Η διάρθρωση των κομμάτων.

Γράφει η Ιδεοπηγή.

Τα κόμματα στην Ελλάδα αποτελούνται, από τέσσερα κατά βάση επίπεδα.

Πρώτο επίπεδο, τα υψηλά στελέχη που καθορίζουν και τις αποφάσεις του κόμματος. Τα στελέχη αυτά υποστηρίζονται, απ’ τα λεγόμενα συμφέροντα και είναι αυτά που κάνουν τα deals (συμφωνίες), με τους εκπροσώπους των συμφερόντων, για να προωθήσουν με συγκεκριμένα μέτρα, την εξυπηρέτησή τους. Είναι αυτά, που προσπαθούν να δικαιολογήσουν, τις αποφάσεις τους με ιδεολογήματα, για να πείσουν το λαό, για τη δήθεν αναγκαιότητα των αποφάσεών τους και την χρησιμότητά τους. Τα στελέχη αυτά, υποστηριζόμενα ακόμη και οικονομικά από τους μεγαλόσχημους, υπουργοποιούνται.

Δεύτερο επίπεδο, τα μεσαία στελέχη. Είναι αυτά που προσπαθούν, να πάνε με την ομάδα, που θα έχει την πρωτοκαθεδρία στο κόμμα, για να κολλήσουν σαν βδέλλες, σε υψηλόμισθες θέσεις, αν η ομάδα με την οποία συντάχτηκαν, υπερισχύσει στο κόμμα.

Τρίτο επίπεδο, τα κατώτερα στελέχη. Είναι αυτά, που δραστηριοποιούνται σε τοπικό επίπεδο συνήθως, κοντά σε κάποιο πολιτευτή, περιμένοντας την βουλευτοποίησή του, προσδοκώντας σε κάποια θεσούλα, για να εξασφαλιστούν. Συνήθως προτιμούν, να εκτεθούν, στις δημοτικές εκλογές.

Τέταρτο επίπεδο, ο κομματικός στρατός. Αυτοί κάνουν τη χοντροδουλειά, μετέχοντας συνήθως σε τοπικές οργανώσεις, είτε κομματικές είτε διάφορα σωματεία (σωματεία σφραγίδες χωρίς κανένα δραστικό αντικείμενο, επί το πλείστον). Αναλαμβάνουν την προώθηση του τοπικού βουλευτή στους χώρους που ζουν και δραστηριοποιούνται με μικροανταλλάγματα.

Το πρώτο επίπεδο στελεχών και πολύ λίγα στελέχη από το δεύτερο συμμετέχουν στη χάραξη της στρατηγικής και τακτικής του κόμματος. Όλοι οι υπόλοιποι ούτε ασχολούνται ούτε και έχουν οι περισσότεροι τις γνώσεις και τις ικανότητες γι’ αυτά.

Παίρνουν οδηγίες και κατευθύνσεις από τα ηγετικά στελέχη και προσπαθούν παπαγαλίζοντας να τα εκφέρουν ως πολιτικό λόγο. Γι’ αυτούς η προσφορότερη γλώσσα είναι η τυποποιημένη «ξύλινη» που ακούμε.

Περισσότερα στο www.ideopigi.blogspot.com