Η Πολιτεία οφείλει να σταματήσει τους τοκογλύφους!

Οι αυτοκτονίες ανθρώπων που πιέζονται λόγω της οικονομικής κρίσης, είναι συνεχείς. Οι ειδήσεις αυτές περνάνε στα ψιλά. Και αυτό γίνεται σε μια κοινωνία που, κάποτε τουλάχιστον, φημιζόταν για την ανθρωπιά της, για τη συνοχή της, για την αλληλεγγύη της, για το φιλότιμό της. Αλήθεια, γιατί όλοι αποστρέφουν το βλέμμα τους, γιατί κάνουν ότι δεν ακούν; Γιατί δειλιάζουν; Γιατί περί αυτού πρόκειται… Είναι όντως δύσκολο, πολύ δύσκολο και για κάποιους αφόρητο, να διαπιστώνουν ξαφνικά ότι μέσα σε λίγους μήνες, έστω και λόγω της κρίσης που αγγίζει λίγο-πολύ τους πάντες, οι κόποι δεκαετιών πήγαν στράφι. Ότι έφτασαν σε αδιέξοδο. Είναι επίσης πολύ φυσικό, κάποιοι να το ερμηνεύουν αυτό ως αποτυχία. Προσωπική αποτυχία. Ο καθένας έχει την περηφάνια του στο κάτω-κάτω. Δεν είναι λίγο κανείς να «τσαλακώνεται» επαγγελματικά, οικονομικά και κοινωνικά, να βλέπει την οικογένειά του, ανήμπορος να τη βοηθήσει.
Οφείλει η Πολιτεία να καταγράψει το φαινόμενο και να αντιδράσει. Να δημιουργήσει υποδομές προστασίας και περίθαλψης όσων χρειάζονται ψυχολογική στήριξη, να συμπαρασταθεί σε όσους προσφύγουν στην προστασία της, να δημιουργήσει γραμμές ψυχολογικής στήριξης για άτομα που χρήζουν βοήθειας και συμπαράστασης, σε μια εποχή που οι διαταγές πληρωμής έχουν πλημμυρίσει την πιάτσα και όταν χτυπά το κουδούνι σου, δεν ξέρεις να είναι φίλος, συγγενής ή δικαστικός κλητήρας.
Διαβάστε περισσότερα »