παράβαση του νόμου τιμωρείται με πρόστιμο 150 ευρώ, ενώ σε περίπτωση υποτροπής προβλέπεται ακόμη και φυλάκιση. Στην απόφαση αυτή της γαλλικής πολιτείας υπήρξε μια περίεργη, αν όχι ύποπτη, αντίδραση του κατά ορισμένους υπέρμαχους της πολυπολιτισμικότητας, φιλήσυχου ισλαμικού στοιχείου. Εμφανίστηκε ο Rachid Nekkaz, ιδιοκτήτης μεσιτικού γραφείου και επίδοξος υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας το 2007, και γνωστοποίησε πως ιδρύει το «ταμείο της μαντήλας». Σκοπός του ταμείου είναι να πληρώνει το πρόστιμο που θα επιβάλλεται σε κάθε μουσουλμάνα η οποία θα οδηγεί ἤ θα κυκλοφορεί με μαντήλα σε δημόσιους χώρους, στον δρόμο κλπ.

Ο ιδρυτής του ταμείου κατέθεσε ήδη 200.000 ευρώ και δήλωσε ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχει συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο. Δεν θα επεκταθώ στην καθαρώς νομική διάσταση του ζητήματος, αλλά είναι τουλάχιστον παράδοξο να «επιδοτείται» μέσω κάποιου ιδιωτικού φορέα η διάπραξη παρανομίας. Όμως η δημιουργία του ταμείου της μαντήλας έχει επικίνδυνες προεκτάσεις οι οποίες στρέφονται κατά του κοινωνικού ιστού και του πολιτισμού της χώρας, εν προκειμένω της Γαλλίας. Ο Rachid Nekkaz είναι το πρόσωπο που εμφανίζεται να έχει πολιτικές φιλοδοξίες και δικαιολογείται η πρωτοβουλία του να επιδιώκει την προσέλκυση των ομοθρήσκων του. Όμως είναι ηλίου φαεινότερον ότι πίσω από τον γάλλο μεσίτη-υποψήφιο πρόεδρο, κρύβονται ισλαμικά κεφάλαια και χορηγίες που ενθαρρύνουν, ίσως δε και να προτρέπουν τους μουσουλμάνους σε περιφρόνηση και απαξίωση της γαλλικής νομοθεσίας. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ιδιαιτέρως ευφυής για να αντιληφθεί τι κρύβεται πίσω από αυτήν την «πρωτοβουλία». Κοντά στο νού κι’ η γνώση.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ

Το Ισλάμ, όπως έχω κατ’ επανάληψη επισημάνει από την στήλη αυτή, εκμεταλλεύεται την δημοκρατική αντίληψη, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον Χριστιανικό κόσμο και επιδιώκει με κάθε τρόπο την διείσδυση και εγκαθίδρυσή του στον δυτικό πολιτισμό. Εκλαμβάνει την δημοκρατία και την ανοχή ως αδυναμία. Οι πολίτες αλλά και οι κυβερνήσεις άρχισαν να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους και με αργά αλλά σταθερά βήματα αντιδρούν για να προστατεύσουν τον πολιτισμό και τις παραδόσεις μας. Η (λαθρο)μετανάστευση και οι πολιτικές ανοχής απέναντί της, είναι μέρος του σχεδίου που στοχεύει στον εξισλαμισμό του δυτικού πολιτισμού. Άλλωστε οι κυνικές δηλώσεις του κ. Ερντογάν και του κ. Καντάφι, σύμφωνα με τις οποίες το Ισλάμ θα κατακτήσει την δύση όχι με τα όπλα αλλά με τις γυναίκες που θα γεννούν παιδιά στην δύση είναι δηλωτικές των προθέσεών τους. Με αφορμή την εξέλιξη στην Γαλλία θα υπενθυμίσω την γνωστή ρήση «όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, περίμενε την φωτιά και στο δικό σου». Ας προσέχουμε λοιπόν γιατί τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται, είναι πολύ χειρότερα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ