"Πριν μερικά χρόνια, είχα σχέση μ' ένα τύπο κατά ένα χρόνο μεγαλύτερό μου. Αυτός ήταν ένας ψηλός, γεροδεμένος μεταλλάς τρελαμένος με Iron Maiden και Jackass, ενώ εγώ ένα διστακτικό ροκάκι που μόλις ανακάλυπτε τον κόσμο και τον εαυτό του. Όλα ήταν καλά για τους δυο πρώτους μήνες, αλλά κατά την διάρκεια αυτών έμαθα ότι έπινε και πολύ. Μερικές φορές είχα προσέξει μια μικρή, αλλά άγρια αλλαγή διάθεσης όταν ήταν μεθυσμένος. Είχε και μια συνήθεια να με δαγκώνει, το οποίο αρχικά μου άρεσε, μέχρι που σιχάθηκα να πρέπει να τσιρίζω από τον πόνο για να σταματήσει. Άρχισα σιγά σιγά να γίνομαι διστακτική απέναντί του και αυτό σε συνδυασμό με την υπερβολική επίδειξη αλά Jackass κατορθωμάτων αυτουνού και της παρέας του συνέβαλαν στο να με απωθήσει τελείως, σε σημείο αηδίας. Κατέληξα να αναζητήσω παρηγοριά και ένα σύντομο διάλειμμα στην αγκαλιά κάποιου άλλου. Το έμαθε ο φίλος μου και ακολούθησε ο αναπόφευκτα άδοξος χωρισμός μας την ίδια μέρα που είχα πάρει την απόφαση να μείνω μ' αυτόν. Μερικές μέρες αργότερα με πήρε τηλέφωνο και απαίτησε να συναντηθούμε. Πήγα ξέροντας ότι έπρεπε να αντιμετωπίσω τις συνέπειες της πράξης μου, όσο ασήμαντη κι αν θεωρείτε. Όπως το περίμενα, εμφανίστηκε αυτός τύφλα και άρχισε έναν μονόλογο λέγοντας ότι τον εκμεταλλεύτηκα, ότι τον κεράτωσα για την πλάκα μου μόνο και μόνο για να τον πληγώσω και στολίζοντας τα όλα με βρισιές. Για φινάλε μου πέταξε μια χούφτα νομίσματα και έφυγε καμαρωτός. Εγώ δεν είχα βγάλει άχνα αφού μου είπε ότι είχε έρθει με "άλλες" διαθέσεις και στην κατάσταση που ήταν δεν ήθελα να μάθω τι εννοούσε.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι τον πλήγωσα και πραγματικά μετάνιωσα για ότι συνέβη, αλλά τουλάχιστον μπορώ να τον ευχαριστήσω για το μάθημα που μου έδωσε. Ήταν ο πρώτος και ο τελευταίος που κεράτωσα. Απ' την άλλη, ανακουφίστηκα που χωρίσαμε γιατί είχα κουραστεί να φοβάμαι μήπως χάσει τον έλεγχο και βγάλει πάνω μου την οργή που ήξερα ότι είχε μέσα του. Η όλη υπόθεση δεν συγκρίνεται με άλλες πολύ πιο σοβαρές καταστάσεις, αλλά τουλάχιστον έμαθα ότι κάποιος μπορεί να κρύβει κάτι πολύ διαφορετικό απ' αυτό που δείχνει κι αυτό ίσχυε τόσο γι' αυτόν όσο και για μένα. Από τότε κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι το ένστικτο και η προσοχή στην συμπεριφορά των καινούργιων ανθρώπων με τους οποίους συναναστρέφομαι και τυχόν αλλαγές σ' αυτήν που πολύ συχνά περνούν απαρατήρητες. Είναι ένας τρόπος προφύλαξης από τα πραγματικά διπρόσωπα και επικίνδυνα άτομα. Ακόμα και ο πιο ήσυχος, γλυκός και χαμογελαστός άνθρωπος μπορεί τρομακτικά εύκολα να μεταμορφωθεί σ' ένα τέρας."

Margaret